niaz 9807 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ آبساب: آجر تراش داده شده ای که با آجر دیگر در آب ساییده شده باشد .................... آجر پیش بر: آجری که قبل از پخت به صورت دلخواه شکل داده اند .................... آژند:ملات .................... آفتاب کور: بخش رو به غرب .................... آمود: تزئینات الحاقی– نماسازی سنگی-آجری کاشیکاری و گچکاری .................... آوگون: انتهای پای گنبد .................... آهیانه: در گنبدهای دو پوسته پوشش زیرین را گویند .................... آسمانه: سقف .................... ارش: در معماری به اندازه شش گره-۴۰ سانی متر .................... ازاره: بخشی از پائین دیوار است که معمولا برای استحکام بیشتر آمودی از سنگ و کاشی دارد .................... ازج/ازغ: در معماری پوشش منحنی را گویند ( سغ ) .................... اسلیمی: نقش گردان یا انحنا دار .................... اسپر: دیوار جداکننده - دیواری که میان دو پایه باربر می سازند .................... اشکوب: طبقه - سقف .................... افراز: بلندی – ارتفاع .................... انبسان: کنتراست .................... اندود دیمه: انودی از خمیر آهک و خاکستر چوپبدست می آید برای آبندی بدنه آبگیرها و دیوارهابه کار می رود .................... اوزیر/افریز: واداشتن – در معماری به معنی استخوان بندی بناست .................... ایدری: مصالحی که از محل برداشته شده است .................... باد پیچ/باد پروا/باد هنج: ترکهایی که جهت قرار گرفتن باد در تاق ایجاد می گردد – به باد گیر هم گفته می شود .................... بستو: نوعی قوس بیضی شکل که در ساخت گنبد استفاده می شود ونیست فاصله کانونی به دهانه آن ۳ به ۴ است .................... بوم آورد: از محل– حاصل خود محل .................... بیز: به معنای تاب است در معماری نوعی چفد(قوس) بیضی شکل .................... پاد یاو: حیاط دور بسته ای که حوض یا جوی آب در میان داشته باشد– گودال باغچه .................... پا راستی: در معماری ایران چفد و تاق و گنبد را از جاییکه شروع می شده قطه نمی کردند بلکه تکه ایی را بصورت عمود بالا برده سپس منحنی را شروع می کردند .................... پاکار: جایی که طاق شروع می شود .................... پالار: تیر حمال یا چیزی که فرسپ روی آن می افتد .................... پتکانه: تاق بندی–تاقچه بندی .................... پتکین: یعنی چیزی که از پایین به بالا می آید تونگان یا پیش کرده در خوزستان تونجه گویند .................... پدپیل: پشت بند – دیوار یا نیم تاقی که در پشت دیوار برای نگهداری آن بسازند .................... پد جفت: تضاد تنوع کاری که برای برهم زدن قرینه و یکنواختی انجام دهند پا جفت .................... پده: در ختان بی بار – شورانه- تبریزی- سپیدار .................... پرورز: قاب – آرایه هایی به صورت قاب بندی مربع و مستطیل در نمای ساختمان .................... پرورز بندی: قاب بندی .................... پکفته/پت کوفته: آجر خشت یا سنگی که بطور عمودی در محلهای خالی دیوار می چسبانند .................... پنام: عایق .................... پنجه پی: بیرون زدگی پی از دیوار .................... پنج او هفت: چفد معروف ایرانی – پنج یعنی در گاه . او هفتن یعنی پوشاندن .................... پیمون: اندازه مقیاس - اندازه های معین و مسخصی که در طرح تکرار می شود .................... پیلک: ستونک باریکو کوچکی که سر سوک دو دیوار قرار می گیرد .................... پیس پیسه: موزائیک های رنگی جهت تزئین .................... تر کشی: ریسمان کشی .................... ترک بندی: نوعی از ساختمان تاق و گنبد بصورت شعاعی و ترک ترک .................... تنابه: تالار بزرگ - سرسرا .................... تونگان: مقرنسهای سر ستون مانند سر سنونهای عالی قاپو و چهل ستون .................... تویزه: دندههای اصلی پوشش تاق - لنگه – قالب .................... تیر کش: رخنه ای در زیرکنگره بارو – سوراخی که در شکاف آن تیر می اندازند .................... جهازه/پالانه: برای جلوگیری از واردشدن بار بصورت مستقیم بر در گاهها تاقی دیگر روی آن می زنند تا بارها را به جرزها منتقل نماید .................... چغازنبیل: چغا به معنی تپه -کوه بلندی-چغازنبیل به معنی کوه بافته شده .................... چفت: قوس .................... چفت آویز: نوعی مقرنس کاری که آویخته از سقف است .................... چکاد: در ایوانها فاصله بین تیزه قوس تا رخبام .................... چمانه: نوعی قوس که از تقاطع دو بیضی بدست می آید .................... چندن: چوب سختی است که از هندوستان می آورند .................... چهار ستون: جرزی که در چهار گوشه آن پیلک داشته باشد .................... چهار بخش: نوعی پوشش که از تقاطع دو تاق آهنگ بوجود می آید .................... خان خوره: خان =کاروانسرا- خوره =محل .................... خفت افتادن: پایین افتادن .................... خود: پوشش رویین گنبد .................... خوانچه: سقف آویخته ای که برای دهانهای بزرگ از تاق می آویزند .................... خوانچه پوش: قطعات مختلف بین کاربندی که بین دوتویزه را می پوشانند .................... خیاره: شیارهای روی ستون .................... خیشخان: هواکشهای روی پشت بام .................... دسکره: کوشک و ساختمانی که در میان باغهای بیرون شهرو در روستاها وتفرجگاهها می سازند .................... دوال: عنصری که بعد از کلاف بندی پای تاقها بر روی پنجره ها جرزها و بالای تاقچه ها با گچ و با شکلی ساده که برجسته تر از دیوار است می سازند .................... رخبام: پیش آمدگی لبه بام – لبه بام و جایی که نماسازی تمام می شوند .................... 15 لینک به دیدگاه
niaz 9807 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ رگ چین: چیدن ساده آجر و سنگ و خشت لایه لایه روی هم .................... رنگ بداقی: رنگ نزدیک به بنفش که از دوره قاجاریه در کاشی سازی مر سوم شد .................... رنگ نگون سار: رنگ بنفش مانند گل نگون سار .................... رود زن: بند و سدی که برای ذخیره آبدر پیش رودها بندند .................... روشندان: شبیه کلاه فرنگی است عنصری جهت نور گسری بصورت عمودی بر روی تاقها قرار می گیرد .................... زغره: پیلکی که دور چفت نیز می چرخد .................... زمود گری: نقشبندی .................... ژاژ: نوعی خار که در مناطق کویری بجای کاه در کاهگل استفاده می کنند .................... سبویی: نوعی چفد که از تقاطع دو بیضی بدست می آید .................... ستاوند: چهل ستونهایی که در سه طرف دیوار ندارند مانند چهل ستون .................... ستون آوند: مکانهایی که فقط یک طرف آن ستون دارند .................... ستون چهار پری: ستونی متشکل از چهار پیلک به هم پیوسته .................... سفال مهری: قطعات سفالی که بصورت پیشبر از گل نپخته می برند و روی آن مهر زده و سپس آنرا می پزند که گاهی لعابدار نیز هست .................... سفره خانه: اتاق پذیرایی .................... سکنج: سه یعنی برون آمده –کنج بیرون آمده –شکلی که از تقاطع دو تاق به وجود می آید .................... سنبوسه: در کاربندی قسمت مثلثی بالای شاپرکها است .................... سنگ پا تراش: سنگی که خیلی تراشیده شده باشد .................... سیمگل: گچ ملاتی از مایه و گل رس و اندکی گچ نیمکوب. گلی مرکب که نمای ساختمان را با آن می پوشانند .................... شاپرک: یا سرمه دان– در کاربندی عنصری است که دو شلع پاسسن آن بلند تر از دو ضلع بالاست – معمولا در بالای پا باریک و سوسنی قرار دارد .................... شش بند: ستاره تزئینی- نوع معروف آن ش بند شیرازی است – در گره سازی معمول است .................... شکنج: چین و شکن تاق بندی زیر گنبد .................... شنگه: در معماری چوبهای کوچکی است که به صورت عمودی در دیوار می گذارند تا خر پا را به آن ببندند ستونکی که برروی آهیانه گنبد گذاشته شده و خود گنبد نیز به آن می چسبد و بر ستون وسط آن میله قرار می دهند .................... صفه/چفته: سرپوشیده در خراسان به هر سر پوشیده ای اعم از پوشش منحنی یا تخت می گفتند و در جاهای دیگر به ایوانها و تالارهایی که با تاق پوشیده شده اند اطلاق می گردد. سکوی بدون سقفی که در سطح بالاتر از سطح حیاط است و معمولا در جلوی فضاهای بسته قرار می گیرند .................... صندوقه: حفرههایی که در داخل دیوار و با قرار دادن آجر بدست می آید .................... طره: قسمتی از لبه بالای پنجره پیش می آید .................... طنبی: یعنی چادر – در معماری اتاق بزرگی است که در وسط ساختمان قرار دارد و اطراف آن دیگر فضاها میگیرند .به اتاق دراز نیز می گویند .................... غوره گل: نوعی شفته است که در شیب بندی یام ها استفاده می شود در غوره گل بجای آهکاز نخاله گچ و حاک استفاده می شود .................... فرسپ: شاه تیر .................... فریز: تمامی نقشهای باریک اصلی افقی .................... قطار/کتار: مانند دوال است با این تفاوت که در زیر آن پایه ها و یا مقرنس کاری داشته باشید .................... قواره: آجر چینی که جهت تزئینات بصورت منحنی بریده می شود .................... قوس تیزه دار: قوسهایی که در نوک آن تیزی دارد.تیزه دار را جناغی نیز گویند .................... قوس مازه دار: قوسهایی که تیزه دار نیستند .................... کار: تاق قوس .................... کاشی هفت رنگ: کاشی سفید لعابدار را نقاشی کرده آنرا داخل کوره می گذاشتند و در کار تنظیم می کردند .................... کانه پوش: تاق کوچکی که پشت تاق جهت شیبدار کردن آن می زنند به آن کوره پوش نیز می گویند .................... کژاوه/کجاوه: پوشش بین دو تویزه که از دو طرف از چفدها تبعیت می کند .................... کلیل: یک نوع قوس کم خیز ایرانی .................... کلیل پارتی: کلیلی که در دوره اشکانی مورد استفاده زیاد داشته است .................... کل آفرنگ: کلاه فرنگی–گنبد تاج مانند –ساختمان میان باغها .................... کمر پوش: پوششی که در کمر فضایی زده می شود و آنرا به دو طبقه تبدیل می کند .................... کوردر: در گاه نما– روزنهای نما .................... کوچه: دهانه .................... کوشک: ساختمانی که در میان یک حیاط و باغ قرار گیرد .................... کیز: جایی که پا کار تاق می نشیند ادامه دارد... 12 لینک به دیدگاه
niaz 9807 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۸۹ گچ بری زبره: گچ بری که اطراف آن خیلی ساییده نشده باشد ..................... گچ بری برجسته: گچ بری که برجستگی کمی دارد ..................... گچ بری برهشته: گچ بری که خیلی بیرون آمده ..................... گچ بری پته: کچ بری که روی کرباس آهار دار انجام می شود ..................... گچ تراش: شبیه معرق است گچ را در فطعاتی که می خواستند می بریدند و روی کار سوار می کردند ..................... گریو: استوانه بلند زیر گنبد سافه و گردن گنبدهای دو پوسته گسسته ..................... گره سازی: نقشهایی که به صورت شکسته است و خطوط مستقیم دارد ..................... گله: نقش برساو شده ای که بصورت تک یا تکرار شده باشد- موتیف ..................... گل انداز: نماسازی که در آجر چینی است و در کل نقش گلی را نشان می دهد ..................... گنبد ترکین: گنبدی که پوسته حمال آن به صورت ترک ترک ساخته شده است ..................... گنبد خاگی: خاگ به معنی تخم مرغ است. گنبدی که است که از دوران بیزکند به وجود می آید مانند گنبد تاج الملک مسجد جامع اصفهان ..................... گنبد رک: گنبدهای نوک تیز مخروطی و هرمی ..................... گنبد کمبیزه: گنبدی که قاعده اش به جای دایره بیضی باشد ..................... گیر: جایی که تیر در دیوار می نشیند ..................... گیری: ایوانها و تالارهای منفرد ..................... لاپوش: یا پر - طاق ضربی ..................... مرد گرد: غلامگردش - راهرویی که پیرامون بنا می گردد ..................... مقصوره: گنبد خانه – قسمت اصلی مسجد است که محراب در آن قرار می گیرد . در اصل محل محراب گفته می شود ..................... معقلی: گره سازی مختلط آجر وکاشی ..................... میانسرا: حیاط ..................... گنبدنار: گنبد پیازی و نیم کره ..................... نال در گاه: چوب یا قوس پوشش در گاه ..................... نخیر: قسمتهای تو رفته در پلان ..................... نسار-نسر: قسمت پشت به آفتاب ساختمان ..................... نقش برگ کنگری: نقشی الهام گرفته از برگ کنگر - نمونه آن در گنبد خانه مسجد جامع قزوین می توان مشاهده کرد ..................... نگین: در گره سازی آجری قطعاتی از کاشی را بصورت ساده استفاده می کرده اند که نمونه بسیار زیبای آن را در برج اخنجان دیده می شود ..................... نهالین: تشکی ویا چهای بالش که به جای میل استفاده می شد ..................... نهاز: بیرون زدگی در پلان ..................... نهور: پرسپکتیو ..................... واکوفته: برای نما دادن به آجر با دو تخته دو طرف آنرا صاف کرده استفاده می کنند ..................... اپدته: گنبد خانه و عمارت اصلی ..................... هره: آجری که به صورت نره میگذارند در خراسان خزند گفته میشود ..................... هر نو: سوراخ سقف ..................... هرزه بندی: بند عمودی بین آجرها ..................... هدش: نشیمن-هدیش=تالار ..................... هشتی: هشت.برجسته-بیرون آمده تنها جایی که از منطقه بسته خانهبیرون می آمدهو ارتباط با خارج داشته جهت ایجاد مکثتقسیم فضایی جهت انتظار ..................... هشت گیر: نوعی گره سازی تزئینی برجسته و فرو رفته..برآمده=گود فرورفته ..................... هلو چین: تاب–سهمی-قوس شکل نیمه تخمه مرغی- نوع معمول چفد در شما ایران- تاق بار بر – نیم بیضی ..................... هولی: ساختمانهایی که از سقف نور می گیرند ..................... هور: طرح یا پروژه ..................... یزدی بندی: نوعی ترک بندی و کاربندی – آرایشی در زیر پوشش ..................... یله: برگرفته از طبیعت نباشد /آزاد مقابله گله=آنچه در حال حاضر به انتزاعی یا ذهنی اطلاق می شود..................... 10 لینک به دیدگاه
zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 مهر، ۱۳۹۰ کَلاوه : خانه های روستایی در منطقه کردستان و آذربایجان غربی که به صورت برج بوده 5 لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 26 تیر، ۱۳۹۱ آبدارخانه : فضای مخصوص تهیه چای و شربت و قلیان .................... اتاق گوشوار : اتاقی که در طبقه بالا کنار تالار قرار می گیرد و به آن ارتباط دارد .................... ارسی : پنجره بزرگ چوبی که یک جبهه اتاق را به طور کامل می پوشاند و دارای بازشوهای کشویی بالارونده و شیشه های رنگین است .................... اندرونی : بخشی از خانه که مخصوص زن ، فرزندان ، خدمتگزاران و سایر اهل خانه بوده است .................... ایوان : فضای نیم باز مسقفی که از سه طرف محدود و از یک طرف باز است .................... ایوانچه : ایوان کوچک و کم عمق .................... ایوان ستون دار : فضای نیم باز ستون داری که معمولا مقابل فضاهای بسته قرار می گیرد .................... بادگیر : عنصر مرتفعی که بر روی بام قرار می گیرد و جریان هوا را به درون ساختمان هدایت می کند .................... بیرونی : بخشی از خانه که مخصوص مهمانان است .................... پنج دری : اتاق بزرگی که پنج پنجره بزرگ در کنار یکدیگر و به سمت حیاط دارد .................... تالار : اتاق بزرگ و تشریفاتی خانه که معمولا محل پذیرایی از مهمانان است .................... تالار سرداب : فضای تالار مانندی که در زیر زمین خانه قرار می گیرد .................... جلوخان : فضای باز پیش از سر در ورودی .................... چهارصفه : فضای صلیبی شکلی که از یک فضای گنبددار در مرکز و چهاربخش با پوشش طاق و تویزه در چهارطرف آن تشکیل شده است .................... حوضخانه : فضای سرپوشیده ی مرتفعی که حوضی در میانه دارد و معمولا بافضاهای دیگر مرتبط می باشد .................... حیاط خلوت : فضای باز کوچک و فرعی که معمولا در پشت فضا های اصلی خانه قرار می گیرد و گاهی مربوط به قسمت های خدماتی خانه می باشد .................... حیاط بالا خانه : حیاط کوچکی در طبقه دوم خانه که به همراه فضا های پیرامون خود بخش نسبتا مستقلی را در خانه پدید می اورد ................... خورشیدی : بخش نیم دایره ای بالای درها با تقسیمات داخلی .................... درشکه خانه: فضای نگهداری درشکه ها .................... دودری : اتاقی که دو پنجره بزرگ در کنار یکدیگر به سمت حیاط دارد .................... رواق : فضای باز نیم ستون داری است که از تکرار چهار طاقی های مشابه در یک راستا پدید می آید و در طول ضلع یک یا چند جبهه حیاط قرار می گیرد .................... سرداب : زیر زمین .................... سفره خانه : اتاق وسیع یا تالاری که محل صرف غذاست ، اتاق غذاخوری .................... سه دری : اتاقی که سه پنجره بزرگ در کنار یکدیگر و به سمت حیاط دارد .................... سیم گل : گلی است مرکب که نمای ساختمان را با ان می پوشانند .................... شاه نشین : فضایی در صدر تالار و روبه سوی پنجره که مخصوص نشستن بزرگان است .................... شربت خانه : فضای انبار و مخزن نوشیدنی ها .................... صفه : سکوی بدون سقفی که سطح آن بالاتر از سطح حیاط است و معمولا در جلوی فضاهای بسته قرار می گیرد .................... طاق و تویزه : نوعی روش سقف سازی .................... قطاربندی : مقرنسی که در یک خط مستقیم کار شده باشد مانند مقرنس بین طاق و دیوار های یک اتاق .................... کاربندی : به طور کلی به مجموعه سقف سازی های داخلی تزئینی می گویند ( اعم از رسمی ، یزدی ، کاسه سازی و مقرنس) .................... کفش کن : فضای واسطه ای که ورود به فضاهای بسته از آن میسر می شود .................... مطبخ : آشپزخانه .................... مقرنس : نوعی سقف سازی که مرکب از طاسه های ( عناصر سه بعدی فضای) هم اندازه و هم آهنگ است .................... مهتابی: فضای بدون سقفی است که بالاتر از سطح حیاط قرار می گیرد دیوار های این فضا نماسازی می شود و به این ترتیب به ایوانی شباهت پیدا می کند که سقف آن را برداشته اند این فضا معمولا از سه طرف بسته و از جهت چهارم به فضای باز مشرف است .................... هفت دری : اتاق بزرگی که هفت پنجره بزرگ در کنار یکدیگر دارد لینک به دیدگاه
*mini* 37778 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 مهر، ۱۳۹۱ زه كشي: به مجموعه تأسيساتي كه نقش انتقال و توزيع آب را تا قطعه زراعي به عهده دارند، گفته ميشود كه مي‌تواند به صورت ثقلي، تحت فشار و يا تركيبي از اين دو باشد. مقرنس : به آویزهای تزئینی از جنس گچ ، کاشی ، آجر که در ایوان های ورودی مکانهای مذهبی مانند مسجد استفاده میشود اسكوپ :به قطعات فلزي كه به پشت سنگ متصل مي سازند وسنگ را به ديوار مربوط ميكنند اسكوپ گفته میشه ترانشه : پي كني و شيار زني ديوارها سيركولاسيون ( رفت و آمد ) و فضاي مورد استفاده : اساساَ سيكولاسيون در فضاهاي مورد استفاده نشانگر اجزاء با معني ايستا و پويا در كل ساختمان هستند . فضاي مورد استفاده از اهداف اوليه تصميم گيري هاي معماري در ارتباط با كار وي‍‍ژه بوده و سيركولاسيون وسيله اي است كه نتيجه طراحي به عهده آن مي باشد . معني لغوي سيركولاسيون به معناي دسترسي است. بستو: نوعی قوس بیضی شکل است که در ساخت گنبد استفاده می شود و نسبت فاصله ی کانونی به دهانه آن 4 به 3 است چهار سوق (چهار سو):محل تقاطع دو راسته بازار كه معمولا بصورت هشت و نيم هشت اجرا مي شده 8 لینک به دیدگاه
*mini* 37778 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 مهر، ۱۳۹۱ دال هاي عايق: دال ها يا بلوك هاي عايق به صورت قطعات سخت ساخته ميشوند و ابعاد آنها تا حدودي از عايق هاي قطعه اي كوچكتر است. عايق هاي سربي صوتي: نرمي ورق سرب سبب كاهش ارتعاشاتي مي شود كه در ساير مصالح آكوستيكي عادي است.و معمولا روي پارتيشن هايي كه در مجاورت سقف هاي كاذب آويخته قرار ميگيرند،موثرند. سيلر: براي پر كردن چشمه هاي سطح مصالحي مانند بتن به منظور جلوگيري از نفوذ آب و مايعات ديگر و گاهي براي جلوگيري از تبخير رطوبت از ميان سطوح به كار ميرود شلاك: تنها پوشش مايع محافظتي است كه داراي رزين حيواني است. و محصول ترشح حشره هندي است به نام لاك. روي چوب ،فلز،شيشه،چوب پنبه و چرم استفاده ميشود. یوغ !! یه جور میلگرده تو سازه ولی یادم نیست دقیق چیه!! لته سر : یک نوع پوشش سقف محلیه 7 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 مهر، ۱۳۹۱ دالان : در معماری سنتی ایرانی، راهروی باریکی است که با پیچ و خم وارد شونده را از هشتی به حیاط خانه هدایت می‌کرد. گچ کوهی : گچ محکمی که رنگ آن چندان سفید نمی باشد. هفت خانه : قاب بالای خطوط شارستان : آنچه داخل بارو بوده و در واقع هسته مرکزی شهر بوده است. هُولی: ساختمانها یی که از سقف نور میگیرند زمود گری: نقشبندی یورت: هر گونه فضای سرپوشیده لاسبانی : رج عمودی پنجه پی : بیرون زدگی پی از دیوار یزدی بندی : نوعی سقف سازی داخلی تزیینی 9 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 مهر، ۱۳۹۱ زَغزِه : پیلکی که دور چفت نیز می چرخد برزن : محله اصلی شهر بَشن : دیوارهای زیر گنبد پنام : عایق طَنبَی: به اتاق دراز میگویند آسمانه : سقف رک : نوعی گنبد تیزه دار کلیل : یک نو ع قوس کم خیز ایرانی بدون تیزه دریزه : نورگیر و دودکش از بغل دیواره ها هُرنو : سوراخ سقف 9 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 مهر، ۱۳۹۱ واتغر : بادگیر والاد : دیوار هزار باف : طرح های تزیینی سراسری با آجر و کاشی نهانخانه : زیرزمین لنگر : منزلگاه قوس مازه دار : قوسهایی که تیزه ندارند تلوار : کاخ تر کشی : ریسمان کشی تیرکش : رخنه ای در زیر کنگره بارو یورت : هرگونه فضای سرپوشیده 8 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 مهر، ۱۳۹۱ سکُنج : کنج بیرون آمده دوال : عنصری که بعد از کلاف بندی پای تاق ها بر روی پنجره ها ؛جرزها و بالای تاقچه ها با گچ و با شکلی ساده که برجسته تر از دیوار است میساختند هدش : نشیمن تنابه : تالار بزرگ آمود : آرایش که پس از پایان کار ساختمان به آن بیفزایند دسكره : عنصري كه بعد از كلاف بندي پاي تاقها بر روي پنجره ها جرزها و بالاي تاقچه ها با گچ و با شكلي ساده كه برجسته تر از ديوار است مي سازند واكوفته : گنبد خانه و عمارت اصلي هولی : ساختمان هایی که از سقف نور میگیرند مقصوره : گره سازي مختلط آجر وكاشي هره : آجری که به صورت نره میگذارند 9 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 مهر، ۱۳۹۱ تونگان : مقرنس های سرستون نهاز : پرسپكتيو سبويي : چهل ستونهايي كه در سه طرف ديوار ندارند مانند چهل ستون لاپوش : راهرويي كه پيرامون بنا مي گردد شش بند : ستاره تزیینی در گره سازی معمول است هشت و گیر: نوعی گره سازی تزئینی، برجسته و فرورفته نخیر : قسمت های تو رفته در پلان جامخانه : نورگیر های شیشه ای حمامها واشان : تیر های چوبی سقف 7 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 مهر، ۱۳۹۱ نفار : نوعی دیوار که در مناطق معتدل و مرطوب استفاده میشود رون کرمانی : جهت ساختمان هایی در امتداد غربی – شرقی هاشیرا : بناهایی که در ژاپن برای نگهداری اشیا ساخته میشد هویه : تورفتگی یا پا کار قوس هنجه : کشیده یا طنبی ورکد : غرفه لوز : حالت و چسبندگی ملات زغره : پیلکی که دور چفت نیز می چرخد هنجار : زنجیر مورد استفاده در اجرای گنبد مهتابی : سکو 6 لینک به دیدگاه
*mini* 37778 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 مهر، ۱۳۹۱ کلمبو: قوس . طاق وریس: یک نوع طناب برای بستن گالی در سقف ونت: تاسیسات تهویه که در بین لوله های فاضلاب تعبیه میشه رابیتس: توعی سقف که به صورت کاذب و با استفاده گچ ساخته میشود ربه : دست انداز بام یورت: هر گونه فضای سرپوشیده شکر سنگ:یا سنگ مها؛ سنگی است میان سنگ شیشه و سنگ گچ و ریزه های آن شبیه خرده های شیشه است وستاخ: اتاق خلوت و خصوصی هویه: تورفتگی پا کار قوس واکوفته: برای نما دادن به اجر دو طرف ان را با دو تخته صاف میکردند. 5 لینک به دیدگاه
*mini* 37778 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 مهر، ۱۳۹۱ یزدی بندی:نوعی ترک بندی و کاربندی_ارایششی در زیر پوشش. لاریز: نوعی اتصال در دیوار های آجری است که باعث می شود دو اتصال دیوار بخوبی به مهم متصل شوند. عریش: سایبان نرگسی: نوعی گچبری ژگردار: تیر افقی حامل بستر ربه : دست انداز نهاز: فرورفتگی و.. هور: طرح یا پروژه واشان :تیرهای چوبی سقف دماغه : قسمتی از در که مانع ورود گردو غبار میگردد فروار : اتاق بالای هشتی لچكي: بر روی نبشی برای استحكام بيشتر قرار میدهند واچیدن: عمل دمونتاژ و رمونتاژ خونه های سنتی و دوباره برپا کردن اونا در جای دیگه.مثل موزه میراث روستایی گیلان زگمه: دیواری که اسکلت چوبی دارد و فاصله مابین آنبا نی و شاخه های درخت پر میشود( تو گیلان خونه های قدیمی رو با دیوار زگمه ای می ساختند) هدیش : تالار 5 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 مهر، ۱۳۹۱ دولاب : گنجه در دار دماغه : چوب وسط در راسته: چیدن آجر به صورت افقی در دیوار رَ بَض : بیرون بارو پنام : بيرون زدگي پي از ديوار میانسرا: حیاط ؛ در خانه های شهرهای مختلف مانند یزد ,شیراز ؛ ... بصورت باغی کوچک عمل می کرده است آژند : ملات شش بند : ستاره تزیینی در گره سازی معمول است مَُعقلی : گره سازی مختلط کاشی و آجر تیرکش : رخنه ایی در زیر کنگره بارو،سوراخی که در شکاف آن تیر می اندازند. 6 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 مهر، ۱۳۹۱ جامخانه : نورگیرهای شیشه ای حمام ها بستو : نوعی قوس بیضی شکل است که در ساخت گنبد استفاده می شود و نسبت فاصله کانونی به دهانه آن 4به3است. وادار: قسمتی از در رودزن : بند وسدی که برای ذخیره آب در پیش رودها بندند. نار : گنبد پیازی و نیم کره رون : جهت قرارگرفتن خانه یاهربنایی هویه : تورفتگی پاکار قوس شاه تویزه : تویزه بزرگ مرد گرد : راهرویی که پیرامون بنا می گردد لَرد : میدانهای کوچک که در سطح شهر پراکنده بوده اند 6 لینک به دیدگاه
Mehdi-82 2929 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 مهر، ۱۳۹۱ خیلی عالی بود, دست همه دوستان درد نکنه فقط یه سوال, کسی اینها رو تو یه فایل اکسل یا اکسس گذاشته؟ که مثلا یه جورایی یه فرهنگ لغات تخصصی معماری بشه؟ 3 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 مهر، ۱۳۹۱ خیلی عالی بود, دست همه دوستان درد نکنهفقط یه سوال, کسی اینها رو تو یه فایل اکسل یا اکسس گذاشته؟ که مثلا یه جورایی یه فرهنگ لغات تخصصی معماری بشه؟ مرسی دوست عزیز ... هنوز نه ... ولی اگه کاملتر شد شاید گذاشتیم 5 لینک به دیدگاه
judyabott 8886 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 مهر، ۱۳۹۱ زمین دج : زمين دجي زميني است كه از شنهاي درشت و ريز و خاك به هم فشرده تشكيل شده است و به رنگهاي مختلف ديده مي شود :دج زرد ، دج سياه ، دج سرخ ، اين نوع زمين ها براي ساختمان مرغوب و مناسب می باشند . وَستاخ : اتاق خصوصی و خلوت خوون : خوون یک نقش تزئینی است که با تکه های آجر تراشیده و موزائیک آن را پدید آورده اند، آن گاه روی آن را با خاک و سریشم رنگ هائی که در آب حل کرده اند به رنگ های گوناگون رنگرزی می کنند و در پیشانی ساختمان، میانه ستون ها و «فریز در» چیده می شود. برای ورود روشنایی و هوا به اتاق ها لوله های گلچین را سوراخ کرده و نقش هایی پدید آورده و آن لوله ها را در بالای درها و پنجره ها می نشانیدند. روزن :روزن و پنجره را نمی توان از هم تفکیک کرد. در واقع روزن را می توان یک پنجره کوچک دانست که معمولاً در بالای در و گاهی در دو سوی آن برای گرفتن روشنایی و تأمین هوای آزاد برای فضاهای بسته به کار می رفته است. نسار : قسمت پشت به آفتاب ساختمان آبساب: آجر تراش داده شده ای که با آجر دیگر در آب ساییده شده باشد چانه :پیش رفتگی در پاکار چفد جهازه (پالانه) : برای جلوگیری از وارد شدن بار به صورت مستقیم بر درگاه ها ، تاقی دیگر روی آن میزنند تا بار را به جرزها منتقل کنند . وادار: تقسیم کننده لنگه در یا پنجره به دو یا چند قسمت مقرنس : تزیینات آویزه ای شکل که با آجر ، گچ ، سنگ ، کاشی و چوب ساخته شده و معمولا زیر ایوان ها بکار می رود 5 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده