تهران گردی

[pooran.mehr 6294]

سلام

 

وقتی اسم تهران میاد همه یاد ترافیک، دود، سرو صدا، آسمون خراشهای بلند مردم خاکستری، دولت، امکانات شهری و پزشکی و از این قبیل می یوفتن

 

ولی

 

تهران در کنار این همه نکات مثبت و منفی جاذبه های دینی و تورستی بسیاری داره که خیلی از مردمی که تمامی عمرشون رو تو این شهر و استان گذروندن از اون بی اطلاعا

 

اینجا سعی میکنیم این جاذبه ها رو معرفی کنیم تا همه از دیدن اونا لذت ببرن

[pooran.mehr 6294]

یکی از مواردی که معمولا از دید کسانی که در تهران زندگی میکنند غافل میمونه آشنا نبودن با مکانهای قدیمی و دیدنی در شهر تهران است که در این مقوله سعی دارم تعدادی از این مکانها رو جهت اطلاع شما عزیزان درج کنم.

البته ممکنه قسمتی از مکانها برای شما آشنا باشه ولی دیدن چند عکس و مرور خاطرات خالی از لطف نیست.

[pooran.mehr 6294]

 

مدرسه دارالفنون واقع در خیابان ناصرخسرو که در حال بازسازی می باشد و امکان بازدید از آن فعلا وجود ندارد.

 

بنای باشکوه دارالفنون اگر در کشور دیگری بود، نه با 158 سال قدمتی که تا الان دارد، بلکه حتی اگر پنجاه سال هم قدمت داشت، از قبل این بنای تاریخی به جذب گردشگر می‌پرداخت؛ هم آن را به رخ می‌کشید و هم کسب درآمد می‌کرد.

 

آیا می دانستید... کسی که سرود «ای ایران ای مرز پرگوهر» را سرود حسین گل گلاب، فارغ‌التحصیل دارالفنون، بود؟

 

 

... 85 نفر از فارغ‌التحصیلان دارالفنون به مقام وزارت رسیدند که سی نفر آنان وزیر معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش بودند؟

 

...شاعر معاصر خوب ما ،محمد حسین شهریار، برآمده از دارالفنون است؟ ملک الشعرای بهار، دکتر نصرالله کاسمی، دکتر جواد تربتی و منوچهرنیستانی از شاعران معروف دیگری هستند که در دارالفنون درس خوانده بودند.

 

 

...محمد غفاری (کمال‌الملک)، نقاش بزرگ، کسی که گوشه‌هایی از زندگی پرحادثه‌اش در کتاب «چشم‌هایش» نوشته بزرگ علوی آمده، در دارالفنون بود و صنایع مستظرفه (کلاس نقاشی) را در دارالفنون راه‌اندازی کرد.

 

... داستان‌نویسی جدید در آنجا پا گرفت؟ در دارالفنون در تمام دوره فعالیت خود، پیش از آنکه به دبیرستان تبدیل شود، درس‌هایی مانند فیزیک، شیمی، هندسه، جغرافیا، طب، داروسازی و بعضی فنون به ویژه نظام آموزش داده می‌شد.

 

...زمزمه آزادی و آزادی‌خواهی از طریق بسیاری ازدانش آموختگان دارالفنون که پس از اعزام به خارج و بازگشت به ایران معلم شده بودند، بلند شد. میل به داشتن روزنامه، ترجمه رمان، و خواندن داستان‌های اجتماعی در میان دانش‌آموختگان زیاد بود. از سویی، برخی از درس‌های علوم انسانی از طریق کسانی تدریس می‌شد که در ادب کهن ایران صاحب نظر بودند، به طوری که بسیاری از محصلان طب دارالفنون به ادب وشعر فارسی توجه داشتند و خود شعر می‌سرودند. دایر شدن رشته ادبی در دارالفنون خود باب تازه‌ای بود تا استعدادها نمایان شود. زین‌العابدین ‌مؤتمن، حسینقلی مستعان، صادق هدایت و جلال آل احمد، داستان‌نویسان خوب کشورمان، از آنجا برآمده‌اند.

 

... تالیف اولین کتب درسی در آموزش جدید در دارالفنون انجام پذیرفت؟ اولین مسّاحی ایران را دارالفنونی‌ها انجام دادند. میرزا عبدالرزاق بغایری در هجده سالگی وارد دارالفنون شد. در مدرسه به مدت شش سال، جبر، مثلثات، هندسه و هیئت را از مرحوم میرزا محمودخان‌ نجم‌الملک فرا گرفت و پس از هشت سال مطالعه، شصت قطعه نقشه کوچک و بزرگ از ایران را تهیه کرد. او در سال 1312 قمری یک کره جغرافیا ساخت. کتاب درسی جغرافی را اولین بار دارالفنونی‌ها تالیف کردند.

 

...دارالفنون را باید نخستین مدرسه طب در ایران نیز دانست. میرزا حسین دکتر، از محصلان دوره اول، به اروپا رفت آنجا به درجه دکترا گرفت و به ایران که آمد معلم طب جدید دارالفنون شد. با دکتر امیر اعلم، و دکتر قاسم غنی که وی علاوه برکارطب به پژوهش‌های ادبی هم علاقه‌مند بود. دکتر محمود نجم‌آبادی، لقمان‌الدوله، رئیس مدرسه طبی دولتی بود. مدرسه طبی تا محرم سال 1295 شمسی جزو یکی از شعبات دارالفنون بود. در سال 1302 شمسی، عمارت مسعودیه را سردار سپه به مبلغ سی هزار تومان خریداری کرد و آن را برای تاسیس مدرسه علوم عالیه به وزارت معارف هدیه کرد. آن زمان فقط رشته‌های پزشکی و حقوق در ایران وجود داشت. وزیر معارف آن زمان مشارالدوله بود که عمارت کاخ مسعودیه را با هزینه‌ای حدود چهار هزار تومان مرمت کرد و ادارات وزارتخانه را که در بالاخانه‌های دارالفنون بود، به کاخ مسعودیه منتقل کرد. تا مدتی مدرسه عالی طب و داروسازی نیز در بخشی از آن ساختمان برپا بود. اولین پیوند رگ در دارالفنون زده شد و اولین تشریح انسان در آنجا انجام گرفت.

 

...دانش‌آموزان دارالفنون به راهنمایی معلم علاقه‌مند توپخانه، مسیو کریزر، نخستین فرستنده و گیرنده تلگراف را در اسفند 1236 ساختند و با سیم‌کشی میان دو کلاس مدرسه، مخابره آزمایشی تلگراف را در حضور میرزا آقاخان نوری، صدراعظم، انجام دادند. ناصرالدین شاه از شنیدن خبر موفقیت این طرح شاد شد و از علی قلی میرزا اعتضادالسلطنه، عموی دانشمندش که رئیس دارالفنون بود، اظهار رضایت خاطر کرد. سپس دستور داد که بین قصر گلستان و باغ لاله‌زار سیم تلگراف کشیده شود. پس از آن، خط تلگراف میان تهران و چمن سلطانیه زنجان که محل استقرار ارتش ایران بود، برقرار شد.

 

...دو بالن درسال 1294 قمری از دارالفنون صعود کرد که مردم تهران شاهدش بودند.

 

...محققان بزرگی چون عبدالعظیم قریب، غلامحسین رهنما، دکتر عیسی صدیق، دکتر علی‌اکبر سیاسی، دکتر قاسم غنی، دکتر پرویز ناتل خانلری، احمد آرام و بدیع‌الزمان فروزانفر از دارالفنون برخاسته بودند.

 

...از کارگردانان مشهور سینما در دارالفنون بهرام بیضایی و محمدعلی نجفی، کارگردان سریال سربداران را می‌توان نام برد.

 

برای کسب اطلاعات بیشتر به

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

مراجعه نمایید.

[pooran.mehr 6294]

 

آدرس: خیابان پانزده خرداد، انتهای ورودی اصلی بازار بزرگ

بقعه امام زاده زید در انتهای جنوبی بازار پارچه فروش‌ها و یا بازار امیر و میان چهارسوق کوچک و انتهای بازار ارسی دوزها واقع است‌.

این بقعه عظیم‌ترین زیارتگاه درون تهران است و هنگام توسعه تهران، در عهد ناصری‌، بنای بقعه قدیمی آن را مثل امام‌زاده یحیی و سید اسماعیل برداشتند و بنای کنونی را به جای آن ساختند. تاریخ موجود بر صندوق بقعه گواه این امر است که پنج سال قبل از رسمیت یافتن مذهب شیعه دایر بوده است‌.

معماری بنا قدیمی و ایرانی است و تزیینات داخلی شامل آینه کاری‌ها و کاشی‌کاری‌های مختص به زمان خود است‌.

صندوق عتیقه بقعه توسط خواجه قنبر علی بن محمد زرین کمر تهرانی وقف شده و سازندگان آن استاد حبیب و استاد احمد لواسانی بوده‌اند. بنای فعلی امام‌زاده توسط آصف الدوله قاجار احداث گردیده و ساختمان ایوان و صحن به امر کامران میرزا نایب السلطنه انجام شده است‌.

بنابر کتیبه موجود، معماران بنای ایوان استاد مهدی ولد و استاد علی اکبر کاشی‌پز بوده‌اند و سازنده در خاتم بقعه استاد کریم شیرازی بوده است‌.

هنرمندان مسئول مرمت بقعه حاج عباس علی معمار، استاد اسد الله کاشی پز و سید مصطفی کاشی‌کار اصفهانی بوده‌اند.

قدیمی‌ترین تاریخ موجود در امام زاده متعلق به صندوق مرقد مورخ ۹۰۲ ه.ق‌، است‌. کتیبه داخل گنبد خانه دارای تاریخ ۱۲۴۵ه.ق، است‌. کتیبه دیگری در ایوان بزرگ بقعه تاریخ ۱۲۹۷ ه.ق، را نشان می‌دهد. در خاتم بین حرم و ایوان اصلی تاریخ ۱۳۰۱ ه.ش، را نشان می‌دهد و در کمربند گنبد کتیبه‌ای مربوط به سال ۱۳۲۲ ه.ش، موجود است‌.

بنای گنبدخانه از آثار زمان فتح‌علی‌شاه قاجار درسال ۱۲۴۵ ه.ق، است‌. صحن ایوان و حجره‌ها در زمان سلطنت ناصرالدین شاه و در خلال سال‌های ۱۲۷۹ تا ۱۳۰۱ ، احداث گردیده است‌. در این زمان تزیینات نقاشی روی گچ در فضای گنبد خانه با آینه‌کاری پوشانده شد. آثار این نقاشی‌ها درسال ۱۳۲۵ ه.ش، طی مرمت آینه کاری‌ها آشکار گردید.

در ۱۳۱۸ ه.ش‌، وزارت فرهنگ صحن و حجره های اطراف آن را برای احداث مدرسه ابتدایی درنظر گرفت‌. در این زمان صحن کوچکی از طرف بازار خیاط‌ها در جنوب بقعه ایجاد گردید. امروزه، ورود به بنا از داخل این صحن کوچک صورت می‌گیرد و مجموعه توازن‌، ترکیب و صراحت خود را در چشم مخاطب از دست داده است‌. خشت‌های کاشی‌کاری کمربندی خارجی گنبد در فاصله بین دو پوش گنبد انباشته شده بود و درسال ۱۳۱۹، طی تعمیرات اداره باستان‌شناسی به دست آمد.

کاشی‌کاری گنبد تا سال ۱۳۲۲ ، به طول انجامیده است‌. اما ، یکی از بهترین شاخصه های این بنا صندوق عتیقه داخل مرقد است که در حاشیه افقی چهار بدنه و حاشیه‌ای دیگر در پایین تعبیه گردیده است‌. بر حاشیه فوقانی کتیبه‌ای به خط ثلث برجسته شامل دو آیه نخستین از آیةالکرسی و تاریخ انجام آن به عربی نوشته شده است‌، به این متن که این صندوق در پنج رجب سال ۹۰۲ ، پایان پذیرفته است‌. تاریخ مذکور زمان فرمان‌روایی آق‌قویونلوها بوده است‌.

در حاشیه تحتانی صندوق نیز در هر سو کتیبه‌ای به خط ثلث است و بر روی ترنجی طویل امام زاده معرفی شده است‌، و مفهوم آن این است که‌، این پناهگاه مقبره امام‌زاده سید زید پسر زین‌العابدین پسر حسین پسر علی (ع‌) است‌.

از دیگر ویژگی‌های این بنا مقبره لطف‌علی‌خان‌، پادشاه جوان زندیه‌، است که به دست آغامحمدخان قاجار مقتول شد. اداره کل باستان شناسی لوحه‌ای از سنگ مرمر به نام این پادشاه تهیه کرد و پس از اصلاحات و تعمیراتی در بنای مزبور، لوحه را در آن‌جا نصب کردند.

نسب صحیح حضرت امام‌زاده زید، همانند بسیاری از امام‌زاده‌های دیگر، نامعلوم است‌. صاحب جنة النعیم در باب این امام‌زاده گفته است‌: به طریق تحقیق‌، این امام‌زاده زید که در تهران است زید بن حسن بن علی نیست‌. او در حاجز یا بقیع مدفون است‌ و زیدبن علی بن الحسین هم نیست‌. او در کوفه شهید شده است و یقیناً استخوان وی را به ری نیاورده‌اند بلکه، زید نامی از امام‌زادگان حسنی است که به چند فاصله و واسطه به حضرت امام حسن مجتبی (ع‌) می‌رسد که به ری آمده و وفات کرده است‌ و جز این بزرگوار، در ری و اطراف آن مزاری که به این اسم معروف باشد نیست‌ و به واسطه فاصله زیاد بین این امام‌زاده و حضرت امام حسن (ع‌)، معلوم می‌شود بعد از حضرت عبدالعظیم به ری آمده است‌.

[pooran.mehr 6294]

 

آدرس: خیابان پانزده خرداد، انتهای بازار نوروزخان‌، بازار مسگرها

گذر لوطی صالح از خیابان پانزده خرداد، ورودی نوروز خان، به انتهای بازار مسگرها؛ از شمال به شهرداری منطقه ۱۲ ناحیه سه بازار، از غرب به بازار عباس آباد، از شرق به بازار حضرتی و خیابان مصطفی خمینی و از جنوب به خیابان مولوی منتهی می‌شود.

این گذر هنوز بافت قدیمی خود را حفظ کرده است و خانه‌های کاه‌گلی و قهوه خانه‌های قدیمی و کوچک در آن وجوددارد.

لوطی صالح مطرب ناصرالدین شاه بود، که به علت شوخی اهانت آمیزی به شاه مورد غضب‌شاه واقع شد و متواری گشت. در احوالاتش گفته شده است که مردی بردبار و با گذشت و لوطی صفت و مؤمن به معنا بوده است‌، تا حدی که هنگام خشک‌سالی عجیبی ضرب خود را زیر بغل نهاد و همراه اهالی بازارچه به طرف گورستان چهارده معصوم ،بیرون دروازه عبدالعظیم،رفت و در گورستان ایستاد و سر به آسمان کرد و بر تنبک نواخت و خواند: «به حق مویه داران‌، به اشک می‌گساران‌، به شرم زشت کاران‌، بر ما ببار تو باران‌» و اندکی نگذشت که هوا تاریک و رعد و برق شروع شد و باران بارید.

در این گذر مسجدی به نام حاج صفر علی معمار، با قدمت ۶۰ ساله و چلوکبابی شاندیز وجود دارد.

[pooran.mehr 6294]

 

 

آدرس: خیابان پانزده خرداد، انتهای بازار آهنگرها، بازار حضرتی

کلیسای طاطاووس به نام قدیسی ارمنی در کوچه‌ای به نام ارامنه قرار دارد که بعدها، جارچی باشی نامیده شد. این کوچه‌، منشعب از بازار حضرتی‌، در فاصله ۲۰۰ متری بقعه سید اسماعیل‌، در نزدیکی چهارراه مولوی واقع شده‌است‌.

شاه عباس گروهی از ارامنه را به ایران وارد کرد که ابتدا، در جلفای اصفهان و بعدها در تهران اقامت گزیدند. این کلیسا به وسیله ارامنه و به دستور شاه عباس اول بنا شده است‌.

سبک معماری این کلیسا در زمان فعلی‌، نشان‌دهنده بنایی در زمان فتح‌علی‌شاه است‌، که البته در دوران قاجاریه تغییراتی در آن داده شد. این بنای نسبتاً کوتاه مشتمل بر نمازخانه‌ای با چهار ستون و چهار شاه‌نشین با پوشش گنبدی شکل است که محراب و محل پیشوای روحانی در شاه‌نشین شرقی آن است‌. طی سال‌های گذشته‌، لایه‌های گچی روی دیوار را برداشته‌اند و از زیر آن نقاشی‌های ظریف به شکل مینیاتور به رنگ‌های زرد، قرمز و آبی به صورتی بسیار مطلوب نمایان شده است‌.

در نمازخانه و صحن کلیسا، همانند سایر کلیساهای تاریخی‌، سنگ‌های مزار متعددی وجود دارد که جالب توجه است‌. کلیسای طاطاووس زیر نظر خلیفه‌گری ارامنه اداره می‌شود و سالی یک روز ارامنه تهران و شهرستان‌ها در این کلیسا نماز خاص خود را به جا می آورند.

[Mohammad Aref 120452]

شهرستانک

 

 

شهرستانک نام دهکده ای در شمال کوه توچال است که پیشینه تاریخی طولانی دارد در حال حاضر راه دسترسی به شهرستانک از طریق جاده چالوس می باشد؛ شهرستانک در کیلومتر 55 جاده چالوس واقع می باشد و در حدود یک ساعت و نیم زمان برای رسیدن به آن نیاز است؛ منطقه کوهستانی بکر با آب و هوای مطبوع؛پروژه بزرگراه تهران - شمال از 5 کیلومتری شهرستانک می گذرد و در صورت اتمام فاز 1 این بزرگراه فاصله شهرستانک تا تهران به پانزده الی سی دقیقه کاهش می یابد؛در ضمن این دهکده دارای مکانهای تاریخی فراوانی است که از جمله آنها می توان کاخ ناصری معروف به کاخ سنگی را نام برد،این بنای تاریخی در میان شیار کوه با مناظر طبیعی به دستور ناصر الدین شاه قاجار بین سالهابی 1295تا 1298 ه.ق ساخته شده است. به این دلیل و دلایل دیگر کم کم شهرستانک مورد توجه مردم دیگر شهرهای استان تهران قرار گرفت. جادهٔ ناصری، راهی که از زمانهای دور شهر ری را به مازندران متصل می‌کرد و در دورهٔ قاجار توسعه یافت، از این آبادی می‌گذرد. امروزه هنوز کوهنوردان از این مسیر استفاده می‌کنند. در حال حاضر بهترین مسیر دسترسی به شهرستانک، راه آسفالتهٔ ۸ کیلومتری‌ای است که از جاده کرج-چالوس، نرسیده به گچسر منشعب شده و به شهرستانک منتهی می‌شود.

 

شهرستانک نگین زیبای البرز در ۵۵ کیلومتری جاده کنونی کرج به چالوس و در فاصله ۹۰ کیلومتری تهران واقع شده ولی با احداث اتوبان تهران شمال و تونل منحصربفرد تالون- فاصله تهران به شهرستانک آن هم از طریق اتوبان به ۳۰ کیلومتر کاهش می یابد!! با احداث اين تونل و افتتاخ فاز اول بزرگراه تهران-شمال، منطقه شهرستانك به قطب گردشگری تهران تبدیل خواهد شد.

در ارتفاعات البرز مركزي ، آنجا كه كوه ها بازو به بازوي هم آنقدر دامن مي كشند كه سرانجام از گذرگاه كوه هاي شمال باختري خراسان خود را به كوه هاي هندو كش و فلات پامير ميرسانند، دهكده اي با پيشينه تاريخي بسيار كهن آرميده است. با مردمي صبور اما دلير و تيزهوش كه اين همه را وام دار طبيعت شوق برانگيز اما پيكار جوي پيرامون خويش اند.

در سينه كش البرز مركزي آنجا كه دماي تابستاني آن به زحمت از 15 درجه سانتي گراد مي گذرد و در بلندي هاي ، اين ميزان به 5 درجه كاهش مي يابد ، دهكده كوهستاني شهرستانك دامن كشيده است. جايي كه ناصر الدين شاه قاجار از طبيعت بكر آن غافل نماند و قصر تابستاني خود را در آن پي افكند.

البرز سحرانگيز ، با دهكده ها و روستا ـ شهرهاي شمار ناپذير خود ، گويي قاره ششم سياره ما است . با صدها رود دائمي و هزارها جويبار بهاري و به همين تعداد چشمه و يخچال و حوضچه كوهستاني.

البرز ، اين پديده آمده از رسوبات دوران هاي اول تا سوم زمين شناسي ، قاره اي است با تمدن هايي كه پيشينه بسياري از آنها به اعماق تاريخ مي رسد. جايي كه خود ، آفريننده تمدن هاي شگفت تاريخي بوده و حاشا كه در طول هزارها سال ، سد راه انتقال رطوبت و ابرهاي درياي خزر به تمدن هاي اين سوي خويش شده است.

بدينگونه البرز با كاركردي دوگانه ، بر جغرافياي پيرامون خود حتي تا حواشي خليج فارس نيز تاثير گذاشته است.

در گوشه اي از اين درياي سنگ و صخره كه طول آن به 3330 كيلومتر و عرض متوسط آن به 85 كيلومتر مي رسد ، دهكده خوش منظر شهرستانك سر بر آورده است .

اين روستا تابع دهستان “ لورا ” در 63 كيلومتري شمال غربي كرج و 10 كيلومتري پل دو آب (گچسر) ، بر سر راه جاده كرج ـ چالوس ايستاده است. در منطقه اي سردسير كه اقتصاد آن عموما متكي بر كشت و زرع غلات ، گردو ، پرورش زنبور عسل ، توليد لبنيات ، دامداري و سپس جاجيم و شال بافي است.

در جاده كرج-چالوس “ آسارا” در آغاز راه شهرستانك ، با سروها و تبريزي هاي شكوهمندش جاده را در ميان گرفته است. نام "آسارا" در گذشته هاي نه چندان دور “ آب سرا ” بوده است و مصداق اين نام دو رود پر آبي است كه از شهرستانك سرچشمه مي گيرند.

“ اهالي شهرستانك آب را “ او ” تلفظ مي كنند و “ اوسرا ” به مرور زمان به “ آسارا ” تغيير كرده است. ” پس از آسارا جاده فرعي سمت راست را اگر پيش بگيريم و از دهكده كوچك “ سرك ” بگذريم پس از 5 كيلومتر شهرستانك را مي بينيم . از دور شبحي سبز رنگ ديده مي شود. نزديك كه مي شويم سروها و تبريزي هاي سر به فلك كشيده نمايان مي شوند.

گذرگاه خورشيد

آسمان را رنگهاي نارنجي و قرمز پر كرده است. خورشيد در حال طلوع كردن است. اشعه هاي شنگرف گون خورشيد چشمانمان را خيره كرده است. مي پرسيم : " انگار خانه خورشيد همين جا است ! "

رشته كوه هاي البرز به صورت يك رشته شرقي ـ غربي ايران را از مشرق به “ هندوكش ” و “ هيماليا ” و از مغرب به كوههاي “ الپ ” ، “ پونتيك ” ، “ تورس ” و “ آنتي تورس ” در كشور تركيه وصل مي كند. اكثر دره هايي كه در اين رشته كوه قرار دارند ، شمالي ـ جنوبي اند. و تنها دره اي كه شرقي ـ غربي است همين شهرستانك است.

اين جا گذرگاه خورشيد است ! يعني از لحظة طلوع تا غروب ، آفتاب را مي توان در اين دره ديد. به خاطر طول مدت تابش خورشيد ، اين دره بهترين آب و هواي ييلاقي ايران را دارد. و همين ويژگي ( شرقي ـ غربي بودن دره ) باعث شده بود ، ناصر الدين شاه كه خوش گذران ترين پادشاه سلسلة قاجاريه بود ، قصري بر بلندترين نقطه شهرستانك بنا كند كه هنوز بعد از گذشت 120 سال بقاياي آن ديده مي شود.

اين روستا تابستان ها بیش از 5000 نفر و زمستان ها کمتر از ۱۰۰۰ نفر جمعيت دارد. دارای دو مدرسه است. يكي دخترانه ( مدرسه آيت الله طالقاني ) و ديگري پسرانه ( استاد مطهري ) از بيمارستان و درمانگاه هم كه خبري نيست. تنها يك بهداري در اين جا وجود دارد كه به امکانات بیشتری نیاز دارد با مدیریت خانم اسکندری.

ويرانه هاي قصر ناصر الدينشاه

ناصر الدين شاه در شهرستانك هر سال مراسم آشپزان به راه مي انداخت. اعتماد السلطنه در كتاب خاطرات خود در اين باره مي نويسد هر سال در يك روز معين ناصر الدين شاه به اتفاق وزرا و رجال و شاهزادگان و ديگر نزديكان خود به شهرستانك مي آمد و مراسم مخصوص آشپزان را به راه مي انداخت.

طبق اين مراسم ، هر يك از بزرگان و شاهزادگان بايد گوشه اي از كار را مي گرفتند و به دست “ مبارك ” (!) خود سبزي پاك مي كردند و آش مي پختند سپس سوگلي حرمسراي ناصر الدين شاه كاسه آش را بر مي داشت و به دست ناصر الدين شاه ميداد. .

ناصرالدين شاه براي سفر به شهرستانك از جادة مخصوص شاهي عبور مي كرد. اين جاده از راه “ پس قلعه ” و “ توچال ” به شهرستانك مي رسيد . اما خدمه و چاكران شاه مجبور بودند از راه باريك و خطرناك رودخانه به شهرستانك بروند . هميشه در جريان اين رفت و برگشت ، تعدادي از خدمه شاه به رودخانه سقوط مي كردند و جان مي سپردند.

به همين دليل ، ناصرالدين شاه در “ سرخ حصار ” قصري ساخت و مراسم آشپزان خود را به آنجا منتقل كرد.

اگر پنجاه ـ شصت سال پيش به اين جا مي آمديد مي توانستيد كاغذ ديواريهاي روغني قصر را كه به سفارش ناصر الدين شاه از آلمان آورده بودند ببينيد. حتي درهاي بزرگ اصطبل را كه به آن “ اوروسي ” مي گفتند و با شيشه هاي رنگي تزئين شده بود را هم مي شمرديد. پس از گذشت حدود 100 سال از مرگ ناصرالدين شاه ، فدراسيون كوهنوردي وقتي ديد سازمان ميراث فرهنگي هيچ توجهي به ضرورت بازسازي و نگهداري اين قصر ندارد ، در وسط حياط قصر پناهگاهي ساخت براي كوهنورداني كه از قله توچال به سوي شهرستانك سرازير مي شوند.

چشمه گل كيله

اين چشمه در بالاترين نقطه روستاي شهرستانك در ارتفاع 2800 متري زمين با آبي سرد و گوارا از دل كوه مي جوشد. شاید اغراق آمیز باشد ولی آبی که از این چشمه در طول دره شهرستانک به طول ۱۵ کیلومتر جاری می شود از نظر خلوص و گوارایی در هیچ کجای ایران نظیر ندارد.

[Mohammad Aref 120452]

تصاویری از شهرستانک

 

 

 

 

 

[Mohammad Aref 120452]

واریان

 

 

روستای واریان از روستاهای مسیر کرج به چالوس در استان تهران ایران است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۲۳۸ نفر (۶۶ خانوار) بوده است. پس از پی‌ریزی سد امیرکبیر، تنها راه ارتباطی به ده واریان گذر از دریاچه سد کرج با قایق است.

در این سوی دریاچه و کنار جاده هتلی به نام هتل واریان قرار داشت که امکاناتی برای قایق‌رانی و اسکی روی آب نیز دارا بود.

 

 

پیشینه

 

روستای واریان واقع در حاشیه شرقی سد کرج روستای واریان ابتدا در جایی که اکنون بستر دریاچه سد کرج است قرار داشت اما در پی ساخت سد امیرکبیر یا همان سد کرج اهالی و ساکنان آن به مناطق بالاتر کوچ داده شدند و بدین ترتیب تنها راه ارتباطی آن راه آبی بود.ولی با این وجود کشاورزی و دامپروی در این روستا پر رونق بود. زیبایی خاص واریان و زیبایی دریاچه باعث شده بود که این روستا از موقعیت خاصی برخوردار شود. در آن سوی دریاچه و کنار جاده هتلی به نام هتل واریان قرار داشت که امکاناتی برای قایق‌رانی و اسکی روی آب دارا بود. به دلیل نزدیکی به آب و دریاچه شنا اسکی و قایق رانی از ورزش‌های اختصاصی بچه‌های واریان بود و تعدادی از آنان از قهرمانان ملی این سه رشته ورزشی بودند از جمله قهرمانان معروف بومی این منطقه مرحوم حمزه گلابی، موسی قدمی، مجید گل محمدی، منوچهر و حسین خیر اللهی، سیاوش حسینی راد، حسین نادری، احمد قاسمی و بسیاری دیگر از جوانان می‌باشند که در زمره بهترین قهرمانان اسکی و قایقرانی بودند. چون رفت و آمد با قایق از مشکلات و خطرات خاص خود برخوردار بود بررسی‌هایی جهت ایجاد راه و یک پل ارتباطی برای اهالی و بومیان این روستا انجام شد ولی به دلایل گوناگون این کار عملی نشد. اکنون از واریان مانند بسیاری از روستاهای دیگر تنها به صورت منطقه‌ای ییلاقی استفاده می‌شود و آخرین بازمانده‌ها از ساکنان دائمی آن که یک زوج کهنسال به نامهای حاج کربلایی غلامحسین بهرامی و مشهدی سکینه صیاد معروف به کبلایی و مش‌سکینه بودند نیز در مهر ماه سال ۱۳۸۶ به کرج مهاجرت نمودند.

واریان در قدیم شامل چندین محله بوده که در هر محله، خاندان بخصوصی زندگی می‌کرده به عنوان مثال خاندانی که اهل کیان بودند، آنها را کیانی نسبت می‌دادند. و اما در اینجا محله‌های واریان قدیم(پیش از دهه ۱۳۴۰) به روایت کربلایی حاج غلامحسین بهرامی:

۱-جیرین سران ۲-عبادان ۳-پسه ده ۴-توکلان ۵-آهنگران ۶-شاگیان ۷-ساربان ۸-کیان ۹-باغ خلیل ۱۰-ایسیوول ۱۱-باغ محله ۱۲-قدمان ۱۳-قیاسان ۱۴-گریان ۱۵-دومالان ۱۶-مسگران ۱۷-آنطرفآب ۱۸-میون سرا

 

 

واریان کنونی

 

امروزه دیار واریان شامل چندین محله است کا اسامی آن بدین شرح می باشد: 1-خراسانیان 2-کافر دره 3-خش دره 4-کل دره 5-دره وانو 6-دیمان جار 7-هاقوری(از زمینهای زراعی روستای واریان است که در حال حاضر به دلیل خریدن این زمینها توسط دولت ورسیدگی نشدن به آنها کاملا خشک شده و از بین رفته اند.قابل ذکر این که هاقوری دو درخت گردوی بسیار قدیمی دارد. ) از روستاها و آبادی‌های هم جوار واریان می توان به ارنگه بزرگ، خوزنکلا، دروان، کوشک بالا، قله منار، مورود و پل خواب اشاره کرد.

 

بازیها و سرگرمی های واریان

بدلیل مجاورت واریان با سد کرج وآشنایی کودکان و نوجوانان واریان با ورزشهای آبی نظیر: شنا، قایق رانی، اسکی و ماهیگیری بازیهای رایج در دیگر روستاها آنچنان در واریان جایگاهی نداشت اما برخی از بازی‌ها که معمولاً در پاییز و زمستان انجام می گرفت عبارتند از:توپ کاش.الک دلک.اقا زنجیر باف.اکر دکر.لی لی.سنگ کنارو.اشتر اشترن.درزن بپرک.که در طالقان به ان دو قز بپرک می گویند - که هر کدام شکل خاص و در برخی موارد و ترانه‌های مخصوص به خود دارند شنا اسکی و قایق رانی از ورزش‌های اختصاصی بچه‌های واریان بود و تعدادی از انان قهرمانان ملی این سه رشته ورزشی بودند .مرحوم حمزه.موسی.مجید گل محمدی.از جمله بهترین قهرمانان اسکی بودند. اسکی رشته‌های مختلفی داشت از جمله انها:اسلا لوم.مارپیچ.پرش.تریک برموت.اسکی بدون چو ب و اسکی با پای برهنه.

 

 

بیشتر اهالی واریان اکنون در کرج زندگی می‌کنند، اما با جود زندگی شهر نشینی، هر از چند گاهی به مناسبت‌های مختلف در حسینیه فرهنگی مذهبی واریان واقع در میدان توحید کرج که به همت و تلاش خود ایجاد نموده‌اند، جمع می‌شوند. از آداب و رسوم به خصوص واریانی‌ها می‌توان به عیادت از خانواده‌های داغدار در نخستین روز سال اشاره نمود که به آن نوعید می‌گویند.بدین صورت که اهالی واریان در روز اول سال، و حتی بعضا پیش از دیدار آشنایان و خانواده نزدیک، به عیادت از خانواده‌هایی که در طول سال گذشته کسی از عزیزان خود را از دست داده و داغدار می‌باشند، و یا در اصطلاح نو عید دارند، می‌روند.البته اکنون این رسم به نوعی تغییر شکل یافته و جامعه بزرگ واریانی‌ها در نخستین روز سال، در محل حسینیه واریان حضور یافته تا ضمن پاسداری از آداب و رسوم گذشته، با هم بودن، صمیمیت و لحظات دوستی را به نمایش بگذارند. برگزاری بی ریای مراسم محرم توسط اهالی واریان نیز زبانزد است.

[Mohammad Aref 120452]

تصاویری از واریان

 

 

 

 

 

[Mohammad Aref 120452]

ادامه تصاویری از واریان