Matin H-d 18145 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۸۹ ● اطلاعات اولیه آمنوره (قطع قاعدگی) ثانویه عبارت است از توقف قاعدگی برای حداقل ۳ ماه در خانمی كه قبلاً قاعده می‌شده است. ● علایم شایع از بین رفتن دوره قاعدگی برای حداقل ۳ ماه یا بیشتر در خانمی كه حداقل یك بار قاعدگی داشته است. ● علل ▪ بارداری (اگر نزدیكی رخ داده است) ▪ شیردهی به كودك شیرخوار ▪ قطع مصرف قرص‌های ضدبارداری ▪ یائسگی (در صورتی كه سن بیش از ۳۵ سال و بارداری وجود نداشته باشد) ▪ استرس عاطفی یا اختلال روانی ▪ جراحی و برداشتن تخمدان‌ها و رحم ▪ اختلال غدد درون‌ریز، از جمله هیپوفیز، هیپوتالاموس، تیرویید، پاراتیرویید، غدد فوق كلیوی، و تخمدان‌ها ▪ دیابت شیرین (مرض قند) ▪ بیماری سل ▪ چاقی، بی‌اشتهایی عصبی، یا پرخوری عصبی ▪ فعالیت جسمانی شدید مثل دوهای استقامت ● عوامل افزایش‌دهنده خطر ▪ استرس ▪ تغذیه نامناسب ▪ استفاده از بعضی داروها مثل مخدرها، فنوتیازین‌ها (از داروهای ضد روان‌پریشی)، رزرپین، یا هورمون‌ها ▪ ورزش شدید ● پیشگیری ▪ اگر قطع قاعدگی به علت یك بیماری زمینه‌ساز مثل بیماری سل، دیابت، یا بی‌اشتهایی عصبی رخ داده است، باید این بیماری زمینه‌ساز درمان شود. ▪ اگر علت قطع قاعدگی مشخص نیست، هیچ‌گونه روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد. تغذیه باید خوب باشد و باید سعی شود وزن در حد مناسب نگهداری شود. ● عواقب مورد انتظار ▪ قطع قاعدگی خطری برای سلامتی نیست. برطرف شدن آن بستگی به علت زمینه‌ساز دارد: ▪ اگر آمنوره ناشی از بارداری یا شیردهی باشد، قاعدگی بعد از اتمام آنها باز خواهد گشت. ▪ اگر ناشی از قطع قرص‌های ضدبارداری باشد، قاعدگی بعد از ۲ ماه تا ۲ سال باید باز گردد. ▪ اگر ناشی از یائسگی باشد، قاعدگی‌ها مرتباً كاهش یافته و شاید دیگر هیچگاه برنگردد. برداشتن رحم نیز باعث قطع قاعدگی به طور دایمی خواهد شد. ▪ اگر غدد درون‌ریز دچار اختلال شده باشند، با تجویز هورمون كاهش یافته معمولاً باعث بازگشت قاعدگی خواهد شد. ▪ اگر قطع قاعدگی ناشی از بیماری‌هایی چون بی‌اشتهایی یا پرخوری عصبی باشد، درمان موفقیت‌آمیز این بیماری‌ها برای بازگشت قاعدگی ضروری است. ▪ اگر قطع قاعدگی ناشی از دیابت یا بیماری سل باشد، امكان دارد قاعدگی هرگز باز نگردد. ▪ اگر قطع قاعدگی ناشی از فعالیت جسمانی شدید باشد، با كاهش فعالیت، قاعدگی باز خواهد گشت. لینک به دیدگاه
Matin H-d 18145 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۸۹ ● عوارض احتمالی در صورتی كه هیچ‌گونه علت جدی زمینه‌ساز پیدا نشود، هیچ عارضه‌ای رخ نخواهد داد. امكان دارد بعضی از علایم كمبود استروژن، مثل گُرگرفتگی و خشكی مجرای تناسلی بروز كنند. امكان دارد توانایی بچه‌دار شد مختل شود. ● درمان ▪ برای كمك به تشخیص، معمولاً آزمایشاتی چون آزمایش بارداری، اندازه‌گیری هورمون‌ها در خون، و پاپ اسمیر، ضروری هستند. امكان دارد كارهای تشخیصی‌ای كه نیاز به جراحی دارند، مثل لاپاروسكپی یا هیستروسكوپی، نیز توصیه شوند. ▪ ممكن است با عمل جراحی، دهانه رحم گشادشده و با كورت دیواره داخلی رحم كورت كشیده می‌شود. ▪ درمان بیماری زمینه‌ساز در صورت وجود ▪ روان درمانی یا مشاوره در صورتی كه قطع قاعدگی ناشی از استرس باشد. ▪ زمان‌های قاعدگی خود را یادداشت نمایید تا اگر قاعدگی مجدداً قطع شد، زودتر تشخیص داده شود. ● داروها ▪ از پروژسترون و یا استروژن می‌توان جهت درمان و نیز تشخیص استفاده نمود. جنبه تشخیصی درمان پروژسترون این گونه است كه پروژسترون قطع شود و خونریزی قاعدگی رخ دهد، معلوم می‌شود كه دستگاه تناسلی فعال است. ▪ امكان دارد برای درمان بیماری زمینه‌ساز از داروهای دیگر نیز استفاده شود. ● فعالیت هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد. ● رژیم غذایی ▪ معمولاً رژیم خاصی توصیه نمی‌شود. ▪ اگر اضافه وزن یا كاهش وزن وجود دارد، تغییر رژیم غذایی برای تصحیح مشكل توصیه می‌شود. ● در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید ▪ اگر شما یا یكی از اعضای خانواده تان علایم آمنوره را دارید. ▪ اگر قاعدگی، علی‌رغم درمان، تا ۶ ماه باز نگردد. ▪ اگر دچار علایم جدید و نامنتظره بروز كنند. هورمون‌های مورد استفاده در درمان ممكن است باعث عوارض جانبی شوند لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده