afa 18504 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 تیر، ۱۳۸۹ شايد به عنوان والدين کودکان پنج تا نـه ساله فکر کنيد، تمام تلاش خود را براي رشد ذهني فرزندانتان انجام داده‌ايد؛ از هنگام نوزادي برايشان کتاب خوانده‌ايد، سرگرمي هاي فکري و اسباب بازي هاي ذهني برايشان تهيه کرده‌ايد، آنها را با کتابخانه آشنا کرده‌ايد و اکنون هم در يک مدرسه خوب درس مي خوانند. اما آيا بايد از اين پس خيالتان راحت باشد؟ پدر و مادر با تشويق هر گام کوچک کودک ، کمک بزرگي به خلاقيت هاي بزرگ تر وي در آينده خواهند کرد. اکنون محققان معتقدند که تحريکات ذهني کودکان از سوي والدين نقشي بسيار مهم در تقويت هوش آنان دارد. مطالعات نشان مي‌دهند ژن و محيط هر دو سهم فراواني در افزايش هوش کودک دارند و در اين راستا عوامل محيطي را سلامت، تغذيه و تربيت خانوادگي معرفي کرده‌اند. براساس يافته‌هاي اخير، حتي اگر ژن ها نقش اصلي در ميزان ضريب هوشي افراد داشته باشند، هرگز نمي توان تأثير والدين را بر ذهن کودک منکر شد و ناديده گرفت. به خصوص در سال هاي اول زندگي کودک، وقتي مغز هنوز در حال شکل گيري و تکامل است، توجهات والدين حتي اگر شرکت در بازي ساده‌اي چون دالي موشک باشد، به ايجاد مداربندي هاي مغزي پيچيده و ضروري و تقويت آن براي ارتقاي هوش کودک کمک مي کند. کريگ رَمي پروفسور روان شناسي کودک مي گويد: "واقعاً لازم است والدين بدانند که چقدر داده‌هايشان به فرزندان مهم و سرنوشت ساز است و کودک از سنين بسيار پايين و بدو تولد تحت تأثير تربيت والدين قرار مي گيرد" تحقيقات دانشمندان روي دو گروه شاهد و آزمايشي از کودکان نشان داده است که تجارب و تعاليم دوران کودکي روند رشد و تکامل مغزي را تسريع و تقويت مي کند. دو سال اول زندگي به نوعي دوره طلايي رشد مغزي کودک است و اين زمان دوران ايجاد ارتباطات مغزي به حساب مي‌آيد. در اين سن در مغز بيش از 300 تريليون ارتباط وجود دارد و در همين زمان سلول هايي که هنوز مرتبط نشده‌اند و مورد استفاده قرار نگرفته‌اند غيرقابل استفاده مي شوند. نقش شما به عنوان پدر و مادر تنها به دوران کودکي و نوجواني محدود نمي شود، زيرا فرزندان در جواني و بزرگسالي هم به پشتيبان و راهنما نياز دارند. بنابراين به نظر مي رسد به منظور برنامه ريزي کمک به ذهن فرزندان ، محدوديت زماني داريم. دانشمندان معتقدند نيازي نيست براي دستيابي به اين هدف ، آموزش هاي رسمي خاصي را براي کودک در پيش بگيريم.آنچه ضروري است ايجاد فضاي مناسب و تحريک کننده براي تعليم روزمره است و براي اين منظور، متخصصان رعايت توصيه هاي زير را از ابتداي کودکي پيشنهاد مي کنند. به چشمان نوزاد نگاه کنيد چشمان نوزاد در شش هفتگي تا فاصله 5/17 سانتيمتري متمرکز مي‌شود و اين دقيقاً به اندازه فاصله اي است که شما کودک را جلوي خود نگه مي داريد و به صورت او نگاه مي کنيد. اين عمل ارتباطات مغزي را به الگويي تشخيصي که با هر بار ديدن تقويت مي‌شود تبديل مي کند ؛ و به کودک کمک مي کند در شناخت مفاهيم مشابه و نامتشابه مهارت بهتري کسب کند. با کودک حرف بزنيد دکتر هوتنلوچر پروفسور روان شناسي معتقد است: "فرمان هاي اوليه زباني براي کودک بسيار مهم‌اند، زيرا زبان در موفقيت عملکرد ذهني بسيار اهميت دارد؛ و هر درک و استنباطي از زبان به ايجاد توانايي کلامي و بيان صحيح لغات کمک مي‌کند.دامنه لغات کودک بستگي مستقيم به ميزان صحبت والدين طي دو سال اول زندگي او دارد" موسيقي در رشد ذهن کودک مؤثر است موسيقي دنيايي فراتر از ريتم و ملودي به کودک مي‌آموزد. دانشمندان معتقدند تعليم سرودهاي گروهي و نواختن برخي از سازها براي کودکان سه ساله به تدريج باعث تقويت قدرت استدلال فرا زماني آنان مي‌شود. اين‌کودکان در ترکيب و ساخت پازل در مقايسه با بچه هايي که تمرين موسيقي نداشته اند، دقيق تر و سريع تر و در درک مفاهيم رياضي موفق ترند. با تشويق، کنجکاوي کودک را تحريک کنيد همگام با رشد جسماني کودک ، قدرت تفکر و انديشه او نيز در حال رشد و شکوفايي است. او از طريق تجربه وقايع جديد در زندگي دنيا را مي شناسد و آن را کشف مي کند. نيازي نيست کنجکاوي را به بچه ها آموزش دهيم ، بلکه بايد وجود سرشار از کنجکاوي شان را به صورت هدفمند ارضا کنيم.پدر و مادر با تشويق هر گام کوچک کودک ، کمک بزرگي به خلاقيت هاي بزرگ تر وي در آينده خواهند کرد. براي اشيا اسم بگذاريد کودکان حتي پيش از آنکه بتوانند صحبت کنند، قادرند بسياري چيزها ( براي مثال اجسام مختلف و رنگ ها) را درک کنند. در اين سن اگر به او بگوييد: «عروسک خرسي سفيدت را بياور»، او دقيقاً مي‌داند اين اسم متعلق به کدام اسباب بازي اش است. بنابراين يکي ديگراز وظايف والدين نامگذاري انواع رنگ ها، اندازه‌ها و شکل ها براي تقويت درک کودک است. به توجه خود نسبت به فرزند ادامه دهيد هرگز توجهات خود را از فرزندانتان دريغ نکنيد. گرچه توجه والدين در سنين پايين براي کودک بسيار مهم است، اما پيشرفت ذهني و هوشي او در اين سنين به پايان نمي رسد. شبکه هاي عصبي، به خصوص آنها که به احساسات مربوط مي شوند تا سنين نوجواني در حال توسعه اند. بنابراين با افزايش سن مي توانيد به کتاب خواندن فرزندتان اهميت بيشتري بدهيد، او را در گفت و گوهاي خانوادگي سهيم کنيد، از وي نظر بخواهيد، به او موسيقي بياموزيد و نيز مشوقي مهربان برايش باشيد. علاوه بر اينها،نقش شما به عنوان پدر و مادر تنها به دوران کودکي و نوجواني محدود نمي شود، زيرا فرزندان در جواني و بزرگسالي هم به پشتيبان و راهنما نياز دارند. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده