Mohammad Aref 120450 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 خرداد، ۱۳۹۰ تصمیم گیری پایدار ممکن نیست مگر با سهیم کردن آرا و دیدگاه های مردمی در انتخاب ایده و طرح ها. شهرداریها با توجه به این حقیقت، نگرش خود را از مشارکت در چارچوب آگاهانیدن شهروندان به سوی دخالت آنان در تصمیم گیری های نهایی سوق داده اند. از نخستین برنامه های شهرسازی مشارکتی در شبکه جهانی، شهر مجازی لندن است که به شهروندان آن، این امکان را می دهد تا طرح های توسعه و نوسازی شهر را دنبال می کنند و مسئولان را در برابر کارهای انجام شده مورد سوال قرار دهند. در فرآیند تصمیم گیری مشارکتی به یاری سیستم های زیست محیطی مجازی می توان پس از ارزیابی در شبیه سازی ایده و یا راه حل ها، موارد عملی و مناسب را برگزید و از تصمیم گیری نادرست پیشگیری کرد. بهترین راه برای برخورد با مجموعه پیچیده جامعه و کالبد محیط، توسل به فناوری سیستم های ارتباط مجازی است. نویسنده: مهران قدوسی دانلود مقاله 9 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده