Ssara 14,641 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 فروردین، ۱۳۹۰ پس از زلزله ژاپن با خسارات جانی و مالی فراوانی مواجه شد؛ کشته شدن افراد بسیار، بی‌خانمانی، از دست دادن دست یا پا، و... اما مردم ژاپن علی رغم این مصیبت رخ داده هنوز دست تعدی به سوی غارت اموال دیگران نگشوده‌اند... پس ازوقوع زلزله ۹ ریشتری در ژاپن، ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست در دست یکدیگر دادند و وقایع یکی پس از دیگری در ژاپن رخ دادند. سونامی که در نتیجه وقوع زلزله دراقیانوس ایجاد شده بود به سواحل ژاپن رسید و شهرهای ساحلی ژاپن را در خود غرق کرد. این حادثه بسیاری از ژاپنی‌ها را آواره و یا زنده به گور کرد. از سوی دیگر مردم این کشور با خسارات جانی و مالی فراوانی مواجه شدند؛ کشته شدن افراد بسیار، بی‌خانمانی، از دست دادن دست یا پا، کمبود آب آشامیدنی، کمبود مواد غذایی و بهداشتی و... در این میان انفجار راکتور هسته‌ای قوزی شد بر بالای قوزهای دیگر. حادثه اخیر موجب شد، افراد بسیاری در ترس از تکرار حادثه چرنوبیل فرو روند. با همه این تفاسیر و جزئیات که هر روزه از خبرگزاری‌ها مرتبا گزارش می‌شود، اما یک حلقه مفقوده وجود دارد که هیچ اشاره‌ای به آن نشده است و گویا خبرگزاری‌ها نیز دوست ندارند چندان روی آن مانور دهند. مردم ژاپن علی رغم این مصیبت رخ داده هنوز دست تعدی به سوی غارت اموال دیگران نگشوده‌اند. هنوز بی‌نظمی و هرج و مرج که معمولا پس از این حوادث رخ می‌دهند، در این کشور رخ نداده است. جک کافتری (یکی از وبلاگ نویسان شبکه خبری cnn) در وبلاگ خود به این مسئله پرداخته است. او اشاره می‌کند: «غارت پدیده‌ای است که معمولا بعد از وقوع چنین حوادثی به کرات اتفاق می‌افتد. برای مثال زلزله سال گذشته هائیتی و شیلی، وقوع سیل در انگلستان در سال ۲۰۰۷ و یا حادثه کاترینا که در سال ۲۰۰۵ در امریکا رخ داد. در این حادثه‌ها بازماندگان به مانند قانون «بقاء اصلح» داروین، شروع کردند به دست درازی و قتل غارت اموال دیگران. آنها با این تفکر که شما صاحب هر شیء بی‌صاحب هستید، هر چیزی را که می‌دیدند برای خود بر می‌داشتند.» کافتری در ادامه گزارش خود اشاره می‌کند «یکی از خبرنگاران روزنامه «تلگراف» از این رفتار مردم ژاپن شگفت زده شده بود. او در گزارش خود آورده بود «سوپر مارکت‌های ژاپنی پس از بحران ایجاد شده، قیمت کالاهای خود را پایین آوردند. ماشین‌های حمل کالا درمناطق مصیبت زده می‌چرخیدند و بین مردم نوشیدنی‌های مجانی توزیع می‌کردند. غربی‌ها مطمئنا با دیدن این صحنه‌ها عمیقا متعجب می‌شدند.» کافتری با اشاره به این موضوع، عنوان می‌کند «برخی‌ها معتقدند، ژاپنی‌ها تحت تاثیر آموزه‌های دینی خود دست به چنین اقداماتی نمی‌زنند. اما به من نظر من چیزی مهم‌تر از این بایستی در این قضیه تاثیرگذار باشد.» او در وبلاگ خود از دیگران می‌خواهد او را در جواب دادن به این پرسش همراهی کنند. وقتی توفان کاترینا به نیواورلئان رسید و سد‌ها شکسته شد، مردم آمریکا آن آمریکای دیگر را کشف کردند. آمریکایی که هالیوود درباره‌اش فیلمی نمی‌سازد. مردم دیدند که آدمهایی که مامور حفظ نظم و قانون هستند خودشان در حال بار زدن اجناس فروشگاه‌ها هستند. پلیس نمی‌توانست جلوی غارت را بگیرد چون کم نبودند ماموران پلیسی که به غارت مشغول بودند. منبع 8 نقل قول لینک به دیدگاه
bpcom 10,070 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 فروردین، ۱۳۹۰ مردم ژاپن به مرز از تعالی شخصیتی رسیده اند که زندگی اجتماعی و قوانین عرفی جامعه برایشان حکم اول و آخر را پیدا کرده... به نحوی در بالاترین مرحله هرم مازلو قرار گرفته اند.چون به دولت و حکومتشان و در بهترین حالت به خودشان اععتماد دارند و به این باور رسیده اند که دوباره میتونند همه چیز را حتی بهتر از قبل بسازند.همانطور که پس از جنگ جهانی دوم توانستند. وقتی دو روز پس از زلزله و اون همه مصائب همشون به سر کارشون برگشتند و بقیه عوض اینکه بشینند بر این مصیبتشون گریه کنند با قبول واقعیت به کمک یکدیگر شتافتند تا خسارت زدگان را یاری رسانند... دولت ژاپن با کمترین کمک های بین المللی تمامی مردم مناطق آسیب دیده را از نظر مایحتاج سرویس داد. یک چنین مردمی واقعا لیاقت دارند که نام انسان بر رویشان گذاشته شود... نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .