معرفی نخستین شهر "با انرژی‌های تجدیدپذیر"

[گـنـجـشـک 24371]

"شهر مصدر"، شهر طراحی‌شده ابوظبی، که قرار است اولین شهری در جهان باشد که صرفا از انرژی‌های تجدیدپذیر نیرو می‌گیرد، میزبان اولین ساکنانش،دانشجویان انستیتو علوم و تکنوژی مصدر،‌می‌شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به گزارش خبرگزاری فرانسه دکتر فرد معاون‌زاده، رئیس این انستیتوی متمرکز بر پژوهش درباره تکنولوژی‌های زیست‌محیطی گفت: شمار کلی دانشجویان حدود 170 تا 175 نفر است. که از این تعداد 100 نفر آنها در این شهر در پردیس دانشگاه زندگی می‌کنند."

 

 

اینها اولین ساکنان شهر مصدر هستند که انستیتو هنوز در حال گسترش، اولین بخش آن است.

 

وب‌سایت این شهر طراحی‌شده، که نامش در عربی به معنای "منشا" است، می‌گوید این شهر 22 میلیارد دلار خرج برخواهد داشت و 6 کیلومتر مربع را خواهد پوشاند و نهایتا 40000 نفر ساکن آن خواهند شد.

 

این شهر در 17 کیلومتری از مرکز شهر ابوظبی قرار خواهد گرفت. اما در حال حاضر ساختمان‌های انستیتوی مصدر تنها بخشی از شهر هستند که کامل شده‌اند، و ساختن چند بنای دیگر هم آغاز شده است.

 

پردیس دانشگاه از فاصله دور مانند یک ساختمان منفرد بزرگ قرمز- قهوه‌ای سربرآورده از میان بیابان دیده می‌شود که گروه کوچکی از جرثقیل‌ها در یک طرف آن قرار دارند. اما در دید نزدیک‌تر، جزئیات ساختمان توجه‌‌برانگیز است.

 

 

 

 

"مرکز دانش" انستیتو، که کتابخانه انستیتو هم در آن قرار دارد، یک سقف قوسی با صفحات خورشیدی دارد، و نمای جلویی آن تقریبا به طور کامل از پنجره ساخته شده است.

 

حمزه کاظم، معاون اجرایی و مالی انستیتو گفت: "همه پنجره‌ها آفتاب‌گیر دارند تا مانع رسیدن نور مستقیم خورشید به درون شوند و به سرد شدن درون ساختمان کمک شود، در عین حال امکان روشن‌شدن طبیعی درون اتاق‌ها با نور غیرمستقیم خورشید فراهم شود."

 

ساختمان از جلو مانند یک ماسک غواصی می‌ماند؛ پلکان‌های اصلی درون یک استوانه شیشه‌ای قرار دارند که از ساختمان بیرون زده است، و شبیه بخشی از ماسک غواصی است که بینی را می‌پوشاند.

 

دانشجویان در ساختمان‌های ‌آجری رنگی مسکن دارند که مانند یک حلقه بیرونی در اطراف پردیس دانشگاه قرار گرفته است. این قوس‌ها و لبه‌های گرد ساختمان‌ها به آنها نمایی تقریبا ارگانیک می‌دهد.

 

این ساختمان‌ها روی سقف‌های‌شان دارای صفحات خورشیدی هستند تا انرژی را جمع آوری کنند و بالکن‌های آنها با مشبک‌کاری‌های با طراحی هندسی پوشانده شده‌اند که بیانگر خصوصیات سنتی معماری اسلامی است.

 

 

 

کلاس‌ها و آزمایشگاه‌های انستیتو در یک ساختمان فلز و شیشه‌ای آینده‌گرای بزرگ و مکعبی شکل در مرکز پردیس قرار دارند، و نیمی از سقف این ساختمان نیز با صفحات خورشیدی پوشیده شده است.

 

دو پهلوی ساختمان با تکه‌هایی از بالشتک‌های هوایی دراز و مستطیلی شکلی به همراه فولاد زنگ‌نزن بازتاب‌دهنده در پشت آنها پوشیده شده است؛‌ طراحی که به مقصود کاهش مصرف انرژی صورت گرفته است. این طراحی نور مستقیم خورشید را از ساختمان دور نگه می‌دارد، به سرد کردن ساختمان کمک می‌کند، و همچنین میزان نور بازتابیده به خیابان‌ها را کاهش می‌دهد.

 

کاظم می‌گوید: "پیاده‌رویهای سایبان‌دار و خیابان‌های باریک میزان درخشندگی و جذب نور خورشید را کاهش می‌دهند. جهت‌گیری قطری خیابان‌ها و فضاهای عموی امکان بهترین استفاده را از نسیم سرد شب فراهم می‌‌کند و اثر بادهای داغ روز را کاهش می‌‌دهد."

 

این پردیس همچنین دارای یک گونه مدرن بادگیر است، ساختمانی که جزو معماری سنتی منطقه است. این بادگیر فولادی با لوله‌های بزرگ که در مرکز آن قرار دارد نسیم‌ها را می‌گیرد و آن‌ها به سطح خیابان می‌رساند و باعث خنک‌شدن آنها می‌شود.

معاون‌زاده به وببلاگ یکی از دانشجویان در مورد زندگی در این پردیس اشاره می‌کند، که می‌گوید: "گاهی احساس می‌‌کنم درون یک سفینه فضایی در میان بیابان هستم."

 

به گفته معاون‌زاده شهر مصدر نهایتا به یک "بستر آزمایشی برای تکنولوژی‌هایی" بدل خواهد شد که انستیتو بر روی آنها پژوهش انجام می‌دهد.

 

معاون‌زاده که 39 سال رئیس برنامه توسعه و تکنولوژی انستیتو تکنولوژی ماساچوست بوده است در ماه ژوئیه به عنوان رئیس به انستیتو مصدر پیوست. انستیتو تکنولوژی ماساچوست دارای قرارداد همکاری با انستیتو مصدر است.

 

معاون‌زاده می‌گوید هدف انستیتو مصدر "تربیت مهندسانی است که جهت‌گیری‌شان به سوی پژوهش و توسعه" از نوع مورد نیاز منطقه خلیج فارس است که از لحاظ منابع مالی ثروتمند است اما با کمبود نیروی کار مواجه است.

 

به گفته او بنابراین دانشجویان تشویق می‌شوند بیشتر از دوره‌شان را به گرفتن کلاس‌ها اختصاص ندهند و بقیه آن را صرف پژوهش کنند.

 

این انستیتو دارای رشته‌های گوناگون فوق‌لیسانس است و امسال یک برنامه دکتری را نیز ارائه کرد. به گفته معاون‌زاده اولین دوره دانشجویان انستیتو مصدر در سال 2011 فارغ‌التحصیل خواهند شد.

 

همه این دانشجویان بورسیه دارند و حدود 20 تا 25 درصد آنها اماراتی هستند.

 

معاون‌زاده می‌گوید در حالی که در قرن نوزدهم تمرکز عمده بر کشاورزی و در قرن بیستم تمرکز اصلی بر صنعت و توسعه بود، "قرن بیست و یکم قرنی خواهد بود که به محیط زیست توجه خواهد داشت."

 

بنابراین به گفته او "تمرکز پژوهش های ما عمدتا بر موضوعاتی خواهد بود که با تغییرات آب وهوایی، محیط زیست، تکنولوژی‌های پاک و تکنولوژی‌های تداوم‌پذیر مربوط هستند."

 

"گزارش نفت و گاز سال 2010 ابوظبی" می‌گوید این امیرنشین 82 میلیون بشکه ذخیره نفتی ثابت‌شده - 95 درصد منابع نفتی امارات متحده عربی- دارد و هفتمین کشور نفت‌خیز جهان به حساب می‌آید.

 

اما ابوظبی قصد دارد علاوه بر نفت به مرکز انرژی‌های تجدیدپذیر هم بدل شود.

 

به گفته معاون‌زاده این امیرنشین می‌خواهد با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر موقعیت خود را در تجارت انرژی که در آن تخصص دارد، حفظ کند.

 

او می‌گوید: "آنها تجارت انرژی را می‌شناسند،و بنابراین با تنوع بخشیدن به بخش انرژی می‌توانند با سرعت بیشتری به نتیجه برسند."

[Mohammad Aref 120452]

مصدر، کم مصرف ترین شهر جهان

 

به نظر شما شهر رویایی چه شهری است؟ شهری بدون آلودگی، شهری پر از درخت و یا شهری بدون مدرسه؟!

شهری را تصور کنید که در آن هیچ گاز آلاینده کربنی تولید نشود و تمام انرژی¬های مورد نیاز آن از خورشید، باد و بازیافت زباله‌ها تامین شود؛ آن هم در صحرایی که دمایش در تابستان‌ به 50 درجه سانتی¬گراد می‌رسد. خیابان‌های بدون ماشین آن با سایبان پوشانده شده‌اند و ساکنان 50 هزار نفری آن با خط های ریلی، که با نور خورشید کار می‌کند، بسیار سریع و بدون تولید گازهای گلخانه‌ای به سر کار خود می‌روند. به جای استفاده از سیستم‌های تهویه‌ ساختمان‌های امروزی که انرژی زیادی را می‌بلعند، ‌ساختمان‌های این شهر، که همگی کمتر از پنج طبقه هستند، با برج‌های خنک کننده طبیعی یا همان بادگیرها خنک می‌شوند. 99 درصد زباله‌های شهری به انرژی و یا کمپوست (تهیه کود از زباله) تبدیل می‌شود و آب آشامیدنی مردم با استفاده از دستگاه‌های آب شیرین‌کن خورشیدی، قابل نوشیدن شده و تمام آب فاضلاب هم بازیافت می‌شود.

به نظر شما وجود چنین شهری دور از تصور است و در آینده خیلی دور امکان زندگی در شهرهای پاک و سبز فراهم خواهدشد؟

این‌طور نیست؛ این شهر واقعیت دارد و نام آن «مصدر»‌ است و کشور امارات کار ساخت آن را در بیرون شهر ابوظبی و در زمینی به وسعت هفت کیلومتر مربع آغاز کرده است. قرار است این شهر در سال 2012 میلادی آماده شود. مصدر که در عربی به معنای منبع و ریشه است، قرار است اولین شهر پایدار جهان و هم‌چنین مرکز تحقیقات و توسعه انرژی‌های پاک باشد.

در واقع این شهر با شهر «دانگتون» که اکنون در نزدیکی شانگهای چین در حال ساخت است، رقابت می‌کند. دانگتون در سال 2010 میلادی آماده می‌شود. این شهر سبز، انرژی خود را از خورشید و باد، سوخت‌های سبز و زباله‌های بازیافت شده شهری تهیه کرده و مواد غذایی ارگانیک (بدون مواد شیمیایی) تولید می‌کند. ورود خودروها به مرکز شهر ممنوع و وسایل نقلیه با سلول‌های سوخت هیدروژنی حرکت می‌کنند. انتظار می‌رود که تا سال 2040 دانگتون محل زندگی نیم میلیون نفر باشد.

اگر به نمایشگاهی که اخیرا” به عنوان “نورپردازی شهری” در تهران برگزار شد رفته باشید، در گوشه ای از این نمایشگاه، سلول های خورشیدی ( فوتو ولتئیک ) هایی به معرض نمایش درامده بود که با وجود قدیمی بودن آنها، شاید در کنار فیبر های نوری عرضه شده، به تنهایی بار کل این نمایشگاه را بر دوش می کشید ( البته مبالغه ای در این جمله وجود نداشت، چراکه محصولات دیگر عرضه شده در حد همان ریسه های نیمه ی شعبان و یا نور پردازی های لیزری ای که نمونه ی به مراتب پیشرفته ترش در برج آزادی به کار گرفته شده بود خلاصه می شد )

تکنولوژی ای که به رغم موقعیت ایده آل ایران از نظر بهره مندی از نعمت خداداد خورشیدی و همچنین پیشرفت های چشمگیر جهانی ، هنوز در ایران نا شناخته است و حتی تکنولوژی پردازش صفحات سیلیکونی آن در ایران وجود ندارد؛ همچنین به دلیل قیمت بالای وارد کردن این محصول و دلایل دیگری مثل عدم توانایی رقابت با سوخت های موقت، ولی ارزان قیمت فسیلی ، به نظر نمی رسد تا سال های سال هم خبری از ورود آن به صورت موثر در کشور باشد. این در حالیست که کشور های نفت خیز دیگر، به طور گستره در حال بهره گیری از این فناوری جدیدند.

Masdar ، نام یک ابر شهر جدید است که در ابوظبی ساخته خواهد شد و دارای بزرگترین شبکه ی خورشیدی در خاور میانه خواهد بود ( البته تاکید بر این نکته که بزرگترین شبکه در ” خاورمیانه ” است تا حدودی خنده دار به نظر می رسد. منظور از آن، در مقیاس جهانی است … ). این صفحات خورشیدی ۱۰ مگاواتی، از نوع فوتو ولتئیک های سیلیکنی نیمه خالص هستند که توسط شرکت First Solar برای این پروژه ی عظیم تدارک دیده شده است. این شبکه از ورود ۱۵۰۰۰ تن گازگلخانه ای به جو جلوگیری خواهد کرد و در حدود ۵۰ میلیون دلار هزینه در بر خواهد داشت.

با طراحی گروه معماران نورمن فاستر (Foster + Partners) ، شهر Masdar قرار است به عنوان پایدار ترین شهر جهان در زمینه ی انرژی ساخته شود، طراحی ای رویایی که طبق آن میزان هدر رفتن انرژی در شهر به صفر خواهد رسید و هیچ گونه آلودگی ای که منشا” سوختی داشته باشد درآن ایجاد نخواهد شد، استفاده ای صحیح و درخور از بیابان های منطقه و خورشید.

البته این تمام شگفتی های این شهر نخواهد بود ؛ انرژی مازادی که توسط این شهر تولید خواهد شد، یا [به کشور های همسایه] فروخته خواهد شد و یا در مجوعه ای به نام Masdar Institute ذخیره می گردد. مقدمات برپایی این شهر هم اکنون به اتمام رسیده و انتظار می رود آغاز تولید انرژی توسط این سلول ها تا اواخر سال ۲۰۰۹ شروع شود.

كار ساخت اولين شهر فاقد كربن (كربن صفر) جهان كه ‪ ۵۰‬هزار نفر را در يك محيط بدون خودرو جاي خواهد داد، در ابوظبي واقع در خليج نفت خيز امارات متحده عربي آغاز شده است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاري فرانسه، در شهر “مصدر” كه تماما با انرژي تجديدپذير از جمله انرژي خورشيدي، اداره خواهد شد، مردم مي‌توانند در محفظه‌هايي كه بطور خودكار حركت مي‌كند به اطراف حركت كنند.

اين امارت بياباني تقريبا بطور ثابت مي‌تواند از منبع نور خورشيد استفاده كند.

“خالد عواد” مدير واحد توسعه مستغلات طرح “مسدر” شركت انرژي آينده ابوظبي به خبرگزاري فرانسه گفت، در اين شهر هيچ اثري از كربن ديده نخواهد شد. وي در حاشيه “اجلاس انرژي آينده جهان” در ابوظبي پايتخت امارات عربي متحده گفت، اين شهر بالاترين كيفيت زندگي ممكن را به شهروندان خود ارائه خواهد داد.

زمانيكه كار ساخت اين شهر در سال ‪ ۲۰۱۳‬به اتمام رسد اهالي آن مي‌توانند با استفاده از يك خط راه‌آهن نوري و يك سري محفظه‌هاي حمل و نقل خودكار در سراسر اين شهر شش كيلومترمربعي تردد كنند.

عواد در رابطه با اين محفظه‌ها گفت ” آنها شبيه يك آسانسور افقي هستند. فقط كافي است كه بگوييد كجا مي‌خواهيد برويد و آنها شما را به آنجا خواهند برد.”

برخلاف برج‌هاي درخشان حوالي ابوظبي، در ماكتي از شهر مصدر كه در اين اجلاس به نمايش گذاشته شد تنها ساختمان‌هايي مشاهده مي‌شد با ارتفاع كوتاه كه در پشت بام هر يك صفحه‌هاي خورشيدي قرار داشت.

اين شهر در موقعيتي قرار خواهد گرفت كه از نسيم‌هاي ملايم دريا بهره‌مند خواهد شد و ديواري پيرامون آن كشيده خواهد شد كه از اين شهر در برابر هواي داغ صحرا و سر و صداي فرودگاه ابوظبي كه در نزديكي آن قرار دارد، محافظت مي‌كند.

ابوظبي بر روي بزرگترين ذخاير نفت و گاز امارات متحده عربي واقع شده است كه به ترتيب پنجمين و چهارمين منابع بزرگ جهان محسوب مي‌شوند، اما همانند بيشتر كشورهاي توليدكننده نفت، امارات متحده عربي نيز خواستار تنوع بخشيدن منابع انرژي خود است تا از اين طريق وابستگي اقتصادي سنتي خود به نفت را كاهش دهد.

اين شهر “كربن صفر” بخشي از طرح بزرگتر مصدر است كه دولت ابوظبي آن را در سال ‪ ۲۰۰۶‬آغاز كرده است. شهر “مصدر”، يكي از پروژه‌هاي طرح گروه جهاني حافظت از محيط زيست (صندوق بين‌المللي حيات وحش) نيز هست.

در طرح “مصدر” همچنين برنامه‌هايي براي ساخت يك نيروگاه خورشيدي ‪ ۳۵۰‬ميليون دلاري با ظرفيت توليد‪ ۱۰۰‬مگاوات پيش‌بيني شده است كه قرار است در آينده توان اين نيروگاه براي كاستن از فشار به شبكه ملي برق در زمان اوج مصرف، به ‪ ۵۰۰‬مگاوات افزايش يابد.

در اين ابتكار همچنين احداث يك دانشگاه براي مطالعات آتي انرژي با همكاري موسسه فناوري ماساچوست‪ (MIT) قيد شده است.

به رغم دسترسي دائم امارات متحده عربي به نور خورشيد در حال حاضر تنها پاركومترهاي اين كشور با انرژي خورشيدي كار مي‌كنند. حتي آب گرم‌كن‌هاي خورشيدي كه در چند كشور كه آب و هواي گرم دارند پرطرفدار هستند، به ندرت در اين كشور ديده مي‌شود.

ساير كشورهاي خليج فارس نيز در بهره‌برداري از انرژي خورشيدي به همين ترتيب ضعيف عمل مي‌كنند.