mohammad 87 سبز 2382 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام هدف عکاسی هنری (Art photography) تولید تصاویر صرفاً زیبایی شناسانه است. عکس‌های هنری غالباً در نمایشگاه‌ها و موزه‌ها در معرض دید عموم قرار می‌گیرد. سوژه‌های اصلی این شاخه از عکاسی، زیبایی‌ها و نمایش زیبایی‌های هر شیء معمولی است. از آن جایی که درک زیبایی مطلق نیست و تعریف زیبایی یک امر شخصی است، عکاسی هنری نیز بسیار ذهنی و فردی تلقی می‌شود. چالش دیگری که این عکاسی با آن روبه روست، نوین بودن هنر عکاسی نسبت به هنرهایی از جمله نقاشی و یا موسیقی است. عکس‌های هنری در تعداد کم تولید می‌شود و اکثراً مورد استفاده‌ی مجلات و تبلیغات قرار می‌گیرد. این عکاسی را می‌توان هم تراز با عکاسی مد و متضاد با هدف عکاسی مستند دانست. 2 لینک به دیدگاه
mohammad 87 سبز 2382 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ آشنایی با عکاسی سیاه و سفید: عکس سیاه و سفید در ابتدای ظهور عکاسی، تنها انتخاب عکاسان بود. بعدها حتی با تولید فیلمهای رنگی نیز عکاسان ترجیح می‌دادند با فیلمهای سیاه و سفید به کار خود ادامه دهند چرا که این فیلم‌ها به نسبت ارزان‌تر و البته با کیفیت‌تر بودند. با بالا رفتن کیفیت فیلمهای رنگی تولید فیلمهای سیاه و سفید با شکست رو به رو شد؛ اما امروزه عکس‌های سیاه و سفید به حیاتی دوباره دست یافته‌اند چرا که عکاسان به قدرت بی‌بدیل و نامنتهای عکس‌های سیاه و سفید پی برده‌اند. شاید این سوال در ذهن ایجاد شود که با وجود طراوت رنگ در دوربین‌های دیجیتال چرا همچنان عکاسی سیاه و سفید طرفداران خود را دارد. در واقع گاهی عکاس مایل است سایه‌های قوی و طیف‌های خشن یک سوژه را برجسته کند. در عین حال این عکاسی توانایی خاصی در ایجاد فضاهای رمانتیک و رمزآلودی را دارد که از عهده عکاسی رنگی خارج است. سوژه‌های یکسان در دو عکاسی رنگی و سیاه و سفید به شکل‌های مختلفی بروز می‌کنند. نور و سایه نقش کلیدی را در عکاسی سیاه و سفید بر عهده دارند و چنانچه عکاس نتواند نور مناسبی را در تصویر به ثبت برساند از ارزش کارش به شدت کاسته می‌شود. دوران عکاسی سیاه و سفید با اختراع دوربین‌های دیجیتال به نظر رو به اتمام می‌رسید اما امروزه اکثر این دوربین‌ها گزینه‌ای دارند که ثبت تصویرهای سیاه و سفید را برای ما امکان‌پذیر کرده است. البته کیفیت تصویر سیاه و سفید با بالا رفتن کیفیت دوربین ارتقا پیدا می‌کند. نرم افزارهایی نیز هستند که به ما اجازه می‌دهند تا عکس‌های رنگی خود را به سیاه و سفید تبدیل و چاپ کنیم. به نظر می‌رسد عکاسی سیاه و سفید به علت انتقال یک حس نوستالوژیک همیشه مورد تحسین و علاقه مردم خواهد بود. 2 لینک به دیدگاه
mohammad 87 سبز 2382 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ آشنایی با عکاسی مستند : تصویر در عکاسی مستند (Documentary photography) یک سند تاریخی به حساب می‌آید. عکس‌های مستند در کنار محسنات زیبایی‌شناسانه و هنری، بیشتر به منظور تحولات اجتماعی و سیاسی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند چرا که واقعیت را همان طور که هست به ثبت می‌رسانند. به عبارت ساده‌تر، در این نوع عکاسی تصویر نفش یک شاهد و مدرک را برای اثباب وجود یک وضعیت خاص به عهده دارد. لوییس هین و جیمز ون دو پیشگام در عرصه عکاسی مستند هستند. هرچند عکاسی مستند و عکاسی هنری در دو نقطه مقابل هم قرار گرفته‌اند، پائول استرند جزو معدود عکاسان مشهوری است که در کارهای هوشمندانه‌اش، نقطه مشترکی بین این دو رشته عکاسی ایجاد کرده است. گاهی اوقات عکس‌های مستند با قصد برانگیختن احساسات بیننده تا حدی عجیب، تکان دهنده و در عین حال هوشدار دهنده است و بیشترین مثال‌های مشهور در این زمینه عکاسی در روزنامه‌ها و مجلات نوین و مدرن به چاپ رسیده‌اند. از طریق عکس‌های مستند، بیننده از فرهنگ، سیاست و موقعیت‌های اجتماعی سایر مردم دنیا اطلاعات درستی به دست می‌آورد. 2 لینک به دیدگاه
mohammad 87 سبز 2382 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ اشنایی با عکاسی خیابانی: عکاسی خیابانی (Street photography) به عنوان بدنه هنر عکاسی، صحنه‌هایی از زندگی روزمره مردم را سوژه اصلی خود قرار می‌دهد. خیابان‌ها، پارک‌ها، کارناوال‌ها، محل‌های خرید و مراکزی که مردم گرد هم می‌آیند، محل اصلی تهیه عکس‌های خیابانی است. هر چند این عکاسی شاخه‌ای از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام به شمار می‌آید اما از بعضی لحاظ با هم متفاوت هستند از جمله اینکه هدف اصلی عکاسی خیابانی به تصویر کشیدن مردم است و نه پوشش یک اتفاق. در واقع این شاخه از عکاسی آیینه‌ای است در برابر مردم که گاهی نیز با شوخ طبعی و یا لحنی طعنه‌آمیز پیام‌های سیاسی و یا اجتماعی را منتقل می‌کند که در چنین شرایطی به عکاسی مستند نزدیک می‌شود. سال‌های 1975 تا 1980 نقطه اوج و شکوفایی تاریخ عکاسی خیابانی است. 2 لینک به دیدگاه
mohammad 87 سبز 2382 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۹ اشنایی با عکاسی خبری: هدف اصلی عکاسی خبری (Photojournalism) ثبت اتفاقات خبری است. ماموریت اولیه عکاس خبری تهیه تصویری است که کامل کننده یک گزارش باشد. هر چند یک عکاس حرفه‌ای می‌تواند تصاویر یک خبر را پیش از یک گزارشگر تهیه کند. تصاویر خبری تلاش می‌کنند تا با جلب نظر مخاطب، آنها را به دیدن و یا شنیدن باقی گزارش ترغیب کنند. اما در عین حال عکس خبری باید نماینده و شاهدی صادق در ماجرای اتفاق افتاده باشد. بنابراین برای عکاسان حرفه‌ای و مسئولین رسانه‌ها، هرگونه دستکاری و یا تغییر عکس در محدوده نکات غیر اخلاقی قرار می‌گیرد. عکاسی خبری به علت صداقت در ثبت تصویر، کاربردی‌ترین شاخه عکاسی است. از سوی دیگر ممکن است بعضی با در نظر گرفتن اهمیت کادربندی، انتخاب زاویه دید و لنز مناسب، عکسی خبری را در بخش هنری دسته بندی کنند. به ویژه اینکه در سال‌های اخیر، عکس‌های خبری زیادی در گالری‌ها به نمایش در آمده است. اما اطلاق عنوان هنر به عکاسی خبری مشکلات زیادی را به وجود آورده چرا که پیروی از مرامنامه‌های اخلاقی( برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ) در زمینه یک کار هنری بی‌معنی به نظر می‌رسد و همین اتفاق ممکن است در آینده باعث سلب اعتماد مخاطبان عکس‌های خبری شود. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده