EOS 14528 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اردیبهشت، ۱۳۹۰ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ناخن، صفحهای سخت از جنس کراتین است که روی بند آخر انگشتان دست و پا قرار گرفته است. ناخنهای پا نقش کمتری دارند ولی تا حدودی هنگام راه رفتن به استحکام و محافظت انگشتان پا کمک میکنند (به خصوص انگشت نشست پا). انگشتان دست در انجام کارهای ظریف به انسان کمک میکنند. چنانچه اگر ناخنها نبودند، امکان برداشتن یک سکه و سایر اجسام ریز و ظریف از روی زمین وجود نداشت. در مواردی که ناخنها شکننده میشوند و شکستگیهایی در لبه، اطراف و کنارههای ناخن به وجود میآید، باعث درد و مزاحمت میشود. شکنندگی ناخن گاهی به علت بیماریهای داخلی و بیماریهای پوستی است. کمخونی و بیماریهای تیروئید ممکن است روی قوام و خصوصیت ظاهری ناخن تاثیر داشته باشد. بیماریهای ناخن نظیر سپوریازیس، لیکن پلان، آلوپسی آرناتا و قارچ ناخنها نیز باعث شکستگی ناخنها میشوند ولی اکثر وقتها ناخنها در اثر تماس با مواد شوینده، پاککنندههای اسیدی و قلیایی و سایر مواد شیمیایی دچار شکنندگی میشوند. افراد شاغل (مکرر با آب و رطوبت تماس دارند) و خانمهای خانهدار دچار شکنندگی ناخن میشوند، چون خیس شدن مکرر ناخن و تبخیر آب باعث خشک شدن بیشتر ناخن و از دست رفتن آب طبیعی ناخن میشود. به دنبال آن شکستگیهای ناخن را مشاهده میکنیم. لازم به ذکر است که کودکان و افراد سالخورده خشکی ناخن بیشتری دارند. در مواردی که علت شکنندگی ناخن، بیماری خاصی نیست و تنها عوارض ناشی از خشکی ناخن، لوازم آرایشی و مواد شیمیایی باعث آن شده است، توصیه میشود هر روز ۵ دقیقه ناخنها در آب ولرم خیس شود سپس با یک ماده چربکننده غلیظ مثل وازلین چرب و به مدت حداقل نیم ساعت با یک کیسه نایلونی، ناخنها پوشانده شود تا در طی چند هفته شکنندگی ناخن کاهش یابد. دکتر سیدمسعود داوودی متخصص پوست، مو و زیبایی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی منابع : مجله زیبایی سلامت زیبــا شـــو دات کام 7 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده