Maryam.j 1013 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 آبان، ۱۳۸۸ از دیدگاه فرهنگ بزرگ روان شناسی لاروس بهداشت روانی را می توان چنین تعریف کرد: "استعداد روان برای هماهنگ ، خوشایند و موثر کار کردن،برای موقعیتهای دشوارانعطاف پذیر بودن و برای بازیابی تعادل خود ، توانایی داشتن" سازمان جهانی بهداشت ، بهداشت روانی را چنین تعریف می کند: " بهداشت روانی در درون مفهوم کلی بهداشت جای می گیرد و بهداشت یعنی توانایی کامل برای ایفای نقشهای اجتماعی ، روانی و جسمی ، بهداشت تنها نبود بیماری یا عقب ماندگی نیست" همانطور که از این تعاریف ملاحظه می شود سازگاری با محیط از اهمیت زیادی برخوردار است و شخص با تعادل روانی می تواند تعارضات خود را با محیط بیرون و درون حل کند و در مقابل نا کامیهای اجتناب نا پذیر زندگی مقاومت کند. اگر کسی توان انجام این کارا را نداشته باشد از نظر روانی بیمار محسوب خواهد شد زیرا با این خطر روبه رو خواهد بود که تعارضهای حل نشده خود را به صورت نوروز ( اختلالهای خفیف رفتاری ) نشان دهد و به شخص نوروتیک تبدیل شود. :icon_pf (12): 4 لینک به دیدگاه
مرضيه 147 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 آبان، ۱۳۸۸ مريم جون سلام يه سوال دارم پيدا ميشه شخصي كه فقط تو دوست داشتن مشكل داشته باشه و شخصيتش دو تا سه تا بشه ؟ اما در كل ِ ماجرا آدم نرمال و منطقي اي باشه ! ممنونم ازت خانم گلي 1 لینک به دیدگاه
Amin 6457 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 دی، ۱۳۸۸ بهداشت روانی به نام خدا منظور از بهداشت روانی، سازگاری فرد با محیط اطراف خود می باشد، در صورتی که فرد بتواند خود را به راحتی با محیط اطراف تطبیق دهد، قابلیتهای خود را بروز دهد و فاقد اختلالات عاطفی و رفتاری باشد، از بهداشت روانی برخوردار است . والدین در تأمین بهداشت روانی کودک، نقش مهمی به عهده دارند. به منظور برخورد صحیح با فرزندان ، والدین باید به نکات زیر توجه نمایند : 1ـ داشتن اطلاعات کافی از نیازهای گوناگون کودکان : کودک نیاز به امنیت ، آرامش ، محبت متقابل ، تعلق به گروه وشکوفایی دارد. والدین باید نسبت به نیازهای جسمی ، روانی وعاطفی کودک ، آشنایی کامل داشته باشند . 2ـ توجه به مراحل رشد کودک و ویژگیهای هر مرحله از رشد : کودک همیشه باید در حال تکوین وتحول در نظر گرفته شود ، به این ترتیب ، باید از تربیت تکوینی بهره جست . تربیت تکوینی ، نوعی از تربیت است که مبتنی بر ویژگیهای رشدی کودک ، توانمندی های ذهنی و عقلانی وی می باشد. بنابراین ، والدین باید از ویژگیهای مختلف کودک در مراحل رشد ، مسائل آموزشی ومشکلات عاطفی وی آگاه باشند وبر شخصیت کودک و مسائل آن اشرف کامل داشته باشند. راهکارهای عملی موثر در تأمین بهداشت روانی کودکان ، عبارتند از : انتخاب الگوی واحد و مشترک توسط هر یک از والدین ، در الگو پذیر کردن کودک ، به منظور جلوگیری از سردرگمی وی . تأمل نسبت به جوانب وعوارض تنبیه کودک ، ریشه یابی نا هنجاریها ، عدم قضاوت وارزشیابی سریع مسایل ، زیرا این احتمال وجود دارد که عامل بسیاری از نا بهنجاریهای رفتاری ، والدین و مربیان باشند . کودک نباید هیچ گاه احساس بی پناهی و نا امنی کند ، او باید از توجه ومحبت کافی بهره مند گردد و هیچ گاه نباید از تنبیه شدید ، به خصوص تحقیر ، سرزنش و بی اعتنایی استفاده کرد. انواع ناهنجاریهای رفتاری در کودک دبستانی 1ــ ترس : به طور معمول ، ترس در اثر یادگیری ایجاد می شود. والدین باید از بیان داستانهای تخیلی ترسناک به کودک اجتناب بورزند تا موجب ایجاد ترس در وی نگردند. مربیان نیز میتوانند، در ایجاد ترس در کودک دخیل باشند. گاهی اوقات مربیان برای اداره کلاس ، ترس را در کودکان ایجاد می کنند و خود را فردی مقتدر ، اخمو و انعطاف ناپذیر نشان می دهند. علاوه بر آن همکلاسی ها نیز موجب ترس کودک می گردند و این امر ، اثرات سوء روانی را بر کودک به جای می گذارد . 2ــ دزدی : کودک به دلایل مختلفی دزدی می کند . کودک به دلیل نیاز مالی وعدم تأمین این نیاز از سوی والدین و یا به دلیل کمبود توجه و محبت ، دزدی می کند . ولی در گروه همسالان ناسالم ، با الگوگیری از آنها و تحت تأثیرشان ، به منظور جلب تأیید آنها ، دست به این عمل می زند . 3ــ ناخن جویدن : تحقیقات انجام شده ، نشان می دهد که ناخن جویدن در کودک ، در اثر احساس نا امنی و اضطراب به وجود می آید. 4ــ پرخاشگری : تنبیه شدید بدنی ، انضباط خشک ، تحقیر وسرزنش ، عوارضی از جمله پرخاشگری را به همراه می آورد. 5ــ دروغگویی : کودک ممکن است که دروغگویی را از والدین یا برای به دست آوردن خواسته خود و فرار از موقعیت ناخوشایندی ، به دروغگویی مبادرت ورزد. به طور کلی ، بی پناهی کودک در محیط خانه ، تنبیه بدنی شدید ، زندانی کردن کودک وآزار وی ، تحقیر وسرزنش ، بی توجهی ، عدم محبت متقابل ، طرد کودک ، نارضایتی ، احساس نا امنی ، اضطراب و محرومیت مالی ، سبب بروز ناهنجاریهای رفتاری در کودک می گردند . به عبارت دیگر ، می توان گفت که برخورد ناصحیح والدین در محیط خانه و مربیان در مدرسه موجب بسیاری از ناهنجاریهای رفتاری در کودکان می شود. به منظور پیشگیری از ناهجاری های رفتاری ، باید بین خانه ، مدرسه و مراکز تخصصی مشاوره ای ، هماهنگی لازم وجود داشته باشد . چنانچه ارزشها وباورهای خانوادگی ، متفاوت از عقاید و هنجارهای مدرسه باشد این تعارض ، می تواند زمینه ساز تشویق و نگرانی و در نتیجه ، بسیاری از اختلالات رفتاری در کودک باشد. نقش مشاوره در مدرسه و دوران ابتدایی ، بسیار حساس و با اهمیت می باشد ، البته مشاوره به تنهایی قادر به حل مشکلات کودک نبوده و برقراری ارتباط بین مشاور ، والدین ومعلم ، بسیار ضروری است . نقش مشاوره در مورد افرادی که به نوعی دچار نقص و محرومیت جسمی ــ حسی ــ حرکتی می باشند ، ازاهمیت وافری برخوردار است . دانش آموزانی که دچار مشکل جسمانی (معلولیت بدنی ) هستند ، حساسیت خاصی نسبت به نحوه برخورد اطرافیان دارند ، در نتیجه ، این امر بهداشت روانی آنها را به خطر می اندازد . اطرافیان هم باید به نحوی با این نقض برخورد نمایند که موجب احساس حقارت در وی نشوند . این کودکان را باید به گروههایی که توانایی پذیرش آنها را دارند ، هدایت نمود ، نه گروههای برتری که موجب احساس ضعف کودک می گردند. بر مبنای تحقیقات انجام شده ، حضور دانش آموزان ناشنوا یا کم شنوا در کلاسهای عادی و ابراز توجه کافی از سوی معلمان و همکلاسی ها ، می تواند موجب سازگاری این کودکان با افراد عادی گردد . بنابراین ، بهداشت روانی عامل بسیار مهمی است که نیازمند هماهنگی گروههای مختلف و برخورد های سالم تربیتی ، از بدو تولد کودک است و باید دقت کنیم که سلامت روانی کودکانمان را به خطر نیندازیم . بهداشت (سلامت) روانی سلامت روانی چیزی بیش از فقدان بیماری روانی است .اغلب مردم از اهمیت حفظ سلامت جسمانی خود آگاهند و از روشهایی همچون ورزش منظم ، تغذیه مناسب و آزمایش های طبی مرتب برای کسب اطمینان از سلامتی خود استفاده می کنند . اما تعداد کمی از مردم به اهمیت حفظ بهداشت روانی خود واقف هستند. همه در زندگی فشار روانی را تجربه می کنند و میزان معینی از آن برای انگیزش مفید است اما سطوح فشار روانی باید به دقت مورد باز بینی واقع شود . فشار روانی می تواند مشکلات جسمانی (از قبیل : فشار خون بالا ، سردرد ، گردن درد ، خستگی ) تولید کند و ممکن است سر آغازی برای ناتوانی روانی در بعضی از مردم باشد. دانشجویان ، به ویژه در مواقع امتحان وکادر دانشگاه به هنگام فشار کاری شدید ممکن است استعداد ویژه ای برای فشار روانی داشته باشند. معیارهایی برای کسب اطمینان از سلامت روانی وجود دارند ، بعضی از این معیارها عبارتند از : تغذیه مناسب داشته باشید. به طور منظم ورزش کنید. در حد توانتان کار کنید. با دیگران معاشرت داشته باشید. روشهای ابراز وجود را یاد گرفته و به کار گیرید. به اندازه کافی بخوابید. به طور منظم بخندید. اجازه ندهید مشکلات شما را در بر گیرد. روشهای آرامش بخشی را فرا گرفته و به کار ببندید. برای تفریحات وقت در نظر بگیرید. حفظ بهداشت روانی مسؤلیت هر کسی است ! بهداشت روانی دوران بلوغ نوجوانی یکی از مهمترین و پر ارزش ترین دوره های زندگی هر فرد محسوب می شود زیرا سرآغاز تحولات و دگرگونی های جسمی و روانی در او ست و بلوغ نقطه عطفی در گذر زندگی او از مرحله کودکی به مرحله بزرگسالی است . دوره نوجوانی به گروه سنی 10 تا 19 سالگی اطلاق می شود و در اکثر کشورهای در حال توسعه ، بخش قابل توجهی از جمعیت را نوجوانان تشکیل می دهند . با توجه به این واقعیت که نوجوانان ، پدران و مادران فردا هستند پرداختن به مسایل بهداشتی شان (به خصوص بهداشت روانی آنها ) نه فقط برای خود آنها بلکه برای خانواده ها ، جامعه و نسل آینده سودمند است و در برنامه توسعه هر کشوری می بایست به مسایل آنها توجه خاص شود . آشنا شدن با پدیده های جدید در زندگی ، انسان را از بار هیجانی همراه آن پدیده که غالباً اضطراب و آشفتگی است می رهاند مطالعات روان شناختی نشان داده است که تأثیر منفی عوامل استرس زا که همراه با آگاهی قلبی است بسیار کمتر از زمانی است که عوامل استرس زا ناگهان و بدون مقدمه به انسان وارد می شوند . در زمینه برخورد با پدیده بلوغ جنسی و تغیرات جسمانی و روانی متعاقب آن هر اندازه آگاهی نوجوانان ما بیشتر باشد نتایج مبحث این مرحله از زندگی در مسیر آینده نوجوان بیشتر است . آگاهی نداشتن و یا عدم آگاهی کامل و صحیح ، نوجوان را گیج و سر در گم می کند و این حالات نتایج منفی و زیان باری به دنبال خواهد داشت . والدین و مربیان وظیفه دارند اطلاعات کافی در خصوص تغییراتی که در طول و به دنبال بلوغ جنسی در نوجوان اتفاق می افتد به تدریج و با استمرار ارائه کنند. عدم ارائه اطلاعات کافی و صحیح در مورد بلوغ باعث می شود که نوجوانان از منابع دیگر که معمولاً انحرافی است ، اطلاعات کسب کنند و این اطلاعات غلط می تواند او را به انحراف کشاند. والدین و مربیان از 1 تا 2 سال قبل از بلوغ کامل نوجوان می بایستی اقدامات زیر را انجام دهند : او را آماده کنند که به زودی و به تدریج تغییراتی را در جسم و روان خود احساس خواهد کرد. به طرق مختلف او را مطمئن کنند که تغییرات ایجاد شده طبیعی است . از این که این تغییرات در او شروع شده به او تبریک بگویند و خاطر نشان کنند که دوره ی جدیدی در زندگی او آغاز شده است خاطر نشان کنند که این تغییرات قطعاً شروع می شود اما زمان دقیق و مشخصی ندارد ، بنابراین اگر دیرتر از دیگران هم شروع شود یک امر طبیعی است . به او بگویند که تغییرات جسمانی همراه با تغییرات روانی خواهد بود . این تغییرات روانی در سه بعد هیجانی ، خلقی و روانی اتفاق می افتد. نکته مهم در دوره بلوغ برقراری ارتباط صحیح با نوجوان است . کودک دلبند دیروز شما با تغییراتی که در جسم و روانش روی می دهد پا به دوران بزرگسالی می نهد . به دلیل این که او می خواهد هویت جدیدی را برای خودش به دست آورد، طبیعی است که در برقراری رابطه با او مشکلاتی برای شما به وجود آید. برای این که روابط شما والدین و مربیان با فرزند یا دانش آموز نوجوانتان صمیمانه تر و گرمتر باشد ، لازم است که به نکات زیر توجه کنید: پذیرش نوجوانان گام اول برای ایجاد و تحکیم یک رابطه دوستانه و صمیمی با نوجوان این است که او را با همه کمی ها و کاستی هایش قبول داشته باشید.کاستی های رفتاری او همچون نقاط قوت و توانایی هایش بپذیرید واو را به عنوان فردی که دارای استقلال ، سلیقه های خاص و عقاید قابل ارائه است ، نگاه کنید. احساساتش را بپذیرید و اعتماد به نفس او را با کم اهمیت جلوه دادن اشتباهات و تقدیر از کارهای پسندیده اش بالا ببرید . نوجوانانتان را درک کنید درک و برداشت شما از زندگی و مسائل آن متفاوت از برداشتی است که نوجوان دارد . او زندگی را به ساده ترین وجه ممکن می نگرد ، به طوری که عقایدش برای شما پوچ و مسخره است . نسبت به عقایدش بی اهمیت نباشید ، وی را مورد تمسخر قرار ندهید. چرا که این استهزاء به تداوم رابطه عاطفی با فرزندان لطمه می زند. ارتباط را دو طرفه کنید در بسیاری از اوقات و به دلایل گوناگون ممکن است شما والدین و مربیان به نوجوان بگویید که چه بکند و چه نکند و از او توقع حرف شنوی نیز داشته باشید. این برخورد با نوجوان که حاکی از ارتباط یک طرفه ، معیوب و غیر قابل دوام است ، منجر به سرکشی و عصیان نوجوان در برابر دستورات شما می شود و به رابطه عاطفی و صمیمانه بین شما و او لطمه می زند . در این مواقع بهتر است در برخورد با نوجوان ، هر زمان که سخنی را گفتید از او نیز سخنی بشنوید و نظر او را نسبت به وظایف محوله اش جویا شوید . از دادن پند و اندرز مستقیم خودداری کنید نوجوانان از شنیدن نصیحت و اندرز مستقیم و این که آنها را یک جا ارائه کنید و اشکالات رفتاری و گفتاری شان را تذکر بدهید گریزان هستند . نوجوانان اعمال خود را بی نقض می دانند و تحمل شنیدن پند و اندرز از جانب شما را ندارند. جهت اصلاح رفتار ، آنها را به طور غیرمستقیم نسبت به اعمال و رفتار نادرستشان آگاه کنید و خودتان الگویی برای آنها باشید تا با پیروی از رفتار و گفتار شما روش صحیح برخورد را فرا گیرند.آزادی عمل به نوجوانتان بدهید همانطور که به کودک نو پا اجازه می دهیم تا گاهی خود به تنهایی راه رفتن را امتحان کند و دفعاتی هم به زمین بیافتد، باید به نوجوان هم اجازه داد که تا حدودی پیامدهای رفتارهایش را تجربه کند و طعم برخی سختی ها را بچشد و برای زندگی مقاوم شود. برای ارتباط با نوجوان وقت کافی بگذارید نوجوانان نیازمند توجه هستند، آنها می خواهند صحبت کنند. اعتراض کنند و ازهیجانات و اتفاقاتی که در مدرسه می افتد یا از دوستانشان می شنوند، حرف بزنند، هر چه زمان این ارتباط با شما به عنوان مادر ، پدر و یا مربی بیشتر باشد خرسندی آنها بیشتر می شود و امکان ارتباط نادرست و غلط آنها کمتر خواهد شد. توجه به تأثیر مشکلات اجتماعی مشکلات اجتماعی تأثیرات ناخوشایندی بر نوجوانان دارد. عدم مداخله شما والدین و مربیان در بهبود شرایط اجتماعی، تأثیر تلاش هایتان را در خانه و مدرسه کمرنگ می کند. انرژی سرشار نوجوانان نیاز به تخلیه دارد در این سنین نوجوان دارای انرژی فراوان جسمانی است ، بخشی از این انرژی در غریزه جنسی نهفته است که در شروع دوران نوجوانی به طریق مقبول اجتماع قابلیت ندارد . نوجوان مقادیر از انرژی جسمانی خود را به صورت رفتارهای پرخاشگرانه مبارزه طلبی ، حادثه جویی و ... تخلیه می کند. تشویق نوجوانان به انجام ورزش های مختلف ، شرکت در فعالیت های الگو سازی برای آنان و تحریک آنها بر همانند سازی با آن الگو ها باعث می شود تا آنها انرژی خود را به طریق منطقی تخلیه کنند . عدم ارائه اطلاعات کافی و صحیح در مورد بلوغ باعث می شود که نوجوانان از منابع دیگر که معمولاً انحرافی است، اطلاعات کسب کند و این اطلاعات غلط می تواند او را به انحراف کشاند. وضعیت تحصیلی نوجوان را پیگیری کنید در این سنین ممکن است فرزند شما نسبت به درس اظهار بی علاقگی نماید و به اموری مثل افراط در ورزش کردن، رسیدگی به سر و وضع خود و ... بپردازد. خود شما بهتر می دانید که پند و اندرز ، سرزنش و مقایسه با دیگران کار ساز نیست ، لذا علت بی توجهی او را نسبت به درس جستجو کنید و سعی در برطرف نمودن مشکل کنید. آموزش مهارت در برقراری روابط اجتماعی نوجوانان در دوره ی بحران بلوغ نسبت به تعلق داشتن خود در گروه کودکان و یا بزرگسالان سر در گم می شوند و ممکن است که در میان جمع خانواده یا دوستان و آشنایان، رفتارهای بزرگتر از سن و یا گاهی کودکانه تر از خود بروز دهند و روابط اجتماعی پسندیده ای برقرار نکنند . شما می توانید با شرکت دادن فرزند نوجوانتان در جمع دوستان و آشنایان مهارت روابط اجتماعی او را افزایش دهید، مثلاً با فرزند نوجوان خود به گردش های دو نفره بروید و در بسیاری از روابط اجتماعی نظیر آشنا شدن با دیگران ، خرید کردن از مغازه ، پیدا کردن نشانی یک مؤسسه و درخواست انجام کاری از یک اداره با وی تمرین عملی کنید . استقلال طلبی نوجوان نوجوان می خواهد از قید و بند های دوران کودکی که او را به خانوادهاش متصل کرده است ، جدا شود و الگو های جدیدی را جایگزین آنان کند. از طرفی نیز شدیداً به خانواده وابسته است و می خواهد که توقعاتش را برآورده کنند. لذا حس استقلال طلبی خود را با مخالفت ، مقاومت کردن و لجبازی با والدین و مربیان نشان می دهد و این نیاز نوجوان برای شما مشکل آفرین می شود. برای برخورد با این رفتار نوجوان ، بهتر است همیشه با به لحنی صحبت کنید که احساس نکند برایش تصمیم گیری می کنید. آزادی را به تدریج و متناسب با سنی که دارد به او عطا کنید و نظارت غیر مستقیم داشته باشید و اگر زمانی دریافتید که از این آزادی ، سوء استفاده کرده به او تذکر دهید و وی را متوجه اعمالش بکنید. بدانید که حذف آزادی ، برای یک مدت کوتاه می تواند برایش آموزنده باشد. مقاله.نت 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده