ooraman 22216 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 فروردین، ۱۳۹۰ تحولات شهرنشینی و مرمت شهری از زمان ظهر در ایران خصوصا چند دهه گذشته به چند دوره تقسیم میشود : -حد فاصل سال های 1285(انقلاب مشروطه)تا1299 شمسی یعنی سال های پایانی جنگ جهانی اول چهره ایران متحول شد و در زمینه شهر سازی رشد و گسترش شهرها جز فعالیت ها و وظایف دولت تلقی میشد. -درسال 1310 چهره شهرهای ایران در آستانه تحول جدی قرار گرفت و به دلیل فعالیت های مربوط به مدرنیسم و نو سازی چهره بافت های تاریخی تغییر کرد و خیابان ها ومیدان های وسیع در قلب بافت های تاریخی به وجود آمد که در شهر های گسترده مثل تهران گسترده تر نیز بود. -در سال 1312 "قانون احداث توسعه معابر" تصویب شد. -درسال 1320 قانون مذکور با عنوان "قانون توسعه معابر"بازنگری و اصلاح شد. -از سال 1320 که مقارن با شروع حکومت پهلوی دوم میباشد عمران شهر ها از رونق افتاد طوری که در برنا مه های عمران ملی از سال 1327 بهسازی و نو سازی محلات چندان اهمیتی نداشته است. - از دهه 1340 به تدریج مجددا شهرها رشد و توسعه یافت. و به دلیل رشد سریع شهر نشینی و فزونی جمعیت مشکلاتی در عرصه شهرها به وجود امد . - در سال های 1314 تا 1347 احیا و مرم تبافت های فرسوده اقداماتی انجام شد و دراین راستا ارائه مقالات ،چاپ کتاب،اجرای برنامه های پژوهشی و برگزاری گرد همایی ها بوده است .همچنین دفتر بهسازی و بازسازی بافت های فرسوده شهری هم در این سال ها تاسیس شد(در وزارت ومسکن و شهرسازی) -در سال های 1373 تا 1377 برای نخستین بار مسئله بافت های فریپسوده ئ تاریخی به صورت مدون و مکتوب مورد توجه مسئولان قرار گرفت 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده