sajad47 0 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 آذر، ۱۳۹۹ ین این مفصل ها غضروف وجود دارد که از برخورد آن ها به یکدیگر جلوگیری می کند. زمانی که این غضروف ها بر اثر عوامل مانند سن یا فشار آسیب ببیند، استخوان ها به یکدیگر برخورد می کنند و سایید می شوند، نتیجه ی آن آرتروز و دست درد است که التهاب در مفاصل را ایجاد می کنند. درمان آرتروز مچ دست بدون جراحی امکان پذیر است. نشانه های آرتروز به شرح زیر است: سفتی و خشکی ضعف تورم محدود شدن حرکات صدا دادن مفاصل در هنگام حرکات 4 نوع آرتروز وجود دارد که بر مچ دست اثر می گذارد: آرتروز: به غضروف آسیب می زند. آرتریت روماتوئید: یک بیماری خود ایمنی است که منجر به حمله بدن به خود اجزاء می شود. آرتریت پسوریاتیک: التهاب پوستی و بیماری مفصلی است. ورم مفاصل پس از ضربه: به دلیل آسیب به مچ ایجاد می شود. درمان آرتروز مچ دست بدون جراحی در موارد خفیف ممکن است که آرتروز درمان شود اما در مواد حاد، بیماری درمان نمی شود و تنها با انجام برخی درمان ها می توان، علائم را کاهش داد. انواع درمان های غیر جراحی شامل: لیزر پرتو لیزر دارای انرژی است که همین انرژی باعث بهبود ناحیه ی آسیب دیده می شود. التهاب در آرتروز باعث درد می شود و بسیار آزار دهنده است. لیزر به ناحیه ی ملتهب برخورد می کند و با کاهش التهاب منجر به از بین رفتن درد می شود. برای درمان آرتروز معمولا از لیزر پرتوان استفاده می شود. تزریق اپیدورال اپیدورال از خانواده ی کورتیزون ها یا استروئید می باشد. استروئید به طور طبیعی در بدن تولید می شود و زمانی که استروئید به محل ملتهب تزریق می شود، پس از چندین هفته تاثیر خود را آغاز می کند و درد از بین میرود. اوزون تراپی همانند تزریق اپیدورال است اما ساختار آن از اکسیژن است. هرچه اکسیژن بیشتر به بافت برسد منجر به ترمیم بافت می شود. تفاوت اصلی اوزون با روش اپیدورال این است که اوزون به بافت آسیب دیده زمان میدهد تا مجددا خود را بازسازی کند. درمان غیر جراحی آرتروز مچ دست درمان با TENS این روش درمانی نوعی انتقال جریان الکتریکی از طریق الکترودها به پوست است. TENS با ایجاد جریان الکتریکی یا گرما در محل آسیب دیده، سعی می کند که سرعت انتقال گیرنده های درد را به عصب و نخاع کاهش دهد. باید توجه داشت که درمان با این روش باید در چندین جلسه انجام شود. مصرف داروهای ضد التهابی و سایر داروها داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی، التهاب مفاصل را کاهش میدهند. ایبوبروفن و آسپرین جزو این داروهای دسته ی بالا هستند. ژل های ضد التهابی نیز وجود دارند که مانند قرص عوارض جانبی ندارند. اگر فردی بیماری گوارشی یا مشکل کلیوی داشته باشد، استفاده از داروهای ضد التهابی در طولانی مدت پیشنهاد نمی شود. اگر آرتروز حاد است استروئید که شامل متیل پردنیزولون تجویز می شود. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده