mim-shimi 25686 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 تیر، ۱۳۸۹ چکیده : قراردادن لوله جداري در چاه و جدا كردن آن بوسيله سيمان از سازند بهره ده به عنوان قسمتي از عمليات حفاري مرسوم بوده است. پس از نصب و سيمان كردن لوله جداري، اين لوله وسيمان پشت آن براي دست يابي به سنگ مخزن بايدسوراخ شود. به طورمعمول يك ابزار مشبك كننده بوسيله سيم مخصوص در چاه رانده مي شود. زماني كه اين ابزار به محل مورد نظر رسيد، فشنگها و يا چاشنيهاي تعبيه شده در دستگاه شليك و يا منفجرشده و باعث ايجاد حفره مابين لوله جداري، سيمان و سازند مي شود. در اين روش ما شاهد كاهش شديد تراوايي در اطراف سوراخ حفرشده هستيم. تراوايي منطقه آسيب ديده تا 80% كمتر از سازند اصلي است.امروزه صنايع نفتي به دنبال تكنولوژي هاي جديد براي مشبك كاري هستند كه بتواند از اين كاهش تراوايي جلوگيري كند و همچنين سوراخهاي مؤثرتري بوجود آورد. اين مقاله به بررسي استفاده از پرتوهاي ليزر پرتوان براي مشبك كاري لوله جداري و دستيابي به سوراخهايي عميق تر، بدون كاهش تراوايي پرداخته است. ارائه دهندگان : حميدروشن)كارشناس حفاري ذخيره سازي گازطبيعي(.محبوبه حسيني)كارشناس مهندسي شيمي( محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران تاریخ انتشار : بهمن 86 تعداد صفحه : 7 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده