رباره این میوه هاچقدر میدانید؟

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Persea americana • کليات گياه شناسي آووکادو درختي است که ارتفاع آن به حدود 6 متر مي رسد و درقسمت هاي گرم آمريکا و برزيل و غرب هندوستان پرورش مي يابد . منشاء آووکادو آمريکاي جنوبي بوده که از آنجا به نواحي ديگر دنيا راه يافته است . برگهاي اين درخت ضخيم و سبز و گلهاي آن کوچک و سبز رنگ است . ميوه آن مانند گلابي و دراي پوستي سخت برنگ سبز تيره و يا سياه است . در حدود 400 نوع مختلف آووکادو وجود دارد که بعضي از آنها دراي پوست صاف و سبز رنگ بوده ولي پوست برخي از آنها سياه و خشن است . مدرکي در دست است که نشان مي دهد ماياها و اينکاها از اين ميوه استفاده مي کرده اند . • ترکيبات شيميايي: آووکادو چرب است و داري اسيدهاي آمينه مختلف مانند سيستين Cystine تريپتوفان Tryptophane و تيروسين Tyrosine مي باشد . در تحقيقات جديدي که انجام شده وجود چند نوع آنتي بيوتيک در آووکادو ثابت شده است . دانه گياه دراي مقدر کمي ( در حدود 2 درصد ) روغن است . اين روغن غليظ و سفت و به رنگ زرد مايل به سبز بوده که دراي بو و طعمي مطبوع است . روغن دانه آووکادو دراي حدود 7 درصد روغن هاي اشباع شده مانند اسيد پالمتيک Palmitic و اسيد استئاريک Steraric Acid اسيد آراشيديک Arachidic Acid ، اسيد ميريستيک Myristic Acid و در حدود 80 درصد روغن هاي اشباع نشده مانند اسيد اولئيک Oleic Acid و اسيد لينولئيک Linoleic Acid مي باشد . در يکصد گرم آووکادو مواد زير موجود است : آب 80 گرم انرژي 150 کالري پروتئين 1/8 گرم چربي 14 گرم مواد نشاسته اي 5 گرم کلسيم 8 ميلي گرم فسفر 35 ميلي گرم آهن 5/0 ميلي گرم پتاسيم 600 ميلي گرم ويتامين آ 250 واحد ويتامين ب 1 0/08 ميلي گرم ويتامين ب 2 0/15 ميلي گرم ويتامين ب3 1/4 ميلي گرم ويتامين ث 12 ميلي گرم • خواص داروئي: 1) جوشانده برگهاي آووکادو قاعده آور است . 2) آووکادو تقويت کننده معده است . 3) نفخ و گاز معده را از بين مي برد . 4) براي درمان يرقان مفيد است . 5) جوشانده برگهاي آووکادو اسهال خوني را برطرف مي کند . 6) آووکادو تقويت کننده بدن است . 7) آووکادو رشد بچه ها را جلو مي اندازد زيرا دراي مواد معدني بسياري است . 8) آووکادو خون ساز است و آنهايي که مبتلا به کم خوني هستند بايد از آو وکادو استفاده کنند. 9) آووکادو بدن را قليايي کرده و تميز مي کند . 10) چون آووکادو شکر و مواد نشاسته اي کمي درد براي آنهايي که بيماري قند دارند نيز مناسب است . 11) براي دوره نقاهت به مريض آووکادو بدهيد . ضعف عمومي را برطرف مي کند . 12) خستگي را برطرف مي کند . 13) ناراحتي روده و معده را معالجه مي کند . 14) بيخوابي را درمان مي کند زيرا دراي تريپتوفان است . اگر به کم خوني دچار هستيد حتما با شام خود آووکادو بخوريد . 15) براي درست کردن سس سالاد از آووکادو استفاده کنيد . • طرز استفاده: روغن آووکادو داري ويتامين هاي مختلف مانند P ، C، K ، H ، E، D ، B، A مي باشد . بنابراين ارزش غذايي زيادي درد . 1- روغن آووکادو ضد رماتيسم است و اگر مفاصل شما درد مي کند آنرا با روغن آووکادو ماساژ دهيد . 2- براي جلوگيري از ريزش مو ، هرشب مقدري از روغن آووکادو را به سر بماليد و صبح بشوئيد . 3- شوره سر را از بين مي برد . 4-براي براق شده موها ، بعد از شستشوي سر چند قطره آووکادو را به موها بماليد . 5-روغن آووکادو بهترين کرم براي پوست است زيرا به آساني در پوست نفوذ يم کند و به پوست شادابي مي دهد . و بالاخره آووکادو بهترين ماسک براي برطف کرده چين و چروک هاي صورت و جلوگيري از پيدايش آن است . براي اين منظور آووکادو را پوست کنده و له کنيد و بصورت ماسک بر روي صورت و گردن بگذاريد و بعد از نيم ساعت بشوئيد . • مضرات : مضرات خاصي گفته نشده است .

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Armeniaca bulgar • کليات گياه شناسي درخت زردول بومي نواحي چين مي باشد و هنوز هم بصورت وحشي در اين مناطق مي رويد اين درخت در اوائل قرن اول ميلادي به آسيا و اروپا راه يافت . درخت زردآلو تا ارتفاع 6 متر مي رسد برگهاي آن مانند قلب نوک تيز و برنگ سبز روشن مايل به زرد مي باشد . گلهاي زردآلو درشت و برنگ سفيد متمايل به قرمز است .ميوه آن گوشتي و زرد رنگ با طعمي مطبوع و شيرين بوده که در اواسط تابستان ميرسد. هسته زردآلو صاف ، قهو هاي و يبضي شکل است در داخل هسته مغز آن قرار درد که طعم آن شيرين و گاهي تلخ مي باشد . • ترکيبات شيميايي: در صد گرم زردآلوي بدون هسته مواد زيرموجود است انرژي 54 کالري آب 84-81 گرم مواد قندي 12-10 گرم پروتئين 1 گرم کلسيم 18 ميلي گرم فسفر 23 ميلي گرم سديم 1 ميلي گرم پتاسيم 280 ميلي گرم آهن 0/5 ميلي گرم ويتامين آ 2700 واحد ويتامين ب 1 0/03 ميلي گرم ويتامين ب 2 0/04 ميلي گرم ويتامين ب 3 0/6 ميلي گرم ويتامين ث 10 ميلي گرم اسيد سالسيليک 1/5 گرم مواد نشاسته اي 6/35 گرم آلبومين 0/45 گرم چربي 0/12 گرم مغز زردآلو داراي 40% روغن ،مقدري پروتئين ، قند اسانس و ويتامين هاي A و C و B17 کبالت مي باشد . ويتامين B17 که Laetrile و Pangamic acid پانگاميگ اسيد ناميده مي شودطبق تحقيقات دانشمندان ضد بيماري سرطان و معالج سرطان است واين ويتامين بصورت قرص در اروپا وجود داشته و مصرف مي شود ولي متاسفانه فروش آن در کانادا قدغن است زيرا دري مقدر بسيار کمي سيانيد مي باشد . • خواص داروئي: خواص درماني زردآلو زردآلو از نظر طب قديم ايران سرد و تر است . 1)تصفيه کننده خون است . 2)عروق را باز مي کند . 3)ملين است . 4)بوي بد دهان را رفع مي کند. 5)تب بر است . 6)بعلت داشتن کبالت براي کم خوني مفيد است . 7) روم مفاصل را برطرف مي کند. 8) ضد نرمي استخوان است . 9)براي قليايي کردن بدن مفيد است . • خواص درماني هسته و برگ زردآلو مغز هسته از نظر طب قديم ايران گرم و خشک و برگ و گل آن سرد و خشک است . 1- مغز آن تقويت کننده قواي جنسي است . 2-روغن مغز هسته را اگر در گوش بچکانيد صداهاي گوش را از بين برده و سنگيني گوش را درمان مي کند . 3-روغن مغز هسته براي نرم کردن پوست مفيد است . 4-روغن مغز هسته اگر تلخ باشد کشنده کرم معده و روده است . 5-روغن تلخ هسته ورم معقد را از بين برده و سنگ مثانه را خرد مي کند. 6-دم کرده برگ زردآلو براي قطع اسهال مفيد است . 7-براي تسکين گوش درد چند قطره از دم کرده برگ زردآلو را در گوش بچکانيد . • مضرات : زردآلو بطور کلي دير هضم ، ثقيل و نفاخ است . شاخاص سالخورده و کودکان بايد از زياد خوردن آن احتراز کنند . هميشه بايد زردآلو را قبل از غذا خورد و همراه با آن هسته آنرا نيز تناول نمود زيرا هسته زردآلو ضد نفخ بوده و هضم آنرا آن آسان مي سازد .

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Aloe vera • کليات گياه شناسي صبر زرد يکي از گياهاني است که قبل از ميلاد مورد مصرف مردم بوده است . کلئوپاترا ملکه مصر پوست خود را هر روزه با آن ماساژ مي داد که از شر آتاب مصر در امان باشد وحتي مصريان آنرا براي موميائي مدرگان خود بکار مي بردند . در کتاب مقدس ام اين گياه بکرات آمده است . صبر زرد فاقد ساقه بوده و لي برگهاي آن دراز و تا ارتفاع 30 سانتيمتر مي رسد . گلهاي اين گياه برنگ زرد مي باشد که در انتهاي ساقه اي که از وسط برگها خارج مي شود مي رويد . • ترکيبات شيميايي: صبر زرد موادي نظير آلوئين ‌فامودين ، آنترا کيون ،‌ايزوباربالوئين و مقدري در حدود 12 درصد صمغ مي باشد . • خواص داروئي: صبر زرد از نظر طب قديم ايران گرم و خشک است شيرابه آن به مصرف طبي مي رسد . 1)تقويت کننده بدن است 2)يبوست را برطرف مي کند و روده ها را تميز مي کند 3)براي معالجه آسم مفيد است 4)سوء هاضمه را برطرف مي کند 5)در معالجه صرع مفيد است 6)اثر ضد کرم درد 7)خون را تصفيه مي کند 8)براي برطرف کردن خارش ناشي از گزيدگي حشرات شيرابه آنرا روي پوست بماليد 9)اگزما را درمان مي کند 10)براي معالجه اسهال خوني مفيد است 11)براي رفع ريزش مو ، شيرابه آنرا به سر ماليده و موها را با آن ماساژ دهيد 12)گرفتگي کبدي را برطرف مي کند 13)براي التيام زخم ها شيرابه آنرا روي زخم بماليد 14)صبر زرد بهترين کرم مرطوب کننده است برگها را بشکنيد و ژله آنرا به پوست بماليد 15)مبتلايان به بيماري قند مي توانند با مصرف اين گياه قند خون خود را کنترل کنند 16)براي شستن چشم و زخم ها شيرابه صبر زرد را با آب مخلوط کرده و استفاده کنيد • مضرات : صبر زرد اگر باندازه مصرف شود خطري ندارد ولي مقدر زياد آن باعث اسهال خوني مي شود ضمنا زنان شيدره نبايد از آن استفاده کنند زيرا صبر زرد از طريق شير ودر بدن طفل مي شود و ايجاد اسهال مي کند . اين گياه نيز براي زنان حامله خوب نيست زيرا ممکن است باعث سقط جنين شود

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Musa sapientum • کليات گياه شناسي موز گياهي است علفي که مانند درختچه است . برگهاي آن بسيار بزرگ و پهن و گاهي تا 2 متر مي رسد . گلهيا آن مجتمع و بصورت سنبله است ميوه آن ابتدا سبز و بعد از رسيدن برنگ زرد در مي آيد . موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت مي شده است . در سال 1482 پرتغاليها موز را در سواحل گينه پيدا کردند و به جزائر قناري بردند و سپس بوسيله ميسيونر مذهبي اسپانيولي به نواحي حاره آمريکا برده شد و اکنون موز در تمام مناطق گرمسير دنيا کشت مي شود . موز را هنگاميکه هنوز سبز است از درخت مي چينند و به مناطق مختلف مي فرستند و در آنجا بوسيله گرما دادن آنرا مي رسانند . موز انواع مختلف درد يک نوع آن بسيار درشت و نوعي از آن هم خيلي ريز است که مزه شيريني درد . در کشورهاي استوايي معمولا موز را مي پزند و همراه با برنج و لوبيا مي خورند در کشورهاي آمريکاي لاتين موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک مي کنند. هنگاميکه موز انتخاب مي کنيد بايد پوست آن زرد و سفت و روي آن لکه هاي سياه وجود داشته باشد و اين نشانه موز رسيده است . موز نارس بدليل داشتن نشاسته زياد هضمش سنگين است . • ترکيبات شيميايي: قندي که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است . در صد گرم موز مواد زير موجود است . انرژي 100 کالري آب 70 گرم پروتئين 0/8 گرم چربي 0/2 گرم قند 6/5 گرم کلسيم 8 ميلي گرم فسفر 25 ميلي گرم آهن 0/7 ميلي گرم سديم 1 ميلي گرم پتاسيم 370 ميلي گرم ويتامين آ 190 واحد ويتامين ب1 0/05 ميلي گرم ويتامين ب 2 0/06 ميلي گرم ويتامين ب 3 0/07 ميلي گرم ويتامين ث 10 ميلي گرم در موز چند ماده شيميايي بسيار مهم مانند سروتونين ، نوروپي تفرين ، دوپامين و کاته چولامين وجود دارد . • خواص داروئي: موز از نظر طب قديم ايران معتدل و تر است و خون را غليظ مي کند . موز انرژي زيادي درد و چون نرم هست غذاي خوبي براي کودکان و اشخاص مسن مي باشد. 1)بدليل داشتن پتاسيم زياد ضد سرطان بوده و غذاي خوبي براي ماهيچه ها مي باشد . 2)موز ملين بوده و همچنين درمان اسهال و اسهال خوني است. 3)موز خونساز است بنابراين اشخاص لاغر و کم خون حتما بايد موز بخورند . 4)موز تقويت کننده معده و نيروي جنسي است . 5)موز درمان زخم معده و روده مي باشد . 6)گرد موز همچنين داروي خوبي براي پائين آوردن کلسترول است . 7)شيره گلهاي موز درمان کننده اسهال خوني است . 8)جوشانده موز اثر قطع خونريزي درد . 9)ضماد برگ درخت موز براي درمان و سوختگي مفيد است . 10)ريشه موز دفع کننده کرم معده است . 11)موز نفاخ است و زيادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان توليد گاز معده مي کند براي رفع اين عارضه بايد پس از موز کمي نمک خورد 12)موز تاثير خوبي در تامين رشد و تعادل سيستم اعصاب درد. 13)براي درمان ضعف بدن موز را با عسل بخوريد . 14)موز مدر است . 15)موز بعلت درا بودن قند زياد براي مبتلايان به مرض قند مضر است و نبايد در خوردن آن افراط کنند. • مضرات : مضرات خاصي گفته نشده است

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Medicago sativa • کليات گياه شناسي يونجه گياهي است علفي و چند ساله که ارتفاع آن تا يک متر ميرسد برگهاي آن داراي سه برگچه مي باشد برگچه هاي نوک تيز، سبز رنگ و بيضي شکل است . گلهاي يونجه بشکل سبز و برنگ بنفش تيره يا آبي روشن است ميوه يونجه مانند صدف بوده و دانه داخل ميوه مانند لوبيا ولي کوچکتر از آنزمي باشد . يونجه ريشه اي بسيار عميق درد و ريشه آن تا سه متر بداخل زمين نفوذ مي کند و بنابراين منبع ويتامين ها و مواد معدني است که از خاک مي گيرد . يونجه از زمانهاي بسيار قديم در ايران کشت مي شده است و در حدود پنج قرن قبل از ميلاد مسيح از ياران به يونان برده شد و در قرن هفتم بعد از ميلاد به اروپا راه يافت . يونجه در ايران در مناطق مرکزي و جنوبي به مقدر بسيار زياد کشت مي شود . زنبور عسل گل يونجه را دوست دارد و از آن شهد زيادي بدست مي آورد و تبديل به عسل مي کند . پرورش اين گياه در قديم براي تهيه علوفه چهارپايان بوده ولي در حال خاضر بعلت درا بودن مواد مغذي به مصرف غذايي نيز مي رسد . • ترکيبات شيميايي: يونجه سرشار از ويتامين هاي A,C,E,K و همچنين داراي آميلاز که انزيم مخصوص هضم مواد نشاسته اي است مي باشد . آنزيم هاي بسياري در يونجه يافت مي شود بعنوان مثال مي توان از امولسين ،‌اينورتاز ، و پکتياز نام برد . يونجه داراي حدود 20%‌پروتئين مي باشد پروتئين هاي موجود در يونجه عبارتند از :‌ ليزين ،‌آرژنين، هيستيدين، آدنين، فنيل آلانين ،‌آسپاراژين و سيستين . يونجه داراي اسيد فسفريک نيز هست . يونجه همچنين داراي منيزيوم ، آهن و مقدر جزئي ارسنيک و سيليس است . بنابراين يونجه از نظر مواد غذايي بسيار قوي است و غذاي خوبي براي انسان و حيوانات است . • خواص داروئي: يونجه از نظر طب قديم ايران گرم است . البته تاره آن گرم و تر و خشک شده آن گرم و خشک است . 1)يونجه از نظر اينکه داراي بسياري از مواد معدني مي باشد شيره آن براي بچه هايي که در حال رشد هستند و اسخوان بندي محکمي ندارند بسيار مفيد است . حتي امروزه پودر اين گياه را در داروخانه ها مي فروشند که آنرا مي توان براي بچه هاي شير خوار مصرف کرد . براي تهيه شيره يونجه بايد مقدر 300 گرم يونجه را در يک ليتر آب ريخت و آنرا جوشانيد تا مقدر آب آن به نصف تقليل يابد سپس آنرا صاف کرده و مقدر کمي عسل به آن اضافه کنيد که بصورت شربت دارايد . مقدر مصرف براي طافال 200 گرم در روز است و براي اطفال شيرخوار حدود 50 گرم يم باشد که مي توان به شير آنها اضافه نمود . اشخاص بزرگسال هم براي بالا بردن انرژي مي توانند از اين شيره استفاده کنند 2) يونجه را بصورت تازه و يا جوانه آنها را با سالاد ميل کنيد . جوانه يونجه را بصورت بسته بندي شده مي توانيد از سوپر مارکتها خريدري کنيد . 3)يونجه ملين است . 4)يونجه دو برابر اسفناج آهنم درد بنابراين خونساز است و براي کسانيکه به کم خوني مبتلا هستند مفيد است . 5)يونجه بعلت درا بودن آهن براي درمان بيماير راشيتيسم بکار مي رود . 6)عوارض کمبود ويتامين ث با خوردن يونجه از بين ميرود. 7)يونجه تازه در بسياري از کشورها مانند چين و روسيه و آمريکا به مقدر زياد بجاري اسفناج مصرف مي شود . 8)يونجه را در داروخانه ها و فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها بصورت پودر ، کپسول و قرص بفروش مي رسانند . مقدرمصرف آن سه قرص در روز است . 9)با همه مزايايي که يونجه درد در خوردن تازه آن نبايد زياده روي کرد زيرا بسيار نفاخ است و حتي حيواناتي که به مقدر زيا د از آن مي خورند بعلت گاز زياد ممکن است تلف شوند . 10)ضماد پخته يونجه را اگر روزي چند بار روي اعضايي که رعضه دارند بگذاريد آنها را شفا مي دهد . 11)تخم يونجه قاعده آور است و براي اين منظور تخم يونجه را بصورت دم کرده مصرف کنيد. 12)دم کرده يونجه درمان اسهال است . 13)براي نرم کردن سينه و تسکين سرفه روزي 2-3 فنجان دم کرده تخم يونجه را مصرف کنيد. 14)براي درمان لقوه و رعشه تخم يونجه را در روغن زيتون بريزيد و مدت يک هفته جلوي آفتاب بگذاريد سپس آنرا صاف کنيد و روزي چند قاشق از آنرا بخوريد و همچنين روي اعضايي که رعشه دارند بماليد. 15)يونجه حاوي مقدرزيادي ويتامين است . کوبيده آن زخم را بسرعت اليتام داده و از خونريزي جلوگيري مي کند . • مضرات : مضرات خاصي براي آن بيان نشده است

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Asparagus officinalis • کليات گياه شناسي مارچوبه گياهي است علفي و چند ساله که ارتفاع آن تا چند متر مي رسد و داراي شاخه هاي نسبتا چوبي و صاف مي باشد . مارچوبه بصورت وحشي در اکثر نقاط دنيا مي رويد برگهاي آن فلسي شکل بوده که از کنار آنها شاخه هايي باريک و دراز و سبز رنگ بصورت دسته هاي 3 تا 8 تائي خارج مي شود . بعلت زيبا بودن اين گياه را بصورت تزئيني در باغچه ها مي کارند مار چوبه را در اوائل پائيز مي چينند . اين گياه از قديم الايام مورد استفاده بشر بوده است و حتي در اهرام ثلاثه مصر نقاشي هايي وجود دارد که مارچوبه را نشان مي دهد . مارچوبه را مي توان بصورت مختلف مصرف کرد . بايد مارچوبه را با کمي آب و حرارات کم در ظرف هاي ضد زنگ پخت و تقريبا نيمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نريزيد و از آن براي سوپ استفاده کنيد زيرا داراي ويتامين و املاح مي باشد . وقتيکه مارچوبه مي خريد دقت کنيد تازه باشد . شاخه هاي مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوک آن نبايد باز شده باشد و اگر فلسهاي نوک آن باز باشد نشانه اين است که گياه مدت زيادي مانده و کهنه شده است . • ترکيبات شيميايي: مارچوبه داراي آسپاراژين ف کوني فرين ، اينوزيت ، تانن ، اسدي گاليک ، آسپاراگوز ، و اسيد سوکسي نيک مي باشد دانه آن داراي 15 درصد مواد روغني مي باشد اين روغن زرد مايل به قرمز است . درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زير است آب 90 گرم پروتئين 2/5 گرم چربي 0/2 گرم مواد نشاسته اي 4/2 گرم کلسيم 22 ميلي گرم فسفر 60 ميلي گرم آهن 1/1 ميلي گرم سديم 2 ميلي گرم پتاسيم 275 ميلي گرم ويتامين آ 900 واحد ويتامين ب 1 0/2 ميلي گرم ويتامين ب 2 0/2 ميلي گرم ويتامين ب 3 1/5 ميلي گرم ويتامين ث 35 ميلي گرم • خواص داروئي: از نظرطب قديم ايران مارچوبه گرم و خشک است بنابراين آنهايي که سرد مزاج هستند بايد آنرا با عسل بخورند و آنهايي که گرم مزاج هستند بايد آنرا با سرکه بخورند . مارچوبه گياهي است ادرار آور و داراي خواص زيادي است . 1)خوردن آن ديد چشم را تقويت مي کند . 2)براي تقويت نيروي جنسي مفيد است . 3)ضعف مثانه را برطرف مي کند . 4)براي تقويت قلب مفيد است . 5)ملين است و يبوست را برطرف مي کند. 6)تب بر است. 7) به علت داشتن کلروفيل خونساز است و کسانيکه کم خون هستند بايد از آن استفاده کنند . 8)مارچوبه به ساختن گلبولهاي قرمز خون کمک مي کند . • طرز استفاده: براي نگاهدري مارچوبه آنرا در پارچه هاي مرطوب ببنديد و در يخچال قرار دهيد زيرا گرما و خشکي آنرا از بين ميبرد . مارچوبه را نيز مي توان در سالاد ريخت و يا از آن سوپ تهيه کرد . مورد ديگر استفاده از مارچوبه غير از پختن آن بصورت دم کرده آن است . دم کرده مارچوبه را به اين صورت تهيه کنيد : چند شاخه مارچوبه را در داخل يک ليتر آبجوش بريزيد و مقدري هم رازيانه و جعفري به آن اضافه کنيد و بگذاريد مدت پنج دقيقه دم بکشد . از اين دم کرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز براي تسکين و آرامش قلب استفاده کنيد . • مضرات : مارچوبه را نبايد آنهايي که مبتلا به ورم مجاري ادرار هستند و يا اشخاص عصبي مصرف کنند . مارچوبه همچنين براي مبتلايان به رماتيسم و سنگ کليه خوب نيست .

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Nigella Sativa • کليات گياه شناسي درخت سيب در يبشتر نقاط دنيا پرورش داده مي شود و سيب ميوه ايست که مي توان گفت در هر جاي دنيا وجود دارد و همه مردم دينا انرا مي شناسند. در کشور عزيز ما ايران اين درخت بصورت وحشي در جنگل هاي شمال وجود دارد در لاهيجان و رودسر آنرا آسيب ، هسي و هسيب و در مازندران به آن سه مي گويند . سيب انواع مختلف درد . انواع وحشي آن کوچک و پرورش يافته آن درشت و برد مي باشد . سيب نوع ترش و شيرين درد . • ترکيبات شيميايي: سيب داراي ويتامين و مواد مغذي زيادي است و بيمناسبت نيست که يک ضرب المثل انگليسي مي گويد که خوردن يک سيب در روز شما را از رفتن نزد دکتر بي نياز مي کند. موادي که در يک سيب متوسط وجود دارد بشرح زير است : انرژي 258 کالري پروتئين 1/2 گرم چربي 1/6 گرم مواد نشاسته اي 59/6 گرم کلسيم 24 ميلي گرم فسفر 10 ميلي گرم آهن 1/2 ميلي گرم ويتامين آ 360 واحد ويتامين ب 1 0/15 ميلي گرم ويتامين ب 2 0/08 ميلي گرم ويتامين ب 3 0/1 ميلي گرم ويتامين ث 18 ميلي گرم ناگفته نماند که ويتامين هاي وجود در سيب بيشتر در پوست سيب وزير پوست آن قرار درد بنابراين آنهايي که مي توانند پوست سيب را هضم کنند بهتر است که آنرا با پوست ميل کنيد و اگر مي خواهيد پوست آنرا بکنيد بهتر است که سيب را خيلي نازک پوست کنيد • خواص داروئي: 1)سيب يک ميوه قليايي است و تميز کننده بدن است و بعلت درا بودن پکتين زياد آب اضافي بدن را خارج مي سازد 2)سيب را مي توان براي برطرف کردن اسهال حتي براي کودکان بکار برد . بدين منظور سيب را بايد رنده کرد و استفاده نمود .سيب را مي توان پخت و براي آنهايي که روده تنبل دارند آن را روي آتش ملايمي بپزيد البته حتما ازظرف لعابي يا تفلان استفاده کنيد زيرا به اين طريق پکتين و ويتامين هاي آن حفظ مي شود. 3)شربت سيب بهترين دارو براي درمان سرفه و گرفتگي صدا مي باشد .براي تهيه شربت سيب يک کيلو سيب راشسته و با پوست قطعه قطعه کنيد و در يک ليتر آب بپزيد سپس آنرا با پارچه نازکي صاف کنيد و چند تکه قند به آن اضافه کنيد و دوباره روي آتش ملايم قرار دهيد تا قوام بيايد و آن را از روي آتش برداريد روزي سه تا چهار فنجان از اين شربت بنوشيد. 4)سيب داراي مقدر زيادي کلسيم است و کلسيم سيب به بدن کمک مي کند که کلسيم غذاهاي ديگر را نيز جذب کند. 5)خوردن سيب يبوست را برطرف مي کند و براي خستگي مفرط مفيد است . 6)دم کرده برگ درخت سيب ادرار آور است و درمان کننده التهاب کليه و مثانه ميباشد. 7)نوشيدن آب سيب داروي موثري براي درمان سرمخوردگي و گرفتگي صدا و سرفه است. 8)سيب مقوي کبد و اشتها آور است. 9)سيب براي درمان تنگي نفس بسيار مفيد است حتي بوئيدن سيب نيز اين خاصيت را درد . 10)سيب پخته تقويت کننده معده و کبد و دفع کننده سودا و سموم بدن است . 11)سيب حرارت را از بدن خارج مي سازد . 12)سيب را رنده کنيد و در دستمال بپيچيد و روي چشم بگذاريد درد چشم را برطرف مي کند. 13)خوردن سيب حتي براي آنهايي که بيماري قند دارند مفيد است چون قند خون را بالا نميبرد. 14)کسانيکه مي خواهند لاغر شوند حتما بايد سيب را با پوست بخورند . 15)دم کرده گل سيب داروي سرفه و تورم مجراي تنفسي است . 16)سيب داروي خوبي براي درمان زخم ها مي باشد . 17)سيب بهترين دارو براي سوء هاضمه است زيرا داراي مقدر زيادي پکتين مي باشد. 18)آب سيب را حتي مي توان براي تنقيه استفاده کرد . اين تنقيه براي بيماريهاي روده بسيار موثر است. 19)پوست سيب را مانند چائي دم کنيد و بياشاميد اين اچئي بهترين دوست کليه است . 20)آب سيب را با ابميوه گيري در منزل تهيه کنيد و فورا آنرا بنوشيد زيرا در اثر ماندن آنزيم اي خود را از دست مي دهد . 21)آب سيب براي زيبايي پوست استفاده زيادي درد بخصوص براي از بين بردن چين و چروک پوست موثر است بدين منظور آب سيب را صبح و شب روي پوست گردن و صورت بماليد و ماساژ دهيد البته هميشه آب سيب تازه استفاده کنيد. استفاده ديگر از سيب براي لطافت پوست سيب پخته است سيب رابپزيد و سپس له کنيد و با شير مخلوط کنيد و اين مخلوط را بصورت نيم گرم روي پوست بگذاريد و پس از چند دقيقه آنرا برداريد . • خواص سيب ترش 1-سيب ترش قابض است و حالت استفراغ و دل بهم خوردگي را از بين مي برد. 2-سيب ترش را بپزيد درمان اسهال خوني است. 3-آب سيب ترش مخلوط با انار براي تقويت معده و درمان اسهال و دل بهم خوردگي بکار مي رود. 4-رب سيب ترش علاج اسهال ، استفراغ و درد و غم است. 5-مرباي شکوفه سيب براي ضعف معده و ازدياد نيروي جنسي مفيد است. 6-سيب ترش براي آنهائيکه مزاج گرم دارند بسيار مفيد است بالعکس آنهائيکه مزاج سرد دارند بايد سيب شيرين بخورند . سيب در قديم معالج نقرس و بيماريهاي عصبي بوده است. • مضرات : همانطور که قبلا گفته شد سعي کنيد هميشه سيب را با پوست بخوريد زيرا مقدر زيادي پکتين در پوست سيب وجود دارد سيب هايي که در بازارهاي داخل ايران يا آمريکا و کانادا بفروش مي رسد روي آن داراي يک لايه چربي براي حفاظت آن مي باشد بنابراين حتما اين سيب ها را بدقت بشوئيد آنهائيکه دريا معده ضعيف هستند بايد سيب را بسيار نازک پوست بگيرند که پکتين ها و ويتامين هاي آن از بين نرود .

[peyman sadeghian 30244]

نام علمي : Amygdolus • کليات گياه شناسي درخت بادام به بلندي 8 متر مي رسد . درختي است زيبا که از زمانهاي قديم در نواحي مرکزي و غربي آسيا مخصوصا افغانستان و ايران ، سوريه و فلسطين پرورش مييافته است .ريشه درخت بادام بسيار قوي است . اين درخت مي تواند حتي با کمي رطوبت نيز رشد کند .برگهاي آن بيضي ، باريک ، نوک تيز و برنگ سبز مي باشد . گلهاي آن بسيار زيبا و برنگ صورتي است . در اوائل بهار شکوفه هاي بادام ظاهر مي شود . بطور کلي دو نوع بادام وجود دارد : 1- بادام شيرين Sweet Almond 2- بادام تلخ Bitter Almond ميوه درخت بادام بصورت شفت مي باشد که قشر خارجي آن سبز رنگ و پوشيده از کرک است که در داخل آن بادام با پوست سخت وجوددرد . در ابتداي تشکيل ميوه پوشش خارجي سبز رنگ و گوشت در است که پوشيده از کرک است و هنوز بردستي رشد نکرده که آنرا چغاله بادام Amandon مي نامند که داراي خواص مخصوص مي باشد . پس از رسيدن بادام بتدريج پوشش خارجي سبز رنگ خشک شده و پوست آن نيز سفت و سخت مي شود و مغز بادام در داخل آن رشد کرده و آماده استفاده مي شود . مغز بادام بيضي شکل و مسطح بوده که يکطرف آن نوک تيز است . مغز بادام در داخل پوسته نارک قهوه اي رنگي مي باشد که مي توان آنرا بکمک آب گرم از آن جدا کرد که مغز بادام سفيدرنگ در داخل آن است . مغز بادام شيرين و طعم ملايم و خوشمزه اي درد و بسهولت از بادام تلخ تشخيص داده ميشود .از کليه قسمت هاي درخت بادام شيرين مانند شکوفه ، برگ و ميوه آن استفاده طبي ميشود . • ترکيبات شيميايي: بادام شيرين داراي 50 تا 55 درصد و بادام تلخ داراي 40 تا 45 درصد روغن مي باشد . بادام همچنين داراي 25 درصد مواد سفيده اي و دياستازي بنام امولسين (Emulsine) ، قند ، صمغ ، موسيلاژ و مواد معدني مي باشد . بادام تلخ داراي ماده مخصوصي ( 1 تا 3 درصد ) بنام آميگدالين (Amygdlin ) مي باشد که از اثر آب بر روي اين ماده اسيد سيانيدريک و آلدئيد بنزوئيک (Aldehyde benzoic) و گلوکز حاصل مي شود . اسانس بادام تلخ (آلدئيد بنزوئيک ) در عطر سازي بکار مي رود و همچنين از آن رنگ سبزي بنام مالاشيت Malachite درست مي کنند . اسانس بادام تلخ بدليل اينکه داراي اسيد سيانيدريک است کمي تلخ مي باشد .مقدر اسيد سيانيدريک در بادام تلخ 0/000025 درصد است . در صد گرم مغز بادام شيرين خشک شده مواد زير يافت مي شود : آب 4/7 گرم انرژي 598 کالري پروتئين 18/6 گرم روغن هاي اشباع نشده 54/2 گرم نشاسته 19/5 گرم کلسيم 320 ميلي گرم فسفر 500 ميلي گرم آهن 4/7 ميلي گرم پتاسيم 770 ميلي گرم ويتامين ب 1 0/25 ميلي گرم ويتامين ب 2 0/9 ميلي گرم ويتامين ب 3 3/5 ميلي گرم • خواص داروئي: بادام شيرين از نظر طب قديم ايران کمي گرم و تر است . 1) بادام ملين بوده و روغن بادام ضد يبوست است مخصوصا از روغن بادام مي توان رفع يبوست براي بچه ها استفاده کرد . 2)بادام سينه را نرم مي کند . 3)شير بادام براي رفع سرفه ، ناراحتي حنجره و تنگي نفغس مفيد بوده و خلط آور است . 4) بادام براي درمان زخم روده ها و مثانه و اسهال مفيد است . 5)بادام بو داده مقوي معده بوده و قابض است . 6)بادام تقويت کننده نيروي جنسي است و توليد اسپرم را زياد مي کند . 7)بادام را آسياب کرده و با عسل مخلوط کنيد براي درد کبد و سرفه مفيد است . 8)چغاله بادام لثه و ريشه دندان را تقويت مي کند . 9) چغاله بادام براي خشکي دهان مفيد است . 10)شکوفه بادام را دم کنيد و بعنوان مسهل براي اطفال استفاده کنيد . 11)دم کرده پوست قهوه اي رنگ مغز بادام بهترين دارو براي تسکين درد و التهاب مجاري تنفسي است .(مقدر مصرف 5 گرم در 100 گرم آب ) 12)جوشانده برگ درخت بادام براي نارسائي کبد و کيسه صفرا مفيد است . 13)روغن بادام خواب آور است و بيخوابي را از بين مي برد . 14)براي صاف کردن سينه و نرم شدن روده ها و از بين بردن سرفه خشک بايد روغن بادام را با شکر و کتيرا مخلوط کرده و بخوريد . 15)روغن بادام را با آب گرم مخلو ط کنيد داروي خوبي براي رفع اسهال و دل پيچه بچه ها خواهد بود . ضمنا اين مخلوط سنگ مثانه را خارج کرده و ادرار کردن را آسان مي کند . 16)براي درمان نقرس و رفع خميدگي پيران ، مهره هاي پشت را با روغن بادام چرب کنيد . 17)برگ تازه درخت بادام مسهل و ضد کرم است . 18)برگ خشک شده درخت بدام قابض بوده و اسهال را از بين مي برد. 19)روغن بادام شيرين بدليل خاصيت نرم کنندگي و ضد التهاب در کرم ها و پمادها بکار مي رود. 20)براي رفع بيماريهاي سينه ، روغن بادام شيرين را با هموزن آن عسل و يک زرده تخم مرغ مخلوط کنيد که بصورت خمير يکنواختي دارايد سپس به آن جوشانده گل ختمي اضافه کرده و يک قاشق چايخوري از انرا بفاصله هر سه ساعت بخوريد . 21)براي رفع خارش پوست بچه هائيکه که سرخک و مخملک دارند روغن بادام را در تمام سطوح بدن آنها بماليد خارش را تسکين مي دهد . 22)ماليدن روغن بادام بر روي پوست التهاب را رفع کرده و سوختگي را درمان مي کند. 23) روغن بادام اگزما را رفع مي کند . • خواص بادام تلخ چون بادام تلخ داراي اسيد سيانيدريک است در مصرف آن بايد نهايت دقت را بعمل آورد . مغز بادام تلخ ازنظر طب قديم ايران خيلي گرم و خشک است . 1-بادام تلخ را آسياب کرده و با سرکه مخلوط کنيد ضماد خوبي براي سر درد مي باشد همچنين ماليدن آن بر دور چشم براي تقويت بينايي مفيد است . 2- خوردن بادام تلخ براي تنگي نفس ، سرفه و ورم ريه مفيد است . 3-بادام تلخ رابا عسل بخوريد کبد و طحال را تميز مي کند . 4-براي رفع درد کليه ها بادام تلخ را با نشاسته و نعناع بخوريد . 5- بادام تلخ را با عسل براي قولنج مفيد است . 6-براي از بين بردن سنگ کليه و ناراحتي هاي کليه ، بادام تلخ را با شيره انگور مخلوط کرده و بخوريد . 7-اگر عادت ماهيانه خانم ها عقب مي افتد بهترين طرز درمان آن قرار دادن شياف بادام تلخ در مهبل است . 8-براي ازبين بردن لکه هاي صورت ، بادام تلخ را پودر کنيد و با سرکه مخلوط کرده و ضمادي از آن درست کنيد و روي پوست بماليد . 9-ضماد بادام تلخ براي درمان زخم هاي کهنه خارش و مخملک بکار ميرود . 10- ضماد ريشه درخت بادام تلخ براي درمان انواع دردها مفيد است . 11-ضماد ريشه درخت بادام براي پاک کردن طحال ، کليه و دفع کرم روده بکار مي رود . 12-دم کرده ريشه درخت بادام تلخ براي پاک کردن طحال ، و دفع کرم روده بکار مي رود . 13-روغن بادام تلخ خاصيت مسهلي درد . 14-روغن بادام تلخ براي تنگي نفس ، درد کليه و خارج کردن سنگ مثانه مفيد است . 15-براي رفع زنگ زدن و صدا در گوش يک قطره از روغن بادام تلخ را در گوش بريزيد . 16-ماليدن روغن بادام تلخ روي صورت ، لکه ها و چين و چروک را از بين مي برد . 17-رغن بادام تلخ ترک دست و پا را که از سرما ايجاد شده از بين مي برد . 18-آنهايي که مبتلا به اگزما هستند اگر از بادام تلخ خميري درست کنند و از آن بجاي صابون براي شستن نقاطي که مبتلا به اگزما است استفاده کنند بزودي بهبود مي يابند . 19-خمير بادام تلخ براي رفع بوي بد پا و زير بغل مفيد است . 20-روغن بادام تلخ براي درمان سياه سرفه مفيد است . • طرز استفاده: روغن بادام : براي بدست آوردن روغن بادام ، مغز بادام را پس از تميز کردن و خشک کردن خرد مي کنند و بصورت خمير در مي آورند و سپس آنرا تحت فشار قرار داده و روغن آن را استخراج مي کنند . اين روغن را فشار اول مي نامند . تفاله بادام را که از فشار اول باقيمانده تحت اثر حرارت و مواد شيميايي قرار داده و روفن فشار دوم را بدست مي آورند . بدليل اينکه روغن بادام گران است معمولا تقلب کرده و آنرا با روغن هاي ديگر مانند روغن مغز هسته زردآلو و هلو مخلوط کرده و بام روغن بادام مي فروشند . همانطور که گفته د اگر روغن بادام تلخ يا مغز زردآلو و يا هلو تحت اثر آّب قرار گيرند اسيد سيانيدريک و آلدئيد بنزوئيک توليد مي شود که سمي است بنابراين براي گرفتن روغن از اين هسته ها نبايد از آب استفاده کرد . اسانس بادام تلخ : اين اسانس مايعي زلال و بيرنگ است که در اثر کهنه شدن برنگ زرد کمرنگ در مي آيد . بوي آن قوي ، طعمش سوزاننده و تلخ و بسيار سمي است . اسانس بادام تلخ بسهولت با اکسيژن هوا ترکيب و اکسيد مي شود . بنابراين بايد هميشه محتوي آن کاملا پر و در بسته بوده و در جاي تاريک و سرد نگاهدري شود . شکوفه و گل بادام : گل و شکوفه درخت بادام داراي بوي مطبوعي و طعم تلخ مي باشد . پوست ميوه بادام : بصورت جوشانده مصرف مي شود . طرز تهيه آن به اين صورت است که 50 گرم پوست بادام شيرين را در يک ليتر آب ريخته و مدت چند دقيقه آنرا مي جوشانند سپس آنرا صاف کرده و مصرف مي کنند . برگ درخت بادام: براي تهيه جوشانده برگ درخت بادام 50 گرم برگ درخت را در يک ليتر آب مي جوشانند و سپس صاف مي کنند . مغز بادام : معمولا بصورت خشک شده و خام و يا بوداده مصرف مي شود . شير بادام : شير بادام را از مغز بادام بو نداده و خام تهيه مي کنند . براي تهيه آن 50 گرم مغز بادام را کاملا آسياب کرده که بصورت پودر در آيد . سپس مقدر 50 گرم شکر يا قند به آن اضافه کرده و با يک ليتر آب مخلوط مي کنند مايعي مانند شي بدست مي آيد . نوع ديگر شير بادام براي کودکان شير خوار و اطفال بسيار مفيد است و مي تواند جانشين شير مدر و يا مکمل آن باشد بدين ترتيب بدست مي آيد که مقدر 50 گرم بادام را بمدت چند دقيقه در آب گرم قرار مي دهند تا پوست آن کنده شود سپس آنرا آسياب کرده و بصورت پودر در مي آيند و مقدر کمي آب را بان اضافه مي کنند و بهم مي زنند تا بشکل خمير در آيد سپس خمير حاصل را با يک ليتر آب مخلوط و بهم مي زنند و سپس مقدر 50 گرم عسل بآن اضافه مي کنند تا کاملا حل شود . اين مايع را از پارچه ململ مي گذرانند تا مايعي مانند شير از آن باقي بماند. البته اگر اشخاص بالغ بخواهند از شير بادام استفاده کنند احتياجي به صاف کردن آن نخواهد بود طريقه ديگري که آسان تر است بدين صورت مي باشد که مقدر 50 گرم بادام پوست کنده يک ليتر آب و 50 گرم عسل يا شکر را در داخل مخلوط کن برقي بريزيد و تا مايعي مانند شير بدست آيد . • مضرات : بادام از نظر اينکه داراي مواد مغذي بسياري است بنابراين غذاي بسيار خوبي است ولي چون سنگين و ثقيل الهضم مي باشد نبايد در خوردن آن افراط کرد و مقدر آن نبايد در روز بيش از ده دانه باشد . بادام همچنين براي معده هاي ضعيف و سرد خوب نيست و اشخاصي که معده ضعيف دارند بهتر است بادام را با شکر بخورد