Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 27 فروردین، ۱۳۹۰ علت اصلی حاشیه نشینی، کنار گذاشتگی کمابیش اجباری بخشی از جامعه در روند توسعه است. عدم تعادل در بخش های اقتصادی در مناطق مختلف، باعث ایجاد سیل مهاجرت جمعیت، که میزان طبیعی رشد آن نیز بالاست، به سوی شهرهای بزرگ می گردد. اما این علت نمی تواند کاستی های فعالیت برنامه ریزی فضایی در این شهرها را توجیه کند و نقایص آن را بپوشاند. این نوع برنامه ریزی از الگوهای برنامه ریزی شهری کشورهای توسعه یافته و آن هم الگوهای قدیمی آن اقتباس شده است که پاسخگویی نیازهای جامعه در حال گذار نیست. در این مقاله به برنامه ریزی توسعه، برنامه ریزی کالبدی و اسکان غیر رسمی و اصول نظری تبیین اسکان غیررسمی و همچنین برنامه ریزی مسکن و مدیریت ساخت پرداخته شده است. کمال اطهاری و همکاران - مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران دانلود مقاله 7 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده