رفتن به مطلب

فضای سبز عمودی


ارسال های توصیه شده

موضوع ايجاد فضاهاي سبز عمودي ديرزماني است كه مورد توجه مهندسان طراحي منظر قرار گرفته است.

بلندمرتبه‌ها و ساختمان‌هاي متراكم با قامتي برافراشته در خيابان‌هايي تنگ، علاوه بر درختان خسته و خميده، بر گلدان‌هاي رنگ و رو رفته در پشت پنجره‌هاي دود گرفته شهرمان نيز سايه انداخته اند.

خاطرات رنگ‌ و طراوت شمعداني‌هاي بالكن‌ها، پنجره‌ها و حياط خانه‌هاي‌مان در هزار توي خاكستري ديوارهاي بلند و بتني آپارتمان‌ها و بلندمرتبه‌ها گم شده‌اند. خانه‌ها ديگر آن بالكن‌ها، حياط هاي پر درخت و رديف گلدان‌هاي چيده بر لب حوض را فراموش كرده‌اند.

در اين ميان اما، بارها از پويايي، از شادابي،از دردهاي پنهان و پيداي شهرمان گفته‌ايم و بقاي آن را در گرو وجود اصول معين و مشخص شهرنشيني معرفي كرده‌ايم.

شايد مهم‌ترين اين اصول ايجاد و گسترش فضاي سبز مناسب باشد و اهميت آن به اندازه‌اي است كه مي‌توان مشخصه اصلي يك شهر سالم و پرنشاط را گستردگي و توسعه فضاي سبز در آن شهر دانست

01.jpg

شهرنشيني و تشديد روند مهاجرت به شهرها، انبوهي از جمعيت‌هاي انساني را در محيط‌هاي محدودي، متراكم و ساكن كرده است. اين وضعيت شرايط را به گونه‌اي در آورده است كه جز با حفظ و توسعه فضاي سبز متناسب با ميزان توسعه جمعيت شهر، زيستن براي مردم ساكن شهرها، امكان‌پذير نيست.

از ميان رفتن باغات و فضاي سبز طبيعي در شهرها به منظور احداث فضاهاي مسكوني علاوه بر كاهش فضاي سبز شهر، موجب افزايش سطح زير پوشش محله‌هاي مسكوني و كمبود زمين براي ايجاد فضاهاي افقي شده است.

توسعه فيزيكي شهر در سطح افقي و ايجاد محدوديت از نظر فضاهاي باز در سطح زمين، بلندمرتبه‌ها را بيش از پيش در اولويت برنامه‌هاي ساخت‌وساز شهري قرار مي دهد.

اين بلندمرتبه‌ها هر چند، خود بر فضاي سبز موجود در سطح زمين سايه افكنده‌اند اما مي توانند در تقويت و اعتلاي محيط زيست شهري نقش مهمي را ايفا ‌كنند.

موضوع ايجاد فضاهاي سبز عمودي در دنيا ديرزماني است كه مورد توجه كارشناسان و مهندسان طراحي منظر قرار گرفته است. اين كار در ايران براي نخستين بار در اصفهان شكل گرفت، حال آنكه فعاليت هاي انجام شده به شكل محدود و در اندازه طرح‌ها و پروژه‌هاي ناتمام باقي ماند. طي دهه 1370، موضوع فضاهاي سبز عمودي در سياست هاي شهرسازي غلامحسين كرباسچي (شهردار وقت تهران) مطرح شد و در مدت زمان كوتاهي نه تنها ديوارهاي تهران و اطراف بزرگراه ها سبز شدند بلكه گلدان هاي سبز، ساختمان هاي اداري متعلق به شهرداري تهران را آراستند .

در پي اين موضوع فعاليت‌هايي در برخي سازمان‌ها و ادارات وابسته به شهرداري انجام شد به نحوي كه هنوز هم آثاري از آن را مي‌توان در سازمان پارك‌ها و فضاي سبز تهران مشاهده كرد. اما از آنجا كه برنامه‌هاي اجرايي در شهرها هيچ گاه از زيرساخت‌هاي بنيادي و برنامه‌ريزي‌هاي اساسي برخوردار نبوده‌اند، اين طرح نيز مانند بسياري از طرح‌هاي ديگر با تغيير مديريت مسكوت و عقيم ماند و پس از آن هيچ فعاليت چشمگيري در راستاي ادامه پروژه ايجاد فضاي سبز عمودي در تهران مجال بروز پيدا نكرد.

دكتر «امير منصوري»، استاد دانشگاه و صاحب‌نظر در حوزه شهري از كارشناساني است كه ضمن اشاره به مفهوم فضاي سبز عمودي مي‌گويد: «كمبود زمين از يك سو و رشد بدنه‌ها و ارتفاع شهر از ديگر سو، زمينه‌ساز احساس نياز به طبيعت در شهر و شهروندان شد. ساكنان شهرهاي بزرگ در پاسخ به اين نياز علاوه بر فضاهاي سبز افقي، فضاهاي عمودي را نيز به عنوان راه حل مناسب انتخاب كردند.»

برخي كارشناسان اعتقاد دارند كه فضاهاي سبز عمودي غير از نقش بهبود سيما و منظر شهري و همچنين رنگ بخشي بر سيماي خاكستري شهر داراي تاثيرات ديگري از جمله كاهش آلودگي هوا و آلودگي صوتي هستند. منصوري اما نظر ديگري دارد و معتقد است، نقش بيولوژيكي اين عناصر چندان مهم و در خور توجه نيست و آنچه كه اهميت دارد بعد انساني و تاثيرات رواني آن است.

به گفته منصوري ، «در شهرهايي كه مردمانش طبيعت را به دليل زندگي پرمشغله و گراني زمين و مسكن و سكونت در آپارتمان‌هاي تنگ و كوچك فراموش كرده‌اند، پرداختن به چنين موضوعي و گسترش آن در تلطيف روحيه و ايجاد آرامش رواني آنها تاثير به‌سزايي دارد.»

از ديدگاه اين استاد دانشگاه تهران ،تنها راه حل در جهت به خاطر آوردن طبيعت فقط ايجاد ساختمان‌هايي با حياط‌هاي بزرگ و پردرخت نظير آنچه در خانه‌هاي قديمي ايران وجود داشته نيست، بلكه گسترش فضاي سبز در هر جهت (چه عمودي و چه افقي) امكان بازگشت خاطرات گم‌شده مردم از طبيعت را فراهم مي‌سازد.

مهندس «محسن زارع»، كارشناس واحد طراحي سازمان پارك‌ها و فضاي سبز مشهد، نيز از كارشناساني است كه اعتقاد دارد، ايراني هميشه داراي طبعي هنرمندانه است و ايران از ديرباز خاستگاه بسياري از هنرها از جمله هنر باغ‌سازي به ويژه منظرسازي بوده است. هنوز هم در دنيا هنر ساختن و ايجاد باغ ايراني به عنوان نمونه‌اي منحصربه‌فرد و پيش‌گام در جهت توسعه فضاي سبز مطرح مي‌شود.

زارع همچنين مي‌گويد: «اگر بسياري از طرح‌هاي موجود براي ايجاد فضاهاي سز عمودي عقيم مانده‌اند به دليل اين است كه مفهوم معماري سبز هنوز در فرهنگ مردم ما وارد نشده و تعريف خاصي ندارد. همچنين مشكلات موجود براي ايجاد فضاهاي سبز افقي فرصت پرداختن به موضوع فضاي سبز عمودي را از مسئولان و طراحان شهري گرفته است.»

بي‌اهميتي و بي‌توجهي به اين موضوع در حالي در كشور ما مطرح مي‌شود كه به گفته زارع كشورهاي اروپايي داراي رشته تحصيلي در دانشگاه‌هاي خود براي اين موضوع هستند.

در اين ميان اما نبايد از نظر دور داشت كه بسياري از طرح‌ها و برنامه‌هاي موجود زماني تحقق عيني مي‌يابند كه با مشاركت مردم همراه باشند.

منصوري در پاسخ به اينكه چگونه مي‌توان مردم را به ايجاد فضاي سبز عمودي در محل سكونت خود تشويق كرد مي‌گويد: «شايد بهترين راه اين باشد كه قبل از انجام هر برنامه‌اي و يا پروژه‌اي خاص در جهت تحقق آن فرهنگ‌سازي‌هاي مناسب انجام شود. اين موضوع زماني تحقق مي‌يابد كه مسئولان و مديران امور شهرها خود از متوليان اصلي اجراي چنين پروژه‌هايي محسوب ‌شوند.»

چنانكه منصوري مي‌گويد: «گاهي به صورت جسته‌گريخته در برخي بزرگراه‌ها و گذرگاه‌ها طرح‌هايي براي ايجاد فضاي سبز عمودي اجرا شده است. اما اين فعاليت‌ها ناكافي هستند. در مرحله نخست راه‌حلي اساسي براي بردن فضاي سبز از سطح زمين به سطوح بالاتر در شهرها انتخاب و استفاده از ساختمان‌هاي عمومي شهر كه ديد بهتري نسبت به بقيه دارند، است.»

به گفته منصوري اگر معماري و فضاي سبز با يكديگر تلفيق شوند و طراحان منظر در پروژه‌هاي خود به ويژه درباره فضاهاي عمومي به اين موضوع توجه ويژه داشته باشند مي‌توان رغبت عمومي براي گسترش اين فضاها را در شهروندان تقويت كرد.

زارع نيز عقيده دارد تغيير ديدگاه مردم و مسئولان درباره فضاي سبز يكي از اساسي‌ترين راه‌حل‌هاي موجود است.

وي در اين باره مي‌گويد: «تا زماني كه تصور مردم ما از فضاي سبز يك مشت چمن، تعدادي گل و چند درخت باشد نمي‌توان اميدوار بود كه فضاهاي سبز عمودي به شكل گسترده در سطح شهر نمايان شوند.»

به گفته زارع علاوه بر فرهنگ‌سازي و تغيير ديدگاه مردم و مسئولان، جلوگيري از برخوردهاي سليقه‌اي و تدوين قوانين و ضوابط ويژه مي‌تواند كاربرد عمودي فضاي سبز را در شهرها بسط و گسترش دهد.

لینک به دیدگاه
  • 1 ماه بعد...
  • 2 هفته بعد...

کاهش آلودگی هوا با اجرای طرح فضای سبز عمودی

 

علی محمد مختاری درباره اجرای طرح فضای سبز عمودی شهر تهران اظهار کرد: در بعضی مناطق شهر تهران بافت مسکونی فشرده داریم و علاوه بر این با کمبود زمین برای توسعه فضای سبز مواجه هستیم، که خود این امر ضرورت اجرای طرح فضای سبز عمودی را در تهران افزایش می دهد. وی با تاکید بر اینکه برای توسعه فضای سبز باید زمین های بلامعارض وجود داشته باشد، تا بتوان سرانه های فضای سبز را در هر محله و ناحیه تامین کرد، گفت: در برخی مناطق مانند منطقه های 7، 10، 11و 17 به دلیل وجود بافت فشرده مسکونی، سرانه فضای سبز به حد استاندارد نرسیده و پایین است.

مدیر عامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهر تهران عنوان کرد: بر اساس دستور شهردار تهران تصمیم گرفتیم از فضاهای بدون استفاده که در حقیقت نما و پشت بام های ساختمان ها بوده، استفاده کنیم.

مختاری بیان کرد: طرح فضای سبز عمودی شهر تهران بر اساس پیشنهاد شهردار تهران و مصوبه شورای شهر، ابلاغ شده و به همین منظور ستادی از کارشناسان و صاحب نظران برای اجرای آن به طور علمی و کارشناسانه تشکیل شده است. وی افزود: با تشکیل این ستاد، 50 ساختمان به عنوان پایلوت در دستور کار سازمان پارک ها و فضای سبز برای ایجاد فضای سبز عمودی در مناطق 22 گانه شهر انتخاب شد و عملیات اجرایی آن نیز به انجام رسیده است.

مدیر عامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهر تهران با تاکید بر اینکه طرح فضای سبز عمودی شهر از طرح های مهمی است که باید با مشارکت مردم اجرا شود، تصریح کرد: البته اجرای طرح فضای سبز عمودی برای هر ساختمانی امکان پذیر نبوده و این امر به کار کارشناسانه و همچنین داشتن شرایط خاص ساختمان مربوط می شود.

مختاری قدمت ساختمان ونوع مصالح آن از نظر استحکام برای فضای سبز پشت بام ها را از شرایط اجرای طرح فضای سبز عمودی شهر تهران بر شمرد و گفت: این اوامر نقش مهمی در اجرای طرح فضای سبز عمودی داشته که باید به طور دقیق محاسبه شود. وی اضافه کرد: اجرای طرح فضای سبز عمودی شهر تهران علاوه بر اینکه از نظر منظر و زیبایی می تواند تاثیر گذار باشد، فضای سبز محله و منطقه را نیز تامین می کند که خود این امر می تواند نقش مهمی در کاهش آلودگی هوای تهران ایفا کند.

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 3 ماه بعد...

فضاي سبز عمودي؛ چشم انداز فراموش شده شهر

 

موضوع ايجاد فضاهاي سبز عمودي ديرزماني است كه مورد توجه مهندسان طراحي منظر قرار گرفته است.

بلندمرتبه‌ها و ساختمان‌هاي متراكم با قامتي برافراشته در خيابان‌هايي تنگ، علاوه بر درختان خسته و خميده، بر گلدان‌هاي رنگ و رو رفته در پشت پنجره‌هاي دود گرفته شهرمان نيز سايه انداخته اند.

خاطرات رنگ‌ و طراوت شمعداني‌هاي بالكن‌ها، پنجره‌ها و حياط خانه‌هاي‌مان در هزار توي خاكستري ديوارهاي بلند و بتني آپارتمان‌ها و بلندمرتبه‌ها گم شده‌اند. خانه‌ها ديگر آن بالكن‌ها، حياط هاي پر درخت و رديف گلدان‌هاي چيده بر لب حوض را فراموش كرده‌اند.

در اين ميان اما، بارها از پويايي، از شادابي،از دردهاي پنهان و پيداي شهرمان گفته‌ايم و بقاي آن را در گرو وجود اصول معين و مشخص شهرنشيني معرفي كرده‌ايم.

شايد مهم‌ترين اين اصول ايجاد و گسترش فضاي سبز مناسب باشد و اهميت آن به اندازه‌اي است كه مي‌توان مشخصه اصلي يك شهر سالم و پرنشاط را گستردگي و توسعه فضاي سبز در آن شهر دانست. 01.jpg

شهرنشيني و تشديد روند مهاجرت به شهرها، انبوهي از جمعيت‌هاي انساني را در محيط‌هاي محدودي، متراكم و ساكن كرده است. اين وضعيت شرايط را به گونه‌اي در آورده است كه جز با حفظ و توسعه فضاي سبز متناسب با ميزان توسعه جمعيت شهر، زيستن براي مردم ساكن شهرها، امكان‌پذير نيست.

از ميان رفتن باغات و فضاي سبز طبيعي در شهرها به منظور احداث فضاهاي مسكوني علاوه بر كاهش فضاي سبز شهر، موجب افزايش سطح زير پوشش محله‌هاي مسكوني و كمبود زمين براي ايجاد فضاهاي افقي شده است.

توسعه فيزيكي شهر در سطح افقي و ايجاد محدوديت از نظر فضاهاي باز در سطح زمين، بلندمرتبه‌ها را بيش از پيش در اولويت برنامه‌هاي ساخت‌وساز شهري قرار مي دهد.

اين بلندمرتبه‌ها هر چند، خود بر فضاي سبز موجود در سطح زمين سايه افكنده‌اند اما مي توانند در تقويت و اعتلاي محيط زيست شهري نقش مهمي را ايفا ‌كنند.

موضوع ايجاد فضاهاي سبز عمودي در دنيا ديرزماني است كه مورد توجه كارشناسان و مهندسان طراحي منظر قرار گرفته است. اين كار در ايران براي نخستين بار در اصفهان شكل گرفت، حال آنكه فعاليت هاي انجام شده به شكل محدود و در اندازه طرح‌ها و پروژه‌هاي ناتمام باقي ماند. طي دهه 1370، موضوع فضاهاي سبز عمودي در سياست هاي شهرسازي غلامحسين كرباسچي (شهردار وقت تهران) مطرح شد و در مدت زمان كوتاهي نه تنها ديوارهاي تهران و اطراف بزرگراه ها سبز شدند بلكه گلدان هاي سبز، ساختمان هاي اداري متعلق به شهرداري تهران را آراستند .

در پي اين موضوع فعاليت‌هايي در برخي سازمان‌ها و ادارات وابسته به شهرداري انجام شد به نحوي كه هنوز هم آثاري از آن را مي‌توان در سازمان پارك‌ها و فضاي سبز تهران مشاهده كرد. اما از آنجا كه برنامه‌هاي اجرايي در شهرها هيچ گاه از زيرساخت‌هاي بنيادي و برنامه‌ريزي‌هاي اساسي برخوردار نبوده‌اند، اين طرح نيز مانند بسياري از طرح‌هاي ديگر با تغيير مديريت مسكوت و عقيم ماند و پس از آن هيچ فعاليت چشمگيري در راستاي ادامه پروژه ايجاد فضاي سبز عمودي در تهران مجال بروز پيدا نكرد.

دكتر «امير منصوري»، استاد دانشگاه و صاحب‌نظر در حوزه شهري از كارشناساني است كه ضمن اشاره به مفهوم فضاي سبز عمودي مي‌گويد: «كمبود زمين از يك سو و رشد بدنه‌ها و ارتفاع شهر از ديگر سو، زمينه‌ساز احساس نياز به طبيعت در شهر و شهروندان شد. ساكنان شهرهاي بزرگ در پاسخ به اين نياز علاوه بر فضاهاي سبز افقي، فضاهاي عمودي را نيز به عنوان راه حل مناسب انتخاب كردند.»

برخي كارشناسان اعتقاد دارند كه فضاهاي سبز عمودي غير از نقش بهبود سيما و منظر شهري و همچنين رنگ بخشي بر سيماي خاكستري شهر داراي تاثيرات ديگري از جمله كاهش آلودگي هوا و آلودگي صوتي هستند. منصوري اما نظر ديگري دارد و معتقد است، نقش بيولوژيكي اين عناصر چندان مهم و در خور توجه نيست و آنچه كه اهميت دارد بعد انساني و تاثيرات رواني آن است.

به گفته منصوري ، «در شهرهايي كه مردمانش طبيعت را به دليل زندگي پرمشغله و گراني زمين و مسكن و سكونت در آپارتمان‌هاي تنگ و كوچك فراموش كرده‌اند، پرداختن به چنين موضوعي و گسترش آن در تلطيف روحيه و ايجاد آرامش رواني آنها تاثير به‌سزايي دارد.»

از ديدگاه اين استاد دانشگاه تهران ،تنها راه حل در جهت به خاطر آوردن طبيعت فقط ايجاد ساختمان‌هايي با حياط‌هاي بزرگ و پردرخت نظير آنچه در خانه‌هاي قديمي ايران وجود داشته نيست، بلكه گسترش فضاي سبز در هر جهت (چه عمودي و چه افقي) امكان بازگشت خاطرات گم‌شده مردم از طبيعت را فراهم مي‌سازد.

مهندس «محسن زارع»، كارشناس واحد طراحي سازمان پارك‌ها و فضاي سبز مشهد، نيز از كارشناساني است كه اعتقاد دارد، ايراني هميشه داراي طبعي هنرمندانه است و ايران از ديرباز خاستگاه بسياري از هنرها از جمله هنر باغ‌سازي به ويژه منظرسازي بوده است. هنوز هم در دنيا هنر ساختن و ايجاد باغ ايراني به عنوان نمونه‌اي منحصربه‌فرد و پيش‌گام در جهت توسعه فضاي سبز مطرح مي‌شود.

زارع همچنين مي‌گويد: «اگر بسياري از طرح‌هاي موجود براي ايجاد فضاهاي سز عمودي عقيم مانده‌اند به دليل اين است كه مفهوم معماري سبز هنوز در فرهنگ مردم ما وارد نشده و تعريف خاصي ندارد. همچنين مشكلات موجود براي ايجاد فضاهاي سبز افقي فرصت پرداختن به موضوع فضاي سبز عمودي را از مسئولان و طراحان شهري گرفته است.»

بي‌اهميتي و بي‌توجهي به اين موضوع در حالي در كشور ما مطرح مي‌شود كه به گفته زارع كشورهاي اروپايي داراي رشته تحصيلي در دانشگاه‌هاي خود براي اين موضوع هستند.

در اين ميان اما نبايد از نظر دور داشت كه بسياري از طرح‌ها و برنامه‌هاي موجود زماني تحقق عيني مي‌يابند كه با مشاركت مردم همراه باشند.

منصوري در پاسخ به اينكه چگونه مي‌توان مردم را به ايجاد فضاي سبز عمودي در محل سكونت خود تشويق كرد مي‌گويد: «شايد بهترين راه اين باشد كه قبل از انجام هر برنامه‌اي و يا پروژه‌اي خاص در جهت تحقق آن فرهنگ‌سازي‌هاي مناسب انجام شود. اين موضوع زماني تحقق مي‌يابد كه مسئولان و مديران امور شهرها خود از متوليان اصلي اجراي چنين پروژه‌هايي محسوب ‌شوند.»

چنانكه منصوري مي‌گويد: «گاهي به صورت جسته‌گريخته در برخي بزرگراه‌ها و گذرگاه‌ها طرح‌هايي براي ايجاد فضاي سبز عمودي اجرا شده است. اما اين فعاليت‌ها ناكافي هستند. در مرحله نخست راه‌حلي اساسي براي بردن فضاي سبز از سطح زمين به سطوح بالاتر در شهرها انتخاب و استفاده از ساختمان‌هاي عمومي شهر كه ديد بهتري نسبت به بقيه دارند، است.»

به گفته منصوري اگر معماري و فضاي سبز با يكديگر تلفيق شوند و طراحان منظر در پروژه‌هاي خود به ويژه درباره فضاهاي عمومي به اين موضوع توجه ويژه داشته باشند مي‌توان رغبت عمومي براي گسترش اين فضاها را در شهروندان تقويت كرد.

زارع نيز عقيده دارد تغيير ديدگاه مردم و مسئولان درباره فضاي سبز يكي از اساسي‌ترين راه‌حل‌هاي موجود است.

وي در اين باره مي‌گويد: «تا زماني كه تصور مردم ما از فضاي سبز يك مشت چمن، تعدادي گل و چند درخت باشد نمي‌توان اميدوار بود كه فضاهاي سبز عمودي به شكل گسترده در سطح شهر نمايان شوند.»

به گفته زارع علاوه بر فرهنگ‌سازي و تغيير ديدگاه مردم و مسئولان، جلوگيري از برخوردهاي سليقه‌اي و تدوين قوانين و ضوابط ويژه مي‌تواند كاربرد عمودي فضاي سبز را در شهرها بسط و گسترش دهد.

 

منبع: پايگاه اطلاع‌رساني شهرسازي و معماري، ليلا صادق پور

لینک به دیدگاه

باغهای عمودی، از طبیعت تا شهر

 

یا گیاهان واقعا به خاک نیاز دارند؟ خیر ...

خاک چیزی جز یک عنصر نگهدارنده مکانیکی نیست. فقط آب و مواد معدنی محلول در آن به همراه نور و دی اکسید کربن برای گیاهان ضروریست تا عمل فتوسنتز انجام پذیرد.

هر جا که آب در طول سال موجود باشد ( مانند جنگل های استوایی یا کوهستانهای مناطق حاره ) گیاه میتواند رشد کند. چه روی سنگ، چه روی تنه درختان و یا روی شیب های بدون خاک. برای مثال در مالزی، بیش از 8000 گونه گیاه شناخته شده که حدود 2500 نوع آن بدون هیچ گونه وابستگی به خاک رشد می کنند.

01.JPG

 

گیاهان و دیوار، یک ترکیب ماندگار و عجیب

هرگاه ریشه گیاه اجازه رشد درون دیوار را یابد، به آسانی موجب تخریب دیوار و حتی فرو ریختن آن میشود که همین علت موجب تخریب باغ های معلق بابل شد.

اگر آب به صورت منظم به گیاه داده شود، می توان جلوی تخریب توسط ریشه های گیاه را گرفت. به این صورت که ریشه ها فقط روی سطح دیوار گسترش یافته و به درون آن نفوذ نمی کنند. با همین ایده، پاتریک بلنک باغ های عمودی خود را ایجاد کرده است.

هسته این فکر، استفاده از قابلیت ریشه برای رشد، نه تنها در حجم ( خاک، آب یا شن ) بلکه در سطح است.

بدون خاک، سیستم نگهدارنده گیاه بسیار سبک شده و قابلیت به کارگیری روی هر دیواری، بدون نگرانی از ابعاد آن به وجود می آید.

نمونه های گیاهی انتخابی برای رشد روی دیوار، منطبق با آب و هوای همان منطقه می باشد.

باغ های عمودی متشکل از سه جزهستند: قاب فلزی، لایه ای یک سانتیمتری از پی وی سی و لایه ای نمدین از جنس پلی آمید.

قاب فلزی روی دیوار نصب شده و یا می تواند خود ایستا باشد. این قاب یک لایه هوا بین ریشه گیاه و دیوار ایجاد می کند. پی وی سی روی قاب نصب شده و باعث صلبیت کل قاب شده و در ضمن سازه را نسبت به رطوبت عایق می کند. لایه پلی آمید سبب توزیع یکنواخت آب شده و ضمناً قابلیت نگهداری ریشه ها را در درون خود دارد.

02.JPG

گیاهان می توانند به صورت بذر، قلمه یا گیاه کامل درون این بستر پلی آمید با تراکم 30 گیاه در متر مربع کشت شوند. آب غنی شده با مواد معدنی از بالای بستر پلی آمید و پی وی سی به صورت خودکار درون این بستر تزریق می شود. کل وزن این سیستم کمتر از 30 کیلوگرم در متر مربع تخمین زده شده است.

03.JPG

 

مزایا

تعدیل درجه حرارت درون ساختمان چه در زمستان و چه در تابستان.

کمک به پاکیزگی هوا ( این سیستم بالاترین درصد کارایی را از جهت وزن به کارایی دارد. )

تلطیف نمای شهر و افزایش سرانه فضای سبز.

 

امیر حیدری / دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه تهران / نشریه اینترنتی معماری منظر

لینک به دیدگاه
  • 1 ماه بعد...
  • 2 ماه بعد...

سلام مطلبتون جالب بود منم دارم روی سمینارم با همین موضوع کارمیکنم اگه مقاله مفیدیامطلب دیگه ای داریدممنون میشم کمکم کنید.خسته شدم ازبس که دنبال مطلب گشتم.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...