Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مهر، ۱۳۸۹ فاكتور اوليه در ايجاد پوسيدگى ريشه، عقب نشينى لثه است كه اغلب ناشى از بيمارى لثه است كه در اين حالت ريشه هاى عريان بسيار مستعد پوسيدگى هستند. فاكتورهاى ديگرى كه با افزايش شيوع اين پوسيدگى ارتباط دارد، ميزان سن، فقدان فلورايد موجود در آب، بهداشت ضعيف دهان و خوردن مكرر مواد غذايى حاوى كربوهيدرات است. درمان پوسيدگى ريشه شامل ترميم دندان و مشاوره تغذيه است. پوسيدگى ريشه يك بيمارى عفونى دندان است كه در بالغين مسن تر بيشتر مشاهده مى شود، زيرا اين گروه از افراد دندان هاى طبيعى خود را در مدت بيشترى نگه داشته اند. لینک به دیدگاه
Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مهر، ۱۳۸۹ عوامل تغذيه اى موثر بر پوسيدگى دندان عوامل تغذيه اى موثر بر پوسيدگى دندان عبارتند از: دفعات مصرف مواد كربوهيدراتى يا قندى، نوع تغذيه، دفعات غذا خوردن، تركيبات مواد غذايى و آشاميدنى، مدت زمان تماس دندان با مواد غذايى و آشاميدنى. مواد غذايى مولد پوسيدگى كربوهيدرات ها ماده ايده آل براى باكترى هاى مولد پوسيدگى دندان هستند و فرآورده هاى اسيدى ناشى از آنها موجب كاهش hp بزاق به پايين تر از ۵/۵ مى شود كه زمينه مناسب را براى توليد پوسيدگى فراهم مى كند. مواد قندى در چهار گروه از شش گروه مواد غذايى موجود هستند: ۱- حبوبات ۲- ميوه ها ۳ - فرآورده هاى لبنى ۴- مواد قندى. با وجود اينكه بعضى سبزيجات نيز مواد قندى دارند، ولى گزارشى مبنى بر پوسيدگى زايى آنها ارايه نشده است. موادى چون نشاسته موجب كاهش hp بزاق به كمتر از ۵/۵ مى شود. بيسكويت، چيپس، نان و انواع ميوه ها (تازه، خشك و كمپوت) و همچنين آب ميوه ها نيز پوسيدگى زا هستند. تمايز بين مواد مولد پوسيدگى دندان، متوقف كننده پوسيدگى و ضد پوسيدگى بسيار مهم است. نتايج مطالعات نشان داده است كه ميزان اسيدى كه از تخمير مواد غذايى توسط باكترى هاى دهان ايجاد مى شود به مقدار قند موجود در آن ماده بستگى دارد. پوسيدگى زايى همچنين تحت تاثير عوامل ديگرى مانند حجم و ميزان بزاق توليد شده در فرد، تعداد وعده هاى مصرف غذا، تركيبات مواد غذايى مورد استفاده، ميزان تشكيل پلاك ميكروبى و ميزان استعداد ژنتيكى فرد است. لینک به دیدگاه
Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مهر، ۱۳۸۹ مواد غذايى متوقف كننده پوسيدگى آن دسته كه توسط ميكروب هاى پلاك دندان، قابل مصرف نيستند، hp بزاق را به پايين تر از ۵/۵ كاهش نمى دهند. اين مواد شامل پروتئين هايى چون تخم مرغ، ماهى، گوشت، بعضى سبزيجات و آدامس هاى بدون قند هستند. قندهاى مصنوعى از قبيل ساخارين، سيكلامات ها و آسپارتام نيز جزء اين گروه هستند. بعضى از شواهد دال بر اين است كه قندهاى مصنوعى به علت اينكه مواد مورد نياز را در اختيار باكترى هاى مولد پوسيدگى قرار نمى دهند، متوقف كننده پوسيدگى هستند لینک به دیدگاه
Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 4 مهر، ۱۳۸۹ مواد غذايى ضد پوسيدگى موادى هستند كه هنگام استفاده از آنها جذب غذاهاى اسيدزا توسط باكترى ها مختل مى شود. الكل هاى پنج قندى جزء اين دسته محسوب مى شوند، زيرا توسط آميلاز بزاق تجزيه نمى شوند. مكانيسم عمل اين گروه از مواد شامل فعاليت هاى ضدميكروبى عليه باكترى هاى مولد پوسيدگى است. از جمله اين مواد مى توان آدامس هاى بدون قند حاوى گزيليتول را نام برد. تاثير آدامس در كاهش پوسيدگى از طريق ترشح بزاق است كه منجر به افزايش فعاليت خنثى سازى بزاق و در پى آن افزايش زدودن كربوهيدرات ها از سطح دندان مى شود. آدامس هاى بدون قند از طريق افزايش ترشح بزاق در كاهش پوسيدگى موثر هستند. توصيه مى شود پس از غذا هاى حاضرى يا وعده هاى غذايى از آدامس بدون قند استفاده كنيد تا احتمال پوسيدگى را كاهش دهد. در عين حال امكان معدنى شدن مجدد بخش هاى تخريب شده دندان نيز افزايش مى يابد. آدامس هاى بدون قند حاوى گزيليتول هستند. در واقع مكانيسم ضد پوسيدگى گزيليتول موجود در آدامس، جايگزين شدن آن به جاى قند است. همچنين تعداد باكترى هاى مولد پوسيدگى را كاهش مى دهد. استرپتوكوك موتان(باكترى مولد پوسيدگى) قادر به متابوليزه كردن گزيليتول نيست. از ديگر مواد ضد پوسيدگى مى توان پنير چدار و سوئيسى را نام برد. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده