از این راه به سوى خدا آیید

[Hossein.B 3666]

خطبه 110 بخش دوم

أَفِیضُوا فِی ذِکْرِ اللهِ فَإِنَّهُ أَحْسَنُ الذِّکْرِ. وَارغَبُوا فِیمَا وَعَدَ المُتَقِینَ فَإِنَّ وَعْدَهُ أَصْدَقُ الْوَعْدِ...

امیر مؤمنان على علیه السلام در باره راه رسیدن به خدا در ذیل بخشى از خطبه یکصد و ده نهج البلاغه چنین مى فرماید:«پیوسته به یاد خدا باشید، که بهترین یادهاست!»

تعبیر به «افاضه» که در اصل به معناى خروج آب با کثرت و فزونى است در اینجا به معناى توجّه فراوان به ذکر خدا و همواره به یاد او بودن است. تعبیر به «أَحْسَنُ الذِّکْرِ» به خاطر آن است که تمام برکات معنوى و مادّى از آن سرچشمه مى گیرد.

در حدیثى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم که فرمود: هیچ عملى در نزد خداوند متعال و نجات بخش تر براى بندگان از هر گناهى در دنیا و آخرت، محبوب تر از ذکر خداوند وجود ندارد! کسى پرسید: حتّى جهاد در راه خدا؟ پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: اگر به خاطر ذکر خدا نبود، دستور به جهاد داده نمى شد».سپس امام(علیه السلام) در ادامه این سخن مى فرماید: «به آنچه خداوند به پرهیزکاران وعده داده است، علاقه مند باشید; که وعده او صادق ترین وعده هاست».«و به راه و رسم پیامبرتان اقتدا کنید! که بهترین راه و رسم هاست; دستورات و سنّت او را به کار بندید، که هدایت کننده ترین سنّت هاست».بى شک وعده هاى الهى به مطیعان و مؤمنان نیکوکار، صادق ترین وعده هاست. زیرا، کسى تخلّف از وعده مى کند که یا عاجز و ناتوان باشد و یا بخیل و یا نادان; که بدون آگاهى وعده اى داده و بعداً از آن سر باز مى زند. اما کسى که قدرت، علم وجودش بى پایان است، تخلّف از وعده درباره او محال است .منظور از «هَدْى» (بر وزن منع) به معناى راه و رسم و طریقه و روش است و «سُنَّت» به معناى دستوراتى است که در زمینه هاى مختلف صادر فرموده است و با توجّه به اینکه پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) خاتم انبیاست، طبیعى است که راه و رسم و سنّت او برترین راه و رسم و سنّت ها بوده باشد. سپس امام(علیه السلام) در ادامه این سخن در مورد قرآن، تأکید مى کند و چهار دستور درباره آن، بیان مى فرماید. مى گوید: «قرآن را فرا گیرید که بهترین گفته هاست! و در آن بیندیشید که بهار قلب هاست! از نور آن، شفا و درمان بطلبید که شفاى دل ها(ى بیمار) است! و آن را به نیکوترین وجه تلاوت کنید، که نافع ترین سخن هاست!» (1)

1. جلد 4، صفحه 633 .