Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۸۸ طراحی راه آهن شهری اینسبورک در اتریش نمادی از بازتاب معماری روز دنیا و به کارگیری بالاترین نوع طراحی معماری و سازه است.طراحی این ریل راه آهن شهری به طول ۱.۸ کیلومتر می باشد و همچنین چهار ایستگاه بین راهی را نیز شامل می شود. زاحا حدید در انتخاب مسیر حرکتی ، ریل آن را از بلندترین نقطه شهر می گذراند. در طراحی هر یک از این ایستگاه ها سعی شده است تا به محل قرار گیری آن و سایت اطراف توجه شود، این نوع طراحی که با استفاده از نیروهای سایت و محل قرار گیری پروژه می باشد را می توان از مشخصه های آثار زاحا حدید دانست. این نوع نگرش به طراحی ایستگاه ها باعث تنوع و گوناگونی فرم آنها نیز شده است. شروع مسیر حرکت راه آهن در زیر زمین است، که در ادامه مسیر به تونلی که به رودخانه ختم می شود خواهد رسید. بعد از پایان تونل، توقفگاه بعدی بر روی پل و در روی رودخانه پیش بینی شده، این پل از جنس بتن و کابل های فلزی، طراحی و ساخته شده است. همچنین ایستگاه آخر در دهکده و در ارتفاع ۲۲۸ متری از اینسبورک می باشد. زاحا حدید در تعریف کار خود می گوید: هر ایستگاه شخصیتی جدا از یکدیگر را دارند، که این خود به دلیل وجود بستر، محل قرار گیری، همسایگی ها و ارتفاع های متفاوت از یکدیگر می باشد. ما مطالعه خود را از عوامل طبیعی مثل یخبندان و جنس خاک منطقه شروع کردیم. ما می خواستیم هر یک از ایستگاه ها زبانی سیال از توپوگرافی منطقه و معماری را ارائه کند. در آخر می توان فرم ایستگاه ها را آینه ای در برابر کوه های یخ بسته اطراف دانست. طراحی راه آهن شهری اینسبورک را می توان ادامه دادن و جستجو کردن راه زاحا حدید برای ساختن بناهای بدون درز دانست، این نوع نگرش و طرح های کروی را می توان از رویکردهای جدید در دنیای معماری نیز برشمرد. منبع: umic.ir 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده