Mahnaz.D 61915 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 خرداد، ۱۳۹۰ پل آبکار در سال 1287 شمسی در یک خانواده نسبتاً مرفه دیده به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان سن لویی تهران گذراند و در سال 1304 برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. دیپلم متوسطه خود را در سال 1929 میلادی ( 1308 ) از دبیرستان اورلئان فرانسه گرفت و در همان سال در دانشگاه سن لوک بروکسل در رشته معماری به تحصیل مشغول شد. دوره تحصیل هفت سال طول کشید و در طول آن دوره های شبانه مجسمه سازی، مقاومت مصالح، دکوراسیون و منبت کاری را نیز طی کرد. پل آبکار در سال 1316 شمسی به تهران بازگشت و پس از خدمت نظام وظیفه زندگی حرفه ای خود را آغاز کرد. ابتدا در سازمان های دولتی عهده دار مشاغل فنی گردید. هفت سال رییس دفتر فنی گمرکات و هفده سال رییس دفتر فنی وزارت دارایی بود. سپس مسئولیت دفتر فنی شهربانی کل را عهداه دار گردید و در سال 1348 با درجه همردیف سرهنگ بازنشسته شد. در طول این سالها او دفتر خصوصی خود را نیز دارا بود و در آن به فعالیت می پرداخت. پل آبکار از پیشروان جنبش مدرنیسم در ایران بود و بناهایش را با ذوق و قریحه ای که داشت به خوبی با شرایط محلی انطباق داده بود. ساختمان های آبکار با ویژگی هایش کاملاً قابل شناسایی هستند. آجر بهمنی او با ورودی های کمی فرورفته و سنگ هایی که در اطراف آن نصب شده یکی از الگوهای مناسب معماری خانه های مسکونی در تهران است. پل آبکار ساختمان های بسیاری طراحی کرد از جمله: - ساختمان سینما نیاگارا - ایستگاه رادیو ( بی سیم ) - ساختمان کلیسای ارامنه کاتولیک واقع در خیابان شمالی سفارت روسیه. - مدرسه کر و لال های باغچه بان - کلیه ساختمان های پیشکاری ها و ادارات وزارت دارایی استان ها و ساختمان های گمرکات. پل آبکار تعداد زیادی ویلای مسکونی نیز ساخت که از معروفیت بسیاری برخوردارند. آخرین پروژه او در مسابقه طرح کاخ شهرداری تهران برنده اول شد که متاسفانه اجرا نگردید. وی در سن ۶۱ سالگی در اردیبهشت ۱۳۴۹ چشم از جهان فروبست . 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده