*mishi* 11920 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 خرداد، ۱۳۹۰ آسفالتینها تركیبات پیچیده ای هستند . این تركیبات به دلیل اینكه ماهیت تركیبی آنها از یك مخزن به مخزن دیگر تغییر می كند ، دارای وزن مولكولی معینی نمی باشند . از طرف دیگر مواد آسفالتینی به دلیل دارا بودن ساختار حلقوی ، در حلالهای آروماتیكی و حلقوی مانند تولوئن ، بنزن و غیره به خوبی حل می شوند . اما در حلالهای شیمیایی نرمال آلكانها مانند نرمال هگزان یا نرمال هپتان حل نمی شوند . پس به منظور خارج كردن مواد آسفالتینی از فاز نفت خام ، آلكان اضافه می كنیم .... آسفالتینها اغلب به تركیبات nso معروفند ، زیرا حاوی اتمهای o ، s و n می باشند كه بعضی از آنها جانشین كربن حلقه آروماتیكها می شوند . تركیبات nso بالاترین وزن مولكولی را دارند و سنگین ترین اجزای تشكیل دهنده نفتهای خام می باشند . عموماً آسفالتینها همراه با نفت خامهای آروماتیك سنگین یافت می شوند . آسفاتینها در اصل دارای هیدروژن و كربن همراه با یك تا سه اتم از نیتروژن ، اكسیژن یا گوگرد در هر مولكول هستند . ساختمان اولیه آنها دارای حلقه های هیدروكربنی آروماتیكی با سه تا ده و حتی بیشتر برای هر مولكول است . اتمهای غیر هیدروكربنی احتمال دارد كه بخشی از حلقه هیدروكربنی یا چسبیده به حلقه باشد . دوگانگی های چشمگیری میان رزین ها و آسفالتین ها دیده می شود . آسفالتینها در نفت حل نمی شوند بلكه به شكل كلوئیدی پخش می شوند اما رزین ها به آسانی در نفت حل می شوند . آسفالتینهای خالص به گونه جامد ، خشك ، پودرهای سیاه و غیره ، فرار هستند اما رزین های خالص به شكل مایعات سنگین یا جامدات چسبنده و به فراریت هیدروكربن ها با داشتن یك اندازه مولكولی یافت می شوند . رزین ها با وزن مولكولی بالا ، قرمز رنگ هستند و رزین های سبك تر رنگ بسیار كمی دارند . از اینرو هنگامی كه به كمك تقطیر ، نفت به بخشهای جدا از هم تفكیك می شود آسفالتینها در سنگین ترین بخش به نام پسمان می مانند ولی رزین ها بر پایه فراریتشان در بخش های گوناگون پخش می شوند . رنگ این بخشها تا اندازه بالایی بستگی به بودن رزین ها دارد . رنگ پسمان به نسبت زیادی بستگی به بودن آسفالتینها دارد . یكی از مهمترین مسائلی كه به هنگام به كارگیری مراحل بازیافت نفت ایجاد می شود ، مشكل رسوب آسفالتین می باشد . آسفالتینها در نفت به وسیله رزین ها تحت شرایط مطلوب به صورت معلق نگاه داشته می شوند . در واقع می توان پدیده تعلیق و یا حلالیت ذرات آسفالتین در نفت خام را یك پدیده ترمودینامیكی تعادلی عنوان نمود و تغییر در هر عاملی كه این تعادل را بر هم زند می تواند حالت تعلیق را از میان برده و سبب بروز پدیده تجمع ذرات آسفالتین به یكدیگر و نهایتاً رسوب آنها شود . استخراج نفت بخصوص شیوه های به كار رفته در مراحل دوم و سوم بازیافت نفت اغلب باعث ایجاد برخی تغییرات در رفتار جریان ، خواص تعادلی فازها و خواص سنگ مخزن می شوند كه این تغییرات می توانند تعادل ترمودینامیكی را بر هم زنند و سبب تشكیل رسوب آسفالتین در سنگ مخزن شوند . آسفالتین تركیبی است آروماتیك با چند حلقه بنزنی با وزن مولكولی بالا كه در نرمال هپتان ، نامحلول اما در تولوئن محلول می باشد . پارامترهای مؤثر در تشكیل رسوب آسفالتین شامل تركیب درصد یا غلظت ، دما ، فشار ، حلال تشكیل دهنده رسوب و مشخصه های هیدرودینامیكی و پتانسیل جریان و ... می باشد . بررسی و مطالعه مقالات مختلف در مورد مسائل مربوط به رسوب آسفالتین در میادین نفتی بیانگر برخورد عمده با این مسئله در بخشهای عملیات بهره برداری از نفت و همینطور در روشهای ازدیاد برداشت از مخازن نفت و غالباً در تزریق های امتزاجی است . 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده