ricardo 490 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۸۹ سيستم هاي مديريت محتوا يا Content Management System عبارتست از سيستمي که بتوان به وسيله آن سه عمل اصلي : ايجاد، مديريت و سطح بندي اطلاعات را انجام داد. سيستم هاي مديريت محتواي داراي قابليتهاي زيادي بوده و بسته به نوع محتوا کارايي آنها نيز فرق مي کند به عنوان مثال اگر محتواي شما تصوير يا فيلم باشد براي مديريت و سطح بندي آن نياز هاي متفاوت تري نسبت به محتواي متني داريد يا اگر محتواي شما صوتي باشد اين امر کاملا متفاوت خواهد شد. کاربرد عمده سيستم هاي مديريت محتوا به ترتيب کاربرد و اهميت محتوا به سه بخش کلي زير تقسيم ميشود: محتواي متني(Text Content ): اين محتوا شامل اخبار ، مقالات ، کتب و ساير محتواهاي متني از اين قبيل ميباشد که خود حجم عظيمي از اطلاعات را بر روي وب تشکيل مي دهند. محتواي چند رسانه اي( Multi Media Content ): اين محتوا شامل صوت، تصوير و فيلم ميشود که براي مديريت آن از استاندارهاي خاصي استفاده ميشود بهمين دليل سيستم هاي مديريتي در اين بخش کاملا تخصصي بوده و عمدتا کاربرد عمومي ندارد. محتواي فايلي( File base Content ): اين محتوا شامل فايلهاي فشرده، فايلهاي اجرايي و کتب الکترونيک ميباشد که عمدتا براي نگهداري و مديريت آن لازم است از استاندارد هاي خاصي استفاده شود، اين نوع محتوا نيز به اندازه محتواي چند رسانه اي کاملا تخصصي بوده و براي مديريت آن کمتر از سيستم هاي مرسوم استفاده ميشود. سيستم هاي مديريت محتواي از جهات ديگري نيز قابل بررسي هستند و آن نوع مديريت و سطح بندي اطلاعات ميباشد ، که پر اهميت ترين بخش در آشنايي و کار با سيتم هاي مديريت محتوا ميباشد، سيستم هاي مديريت محتوا عمدتا دسترسي به اطلاعات را در سه بخش کلي در نظر مي گيرند که به ترتيب: ايجاد يا ورود اطلاعات، ويرايش، مديريت و انتشار اطلاعات البته هر چه سيستم مديريت محتوا تخصصي تر باشد اين سطح بندي ها جزئي تر ميشود به عنوان مثال ايجاد يا ورود اطلاعات خود ميتواند بر حسب نوع و دسته بندي محتواي داراي بخشهاي متفاوتي باشد به عنوان مثال ميتوان به سيستم گردش خبر در خبرگزاري ها اشاره کرد که در هر بخش اعم از ورود، ويرايش و انتشار داراي دسترسي هاي متفاوتي مي باشد. نوع ديگر سطح بندي اطلاعات در سيتم هاي مديريت محتوا سطح بندي اطلاعات براساس گروههاي کاربري است که داراي 2 بخش کلي Fronted و Backend مي باشد در اين حالت هر کاربر در خصوص برخورد با محتوا در يکي از اين دو دسته بندي قرار خواهد گرفت که در زير به آن اشاره خواهيم کرد: بخش Fronted : کاربر به عنوان ميهمان فرض شده و صرفا به اطلاعات و محتواي بدون سطح بندي يا اطلاعات عمومي (Public) دسترسي دارد. کاربر بايد داراي شناسه کاربري يا سطح اوليه دسترسي به اطلاعات باشد که در اين حالت کاربر مجاز به دريفت اطلاعات براساس دسترسي بالاتر از ميهمان است و ميتواند اطلاعات داراي اين سطح را با استفاده از نام کاربري و رمز عبور خود دريافت کند عمدتا اين سطح از اطلاعات نيز داراي اهميت زيادي از لحاظ نوع دسترسي نمي باشد. کاربر داراي سطح دسترسي ويژه به اطلاعات بوده و قادر به دريافت اطلاعات با درصد اهميت بالاتري را داراست که اين اطلاعات پس از بررسي هاي خاص امنيتي به او نمايش داده ميشود. هر کدام از اين سطوح خود نيز داراي زير بخش هاي جزئي تر براي دسته بندي اطلاعات بوده که براساس نياز کاربران هر سيستم مديريت محتوا متغير ميباشد. بخش Backend : کاربر با امکان ورود اطلاعات اين کاربر قادر است تا به پشت صحنه سيستم مديريت محتوا دسترسي داشته و نقش يک نويسنده تا توليد کننده محتوا را ايفا کند، اين کاربر تمامي دسترسي هاي بخش Fronted را ممکن است دارا باشد. کاربر با امکان ويرايش مطالب اين کاربر به عنوان ويراستار محتواي ورودي عمل کرده و تمامي دسترسي هاي کاربران قبلي را داراست. کاربر با امکان انتشار مطالب که در واقع جزئي ترين بخش از مديريت سيستم را داراست و از دسترسي تمامي کاربران قبلي بهره ميبرد. مديران جز. مديران ارشد، تعريف اين دو سطح دسترسي به ساختار دسترسي ها در سيستم مدبريت محتوا بر ميگردد . نمودار بالا دسترسي ها را براساس رنگ نشان داده که بالاترين دسترسي به Super Administrator و پايين ترين آن به Guest اختصاص دارد. سيستم هاي مديريت محتواي از جهاتي ديگري نيز قابل بررسي هستند که از آن جمله شيوه ذخيره سازي محتوا آنهاست ، شيوه هاي مرسوم در ذخيره سازي اطلاعات بشرح زير ميباشد: شيوه ذخيره سازي خام اطلاعات: در اين شيوه اطلاعات بدون هيچ گونه تغييري و با فرمت اصلي ذخيره ميشود ، اين شيوه از لحاظ امنيتي داراي اشکالات فراواني مي باشد که آن جمله به عدم کنترل دسترسي به محتوا ميتوان اشاره کرد. شيوه ذخيره سازي اطلاعات بصورت فايل هاي تغيير يافته يا کد شده: در اين شيوه براي امنيت بيشتر اطلاعات تغيير شکل داده و از فرمت اصلي خود خارج ميشود تا دسترسي به سورس اطلاعات تقريبا غير ممکن شود، عيب اين شيوه عدم امکان پردازش هاي موازي بر روي اطلاعات ميباشد. شيوه ذخيره سازي در بانک اطلاعاتي: در اين شيوه اطلاعات با فرمتي خاص در بانک هاي اطلاعاتي دخيره شده و قابليت پردازش و تعيين سطح دسترسي را دارا هستند، اين شيوه جزء پرکاربردترين شيوه در ذخيره اطلاعات بوده و داراي ضريب امنيتي بالايي نيز ميباشد. سيستم هاي مديريت محتوا نسبت به نسل هاي اوليه خود کاملا تغيير ياقته اند و قادر شده اند تا بصورت همزمان و با استفاده از امکانات جديد انواع محتوا را بسادگي مديريت و کنترل نمايند بدين ترتيب به جاي استفاده از چندين سيستم مديريت محتوا کافي است تا يک سيستم را با امکانات تکميلي استفاده کرد به عنوان مثال سيستم مديريت محتواي ميترا قادر است تا يصورت همزمان محتواي متني، تصويري، صوتي و فايلي را با هم مديريت و سطح بندي نمايد، اين سيستم مديريت محتوا جزء نسل جديد سيستم هاي مديريت محتوا که کاملا ميتواند جايگزين سيستم هاي مديريت محتواي قبلي باشد، ساختار اين نرم افزاري طوري طراحي شده که بتواند بطور همزمان چند نوع محتوا را به چند زبان در اختيار کاربر بگذارد بدون اينکه در ارائه مطالب اشتباهي رخ دهد ، همجنين قادر است تا اطلاعات و محتوا را با سطوح مختلف دسترسي دسته بندي نموده و در اختيار کاربران قرار دهد، اين سيستم مديريت محتوا کاملا رايگان بوده و با استاندارد هاي فارسي سازگاري کامل را دارد و ميتواند به عنوان بهترين انتخاب براي مديريت محتوا بر روي وب در نظر گرفته شود. 2 لینک به دیدگاه
Mr.HamidReza 20 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 مهر، ۱۳۹۰ اینم باید بدونید: دو نوع سیستم مدیریت محتوا داریم 1) متن باز یا رایگان (Open Source) 2) پولی (Premium) متن باز مثل: جوملا، نیوک، مامبو، میترا، الکسیس، مای بی بی، SMF، پی اچ پی بی بی و... پولی مثل: دیتالایف انجین، ویبولتین و... لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده