رفتن به مطلب

پل ارتباطی شهرسازی و معماری


ارسال های توصیه شده

با سلام خدمت همه ی مهرازای گل........:persiana__hat:

قراره توی این تاپیک مطالب مشترک بین معماری و شهرسازی و اون دسته از تاپیک های تالار شهرسازی که به درد معمارا هم میخوره گذاشته بشه......!!!!

به امید افزایش همکاری های علمی دو تالار

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

:flowerysmile:

  • Like 10
لینک به دیدگاه
  • 2 هفته بعد...

بدوین تو تاپیک زیر منتظرتونیم. بهترین جا واسه حضور معمارا و شهرسازا با حضور جیمی نوترون یا همون هری پاتر یا محمدمهدی خودمون: :a030:

 

کافه دیزاین (پاتوق خوره های طراحی شهری) کرکسیون مفتی

  • Like 4
لینک به دیدگاه
بدوین تو تاپیک زیر منتظرتونیم. بهترین جا واسه حضور معمارا و شهرسازا با حضور جیمی نوترون یا همون هری پاتر یا محمدمهدی خودمون: :a030:

 

کافه دیزاین (پاتوق خوره های طراحی شهری) کرکسیون مفتی

 

اومتم اومتم :w42:

  • Like 2
لینک به دیدگاه
  • 1 ماه بعد...

بوده است 3047_634322461079062500_l.jpg عالی‌قاپو (به ترکی به معنی دروازه عالی) ساختمانی است که در واقع درب ورودی دولتخانه صفوی بوده است و در ابتدا شکلی ساده داشته و به مرور زمان و در طول سلطنت شاه عباس طبقاتی به آن افزوده شدند و در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار به آن افزوده شد. این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف‌الله واقع شده است. ارتفاع آن ۳۶ متر است و ۶ طبقه دارد که با راه‌پله‌های مارپیچ می‌توان به آنها رسید.

این بنا پس از انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان توسط شاه عباس اول بین سالهای ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۶ ه.ق. بعنوان مقر و دولتخانه حکومتی سلاطین صفوی شروع به ساخت شد.

 

aaligapo.jpg

 

این عمارت طی ۵ مرحله معماری و در زمان جانشینان شاه عباس اول بخصوص شاه عباس دوم و شاه سلیمان بین ۷۰ تا ۱۰۰ سال ادامه و تکمیل یافت. حتی به دلیل وجود کتیبه‌ای بخط نستعلیق در زمان شاه سلطان حسین آخرین پادشاه صفوی، تزئینات طبقه سوم اضافه یا مرمت شده است.

 

کتیبه یا سند مستندی مبنی بر عنوان نام معمار بنا در دست نیست ولی به احتمال زیاد معمار بنا یکی از استادان و معماران مهندس معروفی چون استاد علی اکبر اصفهانی یا استاد محمدرضا ابن استاد حسین بنای اصفهانی دو معمار مشهور مساجد جامع عباسی و مسجد شیخ لطف الله بوده است.

 

قاپو یا قاپی در زبان ترکی به معنی در، درگاه و ورودی است و عالی به معنی باشکوه، بزرگ و با ارزش میباشد. گفته میشود که در اصلی بنا را شاه عباس از نجف و مقبره علی به این مکان انتقال داده است. کتیبه بالای سردر ورودی با عنوان انا مدینه العلم و علی بابها و استقرار ۱۱۰ توپ جنگی در مقابل کاخ به حساب ابجد نام علی را عنوان مینماید (ع=۸۰، ل=۲۰، ی=۱۰).

 

aaligapo%2002.jpg

 

تزئینات خارجی بوسیله آجر که در لچکها (قسمتهای هلالی در بالای هر ورودی) بوسیله کاشی هفت رنگ و تزئینات و خطوط اسلیمی میباشد و تزئینات داخلی بوسیله نقوش زیبای گل و بته و شکارگاه و حیوانت و پرندگان بر روی گچ (لایه چینی و کشته بری) و یا مینیاتورهای تصویری ایرانی (به سبک نقاشی های رضا عباسی) و خارجی (بوسیله نقاشان اروپایی که در زمان شاه سلیمان در دربار صفوی حضور داشتند به سبک نقاشی اروپایی به سبک توسط نقاشان معروفی مانند آنژل ولوکار) میباشد.

 

مراحل پنجگانه ساخت بنا

مرحله اول

ساخت بنایی تنها به عنوان ورودی جهت سایر بناها و مجموعه کاخهای سلطنتی

مرحله دوم

در این مرحله لزوم گسترش بنا و اضافه نمودن طبقات فوقانی بدلیل گسترش پایتخت و افزایش جمعیت شهری و با اهمیت جلوه دادن مقر حکومتی احساس گردید. بدین منظور طبقات سوم و چهارم و نیم طبقه پنجم اضافه گردیدند.

مرحله سوم

تکمیل ساختمان برجی شکل کاخ با اضافه نمودن آخرین طبقه (معروف به سالن موسیقی)

مرحله چهارم

اضافه نمودن پیش زدگی به سمت میدان نقش جهان جهت افزایش طول کاخ و تبدیل آن به ایوان ستوندار در مرحله بعدی ساختمان

مرحله پنجم

اضافه نمودن ۱۸ ستون به ایوان با فضا ایجاد شده مرحله قبل بعلاوه ایجاد پله های شاهی و ساخت و تکمیل سیستم آبرسانی بنا جهت انتقال آب به طبقات به خصوص حوض مسی ایوان

این کاخ در حال حاضر دارای سه دستگاه پله، شامل دو دستگاه پله مارپیچ بصورت قرینه در قسمت غربی ساختمان و یک دستگاه پله بصورت پلکانی (بصورت چند پله و اتاقهای بین راه به شکل زیگزاگی) معروف به پله‌های شاهی که به منظور تشریفات ساخته شده است.

بنای عالی قاپو با ارتفاعی حدود ۳۶ متر تا کف بازار بلندترین عمارت چند طبقه تا چند دهه اخیر در شهر اصفهان بوده است. بدلیل اضافات و الحاقات معماری در هر سو نمایی متفاوت دارد به طوری که از جلو بنا از میدان نقش جهان ۲ طبقه از پشت ساختمان ۵ طبقه، از طرفین بنا ۳ طبقه و با احتساب طبقه همکف بعنوان اولین طبقه، در کل ۶ طبقه میباشد.

 

aaligapo%2001.jpg

  • Like 3
لینک به دیدگاه

دیلر1 ، اسکافیدو2 و رنفرو3 موزه ای مدرن را در شهر ریو دوژانیرو4 ی برزیل طراحی كرده اند. این پروژه در سال 2011 به اتمام خواهد رسید. مصاحبه ویدیویی ریکاردو اسکوفیدو ، الیزابت دیلر و چارلز رنفرو در رابطه با طرح معماری این موزه موجود است.

 

روبرتو بورله مارکس طراحی معماری این موزه را با الهام گیری از فضای ساحلی کوپاکابانا5 ، خط ساحلی ، مناظر کوهستانی اطراف و گردشگاه های زیبای ساحلی آن انجام داده است.

 

ساختمان این موزه نیز در این منطقه گردشگاهی و در مسیر بلواری مستقیم و جدید واقع شده كه در آن به تدریج محوطه هایی سربسته و باز و شعبه هایی از گالری ها، اجرای برنامه های آموزشی، و مكان هایی برای استراحت و سرگرمی افراد به چشم می خورد.

 

این بلوارتفریحی به خیابانی منتهی می شود كه ساختمانهای آن محل برگزاری برنامه های تفریحی است. ساختمان این موزه مكانی برای مشاهده شهراز منظری جدید است. تصویر پانورامایی آن قبلا در هتل ها و رستورانها در معرض دید گردشگران قرار داشت، هم اكنون شاید بدلیل رعایت مسائل امنیتی، نمایش تصویرمركزی موزه برای بسیاری از ساکنین ممنوع است .

 

 

 

 

 

 

 

 

Museum%20of%20Image%20and%20Sound%20in%20Rio%20de%20Janeiro%2001.jpg

 

Museum%20of%20Image%20and%20Sound%20in%20Rio%20de%20Janeiro%2002.jpg

 

Museum%20of%20Image%20and%20Sound%20in%20Rio%20de%20Janeiro%2003.jpg

 

Museum%20of%20Image%20and%20Sound%20in%20Rio%20de%20Janeiro%2004.jpg

 

Museum%20of%20Image%20and%20Sound%20in%20Rio%20de%20Janeiro%2005.jpg

 

Museum%20of%20Image%20and%20Sound%20in%20Rio%20de%20Janeiro%2006.jpg

  • Like 3
لینک به دیدگاه

جلسه هم اندیشی با موضوع عرصه های عمومی و خصوصی در تالار امیرخانی خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

 

به دلیل مصادف بودن با سالروز درگذشت دکتر منوچهر مزینی، بخشی از جلسه به بزرگداشت این استاد برجسته اختصاص یافت.

 

مهندس علیرضا قهاری، رئیس هئیت مدیره انجمن مفاخر معماری ایران، در ابتدای جلسه به ذکر ویژگی های بارز استاد مزینی پرداخت. ایشان احساس مسئولیت مثال زدنی در راه آموزش و تعلیم، تعمیق و اعتلای دانش معماری و شهرسازی در ایران و تربیت دانشمندان و اساتید برجسته و خدمات بی نظیر علمی را از خصوصیات منحصر به فرد این استاد برجسته دانستند.

 

مهندس قهاری در ادامه جلسه به کتاب "زمان،فضا و معماری" از آثار دکتر مزینی اشاره کرد و خاطرنشان کرد: این کتاب با محتوای عمیق و نحوه نگارش بسیار زیبا، کمک بسیار زیادی در توسعه فرهنگ شهرسازی کشور داشت.

 

رئیس انجمن مفاخر معماری ایران، تسلط دکتر مزینی به سه زبان انگلیسی، آلمانی و فرانسوی و همچنین دانش عمیق ایشان از زبان فارسی را از ویژگی های بارز ایشان عنوان کردند.

 

در ادامه بخش اول جلسه، شاگردان این استاد از جمله، دکتر ماجدی و مهندس سعیدنیا به ذکر خاطراتی از زندگی پربار استاد مزینی پرداختند، شادابی و برخورد نیکو با دانشجویان و در عین حال سختگیری و جدیت در تدریس، تواضع و علاقه بسیار فراوان به تبادل نظر در برخورد با فعالان این حوزه از جمله خصوصیاتی بود که از زنده یاد دکتر منوچهر مزینی در این جلسه عنوان شد.

 

در بخش دوم جلسه، حاضران در مورد عرصه های عمومی و خصوصی به ایراد سخن پرداختند که در ادامه، نکات ذکرشده در این بخش جلسه به صورت پیوسته تقدیم خوانندگان می شود:

 

در گذشته حریم ها کاملا مشخص بود، اما متاسفانه امروزه حریم های عمومی و خصوصی به شکل نابهنجاری در هم تداخل پیدا کرده است.

 

یکی از ناهنجاری ها در حریم عمومی، پیاده روهاست، این مکان گرچه در ظاهر یک حریم عمومی است، اما اکنون تبدیل به یک فضای مختلط عمومی و خصوصی شده است و با توجه به اینکه برای عبور افراد پیاده اختصاص یافته است، ما به دفعات شاهد عبور موتور و سایر وسایل نقلیه در این مکان هستیم. همچنین حریم خیابان نیز به هیچ وجه منظم نیست و افراد پیاده به اشکال گوناگون نحوه استفاده از این حریم را تغییر داده اند.

 

همچنین در یک آپارتمان، پاگرد یک مکان عمومی است اما اکنون متاسفانه در بسیاری از ساختمان ها ما شاهد تبدیل آن به یک حریم خصوصی هستیم.

 

در بسیاری از کشورها یک معلم اجازه ندارد که از دانش آموزان در مورد شغل پدر و مادر سوال کند.

 

در حوزه شهرسازی موضوعی وجود دارد به نام "برکف" که حریم خصوصی افراد است و شهرداری حق دخل و تصرف در آن را ندارد.

 

یک شهر،یک محله و یک خانه، هرکدام یک عرصه هستند. شهر یک عرصه بزرگی است که عرصه های کوچک و عرصه های خصوصی را در خودش جای می دهد.

 

اگر شهر را به عنوان عرصه بیان کنیم شامل، خیابان، پیاده رو، پارک و .... است و در مالکیت تمام افراد است و هیچ فرد خصوصی حق ابراز مالکیت را ندارد.

 

ما عرصه هایی داریم که هم عمومی است و هم خصوصی، مانند مثال، دانشگاه ها چنین عرصه ای هستند. همچنین سینما هم در عین حال هم عرصه عمومی است و هم عرصه خصوصی. بنابراین نمیتوان عرصه های عمومی و خصوصی را به راحتی تفکیک کرد.

 

در گذشته شهرها در ایران بسیار نظام مند بودند اما در حال حاضر به هیچ عنوان ما این سیستم نظام مند را در شهرهای امروزی در کشورمان مشاهده نمی کنیم.

منبع

  • Like 1
لینک به دیدگاه
  • 1 ماه بعد...
×
×
  • اضافه کردن...