زبان دانمارکی

[MOJTABA 77 8,304]

دانمارکی (به دانمارکی: Dansk) یک زبان ژرمنی شمالی، شاخه‌ای از ژرمنی و زبان‌های هندواروپایی است. نزدیک به ۶میلیون تن، که بیشتر در دانمارک زندگی می‌کنند، بدین زبان سخن می‌رانند. همچنین، ۵۰هزار دانمارکی در بخش‌های شمالی شلسویگ-هولشتاین در کشور آلمان به این زبان سخن می‌گویند. همچنین، دانمارکی در سرزمین‌های خودمختارِ گرینلند و جزایر فارو زبان رسمی است. در ایسلند دانمارکی را در کنار زبان انگلیسی به‌عنوان یک زبان خارجی در مدرسه‌ها آموزش می‌دهند (گاه نروژی یا سوئدی جایگزین دانمارکی می‌شود). در آمریکای شمالی و جنوبی، در کشورهای آرژانتین، ایالات متحدهٔ آمریکا و کانادا انجمن‌های دانمارکی‌زبان پویا هستند. دانمارکیِ نوین به‌سوی سادگیِ آوایی گرایش دارد، تا از این راه، آموختن و پیشرفت در این زبان برای بیگانگان ساده‌تر شود.

 

گسترهٔ جغرافیاییِ زبان دانمارکی

 

دانمارکی زبان رسمی کشور دانمارک و یکی از دو زبان رسمی گرینلند (دیگری، زبان گرینلندی است) و جزایر فارو (دیگری زبان فاروئی است) است. همچنین، در مرز میان آلمان و دانمارک، جمعی کوچک بدین زبان سخن می‌گویند.

زبان دانمارکی برپایهٔ هیچ قانونی زبان رسمی دانمارک گذارده نشده‌است، بلکه برپایهٔ دوفاکتو به رسمیّت شناخته می‌شود. همچنین، برپایهٔ آیین دادرسی شهروندیِ دانمارک، این زبان، زبان رسمی دادگاه‌ها در این کشور است. از ۱۹۹۷، عموم مردم خواستار پدید آوردن قانونی برای درست‌نویسی زبان دانمارکی شدند.

 

 

 

برای نوشتن زبان دانمارکی از الفبای لاتین بهره می‌برند. افزون بر آن، سه حرف æ ،ø و å را نیز به این الفبا افزوده‌اند که در پایانِ الفبای دانمارکی جای می‌گیرند. در ۱۹۴۸، در یک بهسازی نوشتاری، حرف å جایگزین شیوهٔ نوشتاری پیشین آن، یعنی aa، شد. از این حرف پیشتر در زبان‌های نروژی و سوئدی استفاده می‌شد. ولی هنوز هم برخی جاینام‌ها و نام‌های کهن با همان شیوهٔ پیشین نوشته می‌شوند.