Fahim 9563 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 آذر، ۱۳۸۹ فکر کرده اید یک ابرنواختر - پدیده ای که در پی مرگ یک ستاره رخ می دهد - از فاصله نزدیک چه شکلی دارد؟ گروهی از فیزیکدانان دانشگاه تورنتو و راتگرز این رویا را برآورده کرده و این پدیده را در یک بطری شیشه ای شبیه سازی کردند. به گزارش خبرگزاری مهر، در یکی از انواع ابرنواخترها، انفجار به شکل حبابی از شعله ها که در اعماق ستاره ای به نام کوتوله سفید دفن شده اند، شکل می گیرد. به دلیل اینکه حباب شعله سبکتر از محیط اطراف است به شدت شناور بوده و به شکل توده با کمک حلقه ای از دود شتاب گرفته و به سطح ستاره می رسد. شبیه سازی که توسط فیزیکدانان انجام گرفته در واقع واکنش خود به خودی اسیدهای "ایودت" و "ارسنوس" در بطری شیشه ای به شعاع 9 سانتیمتر است. به گفته محققان این محلول تا زمانی که تحریک نشود محلولی پایدار است. این محرک در واقع لوله ای کوچک است که در انتهای بطری قرار گرفته و عملکردی مانند یک فتیله دارد. با فعال شدن این فتیله واکنش آغاز شده و توده های حبابی شکل در سرتاسر محلول آغاز به حرکت می کنند. تمامی حرکات انجام گرفته در این واکنش به شکل خود به خودی رخ می دهند. برخی از محصولات جانبی این واکنش عملکردی مشابه کاتالیزور دارند که روند خود واکنش را تسریع می کنند. کاتالیزور در محلول منتشر شده و بخشهای واکنش نداده محلول را فعال می کند که این کار منجر به تولید کاتالیزورهای بیشتر خواهد شد. به این شکل حرکت رو به جلویی در محلول شکل گرفته که در پی خود جریانهای شناور بیشتری را خلق کرده و به این شکل واکنش ادامه پیدا می کند. کل این واکنش از آغاز تا پایان در حدود 10 دقیقه ادامه پیدا می کند. سیر انفجار ابرنواختری در یک بطری شیشه ای بر اساس گزارش گیزمگ، در یک ابرنواختر واقعی، حرکت مایع شناورتر و پر انرژی تر است اما در اصل نیروهای محرک و تاثیر گرانشی در این شبیه سازی با ابرنواخترهای واقعی مشابه است. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده