پديده نور در عكاسي

[saray89 3,064]

نورپردازي قواعدي دارد كه قابل آموختن است اما شخصي كه در مقام نورپرداز قرار مي گيرد تنها با دانستن اصول و قواعد نمي تواند نورپردازي چشم گيري را به انجام رساند زيرا به ركن ديگري نيز احتياج دارد كه آن درك ماهيت نور است. اين شناخت نه در كتابهاي آموزش نورپردازي يافت مي شود و نه سر كلاسها بلكه هر كس به تناسب تلاش، تمايل و بضاعت ذهني و روحي خود مي تواند به اين مهم دست پيدا كند.

 

نور جزو لاينفك زندگي بر روي كره زمين است همه ما نور و ويژگي هاي آن را هر روز تجربه مي كنيم. از لحظه اي كه صبح هنگام، چشمان خود را به روي جهان باز مي كنيم شاهد حركت و تأثير نور بر فضاي زندگي خود هستيم و تا لحظه ي خواب آن را با خود به همراه داريم حتي در روياهايمان نيز حضور آن را مشاهده مي كنيم. پس هيچ يك از ما نمي تواند با ماهيت نور كاملاً بيگانه باشد. اما براي نورپردازي اين شناخت بايد به اندازه ايي باشد كه شخص بتواند نور را تحت اختيار بگيرد.

 

مشخص نيست كه اين مرحله براي شخص نورپرداز چه وقت حادث مي شود اما قدر مسلم به ميزان خواستن شخص بستگي دارد.

 

ظهور اين مرحله ناگهاني است يعني شخصي در حين ممارست به يكباره متوجه مي شود كه انگار ديگر نور را مي فهمد و مي تواند آنرا لمس كند، كرشمه هاي آنرا مي شناسد و مي تواند با آنها كنار بيايد و گويي ديگر بر نور تسلط دارد.

 

اين مرحله شيريني است كه شكل دنيا را در چشم صاحب اين معرفت متحول مي كند او خيلي بيش از گذشته با نور مأنوس مي شود. دائماً كيفيت نور را در محيط احساس مي كند حركت نور در فضا را دنبال مي كند، انعكاسهاي خيلي كوچك را هم مي بيند، به تاريكي ها بها مي دهد. رفتار نور با اشياء را نظاره مي كند. گاه از اين رفتارها شادمان و گاه غمگين مي شود و ......

 

اين شناخت ديگر از حركت باز نمي ايستد و هر روز مسير تكامل را طي مي كند اما هيچوقت به تكامل نمي رسد.

من عقيده دارم زمان ظهور معرفت نور و ميزان باروري آن در هر شخص با ميزان معنويت وي رابطه مستقيم دارد.

اما با تمام اين تفاسير نور در عكاسي يك هدف نيست. بلكه وسيله ايست براي نمايش مفاهيم.

 

آن جمله معروف را همه شنيده ايم كه مي گويد" آنجا كه كلام از حركت بازمي ايستد موسيقي به صدا در مي آيد "...

نور در حقيقت موسيقي تصوير است كه مي توان به واسطه آن مفاهيمي را به نمايش در آورد كه قابل نمايش نيستند يعني شكل ندارند. از مفاهيم ملموسي مثل سرما و گرما گرفته تا مفاهيم فلسفي مثل زمان يا عشق...