peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 فروردین، ۱۳۹۰ توضيح کلي اختلال دوقطبي (اختلال شيدايي ـ افسردگي) عبارت است از اختلالي که در آن خلق بيمار دچار نوسانات شديدي مي‌شود، و ارتباطي بين خلق بيمار و آنچه که واقعاًدر زندگي بيمار رخ مي‌دهد وجود ندارد. سير بيماري بدين نحو است که به طور يک در ميان ولي نامنظم، يک مدت فرد دچار سرخوشي و فعاليت زياد بدون توجيه است (شيدايي) و به دنبال آن دچار افسردگي شديد مي‌شود، و اين سيکل به همين منوال ادامه پيدا مي‌کند. در بين شيدايي و افسردگي، دوره‌اي از رفتار طبيعي (ممکن است کوتاه باشد يا حتي چند سال طول بکشد) وجود دارد. • علايم شايع شيدايي افزايش انرژي؛ سرخوردگي و نئشگي در بيمار بيمار صبح زودتر و زودتر از خواب برمي خيزد (در مواردي بيمار ممکن است حتي 4-3 روزنخوابد) حواس بيمار خيلي زود از يک کار پرت مي‌شود و بسيار بي‌قرار است (امکان دارد اين مسأله باعث کاهش بازده کاري شود). فرد پروژه‌هاي جديد را با اشتياق فراوان آغاز مي‌کند، ولي ندرتاً آنها را به پايان مي‌برد. امکان دارد بيمار شروع به ولخرجي کند. امکان دارد بيمار شريک‌هاي جنسي متعدد اختيار کند. بيمار اغلب تحريک‌پذير است و دچار حملات عصبانيت مي‌شود. صحبت کردن بيمار سريع، خشن، و غيرمنطقي مي‌شود. امکان دارد بيمار فکر کند که توانايي‌هاي خيلي زيادي دارد( خود بزرگ‌بيني) امکان دارد بيمار غذا خوردن را فراموش کند و وزن وي کم و خستگي بر وي عارض شود. امکان دارد بيمار به يک باور نادرست و غيرقابل تغيير از اهميت و بزرگي خود برسد و فکر کند که مي‌تواند کارهاي خطرناک انجام دهد. افسردگي امکان دارد بيمار به طور فزاينده‌اي گوشه نشيني اختيار کند؛ خوابش مختل شود؛ و صبح‌ها دير از رختخواب بر خيزد. امکان دارد بيمار دراتاقش بماند، و از رو به رو شدن با دنياي بيرون واهمه داشته باشد؛ يا در واقع عزت نفس نداشته باشد. غفلت از رسيدگي به خود کاهش ميل جنسي کاهش سرعت صحبت کردن و کند شدن حرکات افزايش تصورات در مورد وجود مشکلاتي که واقعاً وجود ندارند. نگراني بيش از حد در مورد بيماريهايي که واقعاً وجود ندارند. • علل ناشناخته است. عوامل زيست‌شناختي، رواني، و ارثي همگي ممکن است نقش داشته باشند. امکان دارد استرس زياد يا مرگ يکي از نزديکان باعث ظهور ناگهاني شيدايي يا افسردگي شود. • عوامل افزايش دهنده خطر سابقة خانوادگي اين اختلال • پيشگيري هيچ داروي خاصي براي پيشگيري از آن وجود ندارد. • عواقب مورد انتظار ممکن است بتوان اين اختلال را با درمان دراز مدت که باعث کاهش دفعات و شدت حملات شيدايي و افسردگي مي‌شود، تا حد زيادي کنترل کرد و سلامت فرد را به حد نزديک به طبيعي رساند. بسياري از مديران، دانشمندان، و افراد سرشناس دچار اين اختلال بوده‌اند. • عوارض احتمالي عود بيماري، به خصوص با قطع دارو از دست دادن شغل؛ بروز مشکلات در زندگي مشترک عدم رو به بهبود گذاشتن اختلال خودکشي • • • درمان • اصول کلي - گرفتن شرح حال و انجام معاينه توسط پزشکان (گاهي روانپزشک) - روان‌درماني يا مشاوره همراه با درمان دارويي بهترين نتايج را در بر دارد. - براي مواردي که علايم شديد هستند، ممکن است لازم باشد بيمار در بيمارستان يا مرکز درماني بستري شود. - امکان دارد در مورد بيماراني که به دارو جواب نمي‌دهند، از شوک (ect) استفاده شود. - رژيم دارويي بايد دقيقاً رعايت شود. ضمناً بايد به طور منظم به پزشک معالج مراجعه شود تا اثربخشي درمان و اثرات جانبي احتمالي مورد بررسي قرار گيرند. - هيچگاه وقتي احساس کرديد حالتان بهتر شده است، دارو را قطع نکنيد. اين کار ممکن است باعث عود بيماري شود که شايد به دارو خوب جواب ندهد. - با کمک مشاوره مي‌توانيد روشهاي کنار آمدن با اين اختلال را فراگيريد. اعضاي خانواده بايد بتوانند علايم پيش درآمد وقوع حمله را بشناسند و چگونگي کمک به فرد بيمار را فرا بگيرند. • داروها پزشک شما ممکن است ليتيم، والپروييک اسيد، يا کاربامازپين (تگرتول) تجويز کند. براي علايم شديدتر ممکن است تجويز يک داروي ضد روان‌پريشي ضروري باشد. • فعاليت فعاليت‌هاي روزانه خود را حتي اگر تمايل نداريد، ادامه دهيد. • رژيم غذايي يک رژيم طبيعي و متعادل داشته باشيد، حتي اگر اشتها نداريد. امکان دارد مکمل ويتامين‌ها و مواد معدني لازم باشد. پزشکتان ممکن است به شما توصيه کند که از مصرف کافئين پرهيز کنيد، زيرا کافئين يک مادة تحريک‌کننده است. » » در اين شرايط به پزشک خود مراجعه نماييد اگر شما يا يکي از اعضاي خانواده تان داراي علايم افسردگي يا سرخوشي هستيد. اگر فکر خودکشي به سرتان زده است يا احساس نااميدي مي‌کنيد لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده