مشاعره با اشعار حافظ

[Sh.92 3961]

روا مدار خدايا كه در حريم وصال....رقيب محرم و حرمان نصيب من باشد

[azarafrooz 14221]

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

 

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

[moein.s 18983]

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش

رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

[azarafrooz 14221]

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی

بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی

[*lotus* 20275]

یا رب آن نوگل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[azarafrooz 14221]

شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

بنده طلعت آن باش که آنی دارد

[*lotus* 20275]

دور است سر آب ازین بادیه دشوار

تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[azarafrooz 14221]

ترا که هر چه مرادست در جهان داری

چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

[moein.s 18983]

یا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن

وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش

[azarafrooz 14221]

شیشه بازی سرشکم نگری از چپ و راست

گر بر این منظر بینش نفسی بنشینی

[moein.s 18983]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست

جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

[azarafrooz 14221]

ترسم این قوم که بر دردکشان میخندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

[moein.s 18983]

آن که عمری شد که تا بیمارم از سودای او

گو نگاهی کن که پیش چشم شهلا میرمت

[ترانه18 8013]

ترکِ افسانه بگو حافظ و می نوش دمی

که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

[azarafrooz 14221]

تو بدری و خورشید تو را بنده شدهست

تا بندهٔ تو شدهست تابنده شدهست

[moein.s 18983]

ترسم این قوم که بر دردکشان می​خندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

[* v e n o o s * مهمان]

اگـر خـواهی که جاویـدان جهان یکسر بـیارائی

صبا را گـو که بـردارد زمـانی بـرقـع از رویت

[m.memar 434]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

[* v e n o o s * مهمان]

مبين به سيب زنخدان كه چاه در راه است

كجا همي روي اي دل بدين شتاب كجا

[m.memar 434]

از چار چیز مگذر گر عاقلی و زیرک

امن و شراب بی غش معشوق و جای خالی