pegah 733 ارسال شده در 13 مهر، 2010 اندک زمانی دلم میگیرد جوانی شور نشاط کجایند چرا کسی نیست که به فریادم رسد چه غمگینم من کاش مرگ نزدیک خانه ام بود به چه امیدی شب تارم رو صبح کنم 3
Ehsan 112346 ارسال شده در 13 مهر، 2010 زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت، از یاد من و تو برود. 2
pegah 733 مالک ارسال شده در 13 مهر، 2010 دلم تنگ برای با تو بودن کاش میدانستی که چه غمگینم من کاش می دانستی که پنجره از عبور تو خسته است نه از خیس شدن زیر باران کاش میدانستی که دلم خسته است شکگسته است از برای تو امیدم امید چه امیدی ..........چه امیدی 3
ارسال های توصیه شده