پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 دی، ۱۳۸۹ هی ، هی ، هی شیدا شدم ، شیدا شدم ، شیدا شدم هی ، هی ، هی پیدا شدم ، پیدا شدم ، پیدا شدم هی ، هی ، هی پیدای نا پیدا شدم هی ، هی ، هی با او بدم ، بی او شدم در عشق او ، چون او شدم زین رو چنین بی سو شدم شیدا شدم ، پیدا شدم 9 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 دی، ۱۳۸۹ ما را میان خلق رسوا کردی ای دل! سرم درد می کند 10 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 28 دی، ۱۳۸۹ در مزار آباد عشقم گر بیایی همان گوشه ها جنازه ی بی رمق یک "خویش" را خواهی یافت و باری مزار آبادم جنازه ها تدفین نمی شوند، خاکسترش می کنند و به بادش می دهند نامش تنها مزار اباد است ، از مزارها ، آباد بوی مرده می آید! 9 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 دی، ۱۳۸۹ سپاهی نیست در پشتم و تنهاییست در پشتم که یاری نیست تا یاری کند من را هوا یخ بسته از این جور و این سکنی صدایی در نمی یابم کلامی سر نمی گیرد که گوید: ای رفیق خسته و غمگین ای تو گمگشته درون این همه " من ها" منم با تو ، منم در تو ، شده گر طول ها مانده که در یابم تورا اما همی دارم تو را ، هر چند بی مقدار چو ارزن از من گویدش ای دوست ، سبک کن راه خود را از چو من ها نی نخواهم دوستی از دوستان این دو دم آسا رها کن دست را کین دست ، چو لخته گوشتی ماند جدا از هر دم و شوری نگاهم نه نکن کین دم ؛ نگاهی که پر است از خالی و خالی ز هر نوری سرت باشد سلامت ، نی نگو بار دگر با من لبت چون فتنه انگیزد همه هوش از منش گیرد تو روی خویش از من سوی آنور کن که شاید آنطرف ، آن سر لبه شط التنم بینی مترسک ، بی رمق ، چون من! . . . . . . . 7 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 دی، ۱۳۸۹ تقدیم به یک ابلیس زیبا الا ای عشق دهشتناک نگاهم کن مرا خوبتر نگاهم کن نه نیا نزدیک کمی بیشتر نگاهم کن! مرا در خاطرت مانده هنوز اندک! منم پیرو به دینت ای رسول نیستی و فتنه منم در بند بوده در نگاه تو نگاهی چشم بادامی و همرنگ شب یلدا تو زیبا بودی و عاری ز هر خوبی نگاهم کن منم با جفت چشم سبز همان هایی که روزی قبلگاهت بود که در هر روز می بستی به آن احرام و می گفتی دو صد تکبیر و می کردی خودت بر درب من زنجیر ولی کیندم که بر من پشت کردی ترک خورد قبلگاه تو فراوان آب روان گشتست از این سو و از این قبله به زیباییت ای قدار قسم خوردم که از جنگل شوم خشکی و از خشکی به صحراها زنم بر ماسه و شن ها الا ای عشق دهشتناک نگاهم کن مرا خوبتر نگاهم کن نه نیا نزدیک کمی بیشتر نگاهم کن! مرا در خاطرت مانده هنوز اندک! لبالب گشتم از غصه برو ای خفته در گنچینه ی قلبم اگر پرسندم این مردم خیانت کو کجاست از فام؟ گویم: قسم بر حرمت چشمان مکار سیه رنگ تو ای معشوق باشد رنگ و فامش سیاه حتی سیه تر از سیاه . . . . . . 6 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 بهمن، ۱۳۸۹ مادامی که من نفس می کشم ، من هستم . . . . . 7 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 بهمن، ۱۳۸۹ خدایم کو ؟ خدایم کو؟ ندیدی تو خدای من؟ خدایم کو؟ کسی دارد نشانی از خدای من کجا بودم کجا رفتم به هر سویی تنم بردم به مسلخ من کشاندم آن ولی کین دم ندیدم نشانی از خدایم ای خدای من کجایی تو ندیدی زخم در بالم نمی بندی سر زخمم؟! دستی تو هرگز بر سر مهنت کشم بردی؟ خدایم کو ، کجاست امروز؟ تنم خستست و بالم بسته تر از بستست خدایم کو ، کجاست امروز؟ به آذین بسته ایمانم ، دگرگون کرده جا نانم و افسوس هزار افسوس خدایم نیست خدایم کو؟ اگر وصفش ز این تنها تو بشنودی سلام پر ز امراضم را به ره وی تو بنمودی نه ، افسوس که کس در خانه ام نیست حتی دو مثقالی ز این من خدایم را به من برگردان تو ای دنیای قمار آلود و قدار و غاصب و از وصف ، بی غیرت! خدایم کو 7 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۸۹ چیزی برای گفتن ندارم . . . . . 7 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 بهمن، ۱۳۸۹ در خاطراتم نگرد که چیزی برای تو نیست باری ، در این روز عشق ، سر در لاکم و گهگاه نیم نگاهی میکنم و خرامان میروم ، شاید به مامنی برسم ، لاک بر پشت دارم گمان نکن مامن من است ، مامن من شاید از سایه هم لطیف تر باشد روز بی عشقی مبارک پ.ن: عشق دارم ، مَرد است و دست نیافتنی 8 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 فروردین، ۱۳۹۰ در حصار دامنه ی تو ، گوسفندان احساساتم با نی ناکوک یک چوپان می خرامندو شکم از چمن خاطراتت پر می کنند ، چشم به انتظار یک عید قربانند تا از خوردن این همه خاطره آسوده شوند . . . . 6 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 فروردین، ۱۳۹۰ روی نیمکت نشسته بودم ، سازم در دستم بود ، پیر زنی که از فشار روزگار دست بر کمر داشت در کنارم نشست ، نگاهم میکرد ، نگاهش میکردم ، چه رئال مزخرفی ، لختی نفس کشید ، آغوشش می گفت در روزگار جوانیم پیر نبودم ، بلکه پر بودم از پر! وقتی برخواست گویی بار چند سال تنهایی را به دوش می کشد ، چقدر مظلومانه و چه رئال مزخرفی! انگار میخواست چیزی بگوید ، اما من گفتم: مادر جان پیری دلچسب است - نه! - جوانی را دوست داشتی؟ - نه پس چه؟ - من از بس جوان ماندم پیر شدم! کنتراست یک روزمرگی 9 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 فروردین، ۱۳۹۰ از تو خواهشی دارم: در خواب هایم سرک نکش ، وقتی در بیداری در کنارم نبودی . . . . . 8 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 فروردین، ۱۳۹۰ در حصار آباد ، قلب یک نجار پیر می تپد برای کمی بی حصاری ، در دستش چکشیست که از نکبتی ایام بر روی یک چار حصار می کوبد و هر روز دم غروب به حصار اباد می رود و از بخت تنگ خود آنها را روی زمین می پروراند ، روزی پرستویی را روی حصارهایش دید ، فهمید حصار ها آنقدر که نشان میدهند سنگ دل نیستند قصه کوتاه "حصار " از یک پیر پ.ن: پیر این روزها نجار است 6 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 فروردین، ۱۳۹۰ آه ، کجای دلواپسی میتوان چندی آسود؟! که اگر دلواپسی خوابگاه خوبی بود ، نامردمان در آن میلولیدند و به شکوه زیست می کردند من خمار شبکده شده ام ، شرابی کجاست تا خماریم کامل کند از هر دلواپسی و از هر متعلقه ی این چنینی بیزارم ، چیزی شبیه بیزاری آتش از آب همین و بس 5 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 فروردین، ۱۳۹۰ خداوند ، شجریان عزیز را نبخشد که چه غم هایی در جگر من ریخت کاش میشد نشنوم ، کنون 4 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 فروردین، ۱۳۹۰ آخ آخ که چقدر نوشتن چیزهایی که بُن آدم را می فرساید سخت است ، آخ آخ که چقدر سخت است نفش بکشی اما ممد حیات و مفرح ذاتت نشود ، و تو هنوز در پی نفس گمشده ی خویشی ، آخ آخ که هردم گلو را پر از بغض کنی و این بار ده منی را بفرو بخورانی و در حق درونت جفا کنی ، آخ آخ که من این من ، این من حیرت زده سوسو کنم در شبکده ای که جز صدای قلبم چیزی گوش را نمی نوازد ، آخ آخ از اشک از بی رمقی از بی بنیه گی ، آخ آخ از کار جهان که مرا از خود مبراء ساخت اما شمایل جمالی مرا در زمین ایام و روزگار کوفت و همان که گویند: به زمین گرمم کوفت ، آخ آخ که منتظر بمانی انتظار بکشی و تو در انتظار بمیری ، آخ آخ امان از تشنگی ، تشنه بودن بد دردیست وقتی تمام آب های رودخانه زندگیت ناپاک و نامیمون باشند ای خدای صومعه ی دلم به خون دلم گواه باش 5 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 فروردین، ۱۳۹۰ اگر به سرابی رسیدی ، کمی از آن آب بنوش تا سراب به دروغش افتخار نکند . . . . . 7 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 فروردین، ۱۳۹۰ اقیانوس ها به باران جرات باریدن می دهند ، اقیانوس سر تعظیم خم می کند و قطره را می بلعد کدام مجرمند؟! 6 لینک به دیدگاه
پیرهاید 10193 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 اردیبهشت، ۱۳۹۰ زین پس اینجا می نویسم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اما ناله هایم را هنوز دوست دارم بوی خوب می دهد 6 لینک به دیدگاه
Anarchist 1419 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 اردیبهشت، ۱۳۹۰ زین پس اینجا می نویسم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اما ناله هایم را هنوز دوست دارم بوی خوب می دهد تو را من چشم در راهم در این هنگام در این هنگام بی فرجام، در آن فردای نامعلوم، در آن بغض ترک خورده... 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده