DDDIQ 293 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ بیوگرافی آقای مهندس فرهاد احمدی فرهاد احمدی ورودی سال 1348 خورشیدی است و در سال 1356 از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد معماری و شهرسازی دریافت نموده است و هم اکنون عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی می باشد. او فعایت های حرفه ای مستقل خود را از دهه 60 آغاز کرد. وی از جمله معماران معاصر ایران به شمار می رود که طرح های خود را با گرایش آکادمیک و مبتنی بر اصول نظری تبیین شده ای طراحی می نماید و با تاکید بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا، معماری خاصی را پدید آورده است. به طور کلی فرهاد احمدی در طی دو دهه ی گذشته در کنار آموزش معماری و مسئولیت های دیگر حدود سی طرح ارائه کرده است، که اغلب آنها در حد ملی بوده و مضمون فرهنگی داشته اند. سوابق تدریسی از سال 1360 تاكنون عضو هيئت علمي دانشكده معماري وشهرسازي شهيد بهشتي مسئول درس طراحي فني، مسئول درس طراحي در بافتهاي تاريخي، پايه گذار و مسئول درس معماري پايدار در دانشگاه بهشتي تدريس در دانشكده معماري شهيد بهشتي، در سال آخر دوره كارشناسي ارشد و هدايت طرح ها و پاياننامههاي كارشناسي ارشد هدايت طرح ها و پاياننامههاي كارشناسي ارشد در دانشكدههاي معماري آزاد اسلامي شيراز، اصفهان، همدان، قزوين تدريس در دانشكده هاي معماري يزد و پرديس اصفهان جوایز علمی مسابقات: 1374- مسابقه محدود كتابخانه ملي ايران- تهران، مابين پنج مشاور منتخب، (ظاهرأ مقام سوم) اعلام نشده، (اولين مسابقه بينالمللي قبل از انقلاب) 1375- مسابقه محدود مركز كتب خطي وتصويري در شبه قاره، پاكستان- اسلام آباد ، مابين سه مشاور (مقام اول)، 1376- مسابقه محدود مركز مديريت صنعتي در كردان- كرج ، مابين 9 مشاور ، طرح منتخب منتقدان جامعه حرفهاي 1379- مسابقه محدود مجموعه مسكوني نمايندگان مجلس در تهران، ما بين سه مشاور (مقام اول)، 1381- مسابقه محدود مجموعه ساختمانهاي اداري وزارت نفت، تهران، ما بين هشت مشاور ( جزء چهار طرح منتخب اول)،پر اهميت ترين طرح پس از انقلاب اسلامي، و اولين مسابقه بين المللي با همكاري گروه BATTLE MACCARTY از انگليس كه در سازمان ارزيابي ساختمانهاي پايدار در لندن (BREAME) درجه EXCELLENT دريافت نمود. موقعيتهاي ملی و بين المللي ؛ -1998 به عنوان معمار منتخب از آسيا درBIANUAL-ROROS معماري در نروژ به دليل طراحي مركز فرهنگي دزفول - سخنراني در دانشكده هاي معماري BERGAN & TORNDHIEM 2002 – به عنوان معمار منتخب از ايران در BIANUAL-GOLF معماري در امارات - دوبي در رابطه با هويت و معماري نوين و معرفي طرح ها (مايكل هاپكينز از انگليس، آرتا سوزوكي از ژاپن ، ايو مونو از فرانسه و نادر اردلان از كويت دعوت شده بودند) 2007- سخنراني در سمينار UNESCO در پكن - چين در مورد GENTRIFICATION در بافتهاي تاريخي و توضيح طرح جنوب ميدان نقش جهان (PROPOSAL برگزيده از ايران كه موجب مشاركت مالي آن سازمان با شهرداري اصفهان گرديد) 1386- دريافت نشان و لوح زرين براي رتبه اول طراحي ابنيه دولتي و عمومي (طرحهاي ملي)- (براي چهار طرح ساخته شده سفارت ايران در سئول - كره جنوبي - مركز فرهنگي اصفهان - مركز فرهنگي دزفول و مركز نمايشهاي آئيني در تهران) در اولين همايش ملي و مسابقه معماري و طراحي شهري، (جشنواره شيخ بهائي) توسط وزارت مسكن وشهرسازي سوابق کاری طرحهاي بين المللي: -1985 غرفه ايران در نمايشگاه بين الملليEXPO 85 در تسكوبا - ژاپن، به همراهي دفتر فني دانشگاه شهيد بهشتي، -1990 غرفه ايران در نمايشگاه بين المللي در دوبي- امارات، -1991 غرفه ايران در نمايشگاه سن آنجل در مكزيكو سيتي- مكزيك، -1992 غرفه هاي جهانگردي در نمايشگاههاي ITB در ميلان- ايتاليا و برلين - آلمان، -1992 طر ح اوليه براي بازسازي MAISON DE L, IRAN در پاريس - فرانسه، -1993 غرفه ايران در نمايشگاه بين المللي EXPO 93 در ته جان - كره جنوبي، -1999 ساختمان اقامتگاه سفير ايران در سئول- كره جنوبي، -2000 ساختمان سفارت ايران در سئول - كره جنوبي، كانديد جايزه آقاخان و دريافت لوح زرين در اولين همايش معماري و طراحي شهري وزارت مسكن و شهرسازي-1386 -2001 طرح سفارت ايران دراستكهلم - سوئد، طرحهاي داخلي : 1365 - ساختمان مركز فرهنگي دزفول - كانديد جايزه آقا خان، طرح منتخب برايBIANUAL-ROROS-1998 در نروژ و دريافت لوح زرين در اولين همايش معماري وطراحي شهري وزارت مسكن وشهرسازي - 1386، 1366 - ساختمان مركز فرهنگي تبريز، (نيمه كاره) 1367- ساختمان مركز فرهنگي بين المللي اصفهان، - كانديد جايزه آقا خان، طرح منتخب مهندسين اصفهان و دريافت لوح زرين در اولين همايش معماري و طراحي شهري وزارت مسكن وشهرسازي - 1386 1368- پارك باغلارباغي تبريز، (نيمه كاره) 1368- طرح مرمت و توسعه و باغ ال گلي تبريز، (كار مرمت صورت گرفته) 1369- طرح باغ شهيد قاضي تبريز، 1369- طرح مركز خريد چاي كنار تبريز، 1370- طرح تالار شهرداري و مجموعه خدمات شهري تبريز، 1371- طرح مركز تجارت و مركز فرهنگي كرمان، (نيمه كاره) 1372- طرح مركز سرگرمي ها و خانه جوان تهران، 1374- شهركتاب شعبه مركزي بازسازي و طراحي داخلي، تهران، 1375- ساختمان شهر كتاب شعبه ميدان آرژانتين، تهران، (نيمه كاره) 1376- ساختمان اداري فرشته، تهران، 1378- طرح مجموعه مسكوني رودكي ، شميران، تهران، 1382- طرح تئاتر تجربي و مركز خريد صبا، تهران، ( در حال اجرا) 1383- طرح يادمان شهداي دفاع مقدس، قصر فيروزه - تهران، 1385- خانه مسكوني و دفتر كار، الهيه، تهران، (در حال اجرا) 1386- بازطراحي جنوب ميدان نقش جهان (اولين طرح در زمينهGENTRIFICATIONدر بافتهاي تاريخي با همكاري UNESCO در پر اهميتترين بخش تاريخي شهر اصفهان (در دست طراحي) 1386- طراحي جامع دانشگاه هنر اصفهان و طرح ساختمانهاي دانشكدههاي مربوطه، اصفهان (دردست طراحي) 5 لینک به دیدگاه
DDDIQ 293 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ در ایران پیش از انقلاب کامران دیبا . نادر اردلان .مهوش عالمی . حسین امانت . سردار افخمی و گروهی دیگر از معماران معماری تاریخ گرا و بومی را تجربه کردند که آثار به جامانده از این تجربیات اغلب بار ارزش اند . در ایران بعد از انقلاب از اواسط دهه هفتاد به تدریج و به ویزه پس از تغییر دولت .گروه طرفداران ((هویت بومی )) تا حدی پس نشستند و عده ای از معماران از جمله فرهاد احمدی. فیروز فیروز. فریار جواهریان. بیزن شافعی .تجربیات در خور توجهی در زمینه ترکیب معماری مدرن و بومی انجام دادند . که به دور از انصاف است که به راحتی از کنار این تجریات با ارزش دانشجویان و معمارن جوان بگذرند و آینده معما ری با ریشه و اصیل خود را در جایی و چیزی غیر از این تجربیات بجویند بی شک اینده معماری ما در جایی جز نگاه به گذشته و درک آن تجربیات نیست. معماری هایتک به عنوان فصلی که نگارنده آن را جریانی بسیار استخوان دار و محکم و باشکوه میداند را تا حدی در بخش معماری هایتک تاریخ تولدش را بررسی کردیم و البته که این روند ادامه خواهد یافت. بعد از 30 سال از مطرح شدنش در سطح بین المللی به تازگی فقط باب صحبتش در ایران باز شده.ایران در دوره ای ارتباطش را با دنیا قطع کرد این قطع ارتباط با دنیا و گوشه نشینی برای ما بسیار گران تمام شد و باعث شد که شکاف ما با دنیای متمول به شدت شتابان بیشتر از پیش شود و البته که این شکاف در معماری هم رخ نموده و در معماری معاصر عوارض بغرنج ان را می توان مشاهده کرد. اینکه مفاهیم هایتک خیلی کند به ایران آمد شکی نیست ولی با تمام این موضوعات و در کشوری مثل ایران کار در زمینه معماری های تک بسیار مشکل است ولی بعضی از معماران ارزشمند ایرانی در این زمینه وارد شده اند و البته که دستاوردهای آنها اغلب با توجه به کمبودهای شدید در ایران پر رنگ و غیر قابلی چشم پوشی است یکی از این ستارگان های تک ایرانی مهندس فرهاد احمدی است با تمام احترامی که نگارنده به تمامی اساتید معماری ایران میگذارد و مراتب خاکساری خویش را پیشاپیش بیان می کند در معماری معاصر بعد از انقلاب فرهاد احمدی را نقطه شکست این معماری میداند و ایشان را چند گام پیش تر از سایرین می بیند مهندس فرهاد احمدی در ابتدای کارشان گرایش به معماری سنتی داشتند ( به عنوان نمونه فرهنگ سرای دزفول) و با تغییر رویه ای مدرن شدند و روح معماری ایرانی را به ساختمانهایشان دادند و از حق نگذریم که ساختمانهای ایشان علاوه بر دار بودن از شخصیت از روح ایرانی هم بر خوردار هستند و معماری ایشان را به جرات می توان معماری با ریشه ای معرفی کرد . که عزم آن داریم تجربیات ایشان را باهم در اینجا تورق کنیم . ساختمان تجاری اداری فرشته طراح : مهندس فرهاد احمدی مکان : تهران سال 1376 مساحت :1800متر مربع این بنا برای کارکردهای تجاری اداری و مسکونی در دو بلوک و با فاصله از اضلاع کج و معوج زمین شکل گرفت تا ساختمان شهری و بستر سبز طرح با حفظ درختان موجود ممکن شود بلوک اول با ارتفاع چهار طبقه با نمای کاملا شیشه ای در اطراف با فاصله و درون سازه فلزی مهار بندی شدهقرار گرفت تا حس سبکی و تعلیق آن افزایش یابد پلان ها در دو بلوک بیضی و مربع آزاد وبدون تقسیم بندی در نظر گرفته شده اند . طبقه همکف این بخش که هم سطح خیابان در نظر گرفته شده با در وازه هایی از سنگ گرانیت سیاه و با یک سایبان مواج از فلز سوراخ دار از طبقات دیگر جدا شده تا کار کرد متفاوت آن را بیان کند این سایبان در اطراف بلوک شیشه ای از بالا با میله هایی آویزان شده است که در عین حال نگهدارنده ریل نردبان شستشوی شیشه ها هم هست . بلوک با ارتفاع بیشتر با نمای سیمانی به شکل حجمی با پلان بیضی است که قطر آن موازی ظلع شمالی مورب است که با توالی یکنواخت در عرض و ارتفاع سوراخ شده تا پنجره ها کوچک امامتعدد در آن تعبیه شود اندک بودن شفافیت این بخش به دلیل محدود کردن اشراف صورت گرفته است دو حجم به واسطه یک هسته فلزی که در آن پله گرد فلزی آسانسور پانوراماتیک شیشه ای پل ارتباصی واحد ها کانال های عموای تاسیسات هوا ساز واحدها و بالا برها آبدار خانه ها و سرویس ها در وسط و همچنین شبکه سازه فلزی مهار بندی شده در بیرون قرار دارند به هم متصل شده اند . استراگچر ساختمان همان سازه نمایان بیرونی است و دو پوسته است سم دسوار پرده ای است که برای اولین بار در ایران اجرا شده است سیستم های خاصی برای اجرای آن پیش بینی شده و شیشه ها با ارتفاع یک طبقه ساخته شده اند و پوستهدورنی هم یک پوسته چوبی دارد که بسته می شود قسمت بتونی که به دلیل مجاورت با همسایه و ارتباط شهری و درختان دور کدر شده است زون مرکزی فلزی آسانسور شیشه ای و سرویسها و تاسیسات از قسمت مرکزی عبور میکنند و بیانی مطابق رویکردهای های تک دارد . توضیح : مخروطی که در عکس ها مشاهده می کنید به علت اینکه پیمانکار نتوانست به دلیل دشواری اجرا کند به دایره تبدیل شده است 4 لینک به دیدگاه
DDDIQ 293 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ گزارشي درباره معماري سفارتخانه ايران در کره جنوبي روزنامه ی اعتماد، 12 آذر 85 آثار معماري را به اعتبار نسبتي که با مولفه هاي مختلف فرهنگي، اجتماعي، سياسي و... برقرار مي کنند، از جنبه هاي مختلف مي توان مورد ارزيابي قرار داد و در اين ميان، آثار معماري ديپلماتيک، به اعتبار وجود رگه هاي شاخص سياسي و فرهنگي و رويکردهاي متفاوتي که مبناي شکل گيري ايده معماري مي شوند، جايگاهي قابل توجه دارند. فارغ از حاشيه ها و حرف و حديث هايي که پيرامون هر پروژه و هر ساخت و سازي مطرح مي شود، حوزه معماري ديپلماتيک ايران، اين موقعيت را داشت تا طي چند سال گذشته مجالي براي ايده پردازي گروهي از معماران مطرح ايراني فراهم کند و ساختمان هاي سفارتخانه و کنسولگري و در مواردي اقامتگاهي جمهوري اسلامي ايران در ديگر کشورها به دست تعدادي از اين معماران طراحي و اجرا شود. در دو گزارش پيشين به دو اثر برجسته اين حوزه يعني معماري سفارتخانه ايران در ژاپن (اثر حسين شيخ زين الدين) و معماري سفارتخانه ايران در آلباني (اثر علي اکبر صارمي) پرداختيم و سومين گزارش به سفارتخانه ايران در کره جنوبي، اثر فرهاد احمدي اختصاص دارد. برخلاف دو گزارش پيشين، در اين مورد دسترسي کامل به مدارک و نقشه هاي سفارتخانه، به دلايلي ميسر نشد و اين مساله، طبعاً مانع معرفي و تحليل شايسته اثر خواهد شد. به هر حال آنچه در ادامه مي آيد، گزارش تحليلي براساس اطلاعات موجود در نشريات تخصصي معماري و دو جلسه گفت وگوي نويسندگان اين گزارش با طراح اين اثر معماري است. معرفي اثر ساختمان سفارتخانه ايران در سئول (کره جنوبي) در کليت خود از چهار برجک بتني مکعب مستطيل شکل در چهارگوشه يک مکعب بزرگ و فضايي تهي در ميانه آنها تشکيل شده است و بر فراز چهار برجک بتني، سه پل فولادي با پوشش شيشه و ورق فلزي قرار داده شده است. در بدنه شرقي، در يک جعبه شيشه يي پلکان، آسانسور و راهروها قرار دارد تا دسترسي به شش طبقه ساختمان (سه طبقه بر فراز زمين و سه طبقه زير زمين) ميسر شود. فضاي ميان پل ها تهي است که همچون يک حياط مرکزي با سقف، ديواره ها و کف شفاف به مثابه يک انباره انرژي براي زمستان ها عمل مي کند. يکي از سطوح اين حياط مرکزي که مورب طراحي شده است علاوه بر هدايت هواي تعديل شده زيرين در تابستان ها، فضاي طبقات بالا را با فضاي ارتباطات (طبقات پايين) يکپارچه مي سازد. حياط مرکزي مابين چهار برجک بتني در سه لايه رخ مي نماياند؛ حياطي که در عمق خاک به صورت يک گودال باغچه قرار گرفته است، حياطي که هم سطح زمين است و حياطي که در ارتفاع بالا و بر فراز برجک هاي بتني شکل گرفته است. بر همين اساس اين ساختمان از چند لايه عملکردي مجزا تشکيل شده است؛ يک دسته از فضاها، فضاهاي خدماتي است، همچون فضاهاي پذيرايي از ميهمانان و خدمات رساني که به نور مستقيم احتياج چنداني ندارد و در گرداگرد گودال باغچه قرار گرفته است. ديگر، فعاليت هاي کنسولگري است که ارتباط زيادي با مردم و مراجعين دارد و در طبقه همکف و کاملاً در دسترس قرار دارد. لايه مياني يا طبقه دوم به کارمندان اختصاص دارد و لايه انتهايي يا طبقه سوم به فضاي اصلي سفارت اختصاص داده شده که به دلايل امنيتي، در فضايي تا حدي دور از دسترس قرار گرفته است. کارکنان براي ورود به سفارت از درون پارکينگ در پايين ترين طبقه، از طريق آسانسور به طبقات هم سطح زمين (که از طريق رواقي به بيرون متصل است) مي رسند و نيز از همين طريق وارد فضاهاي معلق بر فراز برج ها مي شوند. از آنجا که مساحت زمين پروژه بسيار کم است، طراح با تدبير به کارگيري عمق زمين و فراز آسمان امکان آزاد کردن سطح زمين و استفاده از سطوح مختلف را فراهم مي کند و از اين طريق، حياط مرکزي در لايه هاي مختلف آن تعريف مي شود. در نماي اصلي اين ساختمان، پرده يي از جنس فولاد و با بافت حصيري شکل آويخته شده و ورودي عمومي و اصلي بنا با بالا کشيده شدن گوشه يي از آن تعريف شده است. مصالح اصلي اين ساختمان را بتن اکسپوز (نمايان)، فلز و شيشه تشکيل مي دهند. معماري سفارتخانه و همنشيني دو فرهنگ به دليل اهميت مفهوم «گفت وگو» در ادبيات ديپلماتيک، در طراحي سفارتخانه نيز اين مفهوم مي تواند به عنوان مبناي شکل گيري ايده معماري مورد توجه قرار گيرد. معماران سفارتخانه هاي ايران در ديگر کشورها در سال هاي اخير، اگرچه همگي به گونه يي به اين مفهوم و تجلي آن در معماري نظر داشته اند، اما رويکرد آنها به اين مفهوم و تعاريفي که عرضه کرده اند بسيار متنوع بوده است. مهندس فرهاد احمدي طراح سفارتخانه ايران در سئول در اين باره مي گويد؛ «دو نفر هنگامي که مي خواهند بر سر موضوعي گفت وگو کنند طبعاً به منافع و فرهنگ خودشان نظر دارند، براي اينکه اين دو نفر به يک نقطه توافق برسند بايد پلي ميان آنها زده شود و نقطه سومي ايجاد شود. اين نقطه سوم نقطه يي است که هر دو بتوانند در آنجا قرار بگيرند و در آن مصالحه يي صورت بگيرد.» مهندس احمدي مي گويد؛ «براساس برداشتي که من دارم، ما بايد در طراحي پروژه به يک مصالحه برسيم، يعني در عين حال که حرف خود را مي زنيم، بستري فراهم کنيم تا طرف مقابل هم بتواند با آن ارتباط برقرار کند.» براساس اين تعاريف، معمار سفارتخانه ايران در سئول تلاش مي کند تا اثري خلق کند که در آن، مولفه هايي از فرهنگ و معماري دو کشور، يعني ايران و کره جنوبي به نوعي همنشيني برسند و به يک معنا، معماري سفارتخانه از دو فرهنگ سخن بگويد. اما چگونگي اين تفاهم و به تعبير مهندس احمدي «مصالحه در نقطه سوم»، موضوعي قابل تحليل است. اين «مصالحه در نقطه سوم» را در اين اثر در دو سطح مي توان بازخواني کرد. سطح اول ويژگي هاي فرمال، هندسي و بصري طرح است که در هر اثر معماري بيش از هر چيز خود را به رخ مي کشد و در اينجا بايد ديد اين گفت وگو و مصالحه ميان دو فرهنگ، چگونه در اين اثر متجلي شده است، اما سطح دوم، مضامين و مفاهيمي است که در پس ايده هاي طراحي مورد توجه بوده اند و طراح، اثر خود را با اتکا به آن مضامين و مفاهيم توضيح مي دهد. 1- رويکردي ميني ماليستي در فرم و هندسه فرهاد احمدي معتقد است معماري معاصر کره جنوبي کاملاً به ژاپن متکي است و گرايش ها و رويکردهاي معماري معاصر ژاپن، منبع الهام و تغذيه معماري معاصر کره است. او مي گويد؛ «کره يي ها و تا حدودي چيني ها کاملاً به ژاپن اتکا دارند و معماري معاصر ژاپن هم مدرن است و هم سرمايه فرهنگ ژاپني در آن وجود دارد. من مشخصه ساده گرايي و خلوص را از معماري ژاپن و به تبع آن کره گرفتم. در اين معماري اگر مي بينيد از مصالح به صورت خالص استفاده شده و شيشه و فولاد و بتن به صورت اکسپوز (نمايان) به کار گرفته شده، نشان دهنده نوعي تلاش براي برقراري ارتباط با معماري پيشرو و آوانگارد آنهاست.» به لحاظ فرمال و هندسي، طراح در اين اثر به طور آشکار رويکردي ميني ماليستي دارد که در معماري دهه 90 ژاپن به عنوان يکي از جريان هاي غالب مطرح بوده است.1 احمدي در طرح سفارتخانه فرم را در ساده ترين صورت ممکن به کار مي گيرد و از رويکردهاي فرم گراي غربي که فرم را به صورت غليظ به کار مي برند، فاصله مي گيرد. از سويي او در اين طرح به لحاظ هندسي، به ساختارهاي چهارايواني معماري ايراني و يا به فرم «چليپا» نظر داشته است و البته، اين ساختار هندسي چهارايواني، به گونه يي انتزاعي و ميني ماليستي به کار گرفته شده است؛ چهار وجه با انتزاعي تازه از پر و خالي هاي ايوان در معماري ايراني و يک حياط مرکزي در ميانه که در سه سطح متفاوت تعريف مي شود. 2- معماري تمثيلي و ارجاع به خارج از معماري اگر تعاريف تمثيل در ادبيات را به عرصه معماري تعميم دهيم، ناگزير خواهيم گفت معماري سفارتخانه ايران در سئول، گونه يي «معماري تمثيلي» است. گفته مي شود «... در حکايت تمثيلي اشيا و موجودات معادل مفاهيمي هستند که خارج از حوزه آن روايت قرار دارند. به اين خاطر در روايات تمثيلي اغلب شخصيت ها، چهره هاي آدم گونه و تشخص يافته يي از معاني انتزاعي هستند.»2 در اين اثر معماري، طراح از عناصري استفاده مي کند که منظور از به کارگيري آنها - جداي از عملکردي که بر آنها مترتب است - ارجاع به چيزي خارج از حوزه معماري است. به يک معنا، ارزش هاي اين اثر معماري نه صرفاً به اعتبار همنشيني پارامترهاي معمارانه، بلکه به واسطه چيزي فراتر از آن و در خارج از آن توضيح داده مي شود. اما «آن چيز فراتر» که «خارج از حوزه روايت» قرار دارد و اين معماري تمثيلي، ما را به آن ارجاع مي دهد چيست و چگونه در افق «گفت وگو» قابل بازخواني است؟ معمار سفارتخانه «عرفان» را مفهومي مشترک ميان دو فرهنگ مي داند. او اعتقاد دارد اگرچه مصاديق ممکن است متفاوت باشد، اما پيشينه عرفان در فرهنگ و تاريخ هر دو کشور وجود دارد. به همين مناسبت او تلاش کرده است که با استفاده هاي نمادين و تمثيلي از مفاهيمي همچون عروج، بالارفتن و تقدس آن، به نقطه اشتراک يا به تعبير خود او «مصالحه» يي ميان دو فرهنگ برسد. احمدي مي گويد؛ «در معابد بودايي، طي کردن پله هاي زياد همراه با رياضت وجود دارد و از اين طريق بايد به نقطه اوج رسيد، در زيگورات چغازنبيل نيز اين طي کردن مراتب تا رسيدن به نقطه اوج کاملاً مشهود است.» همچنين در مطلبي به عنوان معرفي اين اثر معماري آمده است؛ «در واقع مسير حرکت صعودي بالابر از تاريکي زمين با گذر از آب و آسمان و ورود به درون منشور بلورين، واجد بياني نمادين از اسطوره عروج و زايش است.»3 و يا ؛ «در اين طرح چهار برجک بتني به شکل مکعب مستطيل در چهار گوشه قرار داده شده که نماد فرشته هاي نگهبان و چهار ستون عالمند...»4 «در چهارگوشه ساختمان چهار برج نمايان بتني قرار دارد که همانند چهار نگهبان بودا به صورت ستون هاي پشت سر هم قرار گرفته اند...»5 همچنين مهندس احمدي نوعي شباهت ميان «حياط مرکزي» در معماري ايراني (به عنوان فضايي که با نور خورشيد ارتباطي منطقي برقرار مي کند) و نورهاي منتزع شده از منظر در آثار معماران آوانگارد ژاپن مانند «تويو ايتو» و «تادائو آندو» که از سقف ها و حياط هاي محصور وارد فضا مي شوند برقرار مي کند و آن را در طرح سفارتخانه به کار مي گيرد. يک طرح ناتمام ... فرهاد احمدي مي گويد؛ «اين پروژه از نظر من کامل اجرا نشده است. مسائل فني آن را درست انجام نداده اند، جزئيات در مورد تهيه طبيعي را اجرا نکردند و طراحي داخلي مجموعه را هم به درستي اجرا نکردند.» او از اين بابت که طرح مورد نظرش آن طور که بايد، اجرا نشده گله مند است و اعتقاد دارد اين مساله باعث کار نکردن درست ساختمان در زمينه مسائل گرمايش و سرمايش و تهويه طبيعي شده است و در نتيجه، افرادي که به اين ساختمان وارد مي شوند، از اين بابت احساس آسايش نمي کنند. او همچنين مي گويد؛ «در فضاي پايين برجک هاي بتني يک حوضخانه با کادربندي طراحي کرديم که خيلي حال و هواي ايراني داشت، اما متاسفانه همان افرادي که خيلي دنبال ايراني بودن طرح بودند، حاضر نشدند آنها را اجرا کنند. اين طرح از نظر من که طراح آن هستم، ناتمام است.» پي نوشت: 1- مراجعه کنيد به مقاله «معماري ژاپن پس از آشفتگي هاي اجتماعي و اقتصادي اخير» نوشته بوتوند بوگنار، ترجمه علي اعطا و شهاب الدين قندهاري، فصلنامه آبادي، شماره 42 2- فرهنگ اصطلاحات ادبي، تاليف سيما داد، نشر مرواريد، چاپ 1382، صفحات 164 تا 167 4و3- مراجعه کنيد به فصلنامه معماري و فرهنگ، شماره 23، صفحه 63 5- مراجعه کنيد به مقاله «معماري نوآور در فاصله تهران و سئول» نوشته پارک سانگ جين، ترجمه آناهيتا کيانوس، فصلنامه رايانه و معماري، شماره 2 ======== ساختمان سفارت ايران در سئول - كره جنوبي، كانديد جايزه آقاخان و دريافت لوح زرين در اولين همايش معماري و طراحي شهري وزارت مسكن و شهرسازي-1386 - 2007 3 لینک به دیدگاه
DDDIQ 293 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ طرح مجتمع فرهنگی – سینمایی دزفول در سال ۶۶ از سوی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دزفول به معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهاد گردید . با پذیرفتن این طرح از سوی معاونت سینمایی و واگذاری زمین لازم از سوی شهرداری دزفول ، طراحی آن توسط مهندس فرهاد احمدی در سال ۱۳۶۶ انجام گرفت. در سال ۶۷ عملیات پروژه فوق آغاز شد و سپس به صورت طرح ملی شناخته و بودجه آن از سوی دولت تأمین و با پی گیری و حمایت جدّی معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی احداث گردید مجتمع فرهنگی سینمایی تفریحی دزفول چند سال بعد به عنوان پروژه منتخب در جشنواره روروز در نروژ برگزیده گشت. این طرح از این بابت مورد توجه قرار گرفت که به ترتیبی منعکس کننده مفاهیم بنیادین این دیار در ایجاد فضا و استفاده از هندسه مالوف در ترکیب با مصالح بومی بود، در حالی که از احکام و فن آوری دوران معاصر (مدرن) بهره می گرفت. در واقع ساختمانی با ویژگی های منطقه ای بود که امکان درک جهانی را داشت. ساختار این طرح بر مسیری حلزونی و چرخان استوار بود که همراه با حرکت آب، از یک حیاط مربع بر سطح زمین آغاز شده ، با چرخشی از درون یک مخروط معکوس شفاف ، بر روی شیب رویی مدور به حیاطی هشت ضلعی در عمق زمین می رسید، تا با این ایهام داستان گذر انسان را از جهان مادی به بهشت متمثل سازد. نقشه ساختمان از پردازش یک شمسه در سه بعد به دست آمده و بادگیری های چهارگانه پرّان در اطراف این حیاط بهشتی، نیز نوعی نگاه به آسمان را تشدید می نمود . در این طرح پشت بام های ساختمان، جزیی از محوطه و تداوم درون ساختمان به بیرون تلقی شده و بدنه چند لایه ساختمان به تدریج عرصه های درونی باز و بسته را تعریف می کند. نمای یکپارچه آجری خارجی که در بخش هایی با سطوح ساروج سفید ترکیب گردیده ، در نقاطی با جوئک هایی از کاشی فیروزه ای و لاجوردی در نقش گره در هم آمیخته و با ایجاد سوراخ های لانه کبوتری در لبه های پشت بام ها به نوعی با معماری منطقه قرابت یافته است. این در حالیست که بخش اعظم ساختمان در مخزن بزرگی از بتون در داخل زمین قرار گرفته و سازه ساختمان به صورت ترکیبی از فولاد و بتون و سقف تالارها از تاوه های پیش ساخته استفاده شده که در اغلب فضاها به صورت نمایان دیده می شود و در نتیجه بدین ترتیب به اصول فروتنی و صداقت پاسخ گفته شده است. در این طرح و نیز دیگر طرح ها به نوعی از تعاریف متداوال فاصله گرفته شده و مرکز فضا تهی و به جای ماده از فضا انباشته شده است. این مجتمع دارای سالن های مجزای نمایش و واحدهای مربوطه و غرفه هایی جداگانه و نیز دارای سالن نمایش فیلم و کارگاه فیلم سازی، سفال سازی و … است. وجود امکانات رفاهی و تفریحی و رستوران، چایخانه سنتی و غرفه عرضه صنایع دستی از جمله قسمت های مورد توجه این مرکز است این مجتمع به دلیل برخورداری از ویژگی های خاص معماری و رنگ و بوی معماری ایرانی- اسلامی و استفاده از آجرنماها و کاشی های لعابی در تمام ساختمان و همچنین کاربرد بادگیرهای مدرن و استفاده از سقف های گنبدی جدید از سازه های زیبا و ارزشمند ساخته شده پس از جنگ تحمیلی در خوزستان است. بخشهای مجتمع فرهنگی – سینمایی دزفول ۱٫ بخش ارائه آثار : شامل دو سالن کوچک و بزرگ که یکی برای نمایش فیلم و اجرای تئاتر طراحی شده با سالن انتظار و گالریهای مربوطه برای ارائه آثار هنری به صورت نمایشگاه . ۲٫ بخش اطلاعات شامل کتابخانه و اطلاع رسانی . ۳٫ بخش آموزش : شامل آموزش هنرهای دستی و سنتی و هنرهای تصویری ، عکاسی و فیلم سازی . ۴٫ بخش خدمات شامل فروشگاهها، چاپخانه ، نمازخانه و فضاهای عمومی جهت گردهمایی هنرمندان و هنردوستان . خدمات مجتمع ۱٫ نمایش فیلم سینمایی که به طور مستمر در سالن شماره ۱ و۲ انجام می پذیرد . ۲٫ نمایش فیلم سینمایی و اجرای تئاتر در سالن شماره دو به صورت مستمر . ۳٫ برگزاری نمایشگاه های مختلف آثار هنری شتمل عکاسی ، طراحی ، نقاشی ، خطاطی ، صنایع دستی و ….. در گالریهای مجتمع . ۴٫ نمایشگاه و فروشگاه صنایع دستی شامل ارائه و فروش تولیدات دست ساز زیبا و متنوع از هنرمندان سراسر کشور . ۵٫ برگزاری کلاسهای آموزشی شامل قرآن ، معارف اسلامی ، خطاطی ، نقاشی ، عکاسی ، فیلمسازی ، سفالگری ، قالی بافی ، منبت کاری ، تئاتر ، شعر و ادبیات فارسی ، کپو بافی . ۶٫ برگزاری سمینارها و جشنواره های مختلف استانی ، منطقه ای و کشوری . ۷٫ رستوران مجتمع با غذاهای متنوع و سنتی در خدمت عموم مردم است . مجتمع فرهنگی سینمایی دزفول آمادگی خود را برای برگزاری سمینارها و کنگره ها و جشنواره های سراسری با امکانات پیشرفته صوتی تصویری و تسهیلات رفاهی عالی اعلام می کند . همچنین در زمینه عکاسی و فیلمسازی آمادگی خود را برای همکاری با هنرمندان محترم اعلام می دارد . اين بناي ارزشمند تا سال 1380 نيز از فعاليت هاي قابل توجهي برخوردار بود. اما ... این مرکز طی چند سال اخیر علیرغم وجود امکانات خوب متروکه شده و داشتن بدهی به ادارات برق، آب و فاضلاب و مخابرات و سایر هزینه ها باعث شده که آب، برق و تلفن این مرکز قطع شود و مجموعه به صورت متروکه باقی بماند و متاسفانه بسیاری از امکانات آن نیز به سرقت رفته که سرانجام با تلاش مسوولان مربوطه و شهرداری دزفول عملیات بازسازی و ترمیم آن انجام و با حمایت های مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و نماینده دزفول،مجتمع سينمايي پس از گذشت 5 سال تعطيلي در اسفندماه 86 بازگشايي شد. پوركياني، رئيس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي دزفول گفت: چندين ويژه برنامه در اين مجتمع فرهنگي سينمايي برگزار مي شود. وي افزود: بازسازي اين مجتمع دو سال به طول انجاميد كه در سال 1385اعتباري معادل 62 ميليون تومان و در سال 1386 نيز معادل 72 ميليون تومان به اين امر تخصيص يافت. وي تصريح كرد: ساختمان سينما هم كاملا مرمت شده و ما به دنبال تهيه فيلم براي پخش هستيم و در اولين فرصت اين كار نيز صورت مي گيرد. فعالیت های انجمن های فرهنگی و هنری از جمله نمایش، قصه، شعر و ... در این مجموعه امکان مناسبی برای علاقمند به هنر در این منطقه بود که به دلیل تعطیل بودن چند سال از فضا و امکانات آن محروم بودند. 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده