zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ کلیل : یک نوع قوس کم خیز ایرانی بدون تیزه. 1 لینک به دیدگاه
سـارا 20071 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ هره آجري كه به صورت نره ميگذارند 1 لینک به دیدگاه
zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ مرد گرد : راهرویی که پیرامون بنا می گردد. لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ دکل : بخشی از ساقه مناره ساختمان مناره : 1-پایه 2-ساقه : -گونه -بخش : دکل ؛ پلکان ؛ نورگیر 3-تاج لینک به دیدگاه
zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ لَرد : میدانهای کوچک که در سطح شهر پراکنده بوده اند. لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ دج : نوعی زمین زمین دج : زمين دجي زميني است كه از شنهاي درشت و ريز و خاك به هم فشرده تشكيل شده است و به رنگهاي مختلف ديده مي شود :دج زرد ، دج سياه ، دج سرخ ، اين نوع زمين ها براي ساختمان مرغوب و مناسب می باشند . لینک به دیدگاه
zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ جامخانه : نورگیر های شیشه ایی حمامها لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ هورنو: نورگیری بالای سقف چون در نزدیکیهای تیزه گنبد امکان اجرا به صورت بقیه ی قسمت ها میسر نیست، لذا در نزدیکیهای تیزه، سوراخ را پر نمی کنند تا در بالای طاق کار نور رسانی را انجام دهد. مثلاً در پوشش بازارها اکثراً سوراخ هورنو باز است تا عمل روشنایی و تهویه صورت پذیرد. لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ خوون : خوون یک نقش تزئینی است که با تکه های آجر تراشیده و موزائیک آن را پدید آورده اند، آن گاه روی آن را با خاک و سریشم رنگ هائی که در آب حل کرده اند به رنگ های گوناگون رنگرزی می کنند و در پیشانی ساختمان، میانه ستون ها و «فریز در» چیده می شود. برای ورود روشنایی و هوا به اتاق ها لوله های گلچین را سوراخ کرده و نقش هایی پدید آورده و آن لوله ها را در بالای درها و پنجره ها می نشانیدند. لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ روزن : روزن و پنجره را نمی توان از هم تفکیک کرد. در واقع روزن را می توان یک پنجره کوچک دانست که معمولاً در بالای در و گاهی در دو سوی آن برای گرفتن روشنایی و تأمین هوای آزاد برای فضاهای بسته به کار می رفته است. به عبارت دیگر روزن به سوراخهائی اطلاق می گردید که در کلاله و یا شانه طاق ها تعبیه می شده است. روزن گاهی با چوب و گاه با گچ و سفال ساخته می شده و اغلب ثابت بوده است. در بناهایی که دارای بافت مرکزی و درونگرا بودند و از سقف هشتی یا از نقطه ای دیگر نور کافی برای هشتی تأمین می شد، در بالای در ورودی روزن قرار می دادند. لینک به دیدگاه
zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ نسار : قسمت پشت به آفتاب ساختمان لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده