afa 18504 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 فروردین، ۱۳۹۰ محققان میگویند کودکان و نوجوانانی که زیاد اساماس میفرستند، در معرض خطرند. پدر و مادر غرق خواباند اما فرزند نوجوانشان همچنان دارد اساماس میفرستد. این روزها نوجوانان، این کار را حتی هنگام عبور از خیابانهای شلوغ هم انجام میدهند. حتی هنگامی که در کلاس درس هستند، دستهای پنهانشده در پشت میزشان همچنان روی تلفن همراه در حال فرستادن پیامهای متنی است. پزشکان میگویند نوجوانان ممکن است آنقدر اساماس بفرستند که شستشان صدمه ببیند. این، پدیدهای است که برخی از پزشکان و روانشناسان را نگران کرده است. آنها معتقدند این وابستگی بچهها به فرستادن اساماس به اضطراب، حواسپرتی در کلاس، نمره نیاوردن، آسیب ناشی از فشار مکرر و محرومیت از خواب منجر میشود. دکتر مارتین جوف، یک متخصص اطفال در شهر گرینبرا در کالیفرنیا، اخیرا در بررسی دانشآموزان در دو دبیرستان محلی دریافت که بسیاری از نوجوانان هر روز صدها پیام متنی میفرستند. به گفته او، هر چند دقیقه یک بار یک اساماس برای این نوجوانان میآید و حتی آخر شب میبینید که دارند تمام شب به این پیامها جواب میدهند و به این ترتیب در نوجوانانی که از قبل هم مشکل خواب دارند، مشکلات خواب بدتر میشود. کدام نوجوانان در معرض خطرند؟ یک بررسی جدید به وسیله پژوهشگران دانشگاه کیس وسترن ریزرو در آمریکا نشان داده است نوجوانانی که بیش از 120 پیام متنی (اساماس) در روز میفرستند یا بیش از 3 ساعت یا بیشتر زمان صرف سایتهای شبکه اجتماعی مانند فیسبوک میکنند، بیشتر در معرض خطر بیبندوباری جنسی، مصرف مواد مخدر و عدم حضور در مدرسه هستند. به نظر میرسد مشکل به خود اساماس فرستادن مربوط نمیشود، بلکه مربوط به مشکلات زمینهای این نوجوانان است که دست به رفتارهای تکانهای (رفتارهایی که از روی انگیزه آنی و بدون فکر قبلی انجام میشود) میزنند و استفاده از این تکنولوژی بدون نظارت آن را تشدید میکند. اما سوالی که مطرح میشود، این است که والدین این کودکان و نوجوانان کجا هستند؟ این مشکل ناشی از فرستادن اساماس در نوجوانان در مورد سایر تکنولوژیها مانند بازیهای ویدیویی هم صادق است. اگر کودکان با این وسایل به حال خود رها شوند، عموما به افراط در استفاده از آنها خواهند پرداخت. وظیفه والدین است که به نوجوانان بیاموزند در کاربرد این وسایل تعادل را رعایت کنند. این بررسی نشان داده است اگر نوجوان شما روزی 120 اساماس میفرستد، یک جای کار از تعادل خارج شده است. هنوز والدینی هستند که متوجه نمیشوند یا نمیفهمند فرزندشان 3 ساعت یا بیشتر را پای کامپیوتر در شبکه اجتماعی «فیسبوک» میگذراند. شاید هم متوجه میشوند اما از زیانبار بودن رفتار کودکشان آگاه نیستند. اینکه والدین سر از کار فرزندانشان درنیاورند تا زمانی که آنها را ضمن انجام رفتارهای خودتخریبگرانه گیر بیندازند، اصلا خوب نیست. از طرف دیگر، وابستگی به اساماس ممکن است بر رشد روانی نوجوان هم اثر بگذارد. نوجوان باید به تدریج روند استقلال را طی کند تا در دوران جوانی به یک فرد خودمختار بدل شود. آسیبهای جسمی اساماس به گفته روانشناسان، ممکن است استفاده افراطی از این روش ارتباطی ساده و ارزان موجب شود نوجوانانی مثلا 15 بار در روز به والدینشان اساماس بفرستند تا در مورد مسایل جزیی مثلا انتخاب کفش یا لباسشان سوال کنند. مایکل هاوسوئر، یک رواندرمانگر در اوکلند کالیفرنیا، میگوید: «نوجوانان علاقه شدیدی به دانستن وقایع زندگی همسالانشان دارند و ترکیب این تمایل با اضطراب در مورد منزوی شدن میان دوستان، آنها را به استفاده زیاد از اساماس سوق میدهد.» به گفته او، اساماس ممکن است وسیلهای عالی برای رفاقت و ارتباط برقرار کردن با دیگران باشد اما در همان زمان باعث میشود نوجوان احساس ترس کند و مسایل خصوصیاش بیش از حد آشکار شود. ارسال اساماسهای زیاد به شست هم آسیب میرساند. یک نوجوان 15 ساله در بتسدای کالیفرنیا آنقدر با تلفن کوچکش با همان سرعت تایپکردن روی یک صفحه کلید بزرگ، اساماس فرستاد که دچار انقباض دردناک در شستهایش شد. پیتر دبلیو جانسون، استادیار بهداشت زیستمحیطی و شغلی در دانشگاه واشنگتن میگوید: «گرچه هنوز زود است که در مورد اثر آسیبرسان این گونه فشارها به دستها قضاوت نهایی کرد، اما براساس تجربیات ما در مواجهه با کاربران کامپیوتر، استفاده مکرر و شدید از دستها به اختلال عضلانی- اسکلتی میانجامد، بنابراین نگرانی در مورد اینکه اساماس فرستادن بیش از حد باعث آسیب رسیدن دایمی یا موقتی شستها شود، منطقی است. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده