نقد و بررسی يك جمله از "شهر" بگين

[گـنـجـشـک 24371]

شهر تبلور کالبدی جامعه ای است که در آن می زید.

[amirzahedi 956]

تعاريف مختلف شهر:

تعريف عددي: مركزي از اجتماع نفوس كه در نقطه اي گرد آمده و تراكم و انبوهي جمعيت در آن، از حد معيني پايين تر نباشد.

بر اين اساس در بيشتر ممالك حد جمعيت شهر 2500 نفر است.

تعداد و رقم شاخص براي براي شناخت شهر، هم از نظر زماني و هم از نظر مكاني متفاوت است و مختصر آنكه در هر كشوري بنا به موقعيت خاص آن كشور حد جمعيت شهر تفاوت مي كند.

مثلا در فرانسه، آلمان ، چكسلواكي و تركيه، مقياس شناخت شهر از ده تعداد 2000 نفر ساكن است. در ايالات متحده و مكزيك رقم 2500 نفر و در هلند و يونان و آيران 5000 نفر و در ايرلند رقم 1500 نفر مشخص كننده ي شهري بودن يا روستايي بودن يك نقطه مي باشد.

تعريف آماري و عددي ضمن آنكه تعريف روشن و ساده ايست. ولي از نظر علمي نمي توان آن را تعريف جامعي دانست.

تعريف تاريخي: برخي از علما معتقدند كه مراكزي كه از قديم نام شهر به آنها اطلاق شده است به عنوان شهر شناخته مي شوند و در واقع به افتخار قدمتي كه دارند هميشه شهر باقي مي مانند.

تعريف حقوقي: نوع ديگر تعريف شهر، تعريف حقوقي و اداري است. در دوره هاي گذشته، شهرها داراي امتيازاتي بودند كه در روستاها وجود نداشت. مانند بسياري از شهرهاي قرون وسطايي كه حق داشتند براي خود بازار داشته باشند يا به خدمات نظامي بپردازند؛ درحالي كه روستاها از اين امتيازات برخوردار نبودند.

تعاريف ديگري نيز از شهر شده است كه در زير به مفهوم كلي آنها اشاره ميكنيم:

شهر جايي است كه در آن نوع مسكن، رفتار، درآمد، سيماي شهري و پوشاك مردم آن با روستا متفاوت باشد و شغل سكنه ي آن غير از كشاورزي باشد.

به نظر جغرافيدانان، شهر منظره اي مصنوعي از خيابانها،ساختمانها، دستگاهها و بناهايي است كه زندگي شهري را امكان پذير مي سازد.

جغرافيدانان شهر را به عنوان يك واحد مجزا به حساب نياورده و ارتباط آن را با منطقه و كشور مورد مطالعه قرار ميدهند.

طبق ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری ایران، شهر، محلی (مکانی) است با حدود قانونی که در محدوده جغرافیایی مشخص واقع شده و از نظر بافت ساختمانی، اشتغال و سایر عوامل دارای سیمایی با ویژگی های خاص خود است، به طوری که اکثریت ساکنان دایمی آن در مشاغل کسب، تجارت، صنعت، خدمات و فعالیت های اداری اشتغال داشته و در زمینه خدمات شهری از خودکفایی نسبی برخوردارند. شهر کانون مبادلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی حوزه نفوذ پیرامون خود بوده و حداقل دارای ده هزار نفر جمعیت است. یا مکان تجمع عده کثیری از مردم با سلایق، افکار، رفتار و... متفاوت می باشد. از نظر کالبدی، شهر جایی است که دارای ساختمان های بلند، خیابان ها، پارک ها، ادارات، زیرساخت ها و تاسیسات شهری و... می باشد. در بعد اقتصادی نیز شهر جایی است دارای وجه غالب اشتغال صنعتی، خدماتی و سبک مصرف و زندگی یا شیوه تولید متفاوت از روستا است. یکی از انواع تعریف های رایج از شهر، تعریف عددی آن است. به نحوی که در ایران تا سال65 شهر را مکانی می گفتند که جمعیت آن بیش از 5 هزار نفر باشد و از آن تاریخ به بعد، شهر به جایی گفته می شد که دارای شهرداری باشد.

[hosein_j09 63]

شکل شهر تجلی واقعی شیوه ی زندگی و فکر ساکنان آن است

[Angel-Angel 538]

شهر معمولا به جایی اطلاق می شود که از چهار نوع فضای اصلی شامل فضاهای مسکونی، فضاهای سواره و پیاده، فضای سبز و فضاهای خدماتی تشکیل شده باشه.

[SH E I KH 18713]

شهر تداعی کننده خاطرات شهروندان باید باشد.

اگه ماها خرابش نکنیم حتما تداعی کننده خاطرات ساکنان خواهد بود.

[توحید فروغی 751]

درایران شهرها فقط اسمشان شهر است ،یعنی اینکه امکاناتی که یک شهر ایده ال باید داشته باشد در شهرهای ما وجود ندارد.:icon_pf (34):

[sepideghorbani 13]

برای اینکه شهر خوبی بسازم اول باید خودم رو بسازم!!! افکارم ،عقایدم ،علم و فرهنگم رو.

[Diplomat 225]

شهر شهره فرنگه از همه رنگه، به نظرتون ایرانم شهر داره؟ همش یه توهمه!!!

آره به همه بگید که دارید تو شهر زندگی می کنید، شهر خاموش، شهر بی تحرک، شهر ایستا، شهر ریا، شهر دروغ، شهر اغتشاش بصری، شهر گم شده، شهر بی نام و نشون، شهر سیاه...

[khiyal21 1913]

شهر رو مدیریت ،فرهنگ و همکاری همه ساکنین می سازه

[urbanistica 225]

shahre poya shahre paydar ast

[urbanistica 225]

شهر تداعی کننده خاطرات شهروندان باید باشد.

اگه ماها خرابش نکنیم حتما تداعی کننده خاطرات ساکنان خواهد بود.

 

اومدو خاطرات بد باشن