O-N 10553 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 مهر، ۱۳۸۹ دوستان عزيز سلام توي اين تاپيك قصد داريم يه نگاهي به دستگاه هاي كمك بطن چپ بندازيم و ببينيم چه انواعي داره و كلا چطوري كار مي كنه. اميدوارم مطالب مفيد باشن. من سعي كردم تا جايي كه ممكنه خلاصه و در عين حال كامل باشه. موفق و پيروز باشيد :icon_gol: 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 مهر، ۱۳۸۹ حتی با وجود مراقبت های دقیق هم بسیاری از بیماران قلبی به مرحله ای می رسند که دیگر نمی توان با استفاده از درمان دارویی کارکرد قلبشان را در حد قابل قبولی نگه داشت.ت خمین زده می شود که در حدود 0.2 درصد از افراد بالای 45 سال در امریکا یعنی حدود 200000 نفر شامل این مسئله می شوند.در صورتی که سالانه تنها حدود 2000 قلب برای پیوند در این کشور در دسترس است . با این دیدگاه و اینکه ما کشوری جهان سومی هستیم اهمیت این مسئله در کشور ما بیشتر مشخص می شود که روشی جایگزین برای زمان قبل از دریافت قلب نیاز است. محققان و صنعتگران برای مدتی بیش از چهار دهه در پی یافتن راه حل این معضل بوده اند که یکی از کارآمد ترین نتایج این تحقیق ها دستگاه کمک بطن چپ است . در ادامه به مطالعه ای در مورد این دستگاه می پردازیم. 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 مهر، ۱۳۸۹ دستگاه های کمک بطن پمپ های مکانیکی هستند که وظیفه ی بطن آسیب دیده را بر عهده می گیرند و همودینامیک نرمال و توانایی خون رسانی به اندام های انتهایی، که بطن نارس قادر به خون رسانی به آن ها نبوده است را باز می گرداند. این وسایل برای دو دسته از بیماران مناسب هستند: دسته ی اول شامل بیمارانی می شود که به دستگاه کمکی بطن نیاز دارند تا قلبشان برای مدتی استراحت کرده کاراییش را باز یابد. با این تفاصیل یک شرط حیاتی برای برداشتن بار از روی بطن ، کاهش کار عضلات قلب و ماکزیمم کردن برون ده قلبی، این است که تخلیه ی کاملی از بطن صورت گیرد.اغلب این ها بیمارانی با شوک پس از برش قلب هستند. دومین گروه شامل بیمارانی با انفارکتوس عضلات قلب ، میوکاردیت حاد ، یا مراحل آخر بیماری قلبی که امیدی به بازیابی کارایی قلبی وجود ندارد و از ساپورت مکانیکی به عنوان پلی برای عمل پیوند قلب استفاده می کنند ، می گردد. دستگاه های کمک بطن موجود عبارتند از : extracorporeal membrane oxygenation ، دستگاه غیر ضربانی خارجی یک بطنی و دو بطنی ، دستگاه های ضربانی خارج بدنی و کاشت پذیر و قلب مصنوعی کامل. اگرچه اکثر این دستگاه ها نیاز دارند که بیمار همواره به دستگاه های راه انداز بزرگ خارج بدنی متصل باشند، کوچک سازی اجزای کنترلی و منبع نیرو ، به ایجاد دستگاه های کمک بطن قابل پوشیدن منجر شده است. این نسل آخر دستگاه ها، توانبخشی بیمار ، عدم محدودیت حرکت ، مرخص شدن بیمار و بازگشت به کار سریع تری را فراهم می سازد. افزایش زمان ماندن ایمپلنت در بدن ،اهمیت مناسب بودن دستگاه های کمک بطن کاشتنی برای مدت طولانی را افزایش می دهد از این لحاظ که این روش مزیت هایی نسبت به تعویض کلی قلب دارد.از جمله این مزیت ها می توان به توانبخشی سریع تر و جلوگیری از خطرات ناشی از سیستم ایمنی بدن و نپذیرفتن قلب توسط بدن اشاره کرد.مهم تر از همه این که از این وسیله می توان برای کمک کردن به بیمارانی که در صورت استفاده نکردن از این دستکاه ها تا قبل از دریافت قلب ، می میرند ، استفاده کرد. در ادامه به بررسی تکامل دستگاه های کمک بطن چپ کاشتنی می پردازیم. 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 مهر، ۱۳۸۹ در سال 1964بنیاد ملی قلب ، ریه و خون آمریکا شروع به حمایت از تولید دستگاه های مکانیکی کمکی سیستم گردش خون ، برای استفاده های بلند مدت و کوتاه مدت ، شامل یک قلب مصنوعی کامل نمود. ده سال بعد فعالیت ها روی ساخت دستگاهی کاملا قابل کاشت با منبع کاملا الکتریکی متمرکز شد چرا که دستگاه های کاملا مکانیکی را نمی توان طوری کوچک سازی کرد که همان کارایی اولیه را داشته باشند.در آن زمان دستگاه ها بیمار را مجبور می کردند تا همواره به منابع تغذيه حجیم و سنگینی متصل باشند و استقلال را از آن ها می گرفتند علاوه بر این حرکت آن ها را نیز محدود می کردند. اولین جایگذاری قلب مصنوعی کامل پنوماتیکی دردهه ی 1980 ،توسط DeVries و همکارانش صورت گرفت(Jarvic-7-100) . پس از آن بررسی بالینی گسترده ای روی دستگاه های کمک بطن چپ به عنوان پلی به سوی تعویض قلب صورت گرفت که نتایج آن نشان دهنده ی موفقیت در 65 درصد موارد برای سلامتی تا زمان تعویض و 50 درصد موفقیت برای بیمارانی که با دارو درمان شدند ، بود. با تکیه بر این نتایج سازمان غذا و داروی آمریکا در سال 1994 استفاده از دستگاه کمک بطن چپ با منبع خارج بدنی را به عنوان پلی برای جایگزینی قلب تایید کرد. در این دهه پیشرفت های تکنولوژیکی در ساخت دستگاه های کمک بطن چپ ، بیومواد و کوچک سازی ها موجب حذف کنسول های خارجی بزرگ شدند ، و سیستم های قابل پوشیدن در بیماران منتظر دریافت قلب بسیار خوب کار کردند. با دستگاهای موجود 91 درصد از بیماران با نارسایی حاد قلب می توانند از بیمارستان مرخص شوند و 74 درصدشان هم تا زمان دریافت قلب زنده بمانند. هدف ساخت دستگاههای کاملا قابل کاشت همواره در حال بررسی است و تلاش های بسیاری در این زمینه صورت گرفته است. ولی مشکل عمده ی این وسایل این است که به سختی می توان به آن ها اعتماد کرد. 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ مطالعات گسترده ای بر روی دستگاه های مکانیکی عملی تر و مفید تری برای پشتیبانی از قلب صورت گرفته که به ساخت انواع مختلفی از این دست دستگاه ها انجامیده است.اگرچه هر دستگاهی خواص مربوط به خود را دارد ولی پمپ هایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند ، در سه دسته طبقه بندی می شوند : پمپ های سانتریفیوژی(centrifugal pumps) ،پمپ های حجم-جابجایی(volume-displacement pumps) و پمپ های جریان محوریaxial-flow pumps) . علاوه بر این سه گروه ملاحظات بالینی متفاوت برای پشتیبانی مکانیکی قلب تعریف شده است.پشتیبانی گذرا مربوط به حالتی است که بازیابی قلب طبیعی پیش بینی می شود. در مورد افرادی که کاندید دریافت قلب می باشند ولی ممکن است تا زمان دریافت قلب زنده نمانند از دستگاه های کمک بطن چپ به عنوان پلی برای پیوند(bridge to transplantation) استفاده می شود.در نهایت هم برای بیمارانی که کاندید دریافت قلب نیستند و بازیابی عملکرد قلب هم مورد انتظار نیست ، دستگاه های کمک بطن چپ به عنوان یک درمان طولانی مدت(destination therapy) به عنوان جایگزینی ماندگار برای قلب طبیعی مورد استفاده قرار می گیرند.راهکار آخر اگرچه به تازگی وارد مرحله ی استفاده ی کلینیکی شده است به نظر می رسد که نقطه ی عطفی در آینده ی درمان های قلبی باشد. پمپ های سانتریفیوژی ، با مکانیزمی شبیه پمپ های بای پس قلبی ریوی کار می کنند . این نوع پمپ ها شامل یک روتور مخروطی شکل که درون محفظه ای پلاستیکی یا فلزی قرار گرفته می شوند . خون از راس مخروط وارد پمپ شده از لبه های قاعده ی آن خارج می شود . چرخش روتور یک نیروی جانب مرکز ایجاد کرده ، آن را به خون می دهد که موجب ایجاد جریان ثابت غیر ضربانی می گردد . یکی از اولین دستگاه های سانتریفیوژی " Biomebicus Perfusion System " (Medtronic) ، هنوز هم مورد استفاده ی کلینیکی قرار می گیرد اگرچه فقط برای استفاده ی کوتاه مدت کارآمد است. پمپ های حجم-جابجایی ، شامل یک حفره یا کیسه می شوند که هم به صورت غیرفعال و هم با استفاده از مکشی که حین انبساط حفره ایجاد می گردد ، پر می شوند . سپس حفره یا کیسه به وسیله ی فشار خارجی اعمال شده ،فشرده شده ، خون را پمپ می کند. بنابر این این سیستم ها سیستول و دیاستول سیکلی را شبیه سازی می کنند و جریانی ضربانی تولید می کنند . این پمپ ها دارای یک دریچه ی ورودی (پروتز زیستی یا مکانیکی) هستند که جریان یک طرفه ای ایجاد کرده از بروز جریان برگشتی حین سیستول جلوگیری می کند و یک دریچه ی خروجی نیز از جریان برگشتی حین استراحت مکانیکی جلوگیری می نماید.از جمله این دستگاه ها می توان به سیستم هارت میت ، سیستم توراتک (هر دو از شرکت توراتک) ، سیستم نواکر (شرکت ورد هارت) و سیستم AB5000 (شرکت آبیومد) اشاره کرد. دستگاه های هارت میت و نواکر در حفره ی شکمی کار گذاشته می شوند درحالی که سیستم های توراتک و AB5000 خارج بدنی هستند.( یا “paracorporeal” که نزدیک دیواره ی شکمی قرار داده می شود) قلب مصنوعی کامل نوع دیگری از پمپ های حجم جابجایی است و مانند همه ی پمپ های حجم جابجایی ، جریان پالسی تولید می کند اگرچه برای کار گذاری این دستگاه ، هر دو بطن قلب باید برداشته شوند و دستگاه در محل اناتومیکی قلب قرار می گیرد.مثال هایی از قلب مصنوعی کامل عبارتند از دستگاه های کاردیو وست ( SynCardia) و آبیوکر (Abiomed). 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ نوع سوم دستگاه های کمک بطن چپ ، دارای پمپ های جریان محوری هستند . این پمپ ها شامل یک پروانه موتور (impeller) -یک روتور با پره های مارپیچ که حول یک شفت مرکزی قرار گرفته اند- می شود.چرخش پروانه موتور موجب جریان یافتن خون از یک روزنه ی ورودی به کانال خروجی می شود.مثال هایی از این دستگاه ها عبارتند از : جارویک 2000 (Jarvic Heart) ، دستگاه دباکی (MicroMed) و هارت میت II (Thoratec) . دستگاه های دباکی و هارت میت II در حفره ی شکمی کاشته می شوند حال آنکه جارویک2000 ، مستقیما درآپکس بطن چپ قرار می گیرد. برای کاشت اکثر دستگاه های کمک بطن چپ به جراحی قلبی نیاز است 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ پیشرفت های تکنولوژیکی موجب ساخت دستگاهای کمک بطن چپ با منابع الکتریکی شده است که به بیمار اجازه ی ترک بیمارستان و بازگشت به زندگی مستقل خود را می دهند.در حال حاضر چندین سیستم ارایه شده است که از جمله آن ها می توان به سیستم ThermoCardioHeartmate ، دستگاه 1205 VE (ThermoCardiosystems, Woburn, Mass) و سیستم کمک بطن چپ Novacor N100 (Baxter Healthcare, Oakland, Calif). هر دو دستگاه ها طی یک برش میانی قفسه ی سینه کاشته می شوند. در این دستگاه ها یک ماسوره ی جریان ورودی در apex بطن چپ قرار می گیرد و لوله ای برای جریان خروجی به آئورت صعودی متصل میگردد.محفظه ی پمپ در دیواره ی شکمی قرار می گیرد. هر دو دستگاه هم می توانند در یک مد با نرخ ثابت فعالیت کنند و یا اغلب در یک مداتوماتیک که به شرایط طبیعی بدن نزدیک تر است. در حالت اتوماتیک دستگاه زمانی خون را پمپ می کند پمپ حدود 90 درصد پر است یا هنگامی که کاهش نرخ پر شدن (ورودی) را حس می کند.با افزایش فعالیت بیمار پمپ زود تر پر می شود و نرخ (یا حجم ضربانی) به طور اتوماتیک افزایش می یابد که موجب افزایش خروجی پمپ می گردد.در صورتی که فعالیت بیمار کاهش یابد ،پر شدن پمپ و خروجی کاهش می یابد.به دلیل اینکه دریچه ی آئورت در صورت استفاده از دستگاه کمک بطن چپ به ندرت باز و بسته می شود ، خروجی پمپ به معنی برون ده قلبی خواهد بود. 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ هر دو دستگاه می توانند به برودن ده قلبی نزدیک 10 لیتر بر دقیقه برسند وحجم ضربانی و نرخ های ماکزیمم مشابهی دارند سیستم Heartmate از سطوح بیولوژیک بافته ای استفاده می کند(تصویر A). خون با استفاده از یک صفحه ی فشاری که با یک موتور الکتریکی دوار فعال می شود،از دستگاه خارج می گردد.سیستم Novacor (تصویر B) از سطوح بیولوژیکی ساخته شده از پلی یوریتان استفاده می کند و نیاز مند این است که بیمار به مدت طولانی تحت درمان با وارفارین قرار گیرد.منبع سیستم هم یک سیستم دارای دو صفحه ی فشاری است که به الکترومغناطیس فعال می شود. یک سیم یک طرفه که شامل کابل الکتریکی و منفذ هوای اتمسفری است از طریق پوست پمپ را به بیرون ارتباط می دهد. سیم از مخمل پلی استر ساخته شده که موجب اتصال بافت در پوست میگردد که با ثابت نگه داشتن سیم ، از عفونت جلوگیری می کند. هر دو دستگاه از دو باطری قابل شارژ تغذیه می شوند که 4 تا 6 ساعت می توانند کار کنند و اغلب به صورت جلیقه یا کمربند پوشیده می شوند. امروزه دستگاه های الکتریکی قابل پوشش که در دسترس هستند ، مکانیزم های پشتیبان خارجی دارند که در صورت نارسایی دستگاه بدون نیاز به جراحی دوباره ، ساپورت لازم را ادامه می دهند. اگر امکان خرابی دستگاه وجود داشته باشد قلب طبیعی باید بتواندتا وقتی که دستگاه معاینه شود ، جریان خون سیستمی را تامین کند.چون واحد کنترل الکترونیکی دستگاه بیرون آن قرار دارد ، تعمیرات این قسمت ها آسان است.درصورتی که موتور ازکار بیفتد دستگاه صفحه ی فشاری به وسیله ی یک پمپ دستی به صورت پنوماتیکی فعال می شود. اگرچه اکنون توجهات بیشتر بر ساخت دستگاهی متمرکز شده که از لحاظ زیبایی خوش آیند بوده ، کاملا قابل کاشت باشد،بعضی مشکلات مانع استفاده ی کلینیکی آن ها می شوند.در همه ی دستگاه های پالسی ، یک حفره ی کامپلیانس برای جبران جابجایی هوا مورد نیاز است.تلاش هایی در جهت ساخت حفره ی کامپلیانس قابل کاشت صورت گرفت که با مشکلاتی فنی ناشی از پاسخ های بدن از جمله تولید بافت فیبروز و پر شدن حفره از آب و خروج گاز از آن مواجه شد . 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ انتخاب یک موضوع بسیار مهم است که نتیجه ی نهایی وضعیت بیماری که دستگاه کمک بطن دریافت کرده را مشخص می کند.به طور کلی بیمازانی که برای دریافت lvad انتخاب میشوند ، در مراحل پایانی بیماری قلبی هستند که هنوز آسیب جبران ناپذیری به اندام انتهاییشان وارد نشده است. برای بیمارانی که ضعیف تر از آن هستند که تحت عمل پیوند قلب قرار گیرند مانند کسانی که نمی توانند از دستگاه بای پس قلبی ریوی جدا شوند ، استفاده کوتاه مدت از یک دستگاه کمک بطن چپ خارج بدنی اولین مرحله ی درمانی است. برای بیمارانی که کاندید های مناسبی برای دریافت قلب هستند ولی توانایی زنده ماندن در مدت 3 تا 4 ماهه انتظار قبل از دریافت را ندارند ، دستگاه کمک بطن چپ به عنوان پلی برای پیوند به کار می روند. این دستگاه ها برای افرادی با هیکلی بزرگ و گروه خونی o بسیار مناسب است . اگر چه دستگاه کمک بطن چپ هنوز به طور گسترده برای بیمارانی که کاندید دریافت قلب نیستند مانند بیماران دیابتی و افراد پیر مورد استفاده قرار نگرفته است ، این دستگاه ها ممکن است در نهایت ، درمان ارجح قرار گیرند. یک شماتیک کلی از فرآیندی که برای انتخاب بیماران برای دریافت lvad صورت می گیرد در پست قبل آمده است. در جدول زير نیز با توجه به مشکل بیمار نوع دستگاه مشخص شده است. البته در هر صورت این پزشک است که با توجه به شرایط بیمار دستگاه را انتخاب می نماید و این جداول نتیجه ی قطعی در بر ندارند. 3 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ بیماری های دریچه های قلب بیمارانی که از قبل دچار stenosis میترال یا برگشت خون در دریچه ی آئورت هستند ممکن است قبل از دریافت دریچه نیازمند اصلاح بیماری دریچه باشند. بیماری شریان کرونری کسانی که از بیماری شریان کرونری رنج می برند معمولا تا مدتی پس از کاشت دستگاه هم آنژین مصرف می کنند.در مورد این افراد به دلیل اینکه مدتی پس از کاشت ، به دلیل نا کار آمدی شریان های کرونری ، خون رسانی به قلب راست محدود شده ، قلب راست دچار نارسایی می گردد و به دنبال آن خون کمتری به دستگاه کمک بطن چپ وارد می گردد ، پیشنهاد می شود که بیمار اول یک گرفت برای درمان شریان کرونری دریافت کند. در یک روش جراحی ، طی عمل کاشت دستگاه کمک بطن چپ ، گرفت نیز کار گذاشته می شود. بی نظمی بی نظمی های بطنی و دهلیزی که عموما در بیمارانی با بیماری عضلات قلب شایع است بعد از کاشت هم ادامه پیدا خواهد کرد . در گذشته تصور می شد که بی نظمی های شدید موجب می شود که این بیماران کاندید های مناسبی برای دریافت LVAD نباشند ولی امروزه این مسئله به اثبات رسیده است که این افراد هم می توانند LVAD دریافت کنند بدون اینکه با مشکل همودینامیکی جدی ای روبرو شوند. مطالعه ای در سال 1994 نشان داد که 9 نفر از 21 بیماری که LVAD دریافت کرده بودند ، 0 تا 186 روز پس از کاشت با بی نظمی شدید دهلیزی روبرو شدند. فشار شریانی و ورید های مرکزی تغییری نکرده ، جریان خون به درون دستگاه به طور متوسط 1.4 لیتر بر دقیقه در شروع بی نظمی کاهش یافت ولی پس از cardioversion به حالت عادی بازگشت. عیوب مادرزادی عیوب جداری درون قلبی(Intracardiac septal defects) باید قبل از دریافت LVAD درمان شوند تا از نشت خون از راست قلب به چپ آن جلوگیری کنند چرا که این مسئله موجب کاهش درصد اشباع اکسیژن می گردد .این مسئله می تواند موجب کاهش ناگهانی فشار ورودی به قلب چپ شود. 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ از جمله عوارضي كه در صورت كارگذاري دستگاه ممكن است رخ دهد مي توان به موارد زير اشاره كرد : خون ریزی ، نارسایی قلب راست ، انسداد راه های هوایی و نارسایی ارگان های چند سیستمی ، شایع ترین دلایل نارسایی زود رس دستگاه و مرگ بیمار پس از کار گذاری هستند.عوارض بلند مدت این دستگاه هم عبارتند از عفونت ، ترومبوامبولیسم و عدم موفقیت دستگاه. 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ در ادامه به توضيح كاركرد برخي از انواع اين دستگاه ها مي پردازيم: دستگاه کمک بطن چپ هارت میت (سازنده : توراتک) این دستگاه ها دو نوع هستند : نوع پنوماتیک و نوع الکتریکی . مدل پنوماتیک که با فشار هوا کار می کند ، دارای یک واحد توان قابل حمل است . واحد توان این دستگاه را می توان روی یک چرخ دستی کوچک هل داد. مدل الکتریکی که هارت میت VE نامیده می شود ، به عنوان یک ایمپلنت دائمی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ، در مرحله ی آزمایش است . هارت میت در شکم بیمار قرار داده می شود.سیستم هارت میت از یک پمپ خون قابل ایمپلنت ، خط انتقال الکتریکی و کنسول درایو (پنوماتیک) خارجی که نیروی پمپ را تامین می کند، تشکیل شده است. HeartMate VE pneumatic system خون از طریق لوله ای که به بطن چپ قلب بیمار متصل شده است به داخل دستگاه می رود. به محض اینکه خون از قلب به داخل دستگاه تخلیه شد ، سیستم کنترل خارجی ، فرمان پمپ می دهد . یک صفحه ی فشارنده ، یک دیافراگم انعطاف پذیر را با فشار به بالا هل می دهد. این عمل خون را در لوله ای که به آئورت متصل شده است ، می راند . دریچه ها جهت صحیح جریان خون را حفظ می کنند . یکی از مشکلات بزرگ با LVAD ها چسبندگی خون به داخل دستگاه و لخته شدن خون است که باعث سکته می شود . صاف و یکنواخت ساختن سطوح اصلا به رفع این مشکل کمکی نمی کند ، اما منسوج ساختن آن ها که با روش معینی انجام می شود ، می تواند مفید باشد هارت میت از سطوح بافته شده ای استفاده می کند که بدن فرد را به ته نشین کردن موادی از خون بر روی این سطوح ترغیب می کند . این مواد خونی در حقیقت یک لایه ی بیولوژیکی روی سطوح داخلی دستگاه تشکیل می دهند. این پوشش بسیار شبیه سطوح داخلی شریان ها و ورید ها (اینتیما) است و به جلوگیری از سکته کمک می کند. هارت میت یک پمپ ضربان ساز نامیده می شود زیرا خون را در یک سیکل استراحت / پمپ (درست همان گونه که قلب عمل می کند) پمپاژ می کند. این همان مفهوم پالس است . هارت میت می تواند تا 10 لیتر خون را در هر دقیقه پمپ کند و به این ترتیب می تواند خون زیادی را به تمام ارگان های بدن برساند. بعد از پیوند ، بیمار از یک کنترلر که به وسیله ی یک کمر بند حمل می شود و یک جفت باطری قابل شارژ برای تغذیه ی هارت میت استفاده می کند.با این وضعیت بیمار می تواند برای حدود 5 تا 6 ساعت در حرکت باشد. هارت میت دارای دو مد عملکردی است : مد ثابت که باعث می شود دستگاه با سرعت ثابتی پمپ کند و مد خودکار سبب می شود در شرایطی که بیمار فعال است دستگاه ، خون بیشتری پمپ کند و اگر بیمار فعال نباشد خون کمتری را پمپ کند. این حالت کنش حساس به نرخ نامیده می شود . یک واحد مجزا باطری ها را شارژ می کند و چگونگی عملکرد دستگاه را نمایش می دهد و همچین دارای یک اتصال مستقیم تغذیه برای زمانی است که باطری ها استفاده نمی شود. 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ دستگاه کمک بطن چپ دباکی (سازنده : میکرومد) این lvad به طور کامل درون بدن جای می گیرد . دستگاه دباکی ضربان ساز نیست . این دستگاه به جای سیکل پمپ / استراحت قلب حقیقی ، خون را به طور پیوسته در سراسر بدن به حرکت در می آورد.خوب یا بد بودن این حالت هنوز مشخص نیست. دانشمندان دچار تردید هستند که جریان خون پیوسته در بدنی که ملزم به استفاده از سیکل پمپ / استراحت است بتواند ایده ی بلند مدت خوبی باشد.دستگاه های غیر ضربان ساز تقریبا بی صدا هستند حال آنکه دستگاه های ضربان ساز با هر ضربان ، نویزی ایجاد می کنند . اندازه ی این دستگاه در حدود یک دهم اندازه ی سایر تولیدات vad ضربان ساز در بازار (اندازه ی 3*1) و وزن آن کمتر از 4 اونس است. از آنجایی که امکان پیوند دستگاه های بزرگتر در افراد کوچک اندام و کودکان وجود ندارد ، اندازه ی کوچک این دستگاه به این افراد امید درمان می بخشد . همچنین ، کوچک بودن دستگاه و قابل انعطاف بودن کابلی که از طریق پوست از بدن خارج می شود ، نرخ عفونت را کاهش می دهد.در ضمن این دستگاه ، عوارض و مشکلات حانبی خفیفی را نشان می دهد و پتانسیل این دستگاه در کاهش عوارض همولیز و ترومبوامبولی ، ایمنی آن را برای بیمار بالا می برد. دستگاه دباکی در حال حاضر دارای قیمتی پایین است. این دستگاه فقط یک قسمت متحرک دارد که القاگر / ایمپلر نامیده می شود . بررسی ها تا کنون نشان داده است که این vad ها تا حدود 5 سال نیازی به تعویض ندارد.سیستم پمپ شامل لوله ورودی و پمپ تیتانیومی ، کابل زیرپوستی ، پروب سنجش جریان و گرفت جریان خروجی است. ایمپلر دارای 6 تیغه است به همراه 8 آهنربا که در هر تیغه کار گذاشته شده اند.سرعت چرخش بین ایمپلر 8000 تا 12000 بار در دقیقه است و این سرعت چرخش به ایمپلر اجازه می دهد تا 10 لیتر خون را در دقیقه پمپ کند. تمام قسمت ها در لوله ی تیتانیومی درزبندی شده ای محصور شده اند . پمپ به وسیله ی استاتور موتور جریان مستقیم که در محفظه استاتور جای گرفته است راه اندازی می شود . لوله ورودی تیتانیومی به بطن چپ متصل می شود و لوله خروجی به آئورت دوخته می شود . واحد کنترل اصلی ، سیستم پشتیبان خانگی بیمار نام دارد . این سیستم زمانی که بیمار ساکن است ، باطری ها را شارژ کرده و توان مورد نیاز دستگاه را تامین می نماید . وزن سیستم پشتیبانی خانگی بیمار در حدود 10 پوند است. کنترلر و دو باطری در جعبه حامل نصب می شوند . این جعبه به وسیله یک بند بر روی شانه حمل می شود و وزن ان در حدود 5 پوند است . مجموع زمان های کارکرد دو باطری داخل جعبه 6 تا 8 ساعت برای هر بار شارژ است. 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ دستگاه کمک بطن چپ ارو لاین هارت (سازنده : ارو اینتر نشنال) این دستگاه یک VAD ضربان ساز است و به جای سیم هایی که از پوست عبور می کنند از یک فرستنده توان بی سیم استفاده می کند.در واقع بیمارانی که از این VAD استفاده می کنند ، درون بدن خود دارای یک باطری هستند که به آن ها اجازه می دهد برای مدت 20 دقیقه به طور کامل از باطری پک خارجی جدا باشند . وقتی این سیستم در یک بیمار ایمپلنت می شود ، لوله یا سیمی از پوست عبور نمی کند. این سیستم ترنسکوتانئوس است که به معنای "از میان پوست" می باشد!!! و آن روشی است که توان سیستم ، از طریق پوست و بدون عبور سیم تامین می شود . یک مزیت این روش ، کمتر بودن احتمال عفونت است. هرجا که لوله یا سیمی از پوست عبور کند ، احتمال عفونت و جود دارد.بدون وجود لوله یا سیم ، خطر عفونت کمتر است. ارو لاین هارت با هدف دائمی بودن طراحی شده است. قطعات می توانند بدون تعویض کل دستگاه ، تعویض کردند. مانند VAD دباکی ، ارو لاین هارت نیز برای مدت نسبتا طولانی در اروپا مورد آزمایش بالینی بوده است. منبع تغذیه ی خارجی ، یک جفت باطری پک است که روی کمر بند بسته می شود. این باطری ها موتور را از طریق یک سیم پیچ ترانسفورماتور که خارج قفسه ی سینه بسته شده است ، به حرکت در می آورند . زمانی که سیم پیچ ترانسفورماتور خارجی بر بالای سیم پیچ ترانسفورماتور ایمپلنت شده قرار داده می شود ، جریان الکتریکی ایجاد می کند. این جریان ، باعث ادامه ی حرکت پمپ می شود . این VAD زمانی پمپ می کند که یک صفحه ی فلزی بر روی کیسه ی پلاستیکی خون فشار وارد کند و خون را با فشار به خارج از کیسه براند.این صفحه ی فلزی به وسیله ی یک موتور الکتریکی مینیاتوری به حرکت در می آید و یک کنترلر نیز هنگامی که میزان فعالیت بیمار کم و زیاد می شود، پمپ کردن را افزایش یا کاهش می دهد. در اینجا هیچ لوله خروجی هوا از پوست (مانند بیشتر LVAD های دیگر) بیرون نمی آید. زیرا یک محفظه ی کمپلیانس ، مراقب تغییرات حجم گاز با هر ضربان پمپ است . هوای درون محفظه ی کمپلیانس به پمپ کردن کمک می کند ، اما بعد از مدتی هوا از دیواره ی سنتتیک محفظه به درون بدن نشت می کند و پراکنده می شود. هوا باید هر چند مدت یک بار عوض شود. مواد جدید برای بر طرف کردن این اشکال تحت بررسی هستند. 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ دستگاه های کمک بطن چپ نواکر (سازنده : ورلد هارت) LVAS یا LVAD نواکر ورلد هارت ، یک سیستم قابل ایمپلنت و قابل پوشیدن است که برای بیمارانی که نارسایی قلبی زندگی شان را تهدید می کند ، مورد استفاده قرار می گیرد .LVAS نواکر در بیشتر از 1500 بیمار پیوند زده شده است و اولین دستگاه پشتیبان گردش خون مکانیکی در یک بیمار برای مدت بیش از 6 سال است . این LVAS ، یک پمپ ایمپلنت شده ی شکمی است که به صورت الکترومغناطیسی راه اندازی می شود و با گرفتن اکثر بار کاری بطن چپ که محفظه ی پمپ کننده ی اصلی قلب است ، گردش خون را پشتیبانی می کند . کنترلر خارجی به پمپ ایمپلنت و صل شده به وسیله ی رابط های زیر پوستی (لوله های کوچکی که سیم های کنترل و تغذیه را از طریق پوست بیمار بیرون می آورند) متصل می شود. 5 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مهر، ۱۳۸۹ من سعي كردم كه مطلب اكثر جنبه ها رو پوشش بده به خاطر همين خيلي تخصصي وارد مبحث نشدم. اگه علاقه مند بودين مي تونيم در موردش با هم بحث و تبادل نظر كنيم. ايمدوارم خوب بوده باشه. منبعي كه استفاده كردم هم اينا بودن. اگه علاقه مند بودين به اينا مراجعه كنين. Articles: Kenneth L. Baughman, M.D., and John A. Jarcho, M.D. “Bridge to Life -Cardiac Mechanical Support” , nejm برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام org august 30, 2007 DANIEL J. GOLDSTEIN, M.D., MEHMET C. OZ , M.D.,AND ERIC A. ROSE , M.D “IMPLANTABLE LEFT VENTRICULAR ASSIST DEVICES” ,The New England Journal of Medicine ERICA. ROSE M.D. et al “LONG-TERM USE OF A LEFT VENTRICULAR ASSIST DEVICE FOR END-STAGE HEART FAILURE”,The New England Journal of Medicine Copyr ight © 2001 by the Massachusetts Medical SocietyVOLUME 345 NOVEMBER 15, 2001 NUMBER 20 Books: Siamak Najarian, “Introduction to Biomedical Engineering” Websites: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام http://www.columbiasurgery.org-news-si-img-pic/lvad_heartmate برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اينم يه فيلم خيلي جالبه لینکش رو براتون گذاشتم که اگه علاقه مند بودید ببینید. مربوط به قسمت انواع پمپ ها میشه. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
O-N 10553 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 شهریور، ۱۳۹۱ درون دوستان عزيز چون لينك فيلم پريده بود آپش كردم. ميتونيد از اين آدرس دانلود كنيد. حجمش حدودا 7 مگ هست. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مقالهاي كه ويدئو رو همراهش انتشار دادن اين هست 4 لینک به دیدگاه
oiuwer 464 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، ۱۳۹۱ مطلب فوق العاده مفید و جالبیه... فقط یه مشکل کوچیک داره که عکسهای پستها هم پریده... به همین دلیل بنظرم اگه دوستان اول فیلم رو ببینن و بعد شروع به خوندن مطالب بکنن خیلی مفیدتر خواهد بود... :w72: لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده