spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 اردیبهشت، ۱۳۹۰ در اين مقاله، مساله زمانبندي توليد کارگاه منعطف (Flexible Job Shop) با تعريف جديدي از انعطاف پذيري مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين نوع انعطاف پذيري براي مساله فرض مي شود كه در هر ايستگاه عملياتي چند ماشين وجود دارند كه كارها در هر ايستگاه مي توانند به يكي از آنها تخصيص داده شود. تابع هدف کمينه سازي بازه ساخت (make span) است. ابتدا مدل رياضي مساله ارايه شده و سپسNP-hard بودن مساله نشان داده مي شود. بعلت NP-hard بودن مساله استفاده از روشهاي دقيق براي حل آن در زمان چند جمله اي ممكن نيست و بايد از الگوريتمهاي ابتکاري براي حل آن استفاده نمود. به اين منظور دو الگوريتم ابتكاري به نامهاي H1 و H2 به ترتيب براي مسايل با ابعاد بزرگ و معمولي براي حل مساله ارايه مي شود. بعلت اينكه اين مساله تاکنون در ادبيات موضوع مورد مطالعه قرار نگرفته است، معيار مناسبي براي ارزيابي الگوريتم هاي ارايه شده وجود ندارد. بنابراين بمنظور ارزيابي الگوريتمهاي ارايه شده، سه الگوريتم ابتكاري با نامهاي H3، H4 و H5 و همچنين يک کران پايين براي آن ارايه مي شود و نتايج الگوريتمهاي H1 و H2 با آنها مقايسه شده است. نتايج محاسبات نشان مي دهد که الگوريتم پيشنهادي H2 براي مسايل با ابعاد كوچك، جوابهاي بهتري را نسبت به الگوريتمهاي ديگر ارايه مي دهد. اما در مسايل با ابعاد بزرگ H1 به طور مجانبي کاراتر از H2 است. همچنين کارايي الگوريتم H3 پايين تر از ساير الگوريتمها است. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده