تاریخچه ایروبیک در جهان و ایران

[MOJTABA 77 8,304]

تاریخچه ایروبیک در جهان و ایران تاريخچه ايروبيک در جهان

 

از دهه 80 ميلادی ورزش ايروبيک با توجه به ايجاد حس رقابتی ، مورد توجه بيشتر ورزشکارانی که در اين رشته فعاليت می کردند قرار گرفت که می خواستند توانمنديهای خود را در حيطه های آمادگی جسمانی ، قدرت و استقامت عضلانی، آمادگی قلبی – عروقی، انعطاف پذيری و مهارتهای اجرايی هنری در سطح بالای ورزشی نمايش دهند . امروزه ايروبيک به حدی پيشرفت کرده است که برای قرار گرفتن جزء رشته های المپيکی در مورد آن برنامه ريزی می شود.

 

در دهه 80 انجمن های ورزشی متعددی در دنيا به خاطرحمايت از رشته ايروبيک بنا نهاده شد و همچنين مسابقات جهانی برای اين رشته در نظر گرفته شد.

 

 

 

تاريخچه ايروبيک در ايران

 

 

فعاليت ورزش ايروبيک به موازات توسعه اش در دنيا از سالهای ابتدايی دهه 70 شمسی به صورت پراکنده در ايران آغاز شد. منبع اصلی آموزش ايروبيک از طريق فيلمهای تصويری تهيه می شد و مربيان ورزشی با الگو برداری از آن به يادگيری و آموزش ديگران می پرداختند. پس از مدتی کارگاههای آموزشی کوتاه مدت در برخی دانشگاهها برای دانشجويان دختر و پسر زير نظر فدراسيون ورزشهای همگانی برگزار شد و مدرک مربيگری آمادگی جسمانی با گرايش ريتميک و ايروبيک به شرکت کنندگان داده شد.

 

رشته ايروبيک از سال 1375 رسما" توسط کميته بين المللی المپيک به عنوان يکی از زير شاخه های فدراسيون جهانی ژيمناستيک شناحته شد اما در ايران به علت تمرکز صرف فدراسيون های قبلی روی ژيمناستيک هنری، ايروبيک عمدتا“ به صورت غير منسجم و پراکنده تحت نظر انجمنهای ورزشی آمادگی جسمانی و فدراسيون ورزش همگانی ( و بيشتر در بخش بانوان ) به فعاليت خود ادامه می داد. هر چند که اين رشته رسما" می بايستی زير نظر فدراسيون ژيمناستيک ايران فعاليت می نمود. اولين حضور رسمی ايران در عرصه بين المللی در سال 1378 در کشور بلغارستان با دعوت فدراسيون جهانی از بانوان ايرانی انجام شد و اولين کتاب قوانين و مقررات داوری در سال 1379 توسط خانم شهره حقانی قهرمان اسبق ژيمناستيک ايران ترجمه گرديد. اولين دوره داوری بين المللی و کارگاه آموزشی در بخش بانوان با حضور خانم فومه آ در سال 1383 در تهران برگزار شد .

 

در بخش آقايان پس از بررسی دقيق فدراسيون ژيمناستيک و به منظور فعال سازی شاخه های ديگر تحت نظر فدراسيون جهانی ژيمناستيک مانند ترامپولين، آکروژيم ، ريتميک و ايروبيک و پيگيري های رياست محترم فدراسيون جناب آقای محتشمی و مساعدت مسئولين سازمان تربيت بدنی و کميته ملی المپيک اين رشته رسما" به عنوان يکی از زير شاخه های فدراسيون ژيمناستيک سازماندهی شد و آقای محمود اصلی ( دبير سابق فدراسيون ژيمناستيک) به عنوان مسئول کميته ايروبيک معرفی و ايشان نيز با همکاری آقای هادی قاسمپور (از قهرمانان تيم ملی ژيمناستيک هنری و دانشجوی کارشناسی ارشد تربيت بدنی ) و خانم تقوائی ( نايب رئيس فدراسيون در امور بانوان ) به مطالعه و تحقيق در مورد ايروبيک پرداخته و اولين اردوی استعداد يابی جهت آموزش اصول پايه ايروبيک و با دعوت از علاقمندان و قهرمانان ورزشی و ژيمناستيک در تاريخ 20/12/1385 در تهران تشکيل شد. از ابتدای سال 1386 فدراسيون ژيمناستيک جهت توسعه رشته ايروبيک در ابعاد عمومی و قهرمانی و همچمين افزايش دانش و اطلاعات مربيان برنامه های آموزشی متعدد و منسجمی را آغاز نمود.

 

اولين دوره تربيت مربی و داور در بخش آقايان ابتدای تابستان 1386 در شهرستان شاهرود آغاز شد و اولين دوره داوری بين المللی در شهريور همان سال به منظور آشنا سازی مربيان و ورزشکاران با قوانين بين المللی اين رشته با همکاری فدراسيون جهانی ژيمناستيک زير نظر مدرس فرانسوی در تهران برگزار شد. اولين مسابقات رسمی بين المللی تيم ملی بزرگسالان ايران از شهريور 1386 با شرکت در مسابقات جام جهانی اسپانيا آغاز شد.

 

پس از بررسی های فراوان، فدراسيون ژيمناستيک تصميم گرفت که پايه و اساس اين رشته را در ايران به طور صحيح و اصولی برنامه ريزی کند و به همين منظوردر زمستان همان سال از گريگوری آلکان فرانسوی قهرمان 10 ساله جهان و در ادامه از آقای زاوير ژولين مدرس بين المللی فرانسوی فدراسيون جهانی و نايب قهرمان جهان دعوت نمود تا برای آموزش مربيان و ترويج اصولی ايروبيک وارد ايران شوند و اين موضوع سبب شد دوران تازه ای از رشد و توسعه ايروبيک در ايران آغاز شود.