خشم در نوجوانان

[Saman_88 8062]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

مشکل خشم در نوجوانان ندرتا" محصول بیماری های روحی و روانی پیچیده و معمولا" محصول عدم آشنایی خانواده با ناگواری های درونی یا مشکلات محیطی نوجوانان است.چنانچه دستورالعمل های زیر قابل انجام یا موثر نباشد احتمالا"خانواده گرفتار مشکلات عمیق تری است و باید به درمانگر مراجعه کرد.

 

 

 

۱ـ کودک را در لحظه های خوب بودن غافلگیر کنید . به او بگویید کدام رفتارش مورد پسند شما است .

" چقدر خوشحالم که تو با یکبار صدا کردن سر شام حاضر میشی ..."

" ممنونم از این که صبر کردی تلفن من تموم بشه ... "

" از این که بمن راست میگی بتو افتخار میکنم . "

 

۲ـ رفتار غلطی را که می شود نادیده گرفت عمدا" نادیده بگیرید .

مثلا" اگر کودک لباسی می پوشد که مناسب نیست اولا" به او بگویید من این نوع لباس پوشیدن را دوست ندارم ، ثانیا" وقتی لباسهای مناسب می پوشد تعریف کنید، ثالثا" وقتی لباس نامناسب را پوشید ندیده بگیرید . نه اینکه کودک را ندیده بگیرید ، فقط لباس را ندیده بگیرید .

 

۳ـ برای کودک وسایل و فضای بازی و ورزش باید همیشه فراهم باشد .

وسایلی چون یک حلقه بسکتبال کوچک و توپ نرم مناسب در اتاق یا کیسه بوکس کوچک برای پسر بچه ها ، راکت و توپ در بالکونی یا حیاط ، همه بدون سروصدا خشم های ناگفتنی بسیاری را تخلیه می کنند .

 

۴ـ محیط را متناسب با نیاز کودک تغییر دهید .

اگر شما میهمان دارید می توانید کودک را به خانه فامیل یا دوست قابل اعتماد بفرستید . توقع اینکه کودک ۴ ساعت ساکت بماند ، تلویزیون نگاه نکند ، بازی و سروصدا راه نیاندازد ، توقع نامعقولی است .

 

۵ـ وقتی کودک عصبانی است شما نباید عصبانی باشید .

اگر عصبانی هستید از کودک دور شوید و وقتی آرام گرفتید بر گردید و با او صحبت کنید . به کودکان خشمگین نزدیک شوید آنها را در آغوش بگیرید و بخواهید که دلیل خشم خود را به شما بگویند .

 

۶ـ نسبت به فعالیت های کودکان اظهار علاقه نشان دهید .

وقتی کودک با علاقه فوتبال امریکایی تماشا می کند بجای اعتراض و مسخره کردن نوع ورزش ، نزدیک او بنشینید و از او بخواهید که مسابقه را برای شما توضیح دهد ، بپرسید اصطلاحات بازی یعنی چه ، کدام شماره ها مورد علاقه ی او هستند و ... با تحقیر سرگرمی کودکان دیوار بین شما و فرزندتان ضخیم تر می شود .

 

۷ـ هرگز خود را در مقابل کودک قرار ندهید مسابقه ای در کار نیست .

گاه کودک نمی خواهد پا روی غرورش بگذارد و این توهین به والدین محسوب می شود . وقتی خشم در کار است آموزش امکان پذیر نیست . خشم با تهدید و زور آرام نمی گیرد ، تنها راه آرامش خشم ابراز محبت است : " من می فهمم که تو چقدر عصبانی هستی ولی من قصد ناراحت کردن تو را نداشتم . "

 

۸ـ مستقیما" از کودک تقاضا کنید .

در بسیاری موارد والدین برنامه های کودک را بدون اطلاع و مشاوره با کودک عوض کرده و بهم می ریزند . اگر شما احتیاج به کامپیوتر دارید و فرزندتان مشغول بازی است ، اهمیت کار شما دلیل این نیست که وارد اتاق شده و بگویید " یا اله بزن بچاک من کار دارم ... خسته نمیشی ... ؟ “

شما باید وارد اتاق شوید با مهربانی به کودک بگویید پسرم ، می تونم خواهش کنم این بازی را بعدا" ادامه بدی چون اینکار من باید فردا حاضر باشه ؟

و اگر بچه وسط یک مسابقه است ، دندان بجگر بگذارید تا کارش را تمام کند .

 

۹ـ وقتی فشار و مشکل خارجی سبب ناراحتی شما و کودک شده ، به کودک توضیح بدهید ، بدون خودخواهی ، بدون عصبانیت ، بدون تحقیر .

کودک باید بداند که شما هم در تحمل موقعیت دشوار با او شریک هستید .

 

۱۰ـ وعده و جایزه ، در بسیاری موارد وعده ی انجام کاری لذت بخش ، یا داشتن چیزی مورد علاقه ، تحمل کودک را در شرایط سخت بالا می برد .

مثلا" تحمل انتظار کشیدن در بیمارستان را با وعده ی رفتن به سینما یا بستنی فروشی می توان افزایش داد .

 

۱۱ـ گفتن نه : محدودیت های کودکان را باید با فکر و مشاوره از قبل تعیین کرد و سپس با پافشاری و صراحت روی آنها تکیه کرد .

اگر هنوز نمی دانید چه ساعتی برای خانه آمدن خوب است ۸ یا ۹ ، ۱۰ یا ۱۱ ؟ یا چند ساعت تلویزیون تماشا کردن کافی است ، اگر به محدودیت هایی که قائل می شوید مطمئن نیستید و عقیده خود را به آسانی عوض می کنید کودک به شما گوش نخواهد کرد .

 

۱۲ـ اگر در انجام موارد فوق ، نظرتان با همسرتان یکی نباشد ، متاسفانه قادر به کنترل و درمان خشم کودک نخواهید بود .

عدم توافق والدین ، باید در مشاوره با متخصص تجزیه و تحلیل شود .

در بسیاری از موارد ، علل نامرئی و زیر بنایی دیگری در کار است که حل آنها خود بخود رفتار کودک را عوض خواهد کرد .