Maryam.j 1013 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۸۸ ________________________________________ اين 11 اصل را به صورت پراکنده در کتابهاي آموزش سخنراني ميتوانيد پيدا کنيد. البته شما نميخواهيد سخنراني كنيد و سخنران بشويد؛ اما سخنراني که فقط پشت تريبون و در برابر جمعيت زياد نيست. تا حالا براي دوستان و همكارانتان لطيفه تعريف كردهايد؟ يا يك خاطره؟ يا يك تجربه عجيب؟ حتما جوابتان مثبت است: در آن لحظه، همه گوش به دهان شما بودند و شما همهكاره ميدان بوديد. اين، يعني سخنراني: به همين راحتي. شما از صبح تا شب، در حال سخنراني كردن هستيد. با همكار، با رييس، با دوستان، با راننده تاكسي، با... پس تعريفهاي قديميتان از سخنراني را دور بريزيد و با اصول ما، خوب حرف بزنيد! ... نظم را رعايت کنيد حتي در حرفزدنهاي روزانه و معموليتان هم سعي كنيد حرفهايتان نظم داشته باشد. يعني از جايي شروع و به جايي ختم شود و نقطه اوج و فرودي هم داشته باشد. مدلهاي زيادي براي نظم دادن به حرفها هست: مدل سهنكتهاي (همه حرفهايتان را در سه نكته جمع كنيد)، مدل مشكل، علت، راهحل (اول مشكلي را بيان كنيد، بعد علتش را بگوييد و سپس راهحلش را تقديم نماييد)، مدل گذشته، حال، آينده (موضوعي را در گذشته، حال و آينده بررسي كنيد)، مدل زماني (موضوعي را، به همان ترتيب تاريخياي كه اتفاق افتاده، بيان كنيد)، مدل تضاد و تقابل (شباهتها و تفاوتهاي دو موضوع نزديك به هم را بررسي كنيد). مواظب حافظهتان باشيد اسمها و تاريخها و باقي چيزها را خوب به ذهن بسپاريد. آدمهاي عادي، در حالتهاي عادي، فقط از 10 درصد ذهنشان استفاده ميكنند. فكرش را بكنيد كه اگر از 90 درصد باقيماندهاش استفاده كنند، چهها كه نميشود! ميتوانيد از روش اثر، تكرار و تداعي معاني استفاده كنيد. يعني يك چيزي را وارد ذهن خودتان بكنيد تا اثري بگذارد، بعد تكرارش كنيد، بعد آن را با چيزهاي قديمياي كه توي ذهنتان هست، ارتباطش بدهيد. روي شخصيت خودتان كار كنيد شخصيت شما تاثير عجيبي روي حرفهاي شما ميگذارد. زيباترين حرفهايي كه از شلختهترين آدم صادر ميشود، زياد به دل نمينشيند. سعي كنيد شخصيت جالبي داشته باشد. زياد تبسم كنيد. خوب لباس بپوشيد. سر و صورتتان را مرتب كنيد. زبان بدن و ادا و اطوارهايتان را منظم و خاص كنيد. الفاظ بد و ركيك اكيدا ممنوع! كمتر احساساتي شويد. مودب و قابل احترام باشيد. شروعهاي طلايي داشته باشيد شما ميخواهيد براي يك يا چند نفر حرف بزنيد و حرفتان را هم بايد از جايي شروع كنيد. چرا از يك جاي خوب و به ياد ماندني شروع نكنيد؟ براي اين كار، با معذرتخواهي و شوخي شروع نكنيد؛ بهتر است محكم شروع كنيد. برانگيختن حس كنجكاوي شنوندهها، نقل قصههاي جالب، مثالهاي زنده و دم دست خودتان، استفاده از نمايش و تصوير و اشياي مجسم، نقل قول از بزرگان، پرسيدن يك سوال، جوابدادن به نيازهاي حياتي شنوندهها، آغاز كردن با حقايق تكاندهنده و... هم راههاي ديگري براي يک شروع خوب هستند. بدون مخالفخواني حرف بزنيد از همان اول، مخاطب را وادار به موضعگيري نکنيد. از همان اول ديگران را وادار به گفتن «نه» نكنيد؛ چون كه وقتي يك نفر «نه» گفت، ديگر كشيدن «بله» از زير زبانش كار حضرت فيل خواهد بود. خيلي دوستانه حرف بزنيد. خودتان را با طرفتان همعقيده و هممسير نشان بدهيد و دوستانه به هدفتان برسيد. اگر با «هاي» شروع كنيد، جوابتان «هوي» خواهد بود. كارهايي كنيد و حرفهايي بزنيد كه طرفتان نظر مثبت به آنها داشته باشد، بعد برويد و به هدفتان برسيد. اگر با گرز جلو برويد، با سپر به پيشوازتان خواهند آمد. شروع طلايي، پايان طلايي احتمالا آخر حرفهايتان، بيشتر به ياد شنوندههايتان ميماند. پس لطف كرده و برنامهريزي خاصي برايش بكنيد. خلاصه و نكتههاي حرفهايتان را گفتن، تعارف همراه با صميميتي كه به چاپلوسي منجر نشود، شعر زيبايي را به زيبايي خواندن، نقل قول از متون مقدس، پايان دادن در اوج حرفها و... را امتحان کنيد. واضح حرف بزنيد وقتي ميخواهيد ازموارد مجهول و كلي حرف بزنيد، خيلي سخت و غيرجذاب درميآيد. پس سعي كنيد آنها را شبيهسازي كنيد به چيزهايي كه ميدانيم و ديدهايم و هر روز دم دستمان است. در ضمن قلمبهسلمبه حرف نزنيد. هر جايي كه ديديد كمي به نظرتان مشكل آمد، ايست كنيد، بعد سادهترش را براي خودتان تعريف كنيد و از همان ساده شدهاش استفاده كنيد. جذب مخاطبان؛ هنر ناشناخته شما ميخواهيد توجه عدهاي يا يك نفر از شنوندهها را به خودتان جلب كنيد تا با اشتياق، حرفهايتان را گوش كند. پس اين كارها را بكنيد: حقايق غيرعادي درباره چيزهاي عادي بگوييد، به حس خودخواهي شنوندهتان جواب بدهيد، ديگران را وادار كنيد از علاقهمنديهاشان حرف بزنند، داستانهاي مربوط به مردم را تعريف كنيد، از كلمات تصويرساز كه ما را به معلوماتمان وصل ميكنند، استفاده كنيد حرف اضافه نزنيد وقت شما و شنوندهتان به احتمال زياد محدود است و لاجرم درباره موضوعات محدودي هم ميتوانيد حرف بزنيد. پس لطف كنيد و موضوعاتتان را محدود كنيد. بعدش اينكه، درباره چيزي حرف بزنيد كه مطالعه كردهايد يا تجربهاش را داريد. زيبا حرف بزنيد شما قاعدتا براي حرف زدن، از كلمهها و جملهها و تركيبها استفاده ميكنيد. ادبيات بخوانيد و سعي کنيد به ادبيات برگزيده ايران و جهان مسلط بشويد. جملههاي ساده و مبتذل و پيش پا افتاده را از دايره معلومات ادبي و زبانيتان پاك كنيد: شعر حفظ كنيد. سعدي و حافظ و فردوسي و مولوي و... و خلاصه اينكه آثار خوب را مطالعه كنيد و آنها را وارد حرفهايتان بكنيد. اول آتش بگيريد، بعد آتش بزنيد اگر بخواهيد لطيفهاي تعريف كنيد كه حتي به دل خودتان هم ننشسته، خوب معلوم است كه نميتوانيد با تعريف كردنش، كسي را بخندانيد. اول، از چيزي كه ميخواهيد حرف بزنيد، حسابي لبريز شويد و آگاه شويد و آن را بپزيد؛ بعد دربارهاش حرف بزنيد. در اين صورت، كلام شما، روح خواهد داشت و حتي اگر تكنيك هم نداشته باشد، زياد به چشم نخواهد آمد. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده