Mahnaz.D 61915 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۸۹ دوستان اگر مطلبی در مورد نظام آموزش معماری در کشورهای مختلف دارن اینجا بذارن. ممنون 4 لینک به دیدگاه
Mahnaz.D 61915 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۸۹ در شهر وین، پایتخت کشور اتریش، در سه دانشگاه عمده زیر، به آموزش معماری پرداخته می شود: 1)دانشگاه فنی وین که دانشگاه پایه برای کلیه رشته های مهندسی و از جمله معماری است. ویژگی مهم دانشکده معماری این دانشگاه، تفکیک حوزه ها و گرایشهای مختلف در معماری از یکدیگر و اختصاص انستیتوهای مجزا برای هر یک از این گرایشهاست. 2)دانشگاه هنرهای زیبا. در این دانشگاه خانم فرشید موسوی، معمار ایرانی الاصل و پایه گذار دفتر معماری Foreign Office Architects در لندن، به عنوان رئیس دپارتمان معماری، فعالیت دارد. او علاوه بر ریاستِ دپارتمان، استاد راهنمای دانشجویان نیز در استودیویی که به نام او - استودیو موسوی - مشهور است، می باشد. 3)دانشگاه هنر کاربردی. در این دانشگاه نیز، استودیو های طراحی زیر نظر استادان صاحبنظری از جمله زاها حدید، گرگ لین (United Architects) و ولف د. پریکس (Coop HimmelBlau) اداره می شود. پذیرش دانشجو در دانشگاههای دوم و سوم، از آنجا که در گروه دانشگاههای هنر طبقه بندی می شود، با آزمون ورودی و با پذیرش سالانه تعداد انگشت شماری دانشجو، انجام می گیرد. نکات قابل توجه در سیستم آموزشی معماری در دانشکده فنی اتریش، در مقایسه با ایران اختصاراً بشرح زیر می باشد: سیلابس درسی رشته معماری، معمولاً در طی یک دوره زمانی چند ساله به آزمون گذاشته می شود و پس از سپری شدن چندین سال تحصیلی و مشخص شدن نقاط ضعف و قوت آن، سیلابس جدیدی بر مبنای این نقاط ضعف و قوت نگاشته می شود. در سالهای اخیر، سیلابس درسی در سالهای 1993، 2001 و 2005 طبق نیازها و خواسته های جدید تحصیلی چندین بار بازنگری و اصلاح شده است. تحصیل معماری در مقطع فوق لیسانس (کارشناسی ارشد) تا سال 2005 بصورت پیوسته در 10 ترم تحصیلی و با گذراندن مجموعاً 216 واحد درسی، طی دو بخش صورت می گرفت. بخش اول تحصیل (معادل دوره لیسانس)، از مجموعه ای از دروس ثابت و مشخص تشکیل شده که همه دانشجویان ملزم به گذراندن آنها در شرایط یکسان هستند. فکر می کنم که عنوانهای ذکر شده در هر خانه، گویای محتوای مطالب هر واحد درسی در جدول بالا باشند. فقط باید توجه داشت که در سال اول تحصیل (ترمهای اول و دوم) تاکید خاصی بر روی آشنایی و شناخت دانشجویان از معماری و ابزارهای کاری آن صورت می گیرد. در این دوره آشنایی، تقریباً نحوه کار با نرم افزارهای مورد نیاز معماران، به دانشجویان آموخته می شود و آنها پیش از ورود به استودیوها و واحدهای طراحی، بر نرم افزارهای مخصوص طراحی و نقشه کشی احاطه پیدا می کنند. نکته قابل توجه در جدول بالا، آزادی عمل و امکانِ انتخابی است که دانشجویان در بخش دوم تحصیلی (معادل دوره فوق لیسانس) از آن برخوردار هستند. گستردگی و تنوع واحدهای ارائه شده در بخش دوم چندان وسیع است که به ندرت دو دانشجو، مسیر مشابهی را در این دوره تا اتمام تحصیلات خود طی می کنند. 23 گرایش مختلف درمعماری از طرف دانشکده به دانشجو ارائه می شود و هر دانشجو به دلخواه باید حداقل در 2 گرایش از مجموع این 23 گرایش پیشنهادی تحصیل کند. حدود 30 موضوع مختلف برای واحدهای طراحی معماری در بخش دوم تحصیل، در ابتدای هر ترم و با برگزاری یک جلسه معارفه عمومی با حضور تمامی انستیتوها و اساتید ارائه دهنده طرح، به دانشجویان پیشنهاد می شود، و انتخاب موضوع طراحی پس از شنیدن محتوا و خواسته های هر طرح، به دانشجو واگذار می گردد. در واقع در این حالت، استاد و انستیتو مربوطه سعی می کند با تبلیغات و ایجاد جاذبه های خاص در موضوعهای پیشنهادی، دانشجویان را به سمت استودیو طراحی خود جذب کند. موضوعات مطروحه برای طراحی در هر ترم متغیر است و موضوعی که یک بار ارائه گردیده، در ترم بعدی ارائه نخواهد شد. تاخر و تقدم طرحها و رعایت پیش نیازی نیز در واحدهای طراحی معماری – مثلاً تقدم طراحی مسکونی بر طراحی شهری –در این مقطع تحصیلی از اهمیت چندانی برخوردار نیست و محدودیتی از طرف دانشگاه در این زمینه به دانشجو تحمیل نمی شود. نظام آموزش معماری در کشور اتریش، بر پایه سیستم انستیتو-محوری به جای سیتم استاد-محوری طرح ریزی شده است. یعنی برخلاف واحدهای طراحی ایران که یک استاد محور کلیه فعالیتهای آتلیه و راهنمایی طرحهای دانشجویان است، در اتریش یک انستیتو وظیفه هدایت و پیشبرد پروژه های دانشجویی را بر عهده می گیرد. در واقع، دانشجو برای کار، مجموعه ای از اساتید را در پیش روی خود دارد وهر بار برای کرکسیون می تواند دست به انتخاب بزند و به یکی از آنها مراجعه کند. آتلیه به مفهومی که در ایران رایج بود، در اینجا وجود ندارد. انستیتو، همان آتلیه ی دانشجویان اتریشی و محلی است که دانشجویان به ملاقات و کرکسیون با اساتید خود می روند. در این وضعیت غالباً از کلاس و آتیله ای که یک استاد اداره کننده آن باشد و دانشجویان موظف به حضور در آن و ارائه کارهایشان باشند، خبری نیست. در بعضی از واحدهای طراحی معماری، برنامه منظم هفتگی برای کرکسیون در انستیتو پیش بینی شده ولی در بعضی واحدهای دیگر، همه چیز به خواست و اراده دانشجو واگذار شده، و دانشجو خود بسته به وضعیت کارش و تلاشی که برای پیشبرد پروژه دارد، بر اساس برنامه زمانبندی ترتیب حضور اساتید، به انستیتو می رود و با استاد مور نظرش به مشورت می پردازد. در روز تحویل پروژه هم، ارائه و پرزنته کردن کلامی پروژه و سیر مراحلی که از کانسپت و ایده اولیه تا مراحل پایانی دنبال شده، الزامی است. در واقع مکانیسم مشابهی همانند واحد پایان نامه در ایران، که دانشجو در آن موظف به دفاع از طرح پیشنهادی خود می باشد، در پایان هر ترم و به هنگام قضاوت نهایی پروژه ها توسط اساتید دنبال می شود. نکته ی دیگر هم که در جدول بالا قابل تشخیص است، عدم الزام در اتمام برخی دروس و پروژه های طراحی در یک ترم ویا یک دوره کاری 3 یا 4 ماهه می باشد. با توجه به وسعت فضای دانشگاه و تعدد دانشجویان معماری، اینترنت ابزار مهمی در اطلاع رسانی و آگاهی دانشجویان از رخدادها و فعالیتهای جدید دانشگاهی و ارائه منابع دیجیتال برای شروع طراحیها به شمار میرود تا آنجا که به جرات می توان گفت که با حذف اینترنت، بخش عظیمی از نظم و ترتیب موجود مختل خواهد شد. صفحات شخصی که در وب سایتهای انستیتوها به هر دانشجو اختصاص داده شده و امکان ثبت نام و انتخاب واحد آنلاین و برقراری ارتباط از طریق فورومها را مهیا می کند، نمونه ای از این تاثیر را نشان می دهد. با وجود اینترنت، بخش عمده ای از انرژی ای که صرف امور اداری، ثبت نام و انتخاب واحد دانشجویان در روزهای ابتدایی هر ترم می شود، حفظ می شود. ثبت نام در دانشگاههای اتریش تنها با پرداخت شهریه تحصیلی قطعیت می یابد و انتخاب واحدها از طریق اینترنت انجام می گیرد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده