spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۸۹ خوردگي حفره اي فولاد زنگ نزن ديوپلکس در محلول حاوي يون هاي کلرايد و برومايد امروزه فولادهاي زنگ نزن ديوپلکس کاربرد وسيعي در محيط هاي خورنده طبيعي از جمله آب دريا پيدا کرده اند. آب دريا افزون بر پيچيدگي هاي بيولوژيکي، به خاطر دار بودن يون هاي مهاجم کلرايد و برومايد باعث وقوع خوردگي موضعي در فولادهاي زنگ نزن مي شود. در اين تحقيق خوردگي حفره اي فولادهاي زنگ نزن ديوپلکس در حضور يون هاي ياد شده به منظور بررسي تاثير همزمان اين يون ها مد نظر بوده است. آزمون هاي پلاريزاسيون با پتانسيل متغيرو پلاريزاسون با پتانسيل ثابت در پتانسيل هاي آندي 150 ،300 و 450 mV نسبت به الکترود مرجع کالومل در محلول هاي 0.01، 0.1 و 1مولار NaCl و همچنين، محلول هاي با غلظت يکسان از مجموع يون هاي کلرايد و برومايد (Cl-+ Br-)در مقايسه با محلول هاي تنها حاوي يون کلرايد به منظور تاثير همزمان اين يون ها بر خوردگي حفره اي اين فولاد در دماهاي 25 و 45oCانجام پذيرفته است. نتايج نشان مي دهد که حضور يون برومايد در کنار يون کلرايد تاثير مخرب بر خوردگي حفره اي در مقايسه با محلول تنها حاوي يون کلرايد دارد. اين تاثير منفي در افزايش اندازه و طول عمر حفره هاي ناپايدار و کاهش پتانسيل حفره دار شدن فولاد ديده شده است. بررسي مورفولوژي حفره هاي ناپايدار و پايدار با ميکروسکوپ الکتروني روبشي در محلول حاوي يون برومايد تاييدي بر اثر تخريبي يون برومايد در مقايسه با يون کلرايد بر خوردگي حفره اي اين فولادها را نشان مي دهد برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده