رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

  • پاسخ 1k
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

شایدم گل گاو زبونه.....:ws38:

بیشتر راهنمایی کنین لطفا.....:ws52:

 

چشم عزیزم..

این گیاه جزو علفهای هرزه..هم گیاه دارویی...

ترکیب اسمش از یه حیوان و یه میوه تشکیل شده..

اول اسمش ت:ws3:

لینک به دیدگاه

واقعا سخت بود...:banel_smiley_4:

 

 

 

نام علمی : Sanguisorba officinalis

 

 

نام خانواده : Rosaceae

 

توصیف گیاه : توت روباهی ، گیاهی چندساله است که تا ارتفاع 1 متر رشد نموده و دارای برگ های مرکب پر مانند و ساقه های گل دهنده باریک و منشعب می باشد.

 

ساقه های گل دهنده دارای سرگل های صورتی کوچک و دوکی مانند می باشند. این گیاه سابقاً با نام علمیPoterium officinalis شناخته می شده است. گونه S.minor نیز مشابه این گونه است با این تفاوت که کمی کوتاهتر و کوچکتر می باشد.

 

این گیاه اخیر به سالاد ، پنیر و کره های گیاهی افزوده می شود و علاوه بر این دارای مصارف دارویی مشابه توت روباهی طبی است. گونه دیگری بنام S.anistroides نیز بعنوان دارویی برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

گروه درمانی : قابض ، بند آورنده خون و ضد بواسیر.

 

موارد استفاده و خواص : ریشه های توت روباهی بعنوان داروی موثر برای درمان اسهال شناخته شده اند. این گیاه که به عنوان داروی بواسیر نیز شناخته شده . برای درمان التهاب های دارای خونریزی در روده بزرگ و خونریزی رحم استفاده میشود.

 

بصورت موضعی برای درمان بواسیر ، ناراحتی های مختلف پوستی ( مانند زخم ها ، سوختگی ها و اگزما ) و التهاب های مخاطی ( بصورت محلول های غرغره یا مواد موجود در خمیر دندان ) بکار می رود.

 

عمده استفاده سنتی از این دارو در اروپا و چین خاصیت بند آوردن خون است و به همین دلیل نیز بخش اول نام علمی آن به معنی جذب کننده خون می باشد.

 

شکل و مقدار مصرف : دم کرده حاصل از 2-6 گرم از این گیاه سه بار در روز مصرف شود.

 

عصاره های این گیاه معمولاً در تهیه مرهم ها و محلول های شستشو بکار رفته و بصورت استعمال موضعی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

مواد موثره : ریشه توت روباهی طبی حاوی تانن های قابل هیدرولیز است که عمدتاً از مشتقات اسید گالیک و اسید الاژیک هستند که از آن جمله می توان به 3 و 3 و 4 – متیل الاژیک اسید ، گامبیرین A ، گامبیرین B ، سانگوئین و انوژین اشاره نمود.

 

علاوه بر این مواد ریشه توت روباهی طبی حاوی ( روتوزاید ، کوئرستین ، کائمفرول ) ، پروآنتوسیانیدین های اولیگومریک و ساپونین های تری ترپن مونودسموزیدیک مانند گلیکوزید های اسید پومولیک ( که بعنوان سانگوئی سوربین نیز شناخته میشوند) می باشد.

 

اثرات درمانی : تانن ها و ساپونین های موجود در گیاه دارای خاص قابض بودن ، ضد میکروبی ضد التهابی ، بند آورنده خون و ضد دیابتی هستند.

sanguisorba.jpg

لینک به دیدگاه
واقعا سخت بود...:banel_smiley_4:

 

 

 

نام علمی : Sanguisorba officinalis

 

 

نام خانواده : Rosaceae

 

توصیف گیاه : توت روباهی ، گیاهی چندساله است که تا ارتفاع 1 متر رشد نموده و دارای برگ های مرکب پر مانند و ساقه های گل دهنده باریک و منشعب می باشد.

 

ساقه های گل دهنده دارای سرگل های صورتی کوچک و دوکی مانند می باشند. این گیاه سابقاً با نام علمیPoterium officinalis شناخته می شده است. گونه S.minor نیز مشابه این گونه است با این تفاوت که کمی کوتاهتر و کوچکتر می باشد.

 

این گیاه اخیر به سالاد ، پنیر و کره های گیاهی افزوده می شود و علاوه بر این دارای مصارف دارویی مشابه توت روباهی طبی است. گونه دیگری بنام S.anistroides نیز بعنوان دارویی برای درمان دیابت مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

گروه درمانی : قابض ، بند آورنده خون و ضد بواسیر.

 

موارد استفاده و خواص : ریشه های توت روباهی بعنوان داروی موثر برای درمان اسهال شناخته شده اند. این گیاه که به عنوان داروی بواسیر نیز شناخته شده . برای درمان التهاب های دارای خونریزی در روده بزرگ و خونریزی رحم استفاده میشود.

 

بصورت موضعی برای درمان بواسیر ، ناراحتی های مختلف پوستی ( مانند زخم ها ، سوختگی ها و اگزما ) و التهاب های مخاطی ( بصورت محلول های غرغره یا مواد موجود در خمیر دندان ) بکار می رود.

 

عمده استفاده سنتی از این دارو در اروپا و چین خاصیت بند آوردن خون است و به همین دلیل نیز بخش اول نام علمی آن به معنی جذب کننده خون می باشد.

 

شکل و مقدار مصرف : دم کرده حاصل از 2-6 گرم از این گیاه سه بار در روز مصرف شود.

 

عصاره های این گیاه معمولاً در تهیه مرهم ها و محلول های شستشو بکار رفته و بصورت استعمال موضعی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

مواد موثره : ریشه توت روباهی طبی حاوی تانن های قابل هیدرولیز است که عمدتاً از مشتقات اسید گالیک و اسید الاژیک هستند که از آن جمله می توان به 3 و 3 و 4 – متیل الاژیک اسید ، گامبیرین A ، گامبیرین B ، سانگوئین و انوژین اشاره نمود.

 

علاوه بر این مواد ریشه توت روباهی طبی حاوی ( روتوزاید ، کوئرستین ، کائمفرول ) ، پروآنتوسیانیدین های اولیگومریک و ساپونین های تری ترپن مونودسموزیدیک مانند گلیکوزید های اسید پومولیک ( که بعنوان سانگوئی سوربین نیز شناخته میشوند) می باشد.

 

اثرات درمانی : تانن ها و ساپونین های موجود در گیاه دارای خاص قابض بودن ، ضد میکروبی ضد التهابی ، بند آورنده خون و ضد دیابتی هستند.

sanguisorba.jpg

 

عزیزم اون گونه ای که من گذاشتم این نبود. منتهی اسمشو درست گفتی اشکالی نداره. توت روباه یا علف نقره ای///

لینک به دیدگاه
خیر عزیزم. درست گفتی منتهی گونشو اشتباه گفتی/

پنج انگشت یه چیزه دیگه است..

 

به علف نقره ای معروفه.. بزن سرچ کن...

چیز خاصی راجع بهش نمیاد........

یه مشت چرت وپرت.....

آقا بی خیال اگه میتونی خودت زحمت خواصش رو بکش لطفا...:icon_gol:

لینک به دیدگاه
  • 2 هفته بعد...

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.


×
×
  • اضافه کردن...