همه چیز در مورد آداب و معاشرت اجتماعی

[EOS 14,528]

قصدم از زدن این تاپیک گردآوری مطالبی در مورد نوع برخورد ، پوشش ، گفتار ، رفتار و هر آنچه که برای برخوردهای رسمی و غیر رسمی و تشریفاتی و ...... باید بدانیم ، هست

 

امیدورام بتونین از این مطالب استفاده کنین

 

منبع : تمام مطالب از اینترنت گرد آوری شده

[EOS 14,528]

در فرهنگ همه ملت ها و عرف بین الملل، چگونگی سلام و احوالپرسی با دیگران در شناخت شخصیت افراد و قضاوتی که از رفتار و اخلاق آن ها خواهند داشت تاثیر فراوانی دارد.

همه افراد با هرگونه رفتار و مقام و شخصیتی، طالب آن هستند تا از سوی طرف مقابل به گرمی مورد استقبال قرار بگیرند و توجه آن ها را به خود جلب نمایند.

 

 

_سلام کردن وظیفه اخلاقی کوچک ترها می باشد و بزرگترها وظیفه دارند تا با گرمی بدان پاسخ هند.

البته آقایان باید در سلام گفتن به خانم ها تقدم جویند و خانم ها هم باید به بزرگ ترها بدون مکث و تردید سلام کنند. بی توجهی و یا کم محلی به سلام دیگران موجب و رنجش ناراحتی سلام دهنده می شود و افراد ناظر دلیل آن را به بی ادبی و خودخواهی پاسخ دهنده نسبت می دهند.

 

_این که افراد بزرگ تر یا خانم ها به دلیل اولویت خود انتظار سلام داشته باشند کار پسندیده ای نیست و بی ادبی محسوب می شود چرا که پیشی گرفتن در سلام نشانه تواضع و ادب فرد است.

افراد مسن بهتر است بجای سلام با فرد کوچک تر از خود احوالپرسی نمایند.

 

_هنگام سلام و احوالپرسی باید کاملا از جا برخاست نه اینکه نیم خیز شد یا نشسته سلام و احوالپرسی کرد.

طرف مقابل هم باید از برخاستن مخاطبش تشکر کند و از او خواهش کند مجددا برجایش بنشیند.

 

_در ادامه سلام باید احوالپرسی صورت پذیرد و به سوالات طرف مقابل مختصرا پاسخ داده شود اما نباید وارد مسایل شخصی و محرمانه افراد شد یا در جواب احوالپرسی بحث پزشکی راه انداخت.

هنگام سلام کردن باید به چشمان طرف مقابل نگاه کرد، در صورت امکان دست او را به گرمی فشرد و با خم کردن سر و یک لبخند ملایم اظهار خرسندی نمود.

 

_کسی که وارد مکان یا جمعی می شود باید به دیگران سلام کند حتی اگر از همه بزرگ تر باشد.

 

_با افراد ضعیف تر از خود نباید با غرور و تکبر سلام و احوالپرسی کرد.

 

_برای همه افراد حتی کودکان از ضمیر"شما" بجای "تو" استفاده کنید.

 

_افرادی که به مقام و ثروتی رسیده اند باید متوجه باشند که بیشتر زیر ذره بین قرار دارند و لازم است که سلام و احوالپرسی و در مجموع خلق و خوی خود را گرم تر از گذشته نشان دهند حتی با افراد پایین دست.

 

_هنگام سلام و احوالپرسی در کوچه و خیابان و معابر و مجامع باید مکث کامل کنیم و اگر طرف مقابل قصد ادامه صحبت یا پرسیدن سوالی داشت باید توقف نمود به گفتگو پرداخت.

راه رفتن و دیگران را دنبال خود کشاندن هرچقدر هم سطحشان پایین باشد خلاف نزاکت است.( این روش اغلب در بیمارستان ها، دانشگاه ها و ادارات کاربرد دارد.)

 

_اهمیت ندادن به افراد آشنایی که از کنار ما می گذرند نشانه بی ادبی کامل است و یک خودخواهی محض به حساب می آید.

 

_هنگام سلام و احوالپرسی داشتن صدا به اندازه تصویر مهم است! به این معنی که از اشاره کردن سر بدون بیان کلمات جدا خودداری کنید!

 

_وقتی سرگرم بحث مهم یا کار ارزشمندی هستید نباید به بهانه اینکه کار مهمی انجام می دهید از سلام و احوالپرسی غافل شوید.

 

 

 

 

[EOS 14,528]

طرز دست دادن مانند راه رفتن و حرف زدن نشان دهنده اخلاق و شخصیت افراد است و می توان از این طریق به میزان اعتماد به نفس، بی تفاوتی، خونگرمی و تکبر فرد پی برد.

 

_هنگام دست دادن با افراد حواستان را به مخاطب باشد و با دیگران صحبت نکنید.

 

_هنگام دست دادن نباید با کسی که به او دست می دهیم فاصله زیادی داشته باشیم و دست خود را بیش از اندازه دراز کنیم. ادب حکم می کند که پاپیش گذاریم و به فرد مورد نظر نزدیک شویم.

 

_هنگامی که دستانمان خیس یا کثیف هستند یا وسیله ای در دست داریم باید قبل از این که طرف مقابل دستش را دراز کند با صدای بلند عذرخواهی کنیم و از دست دادن با وی جلوگیری نماییم. طرف مقابل هم در صورت مشاهده چنین شرایطی باید از دست دادن خودداری کند.

 

_بعضی ها عادت دارند هنگام دست دادن دستشان را به بدن خود می چسبانند. این کار نشانه غرور و تکبر است.

 

_فشردن دست دیگران، تکان دادن یا نگه داشتن دست طرف مقابل برای مدت طولانی در دستان خود و گذاشتن دست دیگر بر روی دستان وی نشانه بی ادبی است.

 

_خودداری از دست دادن به افراد سطح پایین یا فردی که دستش را دراز کرده، نشانه بی ادبی و غرور است.

 

_دست دادن با دستکش صحیح نیست.

 

_در یک میهمانی لازم نیست به تمام افراد تک تک دست داد و احوالپرسی کرد و می توان بعد احوالپرسی با خانواده میزبان برای دیگران از فاصله مناسب سرتکان داد و احوالپرسی کوتاهی انجام داد.

 

_هنگام دست دادن باید به چشمان طرف مقابل نگاه کرد. خیره شدن به اطراف و نگاه به دور و بر خلاف ادب است. ضمن این که نباید پاسخ دست دادن دیگران را با دست چپ داد.

 

_در مورد افراد زیر ادب حکم می کند که منتظر باشید تا آنها در دست دادن پیش قدم شوند :

 

1.خانمها

2.بزرگتر به کوچکتر

3.مافوق به زیردست

4. رئیس به مرئوس

 

_ با نوک انگشتان ، با برخورد سرد و غیر دوستانه به هیچ عنوان دست ندهید

 

_هنگام جدا شدن از یک جمع ، دست دادن با همه لزومی ندارد و فقط می توان با یک معذرت خواهی خداحافظی کرد

[EOS 14,528]

لحن صحبت کردن و آهنگ صدا و میزان علاقه شما به مکالمه نقش زیادی در روحیه مخاطبتان خواهد داشت که به او در درک روحیه و احساس شما کمک خواهد کرد.

 

_ گوش دادن به مکالمات تلفنی دیگران به هیچ وجه درست نیست.

 

_ جواب دادن تلفن های ناشناس را به کودکان نسپارید. درواقع کودک تنها باید به تلفن هایی پاسخ بدهد که تماس گیرنده خود قصد صحبت با او را دارد مانند، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها!

 

_ تنها با کلمات "بله" و "نه" با دیگران مکالمه کردن نشانه بی توجهی به کسی است که با شما صحبت می کند. بهتر است که این گونه مسابقه بیست سوالی برگزار نکنید!

 

_ هنگام صرف غذا، حضور در جلسه، بحث و گفتگوی جدی با دیگران، تا حد امکان از تماس تلفنی پرهیز و آن ها را به زمانی دیگر موکول کنید.

 

_ اگر با جایی تماس می گیرید که شما را نمی شناسند باید فورا خود را معرفی کنید.

 

_ اگر تلفن کننده با کس دیگری کار دارد هرگز از او نپرسید "چه کار داری؟"

 

_ ‌ هنگامی که به دیگران تماس می گیرید و قصد مکالمه طولانی دارید ابتدا از او بپرسید که فرصت دارد با شما صحبت کند یا نه.

 

_ اگر قصد دارید از تلفن دیگران استفاده کنید قبل از استفاده از او اجازه بگیرید. در این هنگام سعی کنید مکالمه تان کوتاه باشد و از گرفتن شماره های متعدد خودداری کنید.

 

_ وقتی قصد دارید به تلفن همراه دیگران تماس برقرار کنید خودتان شماره او را بگیرید زیرا تلفن همراه یک وسیله شخصی است و نباید شماره تلفن شخصی دیگران را در اختیار منشی و اپراتور یا شخص غریبه گذاشت.

 

_ قبل از خداحافظی گوشی تلفن را قطع نکنید حتی اگر کار به دعوا جرو بحث کشیده باشد بازهم خداحافظی کنید و بعد گوشی را بگذارید.

 

_ اگر چندین تماس تلفنی همزمان داشتید تا اولی را به پایان نرسید به سراغ دومی نروید. در این مواقع اگر تلفن دوم مهم تر است از تلفن اول عذرخواهی کنید و بگویید تا چند لحظه دیگر با او تماس می گیرید.

 

_ اگر میهمان دارید و یا کسی منتظر شماست مکالمه تان را کوتاه کنید و ادامه مکالمه را به فرصت بهتری موکول نمایید. عدم توجه به این موضوع بی احترامی به فردی است که منتظر شماست.

یادتان باشد هنگامی که در جمعی هستید یا با فرد دیگری مشغول صحبت کردن، پیاده روی و غیره شده اید، خلاف ادب است که با مکالمه تلفنی، آن جمع یا فرد مورد نظر رادر انتظار خود بگذارید.

 

_ شوخی و مزاحمت های تلفنی حتی اگر به منظور تنوع و خنده باشد بازهم خلاف انسانیت است و ممکن است عواقب بدی در انتظار هر دو طرف باشد.

 

 

 

[EOS 14,528]

هدیه دادن نوعی ابراز علاقه به دیگران است که موجب بهبود و توسعه روابط اجتماعی می شود. اگر این هدیه غیرمنتظره باشد احساسی که در آن لحظه به هدیه گیرنده دست می دهد تاثیر بسیار مثبتی بر خلق و خوی وی خواهد گذاشت.

 

_ هدیه حتما نباید با ارزش و گران قیمت باشد زیرا این نوع هدایا معمولا برای جبران زحمات، رشوه دادن، خودنمایی و نرم کردن دیگران مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب اوقات(نه همیشه) پشت آن منظور یا دلیلی نهفته است و کم تر برای ابراز علاقه صورت می گیرد.

 

_ وقتی به میهمانی دوستان و اقوام در شهر دیگری می روید، بهتر است هدیه ای برای او تهیه کنید که در این موارد می توانید از سوغات شهر خودتان استفاده کنید.

 

_ به هیچ عنوان هدایا را در قالب پول نقد پرداخت نکنید.

 

_ هیچ گاه از دیگران طلب سوغاتی یا هدیه نکنید حتی به عنوان شوخی!

 

_ اگر قصد دارید برای اعضای خانواده تک تک هدیه ببرید دقت کنید کسی را از قلم نیاندازید و اختلاف ارزشی هدایا چشمگیر نباشد.

 

_ از دیگران نخواهید وسایلشان را به رسم یادگاری به شما بدهند.

 

_ فرزندانی که قصد دارند برای پدر و مادر خود هدیه تهیه کنند بهتر است با پول توجیبی خودشان یک هدیه کوچک بخرند، این کار بهتر از آن است که با پول خودِ پدر و مادر برای آن ها هدیه بزرگ خریداری شود.

 

_ رسم است که در میهمانی ها برای میزبان دسته گل یا شیرینی هدیه می برند اما بردن میوه توهین به آقا و خانم میزبان محسوب می شود.

_ وقتی توسط میهمان هدیه ای دریافت کردید از او تشکر کنید و هدیه را خارج از دید دیگر میهمانان باز کنید و مجداد از هدیه دهنده تشکر کنید و هدیه او را ارزشمند بشمارید. البته بازهم خارج از دید سایر میهمانان این کار را انجام دهید!

 

_ هدیه به خانم ها باید توسط خانم هدیه دهنده تقدیم گردد و هدیه آقایان توسط آقای هدیه دهنده. در دوران نامزی طرفین شخصا هدیه را به یکدیگر پیشکش می کنند.

 

_ بچه ها از هدیه مشترک خوششان نمی آید و این کار موجب نزاع و درگیری بین آن ها می شود.

 

_ بهتر است برای هریک از کودکان هدیه مناسبی خریداری شود تا موجب دردسر نگردد. مثلا کودک آن را نخورد و خفه نشود!

 

_ هدیه نباید به گونه ای باشد که جنبه تحقیر، توهین و سوء تفاهم به خود بگیرد.

 

_ در پاسخ هدیه دیگران بهتر است هدیه بدهید نه ناسزا!

 

_ هنگام دریافت هدیه روی خوش نشان دهید و کم تر آن را برانداز کنید!

 

_ هیچ گاه هنگام هدیه دادن به این فکر نکنید که" مگر او برای من چه کار کرده یا چی هدیه آورده" شما همیشه کار خودتان را بکنید زیرا با این کار استقلال شخصیتی خود را نشان می دهید.

 

 

 

 

[EOS 14,528]

_ هرگز در میهمانی ها، مجامع عمومی، کوچه و خیابان، موهایتان را شانه نکنید، ناخن نگیرید، کفش هایتان را تمیز نکرده و لباستان را مرتب نکنید. مدارک و اسناد داخل جیبتان را بیرون نریزید و پول های خود را نشمارید.

 

_ لباس های پر نقش و نگار و رنگارنگ نپوشید. نوع لباس رابطه مستقیم با شخصیت شما دارد. سعی کنید به گونه ای لباس بپوشید که بیان کننده شان و شخصیت موردعلاقه شما باشد.

مناسب ترین حالت استفاده از لباس های با طرح ساده و رنگ های متناسب با سن می باشد.

 

_ به هیچ وجه با پیژامه و لباس خانه وارد خیابان، پارکینگ خانه یا هر جایی که خانم ها حضور دارند نشوید.

 

_ اگر در خانه میزبان هستید یا میهمان کسی شده اید از پوشیدن لباس های شخصی مانند، پیژامه و شلوارک صرف نظر کنید.

 

_ پیراهن کت و شلوار باید تمیز و اتوشده باشد،کفش ها واکس زده و براق.

 

_ به کمربند خود کلید، گوشی موبایل یا هر وسیله دیگری آویزان نکنید!

 

_ در مکان های رسمی، خیابان و محل کار از دمپایی به جای کفش استفاده نکنید.

 

_ اگر در جمعی هستید که حتی یک نفر هم از سیگار کشیدن شما ناراحت می شود فورا سیگارتان را خاموش کنید و معذرت بخواهید.

 

_ یقه پیراهن باید محکم و باوقار باشد. باز گذاشتن دکمه آخر پیراهن کار شایسته ای نیست.

_هرگز در مجامع رسمی و جلسات پای خود را از کفش بیرون نیاورید.

 

_ هنگام راه رفتن کفش و دمپایی خود را بر روی زمین نکشید. روش صحیح آن است که صدای پای شما شنیده نشود یا صدای آن آرام و متین باشد.

_ مواضب باشید هنگام راه رفتن کلید یا سکه های داخل جیبتان سمفونی اجرا نکنند!

 

_ استفاده از جوراب هایی که پا از داخل آن مشخص باشد برای آقایان مناسب نیست.

 

_ استفاده از جوراب های پاره یا دوخته شده واقعا منسوخ شده است.

 

_ دستان خود را همیشه تمیز و نرم نگاه دارید.

 

_ یادتان باشد همیشه مواظب وضع ظاهری و نظم لباس هایتان باشید زیرا این اصل مهم همیشه از جانب اطرافیان به شدت مورد توجه خواهد بود.

 

 

[EOS 14,528]

تعیین وقت مذاکره:

 

هيچ ‌وقت بدون اطلاع و آمادگي قبلي با كسي مذاكره نكنيد و هيچ كسي را نيز در چنين موقعيتي قرار ندهيد.

 

تعيين افراد مذاكره‌كننده:

 

قبل از مذاكره بدانيد كه با چه كساني و با چه سمتي مذاكره داريد تا شما نيز بتوانيد پيش‌بيني‌هاي لازم، براي همراهي همكاران لازم براي مذاكره را داشته باشيد.

 

تاييديه زمان ملاقات:

 

حداقل 24 ساعت قبل از شروع مذاكره، مجددا براي برگزاري مذاكره تاييديه بگيريد.

 

زمان حضور در قرار ملاقات:

 

بهتر آن است كه حدود 10 دقيقه قبل از شروع مذاكره، در محل مذاكره حضور پيدا كنيم. اگر خيلي زود به محل قرار رسيديم، بهتر آن است كه در محلي كه ديده نشويم، وقت‌گذراني كنيم.

 

همراه داشتن برخي لوازم ضروري:

 

يك مذاكره‌كننده حرفه‌اي برخي لوازم ضروري را هميشه همراه خود دارد تا در صورت وقوع اتفاقات پيش‌بيني نشده، بتواند با آن مقابله كند.

 

رعايت تناسب در پوشش:

 

نوع پوشش با توجه به نوع مخاطب تعيين مي‌شود، البته كلياتي وجود دارد كه در مورد همه محيط‌ها صادق است

كه به شرح زير است:

 

1 - نوع پوشش بايد رسمي باشد.

2 - در مذاكرات مختلف از رنگ‌هاي مختلف استفاده كنيد. هيچ‌وقت چند جلسه مذاكره را با يك رنگ ثابت برگزار نكنيد.

3 - در ملاقات با شركت‌هاي دولتي، مراقب استفاده از پوشش‌هاي مخصوص كشورهاي خارجي همانند كراوات يا پيراهن آستين‌كوتاه باشيد، اين مطلب را به ياد داشته باشيد كه هميشه فرهنگ و عرف مقدم بر استاندارد است.

4 - هنگامي كه مثلا وظيفه فروش به يك قشر آسيب‌پذير جامعه را بر عهده داريد، از پوشيدن لباس‌هاي گرا‌ن‌قيمت كه شبهه اعمال پرستيژ يا فخرفروشي را داشته باشد، خودداري كنيد.

5 - در هر نوع مذاكراتي، استفاده از لباس‌هاي اسپرت نظير شلوار لي، تي‌شرت، كفش‌هاي ورزشي و ... فاجعه است!

6 - استفاده از خودكار و همراه داشتن يك دفترچه يادداشت كوچك.

7 - اتومبيل؛ نوع اتومبيل نيز ارتباط كامل با هدف جلسه دارد كه بايد به آن توجه شود.

 

نحوه ورود به اتاق:

 

اگر با كسي از قبل قرار ملاقات داريد و نوبت داخل شدن شما فرا رسيده است، با ضربه زدن به در وارد اتاق شويد و به باز و بسته بودن در دقت نكنيد.

 

مكان نشستن در اتاق:

 

محل نشستن در اتاق بايد رو به روي طرف مقابل، با رعايت فاصله رسمي باشد. يك مذاكره‌كننده حرفه‌اي نه بالاتر قرار مي‌گيرد نه پايين‌تر و از نشستن در جايي كه موقعيت وي را پايين مي‌آورد خودداري مي‌كند.

 

نحوه دست دادن:

 

دست دادن صحيح يكي از مهم‌ترين روش‌هاي ايجاد ارتباط اوليه با طرف مقابل است. دست دادن نبايد نه شل باشد كه حاكي از بي‌علاقگي و بي‌ارادگي است و نبايد آنقدر محكم و سفت باشد كه ايجاد درد كند.

 

دادن كارت ويزيت:

 

از مواردي كه قبل از مذاكرات بايد به آن توجه شود داشتن كارت ويزيت است. امروزه طفره رفتن از ارائه كارت ويزيت به دلايلي همچون آماده نبودن كارت، تمام شدن كارت، فراموشي و غيره از دلايل سوخته به شمار مي‌آيد و شايسته نيست فرد مذاكره‌كننده كارت ويزيت نداشته باشد.

 

قوانين استفاده از تلفن همراه:

 

1- كسي كه در حال حاضر با او هستيد مقدم است؛‌ ‌بنابراين هنگام برقراري ارتباط با تلفن همراه به شخص پشت خط اعلام كنيد بعدا با وي تماس مي‌گيريد و بلافاصله تلفن را قطع كنيد.

2 - در هنگام حضور در جلسات رسمي يا تجاري، تلفن همراه خود را حتما خاموش كنيد.

3 - از دريافت يا خواندن و توجه كردن به پيام‌هاي كوتاه در حين مذاكره خودداري كنيد.

4 - زمان مناسبي را براي زنگ زدن انتخاب كنيد. مثلا از زمان تنفس استفاده كنيد.

5 - مكان خصوصي يا نسبتا خلوتي را براي صحبت كردن انتخاب كنيد.

6 - با تن صداي متعادل حرف بزنيد و از حرف زدن با صداي بلند به شدت خودداري كنيد.

 

امكان استفاده از تسهيلات ارتباطي در محل مذاكره:

 

در هنگامي كه مذاكره در محل شما انجام مي‌شود بايد امكان برقراري ارتباط ميهمانان با شركت خودشان شامل تلفن، فكس، پست الكترونيكي و غيره وجود داشته باشد.

 

ضبط مذاكرات:

 

ضبط مذاكرات اصلا معمول نيست، بنابراين از گذاشتن وسائلي كه شائبه ضبط كردن سخنان را دارند شامل موبايل، كيف و غيره روي ميز خودداري كنيد.

 

نصب ساعت:

 

در سالن مذاكره حتما بايد ساعت وجود داشته باشد تا بتوان گذران وقت را كنترل كرد.

 

پذيرايي:

 

به عنوان قاعده كلي بايد پذيرفت كه ميز مذاكره ميز پذيرايي نيست، بنابراين در صورت طولاني شدن مذاكرات سعي كنيد هرگونه پذيرايي منحصرا در ساعت تنفس اتفاق بيفتد.

در هنگام پذيرايي بايد قواعد زير را رعايت كرد:

1 - قبل از شروع مذاكره گرسنه تا تشنه نباشيد.

2- در صورتي كه در انتخاب نوع خوراكي حق انتخاب داشته باشيد آن نوع را انتخاب كنيد كه از پرستيژ بيشتري برخوردار باشد.

3- از خوردن خوراكي‌هايي كه مصرف آنها سخت است يا در هنگام خوردن احتمال كثيف شدن پيراهن يا لباس شما وجود دارد، خودداري كنيد.

4- در هنگام نوشيدن يا خوردن، مراقب صداي دهان خود باشيد.

5- اگر به وقت ناهار نزديك شديد، به هيچ وجه سنگين غذا نخوريد.

6- در هنگام استفاده از كارد، چنگال، يا قاشق، پس از تمام شدن غذا يا خوراك، اين وسايل را با دهان پاك نكنيد.

7- تا انتهاي خوراكي را ميل نكنيد.

8- در حين مذاكرات استفاده از سيگار به كلي ممنوع است.

 

استفاده از دستور جلسه:

 

در مذاكرات حتما سعي كنيد دستور جلسه داشته باشيد و قبل از شروع مذاكره، آن را براي طرف مقابل نيز مطرح كنيد تا در مورد موضوع جلسه توافق به عمل آمده باشد.

 

داشتن دستورجلسه چند فايده دارد كه مي‌توان به آنها اشاره كرد:

الف: احتمال بروز موارد غافلگير كننده را در جريان مذاكره كاهش مي‌دهد.

ب: اطلاعات مربوط به فهرست خواسته‌هاي طرف مقابل را در اختيارتان مي‌گذارد.

ج: از پراكنده شدن مطالب و از هر دري سخن گفتن جلوگيري مي‌شود.

د: امكان رسيدن به نتيجه و استفاده بهينه از وقت را افزايش مي‌دهد.

تنظيم كردن صورت جلسه پس از مذاكرات فوايد زيادي دارد

شامل:

 

1 - در جلسات آينده مانع از بحث روي مواردي مي‌شود كه قبلا توافق شده‌اند.

2 - تعهد طرفين را به اجراي بندهاي توافق شده بيشتر مي‌كند. اصولا كساني كه حاضر هستند پاي برگه‌اي را امضا كنند، به‌طور طبيعي احساس مسووليت بيشتري را در خود حس خواهند كرد.

3 - چون امكان دارد در حين مذاكره روي مباحث مختلفي بحث شود با تنظيم صورت جلسه روي نكات كليدي مذاكره توافق همگاني انجام مي‌گيرد.