just work 12354 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 مرداد، ۱۳۸۹ ماجراهاي دانشگاه آزاد از ابتدا تاكنون همهچيز از يك بوفه دانشجويي آغاز شد؛ آنجا كه عبدالله جعفرعلي جاسبي رييس دانشگاه آزاد 21 شهريور 1384 در مراسم افتتاح يك بوفه دانشجويي در دانشگاه آزاد واحد گرگان سخني را بر لب راند كه شايد هيچگاه گمان نميكرد كه همين موضوع ميتواند در عرض چندين سال احتمال پايان يافتن رياست طولانيمدت خود بر اين دانشگاه بزرگ را تا حد بسيار زيادي بالا ببرد. آن سخن اين بود كه «... امسال بهدليل بالا رفتن حقوق اساتيد و هيئت علمي مجبور به افزايش شهريه شديم و در صورتيكه دولت به دانشگاه آزاد كمك كند، اين افزايش حذف خواهد شد.... » همين سخنان جاسبي درباره افزايش شهريه به نارضايتي دانشجويان دانشگاه آزاد دامن زد تا جايي كه در 24 شهريور همين سال يعني سه روز بعد، عدهاي از دانشجويان دانشكده هنر و معماري دانشگاه آزاد واحد تهران مركز در اعتراض به اين اقدام دانشگاه آزاد دست به تجمع زدند. اين نارضايتي هاي دانشجويان و والدين آنها و انتقادات به دانشگاه آزاد موجب شد كه جاسبي در ملاقات خود با رييس جمهور در آذرماه 1384 از كاهش 10 تا 18 درصدي شهريههاي دانشگاه آزاد خبر دهد. و بر همين اساس بود كه رييس جمهور در سفر استاني خود به ايلام در 11 آذر 1384، در جمع اساتيد و دانشگاهيان اين استان و هنگامي كه با انتقادات و اعتراضات دانشجويان به دانشگاه آزاد روبهرو شد، گفت: « قرار شده است كه آقاي جاسبي شهريهها را پايين بياورد. » رييس جمهور همچنين تأكيد كرد: « اگر اين كار صورت نگيرد، جاسبي را جريمه مي كنيم كه سه فرزندش در دانشگاه آزاد درس بخوانند و اگر باز پايين نيامد، جريمه آقاي جاسبي را سنگين تر خواهيم كرد.» دانشگاه آزاد جدال را آغاز كرد اما ماجرا از آنجا جالب شد كه معاون جاسبي، پس از اين سخنان رييسجمهور، در حركتي كه در نوع خود خاص بود، اعلام كرد: «شهريهها كاهش نخواهد يافت، بلكه بهجاي اين كار، به دانشجويان وام مي دهيم.» و اين نشان مي داد كه دانشگاه آزاد نه تنها هيچ قصدي براي كاهش شهريهها ندارد، بلكه در همان سال 1384 - 1385 و حتي سال هاي بعد از آن با اعلام نرخ هاي علي الحساب، شهريهها را حدود 10 درصد افزايش داد و پس از اين بود كه جدال مردم و دولت و دانشجويان از يكسو و مسئولان دانشگاه آزاد از سوي ديگر وارد دور تازهاي شد. شكست طرح تحقيق و تفحص در اين ميان، طرح تحقيق و تفحص مجلس شوراي اسلامي از اين دانشگاه نيز با وجود حضور فرد بانفوذي چون عليرضا زاكاني در رأس اين هيئت، به هيچ نتيجهاي نرسيد و تا به امروز نيز از قرائت آن در مجلس خبري نيست. البته كارشناسان يكي از مهمترين دلايل اين ماجرا را حضور علي عباسپور تهراني (برادر زن جاسبي) در رأس كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس شوراي اسلامي ميدانند. امري كه موجب شد در نهايت زاكاني نامهاي به غلامعلي حداد عادل، رياست وقت مجلس شوراي اسلامي، نوشته و در آن نسبت به كارشكنيهاي مسئولان دانشگاه آزاد در روند تحقيق و تفحص از اين دانشگاه شكايت كند. البته عليرضا زاكاني چندان هم كار خود را بينتيجه وانگذاشت و در 21 تير 1385 با انتشار نامهاي هشت صفحه اي، عليه دانشگاه آزاد دست به افشاگري زد كه با واكنش تند مسئولان دانشگاه آزاد روبهرو شد. اقدام انقلابي مي كنيم اما انتقادات روزافزون دانشجويان به مديريت دانشگاه آزاد كه حتي موجب دادگاهي شدن برخي از آنان شد، در كنار مطالبات فراوان مردمي و از قضا عدم تمكين دانشگاه آزاد در برابر اين قانون كه «هرگونه افزايش شهريه در هر دانشگاهي حتي دانشگاه آزاد، بايد به تصويب وزارت علوم برسد» منجر به آن شد كه محمود احمدي نژاد رييس جمهور در هشتم آبان 1385 در سخنراني خود در جمع مردم پيشواي ورامين براي نخستينبار بحث «اقدام انقلابي» را در خصوص دانشگاه آزاد مطرح كرده و اعلام كند: «اگر دانشگاه آزاد شهريهها را كاهش ندهد، درباره اين دانشگاه تصميم انقلابي خواهيم گرفت و همه ملت خوشحال خواهند شد.» رييس اصلي دانشگاه آزاد وارد ميشود اما متعاقب اين سخنان تند احمدينژاد عليه مديريت دانشگاه آزاد و از آنجا كه بهنظر نميرسيد جاسبي و ساير مسئولان اين دانشگاه بتوانند در مقابل اقدام انقلابي منتخب ملت ايستادگي كنند، فرد صاحب نفوذ و به قول جاسبي «رييس واقعي دانشگاه آزاد» وارد عرصه شد تا اين موضوع رنگ و لعاب ديگري به خود گرفته و وارد عرصه سختتري شود. هاشمي رفسنجاني نيز از اول آذر 1385 وارد اين ميدان پيچيده شد، تا صفبنديها شكل ديگري به خود بگيرد. هاشمي در مراسم افتتاح كتابخانه واحد نجفآباد دانشگاه آزاد انتقادات مطرح شده عليه مديريت اين دانشگاه را «موذيگري» و «شرارت» خواند و در يك پيشگويي جالب حتي اعلام كرد كه اين شرارتها شكست خواهد خورد! وي در ادامه اين سخنراني خود تأكيد كرد كه «اگر قرار بود در مقابل اين موذي گري ها عقب بنشينيم، بايد به همان اتاق طلبگي برمي گشتيم و براي مردم مسئله مي گفتيم!» توقف عجيب ؛ دليلي جالب ؛ و خيمهاي كه تا مرز فتح رفتيم اما مدتي پس از اين سخنان هاشمي و اقدام عجيب جمع زيادي از نمايندگان ملت در مجلس شوراي اسلامي مبني بر صدور نامهاي خطاب به رهبر معظم انقلاب و تقدير و تشكر از جاسبي در اين نامه كه موجب اعتراضات گسترده از سوي تشكلهاي دانشجويي و برخي كارشناسان شد، اقدامات و سخنان دولتيها درباره دانشگاه آزاد فروكش كرد تا آنكه غلامحسين الهام سخنگوي دولت نهم در 28 شهريور 1386 در جلسه هفتگي خود با خبرنگاران از توقف هرگونه «اقدام انقلابي و غيرانقلابي» دولت در مقابل دانشگاه آزاد خبر داد و گفت: «اقدام انقلابي و غيرانقلابي در مورد دانشگاه آزاد متوقف شد و بحث دانشگاه آزاد بنابر دلايل و مصالحي از دستور كار رييس جمهور خارج شده است و دولت در مسائل دانشگاه آزاد مداخلهاي ندارد.» «مصلحت»ي كه الهام در سخنان خود از آن ياد كرد را شايد بتوان با آنچه كه از سخنان رييسجمهور در برخي جلسات خصوصي شنيده ميشد، رمزگشايي كرد، آنجا كه گفته ميشد، وي گفته است: «ما تا يك قدمي حصول نتيجه درباره موضوع دانشگاه آزاد به پيش رفتيم، اما به واسطه برخي مصالح و به توصيه بعضي از بزرگان، فعلا اين امر را متوقف كرده ايم تا در وقت مقتضي اقدامات خود را مجددا آغاز كنيم.» دانشجويان آرمانگرايي كه « مصلحت » سنجي نميكنند با وجود اين و پس از اين توقف اقدامات انقلابي و غيرانقلابي، دانشجويان و در رأس آنها تشكل هاي دانشجويي از مطالبات خود كوتاه نيامده و با برگزاري جلسات متعدد به نقد مديريت دانشگاه آزاد پرداخته و خواستار قانونمند شدن اين دانشگاه شدند. شايد همين اعتراضات و مطالبات گسترده موجب شد كه ماجراي دانشگاه آزاد در فاز جديدي پيگيري شود كه همان اصلاح اساسنامه توسط شورايعالي انقلاب فرهنگي بود. مضاف بر اينكه خود اين فاز نيز داراي نكتههاي عجيب و جالب و بعضا باورنكردني بود. 13مهر 1387 ؛ آغاز ماجراهاي يك اساسنامه و مقاومتهاي مجدد دانشگاه آزاد ماجراهاي دانشگاه آزاد به آنجا رسيد كه شورايعالي انقلاب فرهنگي در شهريور 1387 اعلام كرد كه اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد را از 13 مهر در دستور كار قرار خواهد داد، اما اين تاكتيك نيز با واكنش و مقاومت هيئت امناي دانشگاه آزاد روبهرو شد و كريم زارع، عضو اين هيئت، تأكيد كرد كه امكان اصلاح اساسنامه تنها از سوي هيئت مؤسس دانشگاه آزاد امكانپذير خواهد بود. اما شورايعالي انقلاب فرهنگي نيز در ابتدا كوتاه نيامده و تأكيد كرد كه هرچند با 15 روز تأخير، اما اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد را آغاز خواهد كرد. البته اين اعلام نظر شورايعالي انقلاب فرهنگي نيز مجددا با واكنش دانشگاه آزاد و اينبار شخص جاسبي، رييس اين دانشگاه، روبهرو شد كه گفت: «هر وقت هيئت مؤسس دانشگاه آزاد اساسنامه را اصلاح كرد اين اصلاحات به شورايعالي انقلاب فرهنگي ارسال خواهد شد. شورايعالي انقلاب فرهنگي نيز پس از اينكه هيئت مؤسس دانشگاه آزاد اصلاحات لازم را بر روي اساسنامه انجام داد، مي تواند اين مورد را بررسي كند.» اولتيماتوم شورايعالي انقلاب فرهنگي به دانشگاه آزاد : اصلاح نكنيد ، اصلاح مي كنيم مخالفتهاي جاسبي و مسئولان دانشگاه آزاد موجب شد كه شورا يك گام تاكتيكي به عقب گذاشته و اعلام كند كه اگر دانشگاه آزاد تا 10 دي اساسنامه را اصلاح و به شورايعالي انقلاب فرهنگي ارائه نكند، شورا خود به اين كار اقدام خواهد كرد. اما اين اولتيماتوم نيز كارساز نشد و با پايان زمان تعيين شده، اساسنامه دانشگاه آزاد همچنان بدون اصلاح ماند! قانون دانان قانونشكن در پي راه فرار در حاليكه همگان گمان مي كردند هيئت مؤسس دانشگاه آزاد در حال اصلاح اساسنامه به منظور تقديم آن به شوراي انقلاب فرهنگي براي تصويب نهايي است، بعدها در اظهارنظر كريم زارع، عضو هيئت امناي اين دانشگاه، در گفتوگوي وي با خبرگزاري فارس، مشخص شد كه درست در همين ايام، هيئت مؤسس دانشگاه آزاد بهجاي پرداختن به اصلاح اساسنامه، دقيقا اقدامي موازي با اصلاح اساسنامه و براي خنثي كردن اين برنامه شورايعالي انقلاب فرهنگي را در دستور كار خود قرار داده بود. و از اين روي بود كه در