Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 مهر، ۱۳۸۸ توكيو در صدر بزرگترين و پرجمعيت‌ترين شهرهاي دنيا قرار دارد. رشد شهرنشيني در همه كشورها موجب شده تا مردم از نقاط مختلف كشور به سمت شهرها و حومه آنها سرازير شوند و همين امر منجر به شكل‌گيري كلان شهرها بدون توجه به زيرساخت‌هاي اوليه آن شده است. بي‌شك، توكيو پايتخت ژاپن كماكان در فهرست بزرگترين شهرهاي دنيا به لحاظ گستردگي حومه شهري باقي مي ماند. در سال 2006 در پايتخت ژاپن و حومه آن حدود 5/35 ميليون نفر زندگي مي‌كنند. پيش‌بيني مي‌شود تا سال 2020 اين تعداد به 37 ميليون نفر برسد. بعد از توكيو مشخص نيست كه تا سال 2020 چه شهرهايي به ترتيب در اين فهرست قرار مي‌گيرند. مكزيكوسيتي كه در حال حاضر در جايگاه دوم قرار دارد احتمالاً تا سال 2020 پنجمين شهر بزرگ و پرجمعيت دنيا خواهد بود. اين در حالي است كه پيش‌بيني مي‌شود بمبئي از رده سوم به رده دوم صعود كند. دهلي نيز از اين نظر از رديف ششم به سوم و داكا از دهم به چهارم و لاگوس از 14 به هفتم خواهد رسيد. در اين فهرست شهرهايي كه جمعيتي بيش از يك ميليون نفر را داشتند به ترتيب طبقه‌بندي شدند. رشد جمعيت شهري در بيشتر كشورهاي دنيا منجر به شكل‌گيري كلان شهرها شده است. از اين شهرها مركز شهر پر ازدحام‌ترين نقطه شهر محسوب مي‌شود البته ماهيت شهرها و حومه آنها در كشورهاي مختلف تفاوت دارد. براي نمونه در كشورهاي آمريكايي ساكنان متحول‌تر در حومه و اطراف شهرهاي بزرگ زندگي مي‌كنند حال آن كه در كشورهاي در حال توسعه كساني كه توانايي مالي بالايي ندارند در حاشيه شهرهاي بزرگ مستقر مي‌شوند. شكل ظاهري كلان شهرها به هر شکل كه باشد مسائل اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي خود را به دنبال دارد. برخي از كشورها همچون فرانسه با تشكيل دولت محلي به نوعي سعي مي كنند مشكلات كلان شهرها را جوابگو باشند. در كشورهاي ديگر همچون انگلستان دولت‌هاي مركزي تمايلي به ايجاد يك ساختار سياسي در كلان شهرها ندارند زيرا از اين كه شهرها تبديل به مراكز قدرت شوند، واهمه دارند. در حال حاضر دولت محلي لندن نسبت به بيست سال گذشته مسئوليت كمتري دارد. در بعضي از شهرها مركز شهر تنها بخشي از جمعيت را در خود جا داده است. براي مثال در مركز شهر نيويورك تنها هشت ميليون نفر زندگي مي‌كنند اين در حالي است كه بيش از 18 ميليون نفر در حومه اين شهر سكونت مي‌كنند. در سانفرانسيسكو هم وضعيت مشابهي وجود دارد. مركز اين شهر 777 هزار نفر جمعيت دارد ولي بيش از سه ميليون نفر در حومه آن زندگي مي‌كنند. با در نظر گرفتن 10 درصد رشد متوسط شهرنشيني پيش‌بيني مي‌شود كه بيهاي در جنوب چين تا سال 2020 بيشترين ميزان رشد جمعيت حومه‌نشين شهري را داشته باشد. حومه اين شهر كه دروازه ورودي چين محسوب مي‌شود در حال حاضر يک وچهاردهم ميليون را در خود جا داده است برآورد مي‌شود تا سال 2020 اين رقم به پنج و هشت دهم ميليون نفر برسد. شهرهاي ديگري كه رشد بيش از چهار درصد در سال دارند عبارتند از قاضي‌آباد (در هند)، ساناا (دريمن)، سورات (در هند)، كابل (در افغانستان)، باماكو (در مالي) و لاگوس (در نيجريه). بخارست (3/1- درصد)، سونيا (098/0- درصد)، بوداپست (068/0-درصد)، تورين (56/0- درصد)، اكاترينبرگ (52/0- درصد )، رم (46/0- درصد)، بيرمنگهام (12/0- درصد) و تايپه (11/0- درصد) در زمره شهرهايي هستند كه رشد جمعيت شهري آنها منفي است. با گسترش شهرنشيني براي ساكنان شهرهاي بزرگ و حومه آنها به طور روز افزوني در حال افزايش است اين امر نگراني‌هاي اساسي را براي شهرداران شهرها به وجود آورده است تامين نيازهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي از مسائل عمده‌اي هستند كه توجه و سياست‌گذاري خاصي را مي‌طلبد. منبع : برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده