- Nahal - 47858 ارسال شده در 4 بهمن، 2012 پيش از خواب می‌چرخم به سمتش حرفی نمی‌زنيم به هم نگاه می‌كنيم من و ديوار رو به رو... ساره دستاران 7
- Nahal - 47858 ارسال شده در 6 بهمن، 2012 نمی‌گوید دوستت دارم اما آفتاب نگاهش راه را روشن می‌کند و با دل شوره‌ای لرزان می‌پرسد: چه دیر آمده‌ای ؟ بهمن کاظمی 7
sam arch 55879 ارسال شده در 6 بهمن، 2012 کمی پایِ احساسم می لنگد... بالصطلاح زده ام به دنده ی منطق.... این هم دوره ای دارد....تو صبور باش.... 7
laden 4758 ارسال شده در 6 بهمن، 2012 اولین بار که گفتی دوستم داری گریه ام گرفت… حالا اگر کسی بگوید دوستم دارد ؛ خنده ام میگیرد… 8
Lean 56968 ارسال شده در 6 بهمن، 2012 اشک میریختی! صدای هق هق و مرثیه خوانی هایت اتاق کوچکم را پر کرده بود . عاشق شدی باز و این پیش آمد تازه ای نبود . از وقتی خاطرم هست مرتب عاشق میشدی ! همیشه هم اشتباهی عاشق میشدی یا شاید هم عاشق آدمهای اشتباهی می شدی ! چه میدانم ... فرق چندانی هم با هم ندارند. همه ی این سالها تو بودی و تکرار این داستان همیشگی که فقط گاهی اسم شخصیتهایش تغییر میکرد و کمی جزئیات پیش پا افتاده که جابه جا می شد . اصل ماجرا انگاری خیال عوض شدن نداشت . این آخری ها حتی به قدر کافی انگیزه نداشتم تا چند ضربه ی آرام روی شانه ات بزنم و سری تکان دهم به نشانه ی تاسف ! چه رسد به اینکه باز شروع کنم به سرهم کردن یک مشت مزخرف من باب بهبود اوضاع و گذاشتن و گذشتن و ارائه ی تحلیل روانشناختی – شخصیتی در باره بی لیاقتی و ضعف ها و دردها حماقت های موجود مربوطه برای آرام کردن تو . اصلن نمیفهمیدم این مصیبت گوش شنوا بودن از کجا به من ارث رسید و اینطور گرفتارم کرد . در هر حال دیر یا زود خودت "آرام " میگرفتی و باز میگشتی دنبال کسی که این جای خالی را پر کند ومن منتظر میماندم که ببینم این یکی چه قدر دوام می آورد . همه ی این سالها بارها و بارها از خودم پرسیده بودم کداممان عجیب تر بودیم؟ تو که به یک نگاه دلت می رفت و به یک بهانه شکسته بر می گشت یا منی که این همه سال دیوار کشیدم دور خودم و تنهایی هایم با همین بهانه ها ،مرزها و ایده ها و بایدها تا آنجا که حتی برای تماشای آسمان هم باید به زحمت سرم را بالا می گرفتم ! کداممان تنهاتریم عزیزم ؟! من که خو گرفته ام به اینچنین بودن و میترسم از شکستن این حریم امن یا تو که کودکانه در پی پناهی کوچک از این شاخه به آن شاخه پریدن عادتت شده . چه قدر فاصله هست بین دنیای من و آرزوهای تو ... چه دیوار بلندی! 8
laden 4758 ارسال شده در 6 بهمن، 2012 سال ها مي گذرد و من از پنجره بيداري کوچه ياد تو را مي نگرم مي پويم و چنان آرامم که کسي فکر نکرد زير خاکستر آرامش من چه هياهويي هست ... عاشقي هم دردي است !!! و من از لحظه ديدار تو ميدانستم که به اين درد شبي خواهم مرد.... 7
Mahnaz.D 61917 ارسال شده در 7 بهمن، 2012 گاهی آدم های تنها؛ خیلی خوش شانس هستند؛ چون کسی را ندارند تا از دست بدهند ...!! 10
laden 4758 ارسال شده در 7 بهمن، 2012 حريم قلب کوچک من! اينجا حريم من است حريم قلب کوچکم ! قفس تنهايی من و حرفهای نگفته ام ... من در اين قفس به معنای عشق رسيده ام و در اين سکوت اشک ريخته ام و به تنهايی خويش اعتراف می کنم ! کسی دلش برايم نسوزد من اين قفس را دوست دارم و تنهايی ام را !... و حالا اين بزرگترين سرمايه ی من است که عشق را در اين قفس به تماشا نشسته ام ....... 5
laden 4758 ارسال شده در 8 بهمن، 2012 آزارم می دهی به عمد... اما من آنقدر خسته ام , آنقدر شکسته ام که هیچ نمی گویم نه گله ای نه شکوه ای حتی دیگر رنجیدن هم از یادم رفته است. دیگر چیزی برای دلبستن نمانده است. انتظار بی مفهوم است. نه کینه ای ، نه بغضی ، نه فریادی فقط صدای نم نم باران... این منم که روی وسعت دل زمین می گریم 3
azarafrooz 14221 ارسال شده در 8 بهمن، 2012 اشتباه من این بود .... هر جا رنجیدم ، لبخند زدم .... فکر کردند درد ندارد ، محکم تر زدند ... 10
sam arch 55879 ارسال شده در 9 بهمن، 2012 همه را نوشتم در نامه ای در گوشه ی طاقچه... همزادم در گوشم نجوا می کند... تو که ندیدی حالِ چشمانش را...تو که بدهکاری خود را به چشمانش ندیدی از خجالت.... . . . تو هزار نامه بنویسی باز بدهکاری به او یک اعتراف به چشمانش.. 10
- Nahal - 47858 ارسال شده در 9 بهمن، 2012 چه در دل ِ من چه در سر ِ تو من از تو رسیدم به باور ِ تو تو بودی و من ، به گریه نشستم برابر ِ تو به خاطر تو به گریه نشستم بگو چه کنم ... با تو ، شوری در جان بی تو ، جانی ویران از این ، زخم ِ پنهان می میرم ... نامت در من باران یادت در دل طوفان با تو ، امشب پایان می گیرم ... نه بی تو سکوت نه بی تو سخن به یاد ِ تو بودم به یاد ِ تو من ببین غم ِ تو رسیده به جان و دویده به تن ببین غم ِ تو رسیده به جانم ، بگو چه کنم... از : عبدالجبار کاکایی 11
پاییزان 3604 ارسال شده در 10 بهمن، 2012 من در میان مردمی هستم که باورشان نمی شود تنهایم می گویند : خوش به حالت که خوش خالی نمی دانند ..... دلیل شاد یودنم باج به آن هاست برای دوست داشتن من.... 7
پاییزان 3604 ارسال شده در 10 بهمن، 2012 نگران نباش حال من خوب است بزرگ شده ام دیگر آن قدر کوچک نیستم که در دلتنگی هایم گم بشوم آموخته ام که این فاصله ی کوتاه بین لبخند و اشک نامش زندگی ست آموخته ام که دیگر دلم برای نبودنت تنگ نشود راستی دروغ گفتن را نیز خوب یاد گرفته ام حال من خوب است خوب خوب خوب...... 8
laden 4758 ارسال شده در 10 بهمن، 2012 دلم تنگ است از این دنیا چرایش رانمی دانم من این شعر غم افزا را شبی صدبار می خوانم چه می خواهم از این دنیا ،از این دنیای افسونگر قسم برپاکی اشکم جوابم رانمی دانم شروع کودکی هایم، سرآغاز غمی جانکاه از آن غم تا به فرداها پراز تشویش ،گریانم بهار زندگی رامن هزاران بار بوییدم کنون باغصه می گویم خداوندا پشیمانم به سوی در گه هستی هزاران بار رو کردم الهی تابه کی غمگین دراین غم خانه می مانم خدایا باتو می گویم حدیث کهنه غم را بگو بامن که سالی چند دراین غم خانه مهمانم دلم تنگ است از دنیا چرایش رانمی دانم ولی یک روز این غم را زخود آهسته می رانم 6
laden 4758 ارسال شده در 14 بهمن، 2012 ه شاید زبان ضعف باشد شاید خیلی کودکانه شاید بی غرور... اما هر وقت گونه هایم خیس می شود می فهمم نه ضعیفم!!! نه یک کودکم!!! بلکه پر از احساسم... 5
mani24 29665 ارسال شده در 15 بهمن، 2012 چه زیباست بخاطر تو زیستن وبرای تو ماندن بپای تو مردن وبه عشق تو سوختن؛ وچه تلخ وغم انگیز است، دور از توبودن، برای تو گریستن؛ و به عشق و دنیای تو نرسیدن؛ ایکاش می دانستی بدون تو، مرگ گواراترین زندگیست؛ بدون تو وبه دور ازدستهای مهربانت، زندگی چه تلخ وناشکیباست. ایکاش می دانستی مرز خواستن کجاست، وایکاش میدیدی قلبی راکه فقط؛ برای تو می تپد 5
ارسال های توصیه شده