روزهايي كه فشارها به شورايعالي انقلاب فرهنگي از سوي تشكل هاي دانشجويي براي اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد بهدليل تأخير بيش از حد هيئت مؤسس اين دانشگاه به اوج رسيده بود، ناگهان در هفت شهريور 1388 بيانيهاي از سوي هيئت مؤسس دانشگاه آزاد صادر و در آن اعلام شد كه: «اموال دانشگاه آزاد اسلامي وقف شد.» وقف خوب ؛ وقف بد وقف اموال دانشگاه آزاد در وهله اول از نگاه كارشناسان امري مبارك و ميمون بهنظر مي آمد تا آنكه نكتهاي قابلتوجه، ديدگاه كارشناسان حقوقي و آموزشي را درباره وقف اموال دانشگاه آزاد تغيير داد. اين نكته ظريف گنجانده شده در بيانيه وقف دانشگاه آزاد از جملات پاياني بيانيه استخراج شد. آنجايي كه هيئت مؤسس دانشگاه آزاد تأكيد مي كنند كه: « فقط متوليان حق دارند تمامي فعاليت هاي مربوط به اداره و توسعه دانشگاه آزاد اسلامي را به انجام برسانند و بهطور كلي اداره موقوفات منحصرا تابع مفاد وقفنامه و اصول و قواعد معتبر فقهي است.» جملات پاياني بيانيه وقف اموال دانشگاه آزاد، آغازي بود بر واكنش هاي كارشناسان و صاحبنظران نسبت به پروژه «وقف اموال دانشگاه آزاد»، اما پيش از واكنش كارشناسان، يكي از نكاتي كه در بيانيه وقف اموال دانشگاه آزاد بيش از همهچيز جلبتوجه مي كرد، اشاره هيئت مؤسس دانشگاه آزاد در اين بيانيه به «استيذان از مقام معظم رهبري» و موافقت ايشان با اين وقف بود. همچنين كريم زارع، عضو هيئت امناي دانشگاه آزاد، نيز در مصاحبههاي مختلف با خبرگزاري ها تأكيد مي كرد كه اين اقدام هيئت مؤسس دانشگاه آزاد با استيذان از رهبر انقلاب صورت گرفته است. اما تأكيد و اصرار مسئولان دانشگاه آزاد بر استيذان از رهبري موجب شد كه رسانهها در تماس هاي مختلف با دفتر اطلاعرساني نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري صحت و سقم اين موضوع را جويا شوند. واكنش دفتر مقام معظم رهبري به وقف اموال دانشگاه آزاد پيگيري هاي رسانهها و افكار عمومي موجب شد كه ناگهان ورق بر عليه دانشگاه آزاد برگردد. بدين صورت كه عصر روز 10 شهريور 1388، دفتر مقام معظم رهبري اطلاعيهاي صادر كرد كه متن آن بدين شرح بود: «در پي صدور بيانيه هيئت مؤسس دانشگاه آزاد اسلامي در مورخ 7/6/1388 در مورد وقف اموال و دارايي هاي اين دانشگاه، يك مقام آگاه در دفتر مقام معظم رهبري اعلام كرد: موافقتي از ناحيه رهبر معظم انقلاب اسلامي درخصوص وقف اموال دانشگاه آزاد اسلامي اعلام نشده است.» پس از اطلاعيه صريح دفتر مقام معظم رهبري، واكنش هاي كارشناسان، حقوقدانان و سازمان اوقاف و امور خيريه نيز درباره بيانيه وقف دانشگاه آزاد آغاز شد. و در ميان همه اين واكنشها، نظر اعضاي شورايعالي انقلاب فرهنگي و حقوقدانان مبني بر اينكه «وقف اموال دانشگاه آزاد بدون مصوبه شورايعالي انقلاب فرهنگي امكانپذير نيست» راه را بر مسئولان زيرك اين دانشگاه ميبست. هرچند مسئولان اين دانشگاه اعم از هاشمي رفسنجاني و بهخصوص جاسبي همواره در سخنان خود اعلام ميكردند كه «صيغه (وقف) را خواندهاند و كار تمام شده است!» نگاههايي كه همگي منتظرند تا مگر شورا كاري كند در حاليكه هيئت مؤسس دانشگاه آزاد با پايان اولتيماتوم، اساسنامه خود را اصلاح نكرد، همگان منتظر آن بودند تا شورايعالي انقلاب فرهنگي خود سريعا وارد عرصه شده و اقدام به اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد كند، كه البته چنين نشد. حسين كچويان عضو شورايعالي انقلاب فرهنگي، طي مصاحبهاي با فارس در تاريخ 23 مهر 1388 از اولتيماتوم 2 هفتهاي اين شورا به دانشگاه آزاد سخن گفت و اعلام كرد اگر تا 2 هفته ديگر هيئت مؤسس دانشگاه آزاد، اساسنامه را اصلاح نكند، شورا رأسا وارد كار خواهد شد... . و سرانجام پس از 9 ماه تأخير، شورايعالي انقلاب فرهنگي در جلسه پنجم مهرماه سال 1388 اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد را آغاز كرد. اموال دانشگاه آزاد جزو اموال عمومي شد؛ سدي در مقابل وقف اما پس از موضوع رياست دانشگاه آزاد، موضوع اموال اين دانشگاه كه طبق اعلام كريم زارع مبلغي نجومي در حدود 250 هزار ميليارد تومان! است، نيز از جمله موضوعاتي بود كه همگان منتظر بودند تا شورايعالي انقلاب فرهنگي در اين خصوص اظهارنظر كند، چراكه اين موضوع با وقف اموال دانشگاه آزاد ارتباطي مستقيم داشت. در اين باره نيز كبگانيان عضو شورايعالي انقلاب فرهنگي گفت كه « كليه اموال و دارايي هاي دانشگاه آزاد بهعنوان منابع عمومي تلقي شد، يعني نه متعلق به دولت است و نه متعلق به بخش خصوصي بلكه متعلق به عموم ملت است. بنابراين موضوع وقف در اساسنامه جديد قابل بررسي حقوقي و شرعي است و تصميم گيري در مورد آن بايد براساس اساسنامه اصلاح شده صورت گيرد.» « استوانه » اي سخت مقاوم هرچند بالاخره پس از چندينسال كشوقوس در خصوص دانشگاه آزاد، مخبر دزفولي، دبير شورايعالي انقلاب فرهنگي پس از پايان جلسه 29 دي اين شورا از پايان اصلاح اساسنامه دانشگاه آزاد سخن گفت، اما همانطور كه همگان پيشبيني ميكردند، پايان اصلاح اساسنامه نيز نميتوانست پاياني بر ماجراي عجيب و جالب و شايد غمانگيز دانشگاه آزاد باشد، چراكه هرچند در ابتدا مسئولان رده بالاي دانشگاه آزاد از لازمالاجرا بودن مصوبات شورايعالي انقلاب فرهنگي سخن ميگفتند، اما بعدها هيئت مؤسس دانشگاه آزاد به رياست رييس اصلي اين دانشگاه «آيتالله هاشمي رفسنجاني» تشكيل جلسه داد و به سبب مغايرت اساسنامه با وقف اموال دانشگاه آزاد اعلام كرد: «اين اساسنامه غيرقانوني و غيرشرعي است.» هرچند مخبر دزفولي، دبير شورايعالي انقلاب فرهنگي و كارشناسان حقوقي و نمايندگان مجلس تأكيد كرده اند كه «مصوبات شورايعالي انقلاب فرهنگي مصداق قانون و لازمالاجراست»، اما با در نظر گرفتن اين موضوع كه در طرف مقابل، افرادي حضور دارند كه گوششان چندان بدين سخنان بدهكار نيست، بايد منتظر بود و ديد كه سرانجام اين مقاومتهاي مسئولان دانشگاه آزاد كه نتيجهاي جز آسيب ديدن دانشجويان و اساتيد و كاركنان محترم اين دانشگاه ندارد، چه خواهد شد. منبع:هفته نامه پنجره 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده