afa 18504 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 اردیبهشت، ۱۳۹۰ ورود به بزرگسالی، می تواند زمان درگیری و كشمكش برای نوجوانان و خانواده شان باشد . نوجوان به سرعت دچار تغییرات فیزیكی و عاطفی می گردد ، پس والدین و اطرافیان نیز باید برخوردشان را متناسب با تغییرات او تعدیل نمایند ، به این ترتیب روابط آنان وارد مرحله جدیدی می گردد . دراین دوران ، نوجوان بین تمایلش به آزادی و استقلال ، و نیاز به تحت حمایت خانواده بودن ، سرگردان است و برای رسیدن به این استقلال ، گام های متهورانه ای برمی دارد واگرچه والدین نیز مایلند فرزندشان فردی شاد و مستقل پرورش یابد اما با نگرانی نظاره گر او هستند و مجبورند این واقعیت را بپذیرند كه اگر چه برای فرزندشان آرزوهایی در سرمی پرورانند اما ممكن است به واقعیت نپیوندد ، زیرا نوجوانان نیز برای خود آرزوهایی دارند. وجود روابط مناسب والدین با نوجوانان ، به آنان دراین فراز و نشیب كمك خواهد كرد و رسیدن به این روابط ، نیازمند سعی و تلاش بیشتری است . آنچه كه والدین می توانند انجام دهند: 1- اوقات بیشتری را با نوجوانتان بگذرانید. اگرچه غالبا ترتیب دادن زمانی برای بودن با فرزندان مشكل است ( زیرا نوجوانان مایلند بیشتر اوقاتشان را با دوستانشان سپری كنند) اما با كمی صبر و حوصله و انعطاف بیشتر در برخورد با مسأله ، این زمان به دست خواهد آمد. دراینجا اوقات به خاصی را به شما پیشنهاد می كنیم : زمان صرف غذا : حتی اگر گاهی اوقات اعضای خانواده با یكدیگر غذا صرف می كنند، شما می توانید در این فرصت در موفقیت ها، عقاید و سلیقه نوجوانتان سهیم باشید. در ماشین : بعضی اوقات كه با نوجوانتان به جایی می روید ، سعی كنید در هنگام رانندگی فرصت مناسبی ایجاد كنید تا او با شما وارد گفت و گو شود ؛ زیرا بیشتر نوجوانان هنگامی كه به آنان مستقیماً نگاه نشود ، راحت تر صحبت می كنند. زمان خواب : قبل از آنكه فرزندتان به خواب رود، رفتن به اتاق او و انجام یك گفت و گوی خودمانی و كوتاه می تواند برایش بسیار آرام بخش باشد. زمان صرف عصرانه : بعدازظهرها به همراه فرزندتان به گردش بروید ( بهتر است محلی را انتخاب كنید كه دوستان او معمولاً به آنجا نمی روند ، زیرا نوجوانان اغلب از اینكه دوستانشان آنان را با والدینشان ببینند مضطرب می شوند ). 2- به علایق او توجه نشان دهید و متقابلا خود را نیز با او در میان بگذارید : به تماشای فعالیت های ورزشی و غیر ورزشی او بروید . به همراه او به تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش بنشینید و به یاد داشته باشید برخورد منتقدانه نداشته باشید . سعی كنید دركارها یا علایقتان ، او را به عنوان یك دوست بزرگسال شریك بدانید . به همراه او به تماشای فیلمی كه مورد علاقه هر دویتان است بروید و یا در مورد آن با یكدیگر صحبت كنید. 3- به نوجوان گوش فرا دهید: وقتی نوجوانان با والدینشان صحبت می كنند، اغلب قبل از آنكه فرصتی برای بیان احساساتشان بیابند مورد پند و اندرز قرار می گیرند و این عمل نه تنها برقراری ارتباط را متوقف می سازد بلكه موجب دلسردی آنان دردستیابی به راه حل مناسب برای مشكلشان می گردد. سودمندترین واكنش برای كمك به نوجوانتان آن است كه توجه و علاقه ی خویش را نسبت به شنیدن احساسش نشان دهید و راه را برای بیان احساساتش باز گذارید. 4- عشق و علاقه خویش را به فرزندتان نشان دهید: برای آنكه كسی درك كند كه دوستش دارید ، لازم است علاقه تان را به طور مستمر نشان دهید . بیشتر اوقات به او بگویید كه دوستش دارید . گاهی اوقات غذایی را كه دوست دارد برایش مهیا كنید . بعضی اوقات ، هنگامی كه به گردش یا پیاده روی رفتید چیزی برایش بخرید تا به او نشان دهید كه به فكرش بوده اید. برای كمك به نوجوانتان از تحمل هیچ زحمتی دریغ نورزید. 5- نوجوانتان را باور كنید: این فرصت را به او بدهید كه بداند در موقعیت سنی خاص و حساسی است . نظر او را در مورد بعضی چیزها كه از آنها آگاهی دارد ، جویا شوید( برای مثال: تنظیم ویدیو،...) كاردستی و آثاری از عكاسی یا نقاشی او را در معرض دید قرار دهید. در یك دفتر یاداشت روزانه ، كارهای مهمی را كه انجام داده است یادداشت كنید. اگر او مرتكب اشتباهی شد به این مطلب ایمان داشته باشید كه دفعه بعد آن را بهتر انجام خواهد داد. به خاطر داشته باشید: اگر چه انجام موارد ذكر شده نیاز به صرف وقت دارد و اغلب پیدا كردن این فرصت ها مشكل است ، اما حاصل كار، خودباوری بهتر نوجوانتان از خویش ، بهبود در رفتارش وبرقراری ارتباط با شما است. به هر حال هر چقدر كه او تلاش های شما را نادیده گرفته و یا حتی مورد تمسخر قرار دهد ؛ به این مطلب نیاز بیشتری است تا نوجوانتان بداند كه شما او را دوست دارید و او را باور می كنید. او نیاز به توجه فزاینده ای دارد . گاهی اوقات از قالب شخصیتی والدین بیرون آمده و نقش یك دوست را با او داشته باشید. حتماً به خاطرداشته باشید كه كاری انجام ندهید تا او از شما سلب اعتماد كند، اگرچه او همیشه موجب جلب اعتماد شما نمی شود . گاهی اوقات در خلوت ، زمانی را به یادآوری خاطرات و احساسات خود هنگامی كه هم سن فرزندتان بودید، اختصاص دهید. و به خاطر داشته باشید هیچ پدر و مادری كاملاً بی نقص نیستند و ایده آل بودن به سادگی دست یافتنی نیست. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده