معرفی فریدون شهر

[Mohammad Aref 120452]

شهر فریدونشهر با پهنه‌ای حدود پنج کیلومتر مربع در غرب استان اصفهان در ۳۲ درجه و ۵۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه پهنای شمالی و ۵۰ درجه و۷دقیقه و ۱۵ ثانیه درازای شرقی نسبت به نیمروز گرینویچ قرار دارد.

 

تاریخچه شهر

بر اساس مدارک و شواهد مکتوب و شفاهی، فریدونشهر در طول تاریخ اسامی مختلفی یافته‌است. شهر فریدونشهر تا سال ۱۳۵۹ه ش «آخوره بالا» نامیده می‌شد نام فریدونشهر در گذشته آخوره بوده‌است که در سال۵۸ از میان نامهای پیشنهادی همچون گل شهر، فریدنشهر و فریدونشهر نام اخیر انتخاب و تصویب گردیدواژه «آخور» یعنی آخر و آخره فعل امر آخره یعنی آخوربریا آخورسالار رئیس اصطبل در دوران ساسانیان بوده وآن را دستوربان و آخورسالار را آخوربذ در این دوران می‌گفتند.

 

مردم بااقتباس به شاهنامه فردوسي آن را شهرفريدون پيشدادي می‌دانندبقعه اي نيزدرروستاي مشهدكاوه است كه آنرامحل دفن كاوه آهنگرميدانند...

 

چون فریدونشهر در گذشته بزرگ‌ترین ناحیه جمعیتی در آخرین بخش فریدن بوده‌است به نام «آخره» و اندک اندک به صورت آخره وآخوره درآمده‌است وچون دو آبادی در نزدیکی هم

بوداند آخوره بالا را فریدونشهر ودیگری را آخوره پایین (وحدت آباد کنونی) نامیده‌اند در روزگار باستان نواحی فریدن و فریدنشهر «پرتیکان» به معنای محل با شکوه نامیده می‌شد.

 

چون واژه فریدونشهر هم به معنی با شکوه وجلال است به این محل «فریدونشهر» گفته‌اند. پرتیکان در اصل یکی از طایفه‌های قوم پارس بودند که در منطقه نشیمن گزیدند.

 

گرجی ها در ابتدای ورود به این منطقه در عصر شاه عباس اول صفوی به یاد ناحیه‌ای زیبا در گرجستان روستاي سكونت خودرا مارتقوپی نامیدند (که از منابع تاریخی از آن به عنوان مردانقوب یاد شده‌است) بعد از مدتی این نام فراموش و لفظ سوپلی (آبادی) جایگزین شد که گرجیان این منطقه اکنون این شهر را به این نام می‌خوانند.

[Mohammad Aref 120452]

آب و هوا

آب وهوای فریدونشهر معتدل کوهستانی است. پراکندگی باران وبرف درطول سال دست کم ۸ ماه و ذخیره برف آنها تاشروع بارندگی سال دیگر ادامه می‌یابد. رودخانه هااغلب دربستری عمیق جریان یافته‌است که آب آنها به هدر می‌رود ومعمولاً به مصرف کشاورزی نمی‌رسد. پوشش گیاهی این ناحیه از استپ و چمنزار‌های کوهستانی است.

 

میزان جمعیت

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان فریدون ‌شهر در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۹۳۹۲ نفر بوده است.

 

زبان و گویش

چهار گروه، بختیاری، گرجی، ترک و ارمنی از تیره‌های معروف این ناحیه می‌باشند و هرگروه به زبان قومی مخصوص به خود تکلم می‌کنند. فریدونشهر حدود ۳۰۰سال پیش مرکز سکونت گرجی‌هایی شده ‌است که در زمان صفویان به این نواحی کوچانده شده بودند و امروزه بزرگ‌ترین شهر گرجی نشین ایران به شمار می‌رود.

[Mohammad Aref 120452]

آبشار پونه زار

از مسیر شهرکرد ، جاده شیخ شبان ، روستای کمیشک ، سنیگرد ، اسکندری ، خویگان به شهر داران و از آن جا به طرف فریدون شهر حرکت می کنیم در مسیر روستا های برف انبار ، خمسلو ، خویگان ، صادقیه ، بیجگرد ، پادجان را پشت سر می گذاریم تا به فریدون شهر می رسیم که در ۱۷۰ کیلو متری شهرکرد و ۱۵۵کیلو متری شهر اصفهان قرار دارد پس از عبور از فریدون شهر به یک سه راهی می رسیم که سمت راست آن بطرف پونه زار و مسیر چشمه لنگان می رود یعنی اگر جاده را مستقیم ادامه دهیم به چشمه لنگان می رسیم ولی مسیرمان را به سمت روستای چغیورت تغییر مسیر می دهیم و از روستای چغیورت تا آبشار ۱۳ کیلو متر فاصله است که حدودا ۱۸۳کیلو متر تا شهرکرد آبشار فاصله دارد و ۲/۵ساعت زمان نیاز دارد .

 

در کنار جاده تابلو آبشار معلوم است و محلی برای پارک وسایل نقلیه در اطراف آن تهیه شده ، بعد از پارک کردن ماشین ها و گرفتن کوله بر پشت بعد از ۳ کیلو متر پیاده روی در شیب نسبتا ملایم رو به پائین بر روی سر چشمهای آبشار سوار می شویم بعد از لذت بردن از این همه چشمه که از تمام قسمت ها جاری است به سمت پائین به طرف دره در یک شیب تند و ریزشی در غرب آبشار به پائین حرکت می کنیم ، بعد از ۲۰۰متر طی مسیر به سمت پائین چشممان به زیبا ترین صحنه هائی که معمولا در خواب و خیال قابل تصور است می افتد و بعد از سیر و سیاحت و رفتن به سمت دهانه آبشار از مسیر سمت شرق دره در جاده پا کوب حرکت می کنیم تا به دو پرورش ماهی می رسیم سپس به سمت تاسیسات پرورش ماهی رفته و از جاده خاکی پروش ماهیها به سمت محل پارک ماشین ها بر می گردیم ، مسیر شیب تندی دارد ولی بی خطر و راحت است .

[پیرهاید 10193]

فریدونشهر ، نماد صلح و ثبات و زندگی چهار قوم با چهار رسم و مرام مختلف در کنار هم هست

بختیاری های در فریدونشهر ، اصولا از بختیارهای تیره چهارلنگ بوده که در اکثریت موارد از تیره ی موگویی می باشند

اصطلاح موگویی از اواسط حکومت خاندان قاجار به این مردم اطلاق شد

مردم تیره ی موگویی ، انسان هایی دانایی بودند که در تمامی موارد ، عقل جمعی آنها بکار دیگر اقوام می آمده

لذا به آنها موگویی می گویند ، موگویی به معنای "من میدانم" است و تکه کلامیست که مردم چهارلنگ موگویی همیشه به زبان داشته و مشکلات دیگران را با تدبیر و خرد خود حل و فصل می کردند

از روستاهای کهن این شهر تاریخی می توان به :پِشِندِگان ، مِسیر ، کَمِران ، همه (هُ مه) بالا و پایین اشاره کرد.

با سپاس

[پیرهاید 10193]

بافت چوقا و مِینا (لباس های زنانه و مردانه سنتی قوم بختیاری) ، گرد شیر (نان محلی) ، لبنیات مختلف ، بافت گلیم و جاجیم و فرش و چادر های پشمی و گیوه های دست باف ، همچنین وجود گیاهان دارویی و خوراکی با قدمت های هزاران ساله در این ناحیه همچنین دشت های لاله واژگون ، فرهنگ و ادب و اصالت دیرینه مردم میزبان (بختیاری) و میهمان (گرجی ، ارمنی و ترکی) باعث شده است این شهر مانند نگینی بی همتا در آخرین نقاط مرزی استان اصفهان بدرخشد

. . . .