lionl 15 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۸۹ من همشیه فکر می کردم در ارتباط با طرف مقابلت باید در بیشتر مواقع به حرفش گوش کنی. همیشه بهش بگی دوست دارم ، همیشه بخاطر نشون دادن علاقه به طرفت باید خودتو باهاش وفق بدی. و کلا فکر می کردم که عشق یعنی یکی شدن، که اینجور طرز فکر اشتباه بود .این یکی شدن یعنی یه فاجعه .یعنی برای این یکی بشی،یکی از طرفین هستی و موجودیتش رو از دست بده .زندگی خسته کننده می شه .کسالت آور .بودن هیجان و مرده . و این پایان زندگیه . تضاده که به این زندگی معنا میده .هر نفر باید خودش باشه و البته نخواد که نظرش رو به دیگری تحمیل کنه و باید به نظر طرف مقابلش هم احترام بذاره . اختلاف سلیقه بین تمام آدم ها وجود داشته و داره ولی این به معنا نیست که دوست داشتن و عشق بینشون نباشه . دوست داشتن اینجاست که معنا پیدا می کنه .:icon_gol: 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده