مقاله سازمان های غیر دولتی راهبرد مشارکت سازمان یافته

[Mohammad Aref 120452]

در تحلیل وضعیت و قلمرو کار و همچنین رویکرد سازمان های غیردولتی، به بیان مسائل، نیازها، حیطه عمل، و راهبردهای ساختاری آنها در فرایندی مشارکتی پرداخته می شود. این نهادهای مردمی در فرآیند مشارکتی مذکور، نقش واسطه ای خود را به خوبی بین مردم و دولت ایفا می کنند. بر این اساس، تقویت ارتباطان اجتماعی و تعمیق و نهادینه کردن مشارکت از اولویت های راهبردی این نهادها به شمار می رود.

اعلام نیازهای واقعی مردم به وسیله سازمان های غیردولتی، تنها از طریق سازماندهی و نهادینه کردن مشارکت های مردمی در عرصه های مختلف فعالیت میسر می شود. از این رو با تقویت، حمایت، و توانمندسازی آنها، نیازهای جامعه به گونه ای واقعی اعلام می گردد. تقویت و توانمندسازی این تشکل ها و پایداری کارکردی آنها، به مشارکت سازمان یافته و نهادینه کردن آنها سامان می دهد. در حرکت مشارکتی سازمهای غیردولتی، دیدگاه ها و مبانی نظری زیر مورد تأکید قرار می گیرد:

 

• نگرش روحیه داوطلبی برای مشارکت، همواره از ویژگی های بارز تشکل های مردمی به شمار می آید.
  
• سطح تعمیق مشارکت اجتماعی نهادهای مردمی، ملاک ارزیابی و اجرای داوطلبانه فعالیت هاست.
  
• نظام مدیریتی باز و مشارکتی سازمان یافته، از مبانی و راهبردهای حاکم بر فعالیت تشکل هاست.
  
• شکل بخشیدن به نیروهای اجتماعی مشارکتی، راهبرد خروج از چارچوب بسته مدنظر است.
  
• نهادینه کردن مشارکت مدنی در تشکل ها، رویکردی بنیادی است.
  

بر این اساس سازمان ها و تشکل های مردمی، که از ارکان اصلی جامعه مدنی به شمار می روند، قانونمند، ضابطه مند، داوطلبانه، مشارکت جو، و سازمان یافته، بستر گذر مردمی را به جامعه مردم سالار هموار می سازند.

 

نویسنده: اصغر ارجمندنیا

 

دانلود مقاله